Συρτή φύλακας: Μαγιάτικα με δόλωμα λούτσο
Η περίοδος που διανύουµε είναι µια από τις καλύτερες για το ψάρεµα των µεγάλων µαγιάτικων, αλλά και αρκετών ακόµα ψαριών. Καθώς αφήνουµε πίσω το καλοκαίρι και µπαίνουµε σιγά-σιγά στο χειµώνα, όλο και πληθαίνουν τα εκλεκτά δολώµατα και «ανοίγει η όρεξη» των µεγάλων θηρευτών.
∆οχείο για διατήρηση ζωντανών λούτσων.
Ας δούµε όµως τις λεπτοµέρειες για το ψάρεµά µας. Αφού εξασφαλίσουµε αρκετά δολώµατα, πρώτο µας µέληµα είναι η διατήρησή τους. Έπειτα ο τρόπος δόλωσής τους. Ο λούτσος είναι ένα δύσκολο δόλωµα, διότι δε µπορούµε να τον διατηρήσουµε όλο το βράδυ. Συνεπώς, είναι λίγο δύσκολο να τον ψαρέψουµε σούρουπο και να τον κρατήσουµε ζωντανό µέχρι το πρωί. Αφού τις περισσότερες φορές θα βρούµε τα δολώµατά µας ψόφια. Γι’ αυτό το λόγο θα σας συνιστούσα να αναζητήσετε τους λούτσους νωρίς το πρωί, και αµέσως µετά να πάτε για ψάρεµα.
Οπότε ελαχιστοποιείται η πιθανότητα να ψοφήσουν τα ψάρια. ∆εν είναι όµως λίγες οι φορές που λογαριάζουµε χωρίς τον ξενοδόχο. Αφού µπορεί να πάµε για δολώµατα το πρωί, αλλά να µην καταφέρουµε να βρούµε. Έτσι, για µεγαλύτερη ασφάλεια και περισσότερες πιθανότητες εξασφάλισης ζωντανών λούτσων, θα σας συνιστούσα να αναζητήσετε τα δολώµατα σε µέρη που έχετε πάρει ξανά ψάρια. Ή έχετε πληροφορίες ότι κυκλοφορούν εκεί αυτήν την εποχή. Το ψάρεµα των λούτσων θα αρχίσει νωρίς το πρωί, πριν ακόµα χαράξει, χρησιµοποιώντας ελαφριά συρτή αφρού.
Αρµατωσιά µε 3 αγκίστρια και νήµα για δόλωση λούτσου.
Αναζήτηση λούτσων
Ο εξοπλισµός που θα χρειαστούµε για το ψάρεµα του λούτσου, είναι τουλάχιστον δύο καλάµια spinning και σα δόλωµα ψαράκια floating σε διαφόρους χρωµατισµούς. Τα καλάµια µας θα πρέπει να έχουν µήκος 1,90-2,40 µέτρα, και να είναι κατάλληλα για το ψάρεµα του λούτσου (δυνατά, µε fast-extra fast action). Ο µηχανισµός που θα τα συνοδεύει πρέπει να είναι καλής ποιότητας, µε δυνατά και αξιόπιστα φρένα και µεγάλη δύναµη έλξης. Ενώ στη µποµπίνα του θα είναι φορτωµένο ψιλό νήµα.
Το νήµα προσφέρει πολύ καλύτερη κίνηση στα τεχνητά µας, και επιπλέον κάνει την ανίχνευση της τσιµπιάς και το κάρφωµα του λούτσου εύκολη υπόθεση, αφού αντίθετα µε την πετονιά δεν έχει καθόλου ελαστικότητα. Η ταχύτητα πλεύσης των τεχνητών θα κυµαίνεται από τα 3 έως και τα 3,7 µίλια. Επίσης έχω παρατηρήσει και κάποιες συνήθειες των λούτσων, οι οποίες πιστεύω ότι θα σας βοηθήσουν αρκετά.
Πρώτα από όλα τους αρέσει να χτυπούν το δόλωµά µας όταν το σέρνουµε αντίθετα µε το ρέµα. ∆εύτερο, είναι ότι εκεί που θα πιάσεις ένα λούτσο πρέπει να γυρίσεις και να ξαναπεράσεις ακριβώς µε την ίδια πορεία. ∆ηλαδή, αν η πορεία σου είναι προς τα νότια και πιάσεις ένα ψάρι, θα πρέπει να γυρίσεις και να ξαναπεράσεις µε πορεία πάλι προς το νότια. Αφού καταφέρουµε να πάρουµε το πρώτο χτύπηµα, θα πρέπει να προσέξουµε πως θα φέρουµε το ψάρι στην βάρκα. Φυσικά πάντα µε τη χρήση της απόχης µας, διότι οι πετονιές που χρησιµοποιούµε είναι πολύ λεπτές και υπάρχει κίνδυνος να το χάσουµε. Έπειτα, πιάνουµε το λούτσο προσεκτικά µε ένα βρεγµένο µικρό πετσετάκι ή µε γάντια.
