Συρτή αφρού: Επιλέγοντας τη σωστή ταχύτητα
Μία από τις παραµέτρους µε πρωταγωνιστικό ρόλο στην επιτυχή έκβαση της συρτής αφρού, είναι η σωστή ταχύτητα, µε την οποία κατά περίσταση θα πρέπει να «σύρουµε» το τεχνητό µας.
∆έχοµαι πολλά µηνύµατα από φίλους, οι οποίοι ρωτούν την άποψή µου σχετικά µε συγκεκριµένα τεχνητά, χωρίς ωστόσο να δίνουν βάση στον –κατάλληλο- τρόπο χρήσης
τους που θα δώσει «ζωή» σε καθένα από αυτά. «Μα για συρτή µιλάµε», θα ισχυριστεί κάποιος, «ο µόνος τρόπος που έχουµε για να χρησιµοποιήσουµε το τεχνητό, είναι η σταθερή ανάκτηση, όπως θα µπορούσαµε να πούµε στην ορολογία του spinning». Η πράξη ωστόσο έχει δείξει πως τα πράγµατα δεν είναι τόσο απλά.
Γίνοµαι αποδέκτης πολλών παραπόνων από φίλους οι οποίοι δεν έχουν ικανοποιητικά αποτελέσµατα στη συρτή τους, παρά το γεγονός ότι χρησιµοποιούν τεχνητά αποδεδειγµένης αξιοπιστίας, αναµφισβήτητης ποιότητας, αλλά και υψηλού κόστους αγοράς. Όταν µεταξύ άλλων η συζήτηση φτάνει στο κεφάλαιο της ταχύτητας, τότε τα πράγµατα δυσκολεύουν.
Tα µεγάλα µελανούρια ανταποκρίνονται άριστα και σε γρήγορα τεχνητά.
Έχουµε ξαναπεί πως για να αυξήσουµε τις πιθανότητες κάποιου θετικού αποτελέσµατος, πρέπει να πληρούνται µία σειρά από προϋποθέσεις. Μία από αυτές είναι η ταχύτητα που θα επιλέξουµε και η οποία θα πρέπει να αναπροσαρµόζεται κατά το δοκούν. Τι περικλείει όµως ο ορισµός «σωστή ταχύτητα»; Ας ξεκαθαρίσουµε λίγο τα πράγµατα, βλέποντας ποιοι παράγοντες θα οδηγήσουν στην επιλογή της εκάστοτε ταχύτητας του τεχνητού στη συρτή µας.
Οι παράγοντες επιλογής ταχύτητας
Επιλογή τύπου τεχνητού: Μπορεί να ακούγεται απλό και αυτονόητο πως ανάλογα µε το τεχνητό χρησιµοποιούµε και την κατάλληλη ταχύτητα, αλλά πιστέψτε µε, αυτό δε συµβαίνει πάντα. Κάθε τεχνητό έχει τις δικές του προδιαγραφές κατασκευής και είναι φτιαγµένο ώστε να έχει τα «δικά του» χαρακτηριστικά πλεύσης. Προδιαγραφές όπως το βάρος, αν είναι βυθιζόµενο ή όχι, το µέγεθος των σαλαγκιών, το µήκος του κλπ., αναγράφονται συνήθως πάνω στη συσκευασία. Επιπλέον, σε κάποια αναγράφεται και το βάθος στο οποίο δραστηριοποιείται το τεχνητό κατά την ώρα της συρτής. Εδώ όµως χρειάζεται προσοχή, γιατί για να επιτευχθεί αυτό το βάθος, θα πρέπει να εφαρµοστεί η ανάλογη ταχύτητα.
Το διαδίκτυο είναι σαφέστατα πολύτιµος σύµµαχος του σύγχρονου ψαρά. Εκεί µπορούµε να δούµε διάφορα πλάνα δράσης και τρόπου πλεύσης πολλών τεχνητών, αφού οι κατασκευάστριες εταιρείες προτείνουν διάφορους τρόπους χρήσης τους, στα πλαίσια προώθησης των προϊόντων τους,. Έτσι, για κάποια τεχνητά που προωθούνται για την τεχνική του spinning, προτείνεται για παράδειγµα η απλή ανάκτηση, για κάποια άλλα το jerking, το twitching, το stop and go, το walk the dog κλπ.
Τεχνητό του spinning εν δράσει!
Ξέρετε ποιο είναι το εκπληκτικό εδώ; Ότι τα περισσότερα τεχνητά τα οποία χρησιµοποιούµε κατά κόρον στο spinning, είναι άκρως αποδοτικά και στη συρτή. Εξαιρώντας τα lipless, τα surface, τα popper κλπ. και χρησιµοποιώντας τη σωστή ταχύτητα στη συρτή, όλα τα υπόλοιπα που διαθέτουν γλώσσα, πιστέψτε µε, θα σας εντυπωσιάσουν µε τα αποτελέσµατα που θα πετύχουν. Φυσικά υπάρχουν και τα «καθαρόαιµα» τεχνητά συρτής, τα οποία διαθέτουν µακριές πλαστικές ή µεταλλικές γλώσσες και χρησιµοποιούνται όταν θέλουµε να «εξερευνήσουµε» τα χαµηλότερα στρώµατα του νερού. Αυτά είναι κατασκευασµένα µε τέτοιο τρόπο ώστε να αποδίδουν σωστά µε υψηλότερες ταχύτητες, ενώ το ίδιο συµβαίνει και µε τα vibration.
