Αστοχίες στο ψαροτούφεκο: Συνηθισμένα λάθη
Το προηγούμενο διάστημα, δηµοσιεύτηκε το πρώτο µέρος του σηµαντικού αυτού προβλήµατος που αφορά στις άστοχες βολές. Αναφερθήκαμε επίσης και στις βολές που ενώ πετυχαίνουν στόχο δεν αποφέρουν το επιθυµητό αποτέλεσµα, δηλαδή να πλήξουν καίρια σε συγκεκριµένο σηµείο το θήραµα και να µας οδηγήσουν στην επιτυχία.
Ένα χαµένο ψάρι σεβαστών διαστάσεων από µία άστοχη βολή ή µία κακή εκτέλεσή της, είναι ένα γεγονός που επηρεάζει πολύ αρνητικά τον οποιονδήποτε υποβρύχιο κυνηγό. Τόσο κατά τη στιγµή της απώλειας του θηράµατος σε πρώτο χρόνο, όσο και κατά την υπόλοιπη διάρκεια του ψαρέµατος, αφού το µυαλό του «κολλάει» και αρνείται να λειτουργήσει θετικά και να συνεργαστεί µε το σώµα του.
ΤΟ ΑΝΤΙΚΤΥΠΟ ΜΙΑΣ ΘΗΡΕΥΤΙΚΗΣ ΑΠΩΛΕΙΑΣ…
Έχω τη σιγουριά πως όσοι ασχολούµαστε µε το υποβρύχιο κυνήγι, έχουµε βιώσει πολλάκις µια τέτοια εµπειρία. Αναλόγως του µεγέθους της απώλειας, ανάλογο ήταν και το ψυχολογικό σοκ που υποστήκαµε, καθώς και ο τρόπος που αντιδράσαµε.
Θυµάµαι φορές που ενώ κατάφερα να έρθω στην επιθυµητή απόσταση µε ένα όµορφο θήραµα, το οποίο µου δηµιούργησε την πεποίθηση πως στα αµέσως επόµενα δευτερόλεπτα θα κρατώ στα χέρια µου ένα ψάρι τρόπαιο, τα πάντα χάνονταν όταν η πορεία της βέργας δεν συναντούσε ποτέ το σώµα του ψαριού. Αλλοτε πάλι όταν το έπληττε σε τελείως λάθος σηµείο, µε αποτέλεσµα να ακολουθήσει µια σύντοµη µάχη, όπου το θήραµα πετούσε από πάνω του το ατσάλινο ξένο σώµα και χανόταν στο βάθος της θάλασσας, παίρνοντας µαζί του και την ψυχή µου…
Τέτοιες στιγµές νιώθεις απίστευτα µεγάλη απογοήτευση και σε οδηγούν µέχρι και να σταµατήσεις το ψάρεµα, µη µπορώντας να διαχειριστείς τα συναισθήµατα και να συγκεντρώσεις ξανά το µυαλό σου.
Κάτω από τέτοιες επιρροές, συχνά καταλήγουµε και σε λάθος συµπεράσµατα ως προς το τι τελικά έφταιξε, είτε αποδίδοντας τις ευθύνες σε τελείως εσφαλµένες συνιστώσες, είτε αναγνωρίζοντας κάποιους δευτερεύοντες παράγοντες, αγνοώντας τους σηµαντικότερους που επίδρασαν και συνέβαλαν στην αποτυχία.
Μετά από κάποια βολή, συμβαίνει συχνά η βέργα είτε να έχει στραβώσει από την πρόσκρουση επάνω σε σκληρό βράχο, είτε ένα μεγάλο ψάρι να την έχει στραβώσει σε κάποιο σημείο. Πάντα ελέγχουμε σε τέτοιες περιπτώσεις…
ΕΥΘΥΒΟΛΟ, ΕΥΣΤΟΧΟ ή ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ;
Οι παραπάνω δύο όροι, συχνά µπερδεύονται και θα ήταν σηµαντικό να γίνουν κατανοητοί για όσους τους συγχέουν.