Επειδή το συγκεκριµένο ψάρι έχει εξωτερικά µια βλέννα, και αν το πιάσουµε µε γυµνά χέρια είναι επικίνδυνο να µας γλιστρήσει και να µας καρφώσουν οι σαλαγκιές του τεχνητού. Μετά την προσεκτική του απαγκίστρωση, τον βάζουµε γρήγορα στο δοχείο για τα ζωντανά δολώµατα.
Και µιας και είπαµε για δοχείο, να σας πω ότι λόγω σχήµατος του ψαριού, το µεγάλο πολλές φορές µήκος του απαιτεί ένα δοχείο τουλάχιστον 80 λίτρων, σε σχήµα ορθογώνιο παραλληλόγραµµο. Για να µπορεί να κινείται εύκολα µέσα σε αυτό και να µη στρεσάρεται (εικόνα 1). Μόλις εξασφαλίσουµε αρκετά δολώµατα για το σκοπό µας, ξεκινάµε το ψάρεµα.
Μαγιάτικα στο βυθόµετρο.
Εξοπλισµός
Ο εξοπλισµός µας σε αυτό το ψάρεµα, αλλάζει πολύ σε σχέση µε όσα –συνηθισµένα- γνωρίζουµε για το µολύβι φύλακα. Οπότε αποτελούν µονόδροµο καλάµια από 30 lbs και πάνω, δυνατά µηχανάκια, νήµατα διαµέτρου 0,28-0,33, χοντρές πετονιές, και το βασικότερο, µεγάλα αγκίστρια. Ας αναλύσουµε όµως τον εξοπλισµό µας.
• Ένα καλάµι της τάξης τον 30-40 lb είναι αρκετά κατάλληλο για το ψάρεµά µας, διότι έχουµε να κάνουµε µε µεγάλα µαγιάτικα, τα οποία έτσι και αλλιώς είναι πολύ δυναµικά ψάρια. Πόσο µάλλον ένα ψάρι 25-40 κιλών… Έτσι το καλάµι µας θα πρέπει να είναι αρκετά δυνατό, και έτοιµο για µια τέτοια µάχη.
• Το µηχανάκι που θα χρειαστούµε σε αυτήν την τεχνική, θα πρέπει να είναι εξίσου δυνατό µε το καλάµι. Πρέπει να έχει τη δυνατότητα να δέχεται πολλά µέτρα νήµα, διότι πολλές φορές θα τα χρειαστούµε. Φυσικά θα πρέπει να είναι αρκετά γρήγορο και να διαθέτει δυνατά φρένα. Έτσι να µπορεί να µας χαρίσει µια εύκολη και ξεκούραστη µάχη µε αυτούς τους µεγάλους θηρευτές.
• Το νήµα που θα χρησιµοποιήσουµε θα έχει διάµετρο από 0,28 µέχρι και 0,30 mm. Ενώ για παράµαλλο θα σας συνιστούσα ένα καλής ποιότητας αόρατο 70άρι, µε µήκος 5-7 οργιές. Η διαφορά µας µε το φύλακα είναι ότι δε θα διπλαρώσουµε το παράµαλλο. Απλά θα δέσουµε ένα ενισχυµένο στριφτάρι και θα φτιάξουµε µια αρµατωσιά από νήµα, αντί για διπλαρωµένη πετονιά (εικόνα 2). Ο λόγος που επιβάλλει αυτήν την τροποποίηση, είναι ότι λόγω της δύναµης που ασκεί ένα µεγάλο µαγιάτικο στην πετονιά µας, µπορεί µε τα µικρά σα γυαλόχαρτο δοντάκια του να την κόψει εύκολα. Έτσι, µε το νήµα έχουµε πιο σίγουρη επιτυχία στα µεγάλα µαγιάτικα.
• Τα αγκίστρια που θα επιλέξουµε πρέπει να είναι καλής ποιότητας, µεγάλα και ισχυρά, ώστε να µπορέσουν να κρατήσουν ένα πολύ δυνατό ψάρι. Άρα ξεκινάµε από νούµερα 9/0 και φτάνουµε έως και 11/0, και θα σας συνιστούσα µια αρµατωσιά µε τρία αγκίστρια, όπως αυτή της εικόνας 2.
∆ολωµένος λούτσος στην αρµατωσιά µας.
