Ψαροτούφεκο: Ψάρεμα σε κατρακύλια
Κατρακύλια: Βυθός µε µορφολογία που δεν σε αφήνει να πλήξεις ποτέ, ξέρει να κρύβει καλά µέσα του θηράµατα αξιοζήλευτα, ακόµη και σήµερα, περιµένοντας υποµονετικά το χέρι που θα τα «µαζέψει». Μορφολογία που σχηµατίζεται από κατρακυλιστούς βράχους όλων των διαστάσεων, χορταριασµένους ή όχι, µε τον ένα να ακουµπά πάνω στον άλλο.
∆ηµιουργεί δαιδαλώδεις διαδρόµους και ιδανικές κρυψώνες για πολλά είδη ψαριών. Σήµα κατατεθέν των βυθών των Κυκλάδων, και όλου του νησιωτικού συµπλέγµατος της Ελλάδος -και όχι µόνο. Τόποι που συνήθως έρχονται πρώτοι στην προτίµηση της πλειονότητας των ψαροκυνηγών και ιδιαίτερα των νέων στο χώρο, επειδή η επαφή µε θηράµατα σε αυτούς είναι συνήθως πολύ συχνή.
Αναζήτηση
Εύκολα τον ανακαλύπτεις στις περισσότερες των περιπτώσεων και το βυθόµετρο δε βρίσκει εφαρµογή, εκτός και αν τίποτα εξωτερικά στην ακτογραµµή δεν προδίδει αυτό που κρύβεται κάτω από το νερό. Συνήθως όµως, είναι η συνέχεια της ακτής και δε χρειάζεται να κολυµπήσεις ψάχνοντας, αφού οι κατρακυλιστοί βράχοι είθισται να ξεκινούν απέξω και να συνεχίζονται και κάτω από την επιφάνεια. Υπάρχουν βέβαια και οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Ιδανική περίπτωση είναι να βρίσκονται τα κατρακύλια σε κάβο µε επικλινή βυθό µικρής γωνίας και µεγάλης έκτασης, ο οποίος καταλήγει σε βαθιά αποχή.
Το ίδιο καλά είναι όταν ο βυθός κόβει απότοµα σε βαθιά νερά και στην άκρη πριν το απότοµο κόψιµό του κάνει τον τόπο. Κάποιες φορές ο άνθρωπος αναλαµβάνει το ρόλο της φύσης δηµιουργώντας ένα τέτοιο σύµπλεγµα βυθού, όταν χρειαστεί να πετάξει στην θάλασσα τις πέτρες και τους βράχους από διάνοιξη δρόµων που γίνονται κοντά ή παράλληλα στην ακτή. Άλλοτε πάλι η ίδια η φύση δηµιουργεί κατολισθήσεις µετά από συχνές βροχοπτώσεις ή σεισµούς. Και στις δύο προαναφερθείσες περιπτώσεις, χρειάζεται αρκετός χρόνος από τη δηµιουργία και µέχρι να αρχίσουν να ζωντανεύουν και να αποκτούν ενδιαφέρον.
Εξοπλισµός
Τα κοντά όπλα βρίσκουν εφαρµογή και οι βέργες τους «παίρνουν φωτιά». Τα µακριά µε τα διπλά λάστιχα καλό είναι να µείνουν στη σηµαδούρα ή ακόµη καλύτερα σπίτι. Με το 80άρι στο χέρι και σίγουρα ένα κοντύτερο στη σηµαδούρα (60, 65 ή 70 εκ.), ανάλογα µε το τι υπάρχει στο οπλοστάσιό µας θα πάρουµε ψαράκια. Καλοακονισµένη βέργα πάχους 6,25 και δυνατά 17άρια λάστιχα θα συµπληρώσουν το παζλ και θα σκοτώσουν σχεδόν τα πάντα από κοντινή απόσταση. Μουλινέ στο όπλο, χρειάζεται και δεν χρειάζεται.
Σίγουρα θα το κάνει βαρύτερο, άρα και πιο δυσκίνητο, και έτσι αποτελεί το αρνητικό της υπόθεσης. Από την άλλη πάλι φέρτε στο µυαλό σας σκηνικό όπου κατεβαίνετε να ψάξετε την σχισµή που χώθηκε σηκιός, βρίσκεστε φάτσα-κάρτα µε ροφοκέφαλο και -λογικά- πατάτε τη σκανδάλη… Είναι πολύ πιθανό να χρειαστεί να αφήσετε κάτω το όπλο, µε το ψάρι να χτυπιέται πάνω στη βέργα.
Αν αυτό αποφασίσει να κάνει την έξοδο του Μεσολογγίου…, µπίνγκο!
