Τεχνική Light drifting: Εφαρμογή και στο ψάρεμα από την ακτή
Όταν η καχυποψία και η διστακτικότητα έχουν κυριεύσει τα ψάρια µε αποτέλεσµα να «κλειδοστοµιάζουν», και οποιαδήποτε τεχνική και αν επιστρατεύσουµε ή όσο εκλεκτό δόλωµα και αν προσφέρουµε δεν έχουµε κανένα αποτέλεσµα στο ψάρεμα, τη λύση έρχεται να δώσει το light drifting. Η τεχνική αυτή έχει ξεκινήσει κυρίως από το σκάφος και συγκεκριµένα µε τη χρήση της καθετής, µπορεί όµως κάλλιστα να χρησιµοποιηθεί και από την ακτή, µε ιδιαίτερα καλά αποτελέσµατα. Τι είναι λοιπόν το light drifting;
Είναι η τεχνική όπου ρίχνουµε την αρµατωσιά στη θάλασσα σε σηµείο που έχουµε µαλαγρώσει από πριν, αλλά και κατά τη διάρκεια του ψαρέµατος, φροντίζοντας να κατεβαίνουν τα δολώµατα στο βυθό µε όσο το δυνατόν φυσικό τρόπο, έτσι ώστε να µην πονηρέψουµε τα ψάρια της περιοχής. Αυτό επιτυγχάνεται µε µια απλή και λιτή αρµατωσιά, το έρµα της οποίας δεν ξεπερνά τα δυο γραµµάρια για το ψάρεµα από την ακτή, ενώ από το σκάφος µπορεί να φτάσει και τα δέκα γραµµάρια, µιας και τα βάθη είναι µεγαλύτερα και τα ρεύµατα σαφώς πιο δυνατά.
Η εξωτερική µορφολογία των τόπων που µπορούµε να ψαρέψουµε, είναι συνήθως οι βραχώδεις ακτές µε επίπεδα σηµεία ή τα εσωτερικά των λιµανιών, για να µπορούµε να καθόµαστε κρατώντας την πετονιά ή το καλάµι στο χέρι, παρατηρώντας τις τσιµπιές και καρφώνοντας την κατάλληλη στιγµή. Όσον αφορά στη ρίψη της αρµατωσιάς, οι µακρινές αποστάσεις είναι δύσκολο να επιτευχθούν, αφού υπάρχει µικρό έρµα. Πάντως, πέντε µε 8 µέτρα είναι αρκετά. Το light drifting από την ακτή µπορεί να γίνει µε δύο τρόπους: είτε µε καλάµι, είτε µε ένα απλό πεταχτάρι.
Αρµατωσιές µε διαφορετικό παράµαλλο που συνδέεται µε θηλιές.
Και οι δυο επιλογές προϋποθέτουν πολύ λεπτές πετονιές (της τάξης των 0,15 έως 0,18mm), αρµατωµένες µε ένα και µόνο σχιστό µολύβι, βάρους από 0,2 έως και 2 γραµµάρια (εάν υπάρχουν πιο δυνατά ρεύµατα). Το καλάµι δε χρειάζεται να είναι απαραίτητα ειδικευµένο. Αρκεί ένα λεπτό καλαµάκι µε µήκος έως 2,7 µέτρα και µικρό casting weight, όπως πχ. ένα καλάµι spinning, το οποίο δείχνει αρκετά προσιτό και µπορεί να καλύψει τις ανάγκες της τεχνικής. Για δόλωµα µπορεί χρησιµοποιηθεί οποιοδήποτε σκουλήκι, γαρίδα, καραβιδάκι, µύδι και γενικά ότι θελήσει ο κάθε ψαράς, λαµβάνοντας κυρίως υπόψη τα ψάρια της περιοχής και συνυπολογίζοντας τα θηράµατα στα οποία στοχεύουµε. Μπορεί κάλλιστα να χρησιµοποιηθεί και κάποιο ζυµάρι δολωµένο σε µια µικρή και λεπτή σαλαγκιά, µιας και αυτή την εποχή το λιάνωµα είναι ακόµα λιγοστό. Η τεχνική αυτή, αν και όπως είπαµε είναι απλή και λιτή, µε λεπτές πετονιές και µικρά αγκίστρια, µπορεί να ξεγελάσει ψάρια αξιόλογα, έχοντας πάντα δίπλα µας την απόχη για υποστήριξη.