Ψάρεµα
Εφόσον όλα έχουν πάει καλά και έχουµε βρει τα δολώµατα, µε το που προσεγγίσουµε τον τόπο που πιστεύουµε ότι έχει µαγιάτικα αυτήν την εποχή, έφτασε η ώρα να δολώσουµε. Στην εικόνα 3 έχουµε ένα τρόπο δολώµατος µε τρία αγκίστρια. Το πρώτο έχει περάσει και το πάνω και το κάτω σαγόνι του λούτσου κρατώντας το στόµα του κλειστό. Για καλύτερη πλεύση και µεγαλύτερη αντοχή του ζωντανού µας. Το δεύτερο αγκίστρι είναι περασµένο επιδερµικά πάνω από το πρώτο ραχιαίο πτερύγιο του ψαριού, και το τρίτο πάλι επιδερµικά κοντά στην ουρά. Καρφώνουµε προσεκτικά το λούτσο. Χωρίς να τον πληγώσουµε, και πάντα κρατώντας τον µε ένα –βρεγµένο- πετσετάκι. H ταχύτητά µας θα κυµαίνεται από 0,8-1 µίλια.
Ένα ακόµα µυστικό του ψαρέµατος αυτού, είναι ότι πρέπει να κρατάµε το δόλωµά µας αρκετά µέτρα πάνω από το βυθό. Δηλαδή µπορούµε να τραβάµε ακόµα και 10 και 15 µέτρα πιο ψηλά από αυτόν. Όπως ξέρουµε το µαγιάτικο κυνηγάει αρκετά ψηλά. Έτσι, το δόλωµά µας θα είναι και αρκετά εµφανές σε µεγάλη ακτίνα και θα κινείται στο κατάλληλο βάθος. Δηλαδή, εκεί όπου το µαγιάτικο αναζητά την τροφή του. Αφού έχουµε αναλύσει όλες τις κρίσιµες παραµέτρους, από τον τρόπο ανεύρεσης των δολωµάτων µέχρι και τη στιγµή που ήδη πλέουν στο νερό προς αναζήτηση των µεγάλων µαγιάτικων. Ήρθε η ώρα να µιλήσουµε για το τελευταίο βήµα πριν την επιτυχία, δηλαδή το κάρφωµα και την ανάκτηση του ψαριού.
Άτσαλο αγκίστρωµα µαγιάτικου.
Κάρφωµα
Τι πρέπει να κάνουµε λοιπόν, όταν νιώσουµε το χτύπηµα από το µαγιάτικο στο δόλωµά µας; Πρώτο και κύριο δεν πρέπει να χάσουµε την ψυχραιµία µας. Έτσι, µόλις αντιληφθούµε ότι κάτι χτυπάει, χαµηλώνουµε το καλάµι και αν είναι δυνατόν το αφήνουµε να παίρνει και λίγο νήµα σιγά-σιγά. Ώστε να µπορέσει το ψάρι να καταπιεί το µεγάλο δόλωµα. Μόλις καταλάβουµε ότι έχει καταπιεί όλο το δόλωµά µας, καρφώνουµε πολύ δυνατά και αν µπορούµε κάνουµε και επαναληπτικό κάρφωµα. Γιατί ο λούτσος είναι αρκετά σκληρός και µε τη δύναµη του καρφώµατος πρέπει τα αγκίστρια να φύγουν από το λούτσο και να καρφώσουν το µαγιάτικο.
Εφόσον όλα πάνε καλά και το ψάρι καρφωθεί, έχει έρθει η ώρα για την πολυπόθητη µάχη που τόσο περιµέναµε. Πρέπει όµως να προσέξουµε πολύ. Μόλις ένα µεγάλο ψάρι νιώσει την αντίσταση, θα τρέξει µε πολύ δύναµη να τρίψει το παράµαλλό µας σε κάποιο βράχο για να το κόψει.
Ανάκτηση
Έτσι, µόλις καρφώσουµε το ψάρι ανοίγουµε στροφές στην µηχανή µας. Το τραβάµε αµέσως προς το πιο βαθύ σηµείο του τόπου. Με τα φρένα µας ρυθµισµένα στα 4 έως 5 κιλά, κρατάµε σταθερά το καλάµι µας και αφήνουµε το σκάφος να τραβήξει το ψάρι στα βαθιά. Μόλις βγούµε σε ασφαλές σηµείο (αρκετά βαθιά και σε βυθό µε λασπώδη σύσταση), χαµηλώνουµε τις στροφές της µηχανής στο ρελαντί. Στη συνέχεια αρχίζουµε να ανεβάζουµε το ψάρι. Αργά ή γρήγορα θα έρθει στο σκάφος µας.
Αρκετές φορές το µαγιάτικο θα χτυπήσει το δόλωµά µας µε το σώµα ή την ουρά του για να το σκοτώσει. Με αποτέλεσµα να καρφωθεί άτσαλα όπως στην εικόνα 4. Εκεί τα πράγµατα είναι πραγµατικά δύσκολα. Γιατί ένα ψάρι των 20 κιλών πιασµένο από τη µέση του σώµατος είναι πολύ δύσκολο να παλευτεί. Οπότε θα χρειαστεί υποµονή και όχι βιαστικές κινήσεις που µπορεί να οδηγήσουν στο ξαγκίστρωµά του.
Καλές θάλασσες λοιπόν, και να θυµάστε: όσο πιο µεγάλο είναι το δόλωµα, τόσο πιο µεγάλο θα είναι και το ψάρι.