Ευθύβολο ψαροτούφεκο, είναι αυτό που όσες βολές και αν κάνει (αν το είχαµε δεµένο επάνω σε µια σταθερή βάση ώστε να εξουδετερωθούν όλοι εκείνοι οι παράγοντες της δικής µας αστάθειας), το καµάκι του θα τρυπάει στο ίδιο σηµείο. Ουσιαστικά, η απόλυτη ευθυβολία σηµαίνει µία τρύπα µέσα από την οποία περνάει ξανά και ξανά η βέργα, όσες βολές και αν κάνουµε.
Αυτό όµως δεν σηµαίνει απαραίτητα πως σηµαδεύαµε και εκεί. Για παράδειγµα, εµείς µπορεί να σηµαδεύαµε 5 εκατοστά πιο ψηλά, ή λίγο πιο χαµηλά, κι όµως η βέργα να ακολουθούσε την δική της ευθεία, εξ ου και ευθεία βολή-ευθυβολία.
Σε αυτές τις περιπτώσεις έχουµε ένα «καλό χαρτί» στα χέρια µας και µένει πλέον να ρυθµίσουµε τα σκοπευτικά µας, µε τέτοιο τρόπο ώστε να καταφέρουµε να στέλνουµε τη βέργα εκεί που τελικά σηµαδεύουµε και να πετυχαίνουµε µε ακρίβεια. Οπότε, ένα ευθύβολο όπλο πρέπει να το χρησιµοποιήσουµε µε τέτοιο τρόπο που να αποδίδει και τον παράγοντα της ευστοχίας.
Βεβαίως, επειδή όλα στο υποβρύχιο βασίλειο είναι ρευστά, το να κάνουµε υπολογισµούς σε ψάρια που θα µας δώσουν την ευκαιρία βολής για ένα ή ελάχιστα δευτερόλεπτα, δεν είναι ότι το ιδανικότερο και καλό θα ήταν το όπλο µας να είναι και εύστοχο και ευθύβολο.
Προσοχή στην τοποθέτηση των όπλων στη σημαδούρα. Δεν σφίγγουμε πολύ τα λαστιχόσκοινα…
ΔΟΚΙΜΗ ΚΑΙ ΓΝΩΣΗ ΝΕΟΥ ΟΠΛΟΥ
Σε περίπτωση αστοχίας ο πρώτος συνήθως που φορτώνετε τις περισσότερες ευθύνες, είναι το όπλο µας. Είτε γιατί πιστεύουµε ότι δεν είναι εύστοχο, είτε γιατί θεωρούµε πως η δύναµη ισχύος του δεν ήταν αρκετή. Θα πρέπει, πριν βιαστούµε, να καταλήξουµε σε κάποια συµπεράσµατα, να βάλουµε τα πράγµατα σε µια σειρά.
Για να µπορούµε να έχουµε µια εµπεριστατωµένη άποψη και να αναγνωρίσουµε τα λάθη που οδηγούν σε µια καθολική αστοχία ή σε µια βολή µε σηµαντική απόκλιση ως προς το επιθυµητό σηµείο, θα πρέπει να γνωρίζουµε το πώς ρίχνει το όπλο µας.
Η συγκεκριµένη γνώση έρχεται σταδιακά, µέσα από την ολοένα και µεγαλύτερη σε χρονική διάρκεια χρήση του και έχοντας συλλάβει όσο το δυνατόν περισσότερα ψάρια. Μόνο έτσι χτίζεται αυτή η σχέση εµπιστοσύνης µεταξύ κυνηγού και όπλου! Οπότε, αν µιλάµε για ένα όπλο το οποίο πιάνουµε για πρώτη φορά στα χέρια µας ή το έχουµε χρησιµοποιήσει µόνο λίγες φορές, τότε δεν µπορούµε να έχουµε άποψη, παρά µόνο υποψίες και θεωρίες.
Αυτό σηµαίνει πως στην περίπτωση µιας νέας αγοράς, θα πρέπει πρώτα να δοκιµάσουµε το όπλο µας απέναντι σε σταθερούς στόχους. Ένα άδειο µπουκάλι νερού, ένα µπιτόνι ή κάποιο πλαστικό δοχείο γεµάτο άµµο, µπορούν εύκολα να σταθούν απέναντί µας υποβρυχίως, έχοντας επάνω τους ένα κύκλο ζωγραφισµένο µε µαρκαδόρο, που θα αποτελεί το κέντρο του στόχου.
