Slow pitch jigging: Εν αρχή ήταν το jigging
Πριν κάποια χρόνια, η τεχνική του Vertical Jigging έκανε την εµφάνιση της και στην χώρα µας, ταράζοντας τα νερά. Από τότε, οι περισσότεροι από αυτούς που ασχολήθηκαν µαζί της την εγκατέλειψαν, είτε γιατί σταµάτησαν να πιάνουν ψάρια, είτε γιατί τους ήταν κουραστική.
Την απάντηση σε αυτές τις δύο αιτίες-προβλήµατα, φάινεται πως τη δίνει το slow jigging (σωστότερα slow pitch jigging), το οποίο ακούω να αναφέρεται όλο και συχνότερα µεταξύ των ψαράδων τους τελευταίους µήνες. Βέβαια, σε αυτό συντελεί και το γεγονός πως πλέον στην χώρα µας υπάρχουν κάποια µαγαζιά που εισήγαγαν εξειδικευµένο εξοπλισµό για την τεχνική.
Για την ιστορία
Η αρχή έγινε πριν κάποια χρόνια στην Ιαπωνία, και ένας από τους πρώτους -αν όχι ο πρώτος- σε αυτή την τεχνική, είναι ο Norihiro Sato, ο οποίος συνέλαβε την ιδέα της υλοποίησής της, εξαιτίας µίας συγκυρίας. Όταν λοιπόν κατά τη διάρκεια ενός ψαρέµατος jigging, άφησε το καλάµι του στην καλαµοθήκη του σκάφους για να βοηθήσει το φίλο του που είχε πιάσει ένα ψάρι, διαπίστωσε µε µεγάλη του έκπληξη ότι ο πλάνος του -που βρισκόταν ακόµα στο νερό- είχε πιάσει από µόνος του µία µικρή τούνα. Η ελαφρά κίνηση την οποία προσέδιδε στον πλάνο το µπότζι του σκάφους και µόνο, ήταν αρκετή για να πιάσει ένα ψάρι που µέχρι τότε υπήρχε η πεποίθηση ότι πιάνεται µόνο µε πολύ γρήγορες κινήσεις.
Η βασική κίνηση
Ας δούµε λοιπόν τι είναι το slow pitch jigging, και γιατί ακριβώς είναι διαφορετικό και πολλά υποσχόµενο. Πριν πω οτιδήποτε, θα ήθελα να επισηµάνω ότι η επιτυχία σε αυτή την τεχνική εξαρτάται από τον εξοπλισµό µας κατά ποσοστό τουλάχιστον 80% (καλάµι, µηχανισµός, πλάνος). Το slow pitch jigging δεν είναι αργό µάζεµα της αρµατωσιάς µας, αλλά ρυθµικά σταµάτα-ξεκίνα µε συχνότητα περίπου 1 δευτ./κίνηση. Η βασική κίνηση του slow pitch jigging µπορεί να χωριστεί σε τρεις φάσεις, και έχει ως εξής:
1. Κρατάµε το καλάµι οριζόντια, και ανακτούµε νήµα µε ρυθµό 1 δευτερόλεπτο ανά περιστροφή της µποµπίνας του µηχανισµού µας. Η ανάκτηση µπορεί να είναι µία ολόκληρη περιστροφή, µισή περιστροφή ή και ¼ αυτής.
2. Μετά από κάθε ανάκτηση ακολουθεί µια µικρή παύση, και ενώ η µύτη του καλαµιού «φόρτιζε» κατά τη διάρκεια της ανάκτησης, τη στιγµή αυτή αναπηδά δίνοντας στον πλάνο µας την επιθυµητή κίνηση. Τον αφήνει δηλαδή να κινηθεί ελεύθερος, µετά το «πέταγµα» που του κάνει το καλάµι µας.
3. Κατόπιν περιµένουµε να ολοκληρώσει την ελεύθερη κίνησή του ο πλάνος µας, και επαναλαµβάνουµε την κίνηση. Εδώ θα πρέπει να είµαστε προσεκτικοί, ώστε η επανάληψη της κίνησης να έρθει στο σωστό χρόνο. Έτσι, δε θα πρέπει να την αρχίσουµε πρόωρα εµποδίζοντας τον πλάνο να ολοκληρώσει την ελεύθερη κίνησή του, αλλά ούτε και να περιµένουµε πολύ. Στην πρώτη περίπτωση το αποτέλεσµα θα είναι ένα πιο ασθενές «πέταγµα» του πλάνου µας στην επανάληψη, και στη δεύτερη περίπτωση θα έχουµε έναν πλάνο που απλά κρέµεται στο τέλος της αρµατωσιάς µας για κάποιο χρονικό διάστηµα. Ο τέλειος συγχρονισµός είναι να εκτελέσουµε την επόµενη κίνηση ακριβώς πριν αρχίσουµε να νιώθουµε το βάρος του πλάνου στη µύτη του καλαµιού µας.