Η πιο συχνή ερώτηση που δέχοµαι, είναι σχετικά µε τα µίλια ή τους κόµβους που πρέπει να κινούµαστε. Το σωστό βέβαια είναι να αναφερόµαστε σε κόµβους, αφού µιλάµε για θάλασσα και όχι για οδόστρωµα! Η αλήθεια είναι πως αποφεύγω να αναφέροµαι σε κόµβους, γιατί πολλές φορές τα όρια είναι δυσδιάκριτα. Για παράδειγµα, όταν κάνουµε χρήση ενός µικρού minnow µε µικρή γλώσσα και του ίδιου minnow µε πιο µακριά γλώσσα, το πρώτο µπορεί να χρειάζεται µία ταχύτητα της τάξεως των 2 περίπου κόµβων, ενώ το δεύτερο µία ταχύτητα περίπου 2,3 κόµβων. Φυσικά, µια τέτοια διαφοροποίηση δε µπορεί να χαρακτηρίσει τη µία ταχύτητα χαµηλή και την άλλη υψηλή. Όλα λοιπόν είναι σχετικά και πάντα σε συνάρτηση µε τον τύπο του τεχνητού.
Αυτό που προτείνω εγώ, είναι η ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ του τεχνητού, σε παράλληλη θέση µε το σκάφος και σε τέτοιο σηµείο που να «πιάνει σωστά νερά» όπως συνηθίζουµε να λέµε. Όταν το τεχνητό δεν πλέει σωστά, να ξέρετε πως «το φωνάζει» µε την κίνησή του.
Αν το σύρουµε πιο αργά από όσο πρέπει, δεν έχει νευρική κίνηση που προσοµοιάζει σε πληγωµένο ψάρι, µε αποτέλεσµα να µην είναι προκλητικό, ενώ αν εφαρµοστεί ταχύτητα υψηλότερη από την κατάλληλη, χάνει το ζύγισµά του, µπορεί να ξενερίζει, να στριφογυρίζει και γενικά η κίνησή του να µην είναι εναρµονισµένη µε τις προδιαγραφές του.
Η παρατήρηση της ταχύτητας στο gps πρέπει να είναι συνεχής.
Το αποτέλεσµα και στις δύο περιπτώσεις, θα είναι να τροµάζουµε και να πονηρεύουµε, αλλά σίγουρα όχι να προκαλούµε τα ψάρια να «χτυπήσουν» το τεχνητό µας. Και φυσικά ακολουθεί η δυσπιστία και η απογοήτευση, µε αποτέλεσµα να αφορίζουµε και να στέλνουµε τα τεχνητά µας στο «πυρ το εξώτερον». Ακόµα, κάποια από αυτά είναι αποτελεσµατικά σε µεγαλύτερο εύρος ταχυτήτων, αλλά κι εδώ η σωστή παρατήρηση της κίνησης του τεχνητού θα µας δώσει τις σωστές πληροφορίες.
Χρωµατισµός τεχνητού: «Ορίστε; Πώς είπατε; Καλά µας δουλεύεις ρε Μποντούρογλου;» Παιδιά ψυχραιµία! Αυτό έχω παρατηρήσει µετά από κάποιες χιλιάδες ώρες συρτής (καταγεγραµµένες στα ωρόµετρα των εξωλεµβίων) κι αυτό ακριβώς σας µεταφέρω. Έχω λοιπόν προσέξει επανειληµµένα, πως όταν τα τεχνητά έχουν έντονους χρωµατισµούς (ροζ, κίτρινο, πράσινο, κόκκινο και συνδυασµούς αυτών), είναι περισσότερο αποδοτικά όταν τα δουλεύουµε µε τη µέγιστη ταχύτητα που επιτρέπει η κατασκευή και το ζύγισµά τους. Ο λόγος; Μάλλον θα πρέπει να ρωτήσουµε τα ψάρια γι’ αυτό. Ποιος είπε πως για τα πάντα πρέπει να υπάρχει µια απάντηση;
Έχω προσέξει πως όταν χρησιµοποιώ δύο καλάµια στη συρτή, αρµατωµένα µε τεχνητά ίδιου τύπου, αλλά διαφορετικών χρωµατισµών, όταν η ταχύτητα είναι γρήγορη, το τεχνητό µε τον έντονο χρωµατισµό είναι πολύ πιο αποδοτικό από το άλλο. Αυτό ισχύει τόσο µε τα µικρότερα, όσο και µε τα µεγαλύτερα τεχνητά. Ειδικά µε τα µικρότερα vibration, αλλά και µε τα minnows, αυτό συµβαίνει κατά κόρον.