Αν τελικά αποφασίσετε να βάλετε µουλινέ,φροντίστε να είναι µικρού προφίλ και όγκου, για να µπορεί το όπλο να κινείται εύκολα µέσα στις στοές και να µη βρίσκει στα τοιχώµατα, προκαλώντας θορύβους και τροµάζοντας τα θηράµατα.
Φακός είναι καλό να υπάρχει, αλλά στην εποχή µας πλέον δεν είναι και ότι καλύτερο. ∆υστυχώς µάθαµε στα ψάρια τι ακολουθεί πίσω από τη δέσµη του, και µονάχα στη θέα της δέσµης, «την κάνουν» για βαθύτερα και ασφαλέστερα σηµεία του θαλαµιού τους.
Σίγουρα όµως κρίνεται απαραίτητος και θα δώσει λύσεις. Όπλο και φακός ευθυγραµµίζονται και κινούνται παρέα µέσα στις σκοτεινές σχισµές, µε το δάχτυλο έτοιµο να σπρώξει τη σκανδάλη σε πρώτο χρόνο, µην αφήνοντας περιθώρια διαφυγής στα θηράµατα. Το ξεβραχωτήρι είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητο, επειδή πιθανό να έχετε µπλεξίµατα της βέργας, τα περισσότερα επιπόλαια και εύκολα, ενώ κάποια θα απαιτήσουν το κάτι περισσότερο για να µην αφήσετε κάτω τις βέργες σας. Να θυµάστε πως και τον τόπο χαλάτε, αλλά και οι βέργες κοστίζουν….
Τεχνικές
Αν δεν το έχετε πάρει χαµπάρι, µιλάµε για το βασίλειο της τρύπας. Άρα ψαχτήρι και Άγιος ο Θεός. Must διαχρονική τεχνική, που βρίσκει πλήρη εφαρµογή ακόµα και στις µέρες µας. Για καλύτερα αποτελέσµατα όταν δεν κυκλοφορούν τα ψάρια, µπορείτε να χρησιµοποιήσετε την τεχνική του καρτεριού για να τα αναγκάσετε να προδώσουν τη θέση τους. Επίσης καρτέρια µπορείτε να κάνετε όταν οι ορατότητες δεν επιτρέπουν να εφαρµοστεί το ψάρεµα στην τρύπα. Έχει συµβεί να κάνουν συρτό στην αποχή, όταν το βάθος είναι στις δυνατότητες του ψαροκυνηγού και τα ψάρια να πεθαίνουν στην είσοδο του θαλαµιού τους, κυριολεκτικά από περιέργεια για το ξένο σώµα που έρπει έντεχνα στον χώρο τους.
TIPS
• Γενικά τα κατρακύλια είναι δύσκολοι τόποι για να συλλάβετε ψάρια και πρέπει να το «έχεις» το ψάξιµο, διαφορετικά πολλά θα δείτε, αλλά θα πάρετε από τίποτα µέχρι λιγοστά.
• Από τα τέλη Σεπτεµβρίου έως και τέλη Άνοιξης µε αποκορύφωµα τους µήνες ∆εκέµβριο έως Μάρτιο, θεωρώ ότι είναι η καλύτερη περίοδος µιας και οι τόποι αυτοί γεµίζουν ζωή.
• Τα κατρακύλια αποτελούν το βασίλειο των άσπρων, καθώς σχεδόν πάντα θα τα συναντήσετε να µπαινοβγαίνουν στις δαιδαλώδεις στοές που δηµιουργούν οι τόποι αυτοί.
• Σαργοί, µελανούρια και παντελήδες βρίσκονται στην κορυφή της αλυσίδας των θηραµάτων που φιλοξενούνται.
• Ένα µεγάλο βαθούλωµα στην άµµο στην βάση της αποχής, επιβάλει εξονυχιστικό ψάξιµο σε όλη τη γύρω περιοχή, καθώς είναι βέβαιο πως κάποιο µεγάλο µαύρο ακινητούσε λίγη ώρα πριν στο συγκεκριµένο σηµείο.
• Όταν οι σχισµές και οι δαιδαλώδεις στοές που σχηµατίζουν οι τόποι αυτοί, γεµίσουν από µεγάλα µελανούρια, σκόπιµο θα είναι πριν αρχίσετε τα µπαµ-µπουµ να ψάξετε στο εσωτερικό τους για σαργούς.
• Η παρουσία παντελήδων και σαργών σε µεγάλες ποσότητες, είναι σηµάδι πως ο τόπος κρατά το λιγότερο ένα καλό µαύρο.
άνοιγμα φωτό: Αντώνιος Περράκης
