Ψαροτούφεκο: ψαρεύοντας κεφάλους στα ρηχά
Ψαρεύοντας κεφάλους στα ρηχά με ψαροτούφεκο, αγαπημένο ψάρι για πολλούς ψαροκυνηγούς
Mugil Auratus, µουγίλος ο χρυσόχρους. Σχεδόν όλες τις εποχές του χρόνου θα τον βρούµε να κυκλοφορεί στην ακτογραµµή, συνήθως κοπαδιαστά και αρκετές φορές µέσα στους αφρούς των κυµάτων. Ακόµα θα τον συναντήσουµε στο εσωτερικό των λιµανιών, σε λιµενοβραχίονες και λιµνοθάλασσες. Κάποιες φορές µάλιστα ψάρια του είδους µπαίνουν και σε ποτάµια, καλύπτοντας αρκετή απόσταση στο εσωτερικό τους. Είναι συνηθισµένη η παρουσία τους σε αµµώδεις παραλίες και µικρούς κόλπους. Όταν είναι κυνηγηµένα από µεγάλους θηρευτές, έχουν τη δυνατότητα να πηδούν έξω από το νερό. Στους βραχώδεις βυθούς, µπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να βρούµε κέφαλους και βραχωµένους.
Το είδος αυτό, όπως και όλα τα είδη ψαριών άλλωστε, είναι πολύ ευάλωτο κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγής του. Μάλιστα αρκετές φορές έχω δει µεγάλη θηλυκιά να κάθεται εντελώς ακίνητη και δίπλα της αρκετά αρσενικά να αδιαφορούν πλήρως για την παρουσία του ψαροκυνηγού. Μετά από κάθε βολή τα ψάρια απλώς αποµακρύνονται µερικά µέτρα, περιµένοντας την επόµενη βολή. Αν βαρέσετε τη «µάνα», τότε είναι σχεδόν σίγουρο ότι το κοπάδι θα διαλύσει. Ο κέφαλος µπορεί να φτάσει και να ξεπεράσει σε µήκος τα 70 εκατοστά, και τα δύο κιλά σε βάρος.
Ψαρεύοντας κεφάλους
Εύκολο θήραµα στο καρτέρι, θα µας προσεγγίσει σχετικά εύκολα και σε µικρούς χρόνους, ειδικά κατά τους χειµερινούς µήνες που οι ακτογραµµές ησυχάζουν από λουόµενους και σκάφη, όπου και θα συλληφθεί µε την ίδια σχετική ευκολία. Το µήκος των όπλων επιλέγεται µε µήκος σωλήνα ανάλογο της ορατότητας που επικρατεί στην περιοχή της επιλογής µας.
Η σάρκα τους είναι µαλακιά και σκίζεται εύκολα. Είναι ένα θήραµα που ξέρει να δίνει µάχες, και σε αρκετές περιπτώσεις -όταν η βολή δεν είναι καίρια- θα κερδίσει προς στιγµήν, αλλά στη συνέχεια θα χάσει τη µάχη της ζωής υποκύπτοντας στις πληγές του. Γι’ αυτό το λόγο σας εφιστώ την προσοχή στις βολές που θα επιχειρήσετε, αφού είναι κρίµα να καταδικάσετε ένα αξιόλογο θήραµα σε αναίτιο και άδικο θάνατο.
Εκτός από τις προσεγµένες βολές, οι µάχες θα κερδηθούν έχοντας προνοήσει ώστε τα όπλα µας να διαθέτουν βέργες µε διπλό φτεράκι και µουλινέ έτοιµο για µάχη.
Μην ξεχνάτε: οι µεγάλοι κέφαλοι µάχονται σκληρά µέχρι τέλους.
Ένα τραυµατισµένο ψάρι θα εξαφανιστεί σε χρόνο µηδέν, παρασέρνοντας µαζί του και τα υπόλοιπα του κοπαδιού – και όχι µόνο. Με τη δύναµη και την ταχύτητα που χτυπά την ουρά του, δηµιουργεί ένα θόρυβο που έχει την ιδιότητα να συµπαρασέρνει και να ερηµώνει ολόκληρες περιοχές από αρκετά άλλα είδη θηραµάτων. Μεγάλη προσοχή λοιπόν και σιγουριά στις βολές που θα κάνετε.