Άλλη λογική
Όπως ίσως έχετε καταλάβει, η λογική του slow pitch jigging διαφέρει σηµαντικά σε σχέση µε το κλασσικό vertical jigging, και αυτό που βασικά θέλουµε, είναι να αφήνουµε τον πλάνο µας να κινείται όσο πιο ελεύθερα γίνεται, και να πραγµατοποιεί την κίνηση την οποία είναι σχεδιασµένος να κάνει, σε κάθε «πέταγµα» που του προκαλούµε. Είναι λοιπόν φυσικό να αλλάζει και η αρµατωσιά µας, ώστε να υποστηρίζει αυτή τη λογική. Νήµα λεπτό ως PE2, σχετικά λεπτό παράµαλλο (max 0,52 mm), και αγκίστρια που φαντάζουν ψεύτικα για τα δεδοµένα του VJ, είναι κάποια από αυτά από τα χαρακτηριστικά που διαφοροποιούν το slow από το vertical jigging.
Τακτική-τρόπος ψαρέµατος
Η τακτική και ο τρόπος ψαρέµατος που θα ακολουθήσουµε, είναι σε γενικές γραµµές η ίδια µε το VJ. ∆ηλαδή, αφού βρεθούµε πάνω από τον τόπο που θέλουµε να ψαρέψουµε, κατεβάζουµε τον πλάνο µας στο βυθό µέχρι να ακουµπήσει στον πυθµένα, και µετά αρχίζουµε την ανάκτηση µε την κίνηση την οποία ήδη σας περιέγραψα, µέχρι να ανεβάσουµε τον πλάνο µας 5-10 m πάνω από αυτόν. Ξανακατεβάζουµε και ανακτούµε τον πλάνο άλλες 2-3 φορές, ανεβαίνοντας ακόµα πιο ψηλά από το βυθό (15-20 µ). Επαναλαµβάνουµε την κίνηση δίχως υπερβολές, και ανεβάζουµε το πλάνο µας µέχρι τα µεσόνερα ή ακόµα και την επιφάνεια για έλεγχο. Καλό πάντως είναι να αλλάζουµε πλάνους και τόπο.
Slow Pitch Jigging VS Vertical Jigging
Το προφανές είναι ότι πρόκειται για πολύ πιο ξεκούραστη τεχνική. Βέβαια αυτό το «προφανές» έχει νόηµα µόνο όταν πιάνει ψάρια. Επ΄αυτού, θα πω τα εξής: 1. Το slow συγκρινόµενο µε το vertical jigging, δίνει χρόνο ακόµα και στα ψάρια-κακούς κολυµβητές να προλάβουν τον πλάνο µας. 2. O πλάνος µας παραµένει περισσότερο χρόνο ορατός στους θηρευτέ. 3. Η όλη φιλοσοφία αυτής της τεχνικής, είναι να προκαλεί τα ψάρια ακόµα και όταν δεν είναι υπερ-ενεργά.
Εξοπλισµός
Το άφησα για το τέλος, για να µην απογοητεύσω εξ αρχής όσους κέντρισα το ενδιαφέρον τους. Όπως προανέφερα, οι Γιαπωνέζοι δάσκαλοι της τεχνικής αυτής, λένε πως το 80% της επιτυχίας το προσφέρει ο εξοπλισµός µας. Εγώ δεν έχω πάρα να συµφωνήσω µετά από αρκετές ώρες ενασχόλησης µε την τεχνική αυτή. Το καλάµι είναι το βασικότερο στοιχείο, γιατί είναι αυτό που µπορεί να κάνει αυτή την βασική κίνηση που περιέγραψα. Ο µηχανισµός παίζει και αυτός βασικό ρόλο, µε κύρια στοιχεία την ανάκτηση 80-85 εκ. νήµατος ανά περιστροφή, και κατόπιν το βάρος του. Φανταστείτε πως το καλάµι που χρησιµοποιώ ζυγίζει µόλις 127 γρ., οπότε ακόµα και 50-60 γρ. επιπλέον σε ένα µηχανισµό, µπορεί να είναι υπολογίσιµα. Τέλος, οι ειδικοί πλάνοι είναι αυτοί που ολοκληρώνουν τον εξοπλισµό για την τεχνική του slow pitch jigging. Στο µέλλον θα εµβαθύνουµε στα επιµέρους στοιχεία αυτής της πολύ ενδιαφέρουσας τεχνικής.