Οι λόγοι που θα πρέπει να υποβάλουµε το όπλο µας σε ένα τέτοιο τεστ ευστοχίας και ευθυβολίας, είναι ουσιαστικοί. Αφενός η σταθερότητα του στόχου, εξαλείφοντας το ενδεχόµενο της µετακίνησης, όπως στην περίπτωση των ψαριών, η οποία δεν µας επιτρέπει να καταλήξουµε µε σιγουριά σε χρήσιµα συµπεράσµατα. Αφετέρου, οι βολές µας θα πραγµατοποιούνται χωρίς το καθεστώς της βιασύνης και παράλληλα θα εκτελούνται µε τους ιδανικότερους όρους σκοπευτικής στάσης σώµατος και θέσης χεριού, µε το σώµα µας να βρίσκεται απέναντι από το στόχο και το χέρι µας να είναι τεντωµένο.
Βολές σε πρώτο χρόνο. Τέτοια ψάρια δεν θα σταθούν για πολύ ώρα απέναντί σου!
Εκτός όλων των παραπάνω, τέτοια τεστ θα πρέπει να γίνονται µε απόλυτη απουσία κύµατος, ρεστίας και ρεύµατος, που θα επηρέαζαν την πορεία της βέργας. Με βάση τα παραπάνω και γνωρίζοντας την ακριβή απόσταση που χωρίζει το στόχο από την άκρη της βέργας, είµαι σίγουρος πως θα αποκτήσουµε µια πολύ καλή εικόνα για το όπλο µας.
Ας πάµε, όµως, να θυµηθούµε κάποια πράγµατα από το α› µέρος και να συµπληρώσουµε κάποια ακόµη, ώστε να έχουµε µια καλύτερη εικόνα της κατάστασης που αποκαλείται «Άστοχες βολές»!
ΑΝ ΟΧΙ ΤΟ ΟΠΛΟ, ΤΟΤΕ ΠΟΙΟΣ;
Υπάρχουν δύο µεγάλοι παράγοντες από τους οποίους θα αναδειχθεί (εφόσον έχει πιστοποιηθεί) η ευθυβολία και η ευστοχία ενός ψαροτούφεκου. Ο ένας είναι ο ανθρώπινος παράγοντας, ο οποίος στο µεγαλύτερο µέρος του αλλοιώνει την ευστοχία του όπλου. Ο άλλος παράγοντας αφορά στο νερό και τις συνθήκες που επικρατούν την κάθε διαφορετική ηµέρα και ώρα στη θάλασσα.
Όσον αφορά στη δική µας ευθύνη, πριν πατήσουµε τη σκανδάλη και αρχίσουµε να ζητάµε τα «ρέστα» από το τουφεκάκι µας, θα πρέπει να προσπαθούµε πάντα να είµαστε σε όσο πιο κοντά στην ιδανική σωµατική θέση σκόπευσης.
Προσπαθούµε πάντα να κρατάµε το κεφάλι σε οπτική ευθεία µε το όπλο και το σηµείο που θα βρεθεί το ψάρι. Αυτό σηµαίνει πως στο καρτέρι τοποθετούµε σωστά το σώµα µας στο βυθό από την αρχή, ώστε να στηρίζονται όσο το δυνατόν καλύτερα τα πόδια και το ελεύθερο χέρι, και το σώµα να αποτελεί ευθεία συνέχεια των ποδιών.
Μόνο το ανώτερο σηµείο του θώρακα µε τον αυχένα και το κεφάλι θα πρέπει να είναι ελαφρώς ανασηκωµένα, ώστε η οπτική µας γραµµή να συναντά το πάνω µέρος του όπλου και κυρίως της βέργας ή των σκοπευτικών που χρησιµοποιούµε. Εννοείτε πως πριν πάρουµε την τελική στάση, φροντίζουµε πάντα να τοποθετηθούµε σε τέτοιο σηµείο στο βυθό, ώστε να είµαστε στραµµένοι προς την κατεύθυνση στην οποία υπολογίζουµε πως θα εµφανιστούν τα ψάρια.
Ένα τόσο μεγάλο και δυνατό ψάρι όπως ο κυνηγός, μπορεί εύκολα να δημιουργήσει προβλήματα στη βέργα!