Όταν τους βρείτε να κάθονται ακίνητοι µέσα σε τρύπες ή σχισµές, µια ψιλή πεντάαινα θα κάνει καλή δουλειά, αφού θα τους ακινητοποιήσει πλήρως. Αυτή θα βοηθήσει στο να µη διαλύσει το κοπάδι και έτσι εύκολα θα συλλάβουµε αρκετά από τα µέλη του.
Όσο αφορά στο θέµα της στολής, προσωπικά δεν έχω δει ιδιαίτερες αλλαγές στη συµπεριφορά του συγκεκριµένου θηράµατος, οι οποίες να σχετίζονται µε τα χρώµατα της στολής. Το σίγουρο είναι πως όταν φοράµε στολή παραλλαγής µε χρώµατα παρόµοια του υποβρύχιου περιβάλλοντος, το καλό «στήσιµο» στο βυθό σε συνάρτηση µε την πλήρη ακινησία µπορεί να µας βοηθήσει σηµαντικά.
Μία µάσκα µεσαίου όγκου µας καλύπτει πλήρως, αφού θα κινηθούµε στη ρηχή ζώνη.
Προσοχή
Τα κοπάδια των κέφαλων φιλοξενούν πολλές φορές και λαβράκια, τα οποία συνήθως ακολουθούν στο τέλος του κοπαδιού.
Ο κέφαλος είναι η αγαπηµένη τροφή του γοφαριού. Σε περιοχές που «κάνει» γοφάρια, δεν είναι καθόλου απίθανη η συνάντηση µαζί τους. Ένα αλάνθαστο δείγµα ύπαρξης γοφαριών, είναι οι δαγκωµατιές σε ράχες και ουρές.
Γενικά ο κέφαλος είναι ένα από τα ευκολότερα θηράµατα του παράνοµου αλιέα, αφού πεθαίνουν κατά πολλές δεκάδες στο νυχτερινό υποβρύχιο ψάρεµα, στο δίχτυ, στους βώλους και σε άλλες παρανοµίες. Αν σε όλα αυτά προσθέσουµε και τη νόµιµη αλιεία, και συνυπολογίσουµε τους φυσικούς κυνηγούς του, βγάζουµε το συµπέρασµα πως ανήκει στα είδη που υπεραλιεύονται. Παρόλα αυτά, η φύση φρόντισε να αναπαράγονται κατά χιλιάδες, προστατεύοντας τη διαιώνιση του είδους.
Αυτό φυσικά δε σηµαίνει πως όπου τα βρούµε την περίοδο αναπαραγωγής τους αλλάζουµε τα φώτα! Προσέχουµε για να έχουµε.
Τρόποι µαγειρέµατος
Τα αυγά του θηλυκού είναι από τα λίγα Ελληνικά προϊόντα που κατέχουν θέση στην ελίτ των προϊόντων υψηλής γαστρονοµίας. Σεφ απ’ όλο τον κόσµο τα λατρεύουν και τα προτιµούν για την παρασκευή σπάνιων πιάτων, οπότε τα αναζητούν µετά µανίας. Το παραδοσιακό αβγοτάραχο του Αιτωλικού (Μεσσολόγγι) θεωρείται σπάνιο έδεσµα και κατέχει θέση «κοσµήµατος» στη διεθνή γαστρονοµία!
Όπως όλα τα ψάρια, πρέπει να καθαρίζεται γρήγορα µετά το τέλος της κάθε εξόρµησης, Μην ξεχάσετε να καθαρίσετε προσεκτικά το υµέναιο, δηλαδή τη µαύρη µεµβράνη που έχει στην κοιλιά του.
Ο κέφαλος έχει κατάλευκο και πολύ νόστιµο κρέας. Η σούπα µε σκέτο κέφαλο είναι λίγο βαριά λόγω του περιεχόµενου λίπους στη σάρκα του, αν όµως περιέχει κέφαλο µαζί µε άλλα ψάρια, τότε είναι µια χαρά. Προσωπικά τον προτιµώ ψητό στο κάρβουνο!