Μαλαγρώνοντας µε σφεντόνα.
Μαλάγρωµα
Μια από τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να έχει επιτυχία η συγκεκριµένη τεχνική, είναι το µαλάγρωµα της περιοχής. Αυτό µπορεί να γίνει µε διάφορους τρόπους, µε πιο ουσιαστικό και αποτελεσµατικό το συνεχόµενο µαλάγρωµα ανά τακτά διαστήµατα, µε το ρέµα να διασκορπά τη µαλάγρα, ή να διαλύεται εύκολα µόνη της στο νερό, και το δολωµένο µας αγκίστρι να πέφτει µέσα στο νέφος.
Η µαλάγρα αυτή µπορεί να δηµιουργηθεί από βρεγµένο και τριµµένο ψωµί, µέχρι µικρά κοµµατάκια σαρδέλας κοµµένα µε ψαλιδάκι από πριν. Οι µαλάγρες του εµπορίου κάνουν αρκετά καλή δουλειά, ενώ ο εµπλουτισµός τους µε συστατικά παρόµοια µε αυτά του δολώµατός µας, τις καθιστά ακόµη πιο δυνατές.
∆ολώνοντας bigattini.
Σαρδέλα η ακαταµάχητη
Ένα από τα δυνατότερα δολώµατα, και συγχρόνως πρώτη ύλη για «δυνατές» µαλάγρες τις οποίες προτιµά η πλειοψηφία των ψαριών, είναι η σαρδέλα. Ραχοκοκαλιά και κεφάλι ρίχνονται στην ψαρεύτρα µας κοµµένα σε µικρά κοµµατάκια για να προσελκύσουν τα ψάρια, ενώ το φιλέτο της δολώνεται στο αγκίστρι µας. Κέφαλοι, σαργοί, µελανούρια, σκαθάρια, µουρµούρες, λαβράκια, είναι τα πιο συνηθισµένα θηράµατα.
Ψάρεµα στα στέκια των απικατζήδων
Έχει παρατηρηθεί ότι τα σηµεία που ψαρεύουν οι απικατζήδες, είναι τόπος όπου µαζεύονται συνήθως τα ψάρια, άσχετα αν τσιµπούν στα καλάµια τους. Το συνεχές σήκωµα του καλαµιού και το σπάσιµο του δολώµατος το οποίο παραµένει στο βυθό, προσελκύει τα ψάρια. Έτσι, αν αναζητήσουµε τα ψάρια εκεί, ίσως να έχουµε καλές πιθανότητες.
Είτε µε το τελείωµα του ψαρέµατος των απικατζήδων, είτε ακόµα αν συνδυάσετε το light drifting µε το απίκο που ψαρεύει κάποιος φίλος σας καθισµένος δίπλα σας, είτε ακόµη αν επιλέξουµε το σηµείο αυτό όταν δεν ψαρεύει κανείς και ρίξουµε εκεί τη δικιά µας µαλάγρα, σίγουρα θα έχουµε ικανοποιητικά αποτελέσµατα.
Light drifting και ελαφρύ ζοκάκι στην άκρη του µόλου.
Μπικατίνι
Το µικρό αυτό σκουληκάκι, µπορεί και πραγµατοποιεί πολλές φορές το «ακατόρθωτο». Ψάρια ιδιαίτερα µεγάλα καταφέρνουν να πιαστούν σε αγκίστρια που δεν ξεπερνούν το Νο 10 και πετονιές διαµέτρου ακόµη και 0,12 χιλιοστά. Το συνεχές µαλάγρωµα, είτε µε σκέτο µπικατίνι, είτε µε µαλάγρα ανακατεµένη µε µπικατίνι, µαζεύει τα ψάρια από αρκετά µέτρα µακριά και τα προκαλεί να γευτούν το συγκεκριµένο δόλωµα. Μη σας κάνει εντύπωση αν δείτε να πιάνονται στις αρµατωσιές σας κέφαλοι πάνω από κιλό, σαργοί «φαφούτηδες», λαβράκια τρίκιλα -και βάλε- κι άλλα πολλά.
Μπικατίνι και µαλάγρα µε µπικατίνι. Ένας ιδιαίτερα αποδοτικός συνδυασµός.