Αν λόγοι απόκρυψης αναγκάσουν το σώµα να παραµείνει χαµηλά και το χέρι που κρατά τη λαβή να είναι «σπασµένο στον αγκώνα» και χαλαρό, θα πρέπει να δηµιουργήσουµε τα χρονικά περιθώρια βελτίωσης θέσης σώµατος απέναντι στο θήραµα που πλησιάζει και να τεντώσουµε το χέρι πριν απελευθερώσουµε την βέργα.
Στην περίπτωση του πλαναρίσµατος ή την βολή στο προθαλάµι, όπου το σώµα του κυνηγού έχει περίπου ίδια στάση και κίνηση, το χέρι είναι εξαρχής τεντωµένο σε απόλυτη ευθεία µε το όπλο. Η παλάµη κρατά σταθερά τη λαβή και όλα είναι ευθυγραµµισµένα προς το σηµείο που είτε πλανάρουµε έχοντας εντοπίσει τη θέση του ψαριού, είτε πιθανολογούµε πως το θήραµα βρίσκεται τοποθετηµένο στο προθαλάµι.
ΤΡΙΑ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΑ ΛΑΘΗ
Η οποιαδήποτε κίνηση µπορεί να µετακινήσει την γραµµή σκόπευσης του όπλου προς το θήραµα. Συµβαίνει συχνά σε πλαναρίσµατα, η κίνηση του ποδιού και του πτερυγίου πχ. προς τα µπροστά, να ανεβάσει λίγο το όπλο, άρα και το σηµείο που θα καταλήξει η βέργα.
Το αντίθετο, η κίνηση ποδιού και πτερυγίου προς τα πίσω, θα κατεβάσει το όπλο. Εποµένως, ένα συχνό λάθος που γίνεται είναι να πατήσουµε τη σκανδάλη κατά τη διάρκεια πλαναρίσµατος ή συρτού καρτεριού, όπου τα πόδια κινούνται δυναµικά.
Η αντιµετώπιση είναι να σταµατήσουµε οποιαδήποτε κίνηση ένα δευτερόλεπτο πριν τη στιγµή της βολής. Αυτό θα µαζέψει πολύ την απόκλιση.
Ένα ακόµη συχνό λάθος που γίνεται είναι να υπάρχει κίνηση χεριού και όπλου σε θέση ακινησίας και τελικά να πραγµατοποιηθεί βολή εν κινήσει. Αυτό συµβαίνει σε στατική θέση, πχ. καρτέρι, όταν στρίβουµε το όπλο να προλάβει την πλάγια µετακίνηση του ψαριού, ή ακόµη και εντός θαλαµιού, όπου το όπλο επίσης στρίβει για να προλάβει το ψάρι που κινείται προς πιο ασφαλή και αθέατα σηµεία της φωλιάς του.
Υπάρχει και εδώ αντιµετώπιση: Να σταµατήσουµε τη στρέψη τη στιγµή της βολής και ακαριαία να σπρώξουµε µπροστά 4-5 εκατοστά το όπλο, ώστε να αλλάξουν οι δυνάµεις που ασκούνται επάνω στα λάστιχα, την καµπάνα και τη βέργα.
Πολύ συχνό λάθος, επίσης, είναι να πραγµατοποιούνται βολές µε λυγισµένο καρπό ή αγκώνα, χαλαρό ώµο, ή συνδυασµό αυτών. Έτσι, η οπισθοχώρηση του όπλου κατά τη στιγµή της βολής και της ανάκρουσης, είναι µεγάλη, µε αποτέλεσµα να αλλάζει τη γραµµή σκόπευσης του όπλου προς το θήραµα. Αν η απόσταση είναι µικρή, αυτές οι βολές έχουν ένα κάποιο αποτέλεσµα. Όσο πιο µακριά βρίσκεται το ψάρι, τόσο µεγαλύτερο το µέγεθος της αστοχίας.
Η αντιµετώπιση είναι να κρατάµε πάντα το χέρι µας τεντωµένο, από τον ώµο έως και τον καρπό, ούτως ώστε η ανάκρουση να απορροφηθεί στο µεγαλύτερο βαθµό από το σώµα µας, µέσω του χεριού. Έχετε υπόψιν σας πως το τεντωµένο χέρι δεν προσφέρει µόνο στην καλύτερη ευστοχία, αλλά και στην απόδοση του µέγιστου δραστικού βεληνεκούς.