Οι γρήγορες καταβολές αυτών των τεχνητών είναι εµφανείς!
Εντυπωσιακό είναι το γεγονός επίσης ότι το ίδιο συµβαίνει και µε τα σιλικονούχα! Μία ακόµα απόδειξη πως ο πειραµατισµός -όπως έχουµε ξαναπεί- δεν τελειώνει πουθενά. Σαφέστατα έχει συµβεί και το αντίθετο, δηλαδή να πάρω ψάρια σε έντονους χρωµατισµούς, µε χαµηλές ταχύτητες, αλλά πιστέψτε µε αυτό έχει συµβεί ελάχιστες φορές.
Είδη ψαριών που στοχεύουµε: Μία άλλη βασική συνιστώσα η οποία θα οδηγήσει στην ορθή επιλογή της ταχύτητας, είναι τα είδη των ψαριών στα οποία απευθυνόµαστε. Όταν η εξόρµησή µας έχει στόχο θαλάσσιες «ρουκέτες» όπως οι παλαµίδες, οι ντάσκες, τα ρείκια, τα albacores, τα µανάλια, οι κυνηγοί και άλλα πελαγίσια, τότε προτιµούµε τεχνητά ικανά να υποστηρίξουν γρήγορες ταχύτητες, όπως vibration, µακρύγλωσσα, µεγάλα σιλικονούχα τύπου raglou, ή µεγάλα τεχνητά που χρησιµοποιούµε στο spinning. Επίσης τα γοφάρια προτιµούν τεχνητά που µπορούν να κινηθούν σβέλτα, µιας και το κυνηγετικό τους ένστικτο είναι του τύπου «ότι κινείται πυροβολείται»!
Με χαµηλότερες ταχύτητες µπορούµε να απευθυνθούµε σε λαβράκια, κοκάλια, µελανούρια, ζαργάνες κλπ. Όταν βέβαια τα κοκάλια και τα µελανούρια είναι σεβαστού µεγέθους, τότε µια χαρά δουλεύουν και τα γρήγορα τεχνητά, ανάλογου βέβαια µεγέθους. Σε αργή συρτή για λαυράκια, τα µικρά σιλικονούχα και τα minnows µε µικρές γλώσσες κάνουν επίσης θαυµάσια δουλειά.
Σωστή ταχύτητα και κατάλληλο τεχνητό ισούται με επιτυχία!
Ένταση ανέµου: Μία παράµετρος η οποία δεν αξιολογείται όπως πρέπει, ακόµα κι από εµπειρότερους συρταδόρους, είναι η ένταση του ανέµου που επικρατεί όσο σέρνουµε. Όταν οι συνθήκες δυσκολέψουν κι έχουµε όρτσα περισσότερο άνεµο από όσο πρέπει, ενώ το σκάφος µας είναι µικρό κι ελαφρύ, πρέπει να γνωρίζουµε πως επηρεάζεται η έτσι κι αλλιώς χαµηλή ταχύτητα της συρτής. Ακόµα και µία µικρή απόκλιση από τη ταχύτητα που έχουµε επιλέξει για το εκάστοτε τεχνητό, µπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη πλεύση του. Το ίδιο συµβαίνει βέβαια και µε τον καιρό πρίµα. Ειδικότερα όταν κάνουµε χρήση µικρών τεχνητών, τα οποία είναι πιο επιρρεπή στις µεταβολές της ταχύτητας, πρέπει να είµαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί και να κάνουµε διορθωτικές κινήσεις. Επίσης όταν πολλές φορές σέρνουµε γρήγορα τεχνητά σε ανοιχτά περάσµατα, η ένταση του ανέµου µπορεί να αυξηθεί σε βαθµό που να αναγκαστούµε να µειώσουµε την ταχύτητά µας. ∆εν είναι τότε φυσικό να επηρεαστεί η πλεύση των τεχνητών µας; Προσεκτικές µατιές λοιπόν στο gps του σκάφους µας, ώστε να µην περνάει απαρατήρητη η παραµικρή µεταβολή της ταχύτητας και να είµαστε έτοιµοι ανά πάσα στιγµή, να κάνουµε τις διορθωτικές κινήσεις που απαιτούνται.
Εν κατακλείδι, πρέπει να θυµόµαστε πως ο µόνος τρόπος να δώσουµε «ζωή» στα τεχνητά µας στην τεχνική της συρτής, είναι να προσαρµόζουµε την ταχύτητα του σκάφους µας στα σωστά πλαίσια, όπως αυτά διαµορφώνονται από τους παράγοντες που αναλύσαµε. Εδώ δεν έχουµε την «πολυτέλεια» των κινήσεων από µεριά µας, όπως την έχουµε όταν κάνουµε για παράδειγµα spinning, όπου µπορούµε µε διάφορες τεχνικές να ζωντανέψουµε τα τεχνητά µας. ∆ώστε την ανάλογη βαρύτητα στην έννοια της σωστής ταχύτητας στη συρτή σας και να είστε σίγουροι πως δυνατά ψάρια θα προτιµάνε ολοένα και περισσότερο τα τεχνητά σας!