Επίσης, να θυµάστε και το γεγονός των βολών από την επιφάνεια, υποβρυχίως µε το χέρι πολύ ψηλά ανεβασµένο, µε το χέρι στραµµένο τελείως προς τα κάτω, µε το χέρι λυγισµένο στον αγκώνα, ή, τέλος, µε τον καρπό του χεριού λυγισµένο.
Σε αυτές τις θέσεις, ένα µεγάλο µέρος των βολών είναι άστοχες και ο λόγος είναι πολύ απλός. Έχει να κάνει και µε το φαινόµενο της ανάκρουσης, αφού οι παραπάνω θέσεις δεν µπορούν να απορροφήσουν να την απορροφήσουν, µε αποτέλεσµα το κλότσηµα να αλλάζει την ευθεία του όπλου και µαζί και την ευθεία της βέργας.
Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ
Το νερό είναι ασυµπίεστο και η κίνησή του επηρεάζει οποιοδήποτε σώµα, ανάλογα µε το βαθµό σταθερότητάς του. Το όπλο, το χέρι και το ανθρώπινο σώµα, δέχονται την επίδραση της κίνησης του νερού και παρασύρονται σε αυτήν τη ροή, σε µεγέθη ανάλογα µε την ταχύτητα.
Τέτοιες δυνάµεις κατανοούνται από τον ψαροκυνηγό όταν πχ. βρεθεί στην περιστροφική δύναµη των κυµάτων ή σε δυνατά επιφανειακά και υποβρύχια ρεύµατα. Σε τέτοια φαινόµενα, αυτό που παρατηρούµε είναι πως µοιάζει αστείο το να µπορέσουµε να παραµείνουµε ακίνητοι και ανεπηρέαστοι από τις δυνάµεις του νερού. Ακόµη και αν καταφέρουµε να κρατήσουµε χέρι και όπλο σταθερά, το ίδιο µας το σώµα µετακινείται, οπότε δεν µπορούµε να κρατήσουµε σταθερή τη σκοπευτική γραµµή.
Σε ανάλογες περιπτώσεις η αστοχία θεωρείται σχεδόν βέβαιη, και µόνο κατά προσέγγιση και µε σωστή παρατήρηση των δυνάµεων προσκοπεύουµε εµπειρικά και αναµένουµε κάποιο θετικό αποτέλεσµα.
Το ζήτηµα είναι πως αν τα φαινόµενα είναι ήπια, αρκετοί ψαροκυνηγοί δεν τα λαµβάνουν καθόλου υπόψη τους. Αυτό δεν σηµαίνει ότι παύουν τελείως να επηρεάζουν την κατάληξη µιας βολής και κυρίως µακρινής, οδηγώντας είτε στην απόλυτη αστοχία, είτε σε µία κακή βολή που θα καταλήξει σε ξεψάρισµα.
Σε περιπτώσεις στις οποίες η ροή του νερού έχει δυναµική που επηρεάζει έστω και λίγο τη σταθερότητά µας, επιλέγουµε να τοποθετηθούµε µε τέτοιο τρόπο ώστε οι δυνάµεις να µην είναι πλάγιες, διότι έτσι παρουσιάζουµε µεγάλη σωµατική επιφάνεια και µεγαλύτερη αντίσταση.
Ένα ακόµη αρνητικό φαινόµενο ως προς την σωστή εκτίµηση του δραστικού βεληνεκούς, παρουσιάζεται στα πολύ καθαρά νερά. Συµβαίνει συχνά να αντιλαµβανόµαστε λάθος την απόσταση που µας χωρίζει από το ψάρι, θεωρώντας πως βρίσκεται κοντά. Όµως, αµέσως µετά τη βολή καταλαβαίνουµε πως τελικά βρισκόταν αρκετά πιο µακριά από αυτό που υπολογίζαµε…
Σε διαυγή νερά, πριν πατήσουµε τη σκανδάλη, προσπαθούµε να διακρίνουµε καθαρά κάποιες λεπτοµέρειες στο κεφάλι και τα βραγχιακά επικαλύµµατα, όπως πχ. το περίγραµµα των µατιών αν το ψάρι είναι µεγάλο ή τη διαχωριστική γραµµή µεταξύ βραγχιακού επικαλύµµατος και σώµατος.
Ο κυματισμός και τα υποβρύχια ρεύματα επηρεάζουν την ευστοχία ενός όπλου!
ΟΙ ΠΑΛΙΕΣ ΜΑΧΕΣ ΠΟΥ «ΣΗΜΑΔΕΨΑΝ» ΤΗ ΒΕΡΓΑ
Από τη στιγµή που γνωρίζω καλά το όπλο µου, αν ξαφνικά µετατραπεί από εύστοχο σε άστοχο και αυτό συµβεί κατά τη διάρκεια ενός ψαρέµατος (πχ. στις πρώτες βολές έριχνε άψογα και µετά παρουσίασε µικρές ή µεγάλες αποκλίσεις, χωρίς να το προκαλέσει δικό µου ανθρώπινο λάθος), τότε το πιο πιθανόν είναι να έχει υποστεί κάποιο υπερβολικό λύγισµα η βέργα και να έχει αλλοιωθεί το ευθύ σχήµα της, το οποίο µε τη σειρά του υποστηρίζει και την ευθύγραµµη πορεία της.
• Η στραβή βέργα ευθύνεται για τα µεγαλύτερα ποσοστά αστοχιών. Η βέργα µπορεί να στραβώσει για πολλούς λόγους, όπως πχ. κατά τη µεταφορά του όπλου από το σπίτι προς τη θάλασσα και το ανάποδο, αλλά και όταν χτυπήσω ένα µεγάλο ψάρι, το οποίο θα φτάσει πολλές φορές την κάµψη του ατσαλιού σε ακραία σηµεία τσακίζοντάς την, καθώς επίσης και σε µια πολύ κοντινή βολή στην οποία θα χτυπήσει µε µεγάλη δύναµη σε βράχο.
• Σηµαντικό πρόβληµα µπορεί να προκαλέσει η αλλαγή σε λάστιχα και κυρίως αν τα νέα λάστιχα είναι πολύ σκληρά ή αυξήσουν υπερβολικά τη δύναµη.
• Πρόβληµα µπορεί να προκαλέσει και η ξεραµένη πετονιά, η οποία είναι δύσκαµπτη πλέον και µπορεί να επηρεάσει την ευθυβολία της βέργας µέσω της επαφής τους.
• Η αλλαγή, επίσης, πετονιάς, η οποία είναι πολύ σκληρή ή πιο χοντρή από αυτήν που είχαµε, µπορεί να προκαλέσει το ίδιο ακριβώς πρόβληµα µε µια ξεραµένη, παλιά πετονιά.
ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΑΝΑΛΩΣΙΜΩΝ
Γενικότερα, όταν από την αρχή του ψαρέµατός µου, το εύστοχο όπλο µου παρουσιάσει µια σειρά συνεχόµενων άστοχων βολών από την πρώτη βολή, τότε το πρόβληµα προκύπτει από την αλλαγή κάποιων αναλώσιµων µερών του που έγιναν πρόσφατα και περιορίζονται κυρίως στο τετράπτυχο βέργας, ελαστικών, καµπάνας ή πετονιάς.
Αν δεν έχω αλλάξει πρόσφατα κάτι από αυτά, τότε πιθανόν να έχει στραβώσει η βέργα κατά τη µεταφορά του όπλου από το σπίτι προς τη θάλασσα ή την τελευταία φορά που ψάρεψα και γύρισα από τη θάλασσα στο σπίτι.
Περί αστοχίας, τα περισσότερα προβλήµατα που δηµιουργούνται εκ των υστέρων επάνω σε ένα όπλο για το οποίο είµασταν περήφανοι, είναι απλά και εύκολα να λυθούν και συνήθως αφορούν στους λόγους που περιέγραψα παραπάνω.
Η καλή συνέχεια της ευστοχίας – ευθυβολίας ενός όπλου, διατηρείται και µέσα από την καλή λειτουργία των εξαρτηµάτων και την καλή κατάσταση των αναλώσιµων µερών του.
Σπανιότερα, ο ανθρώπινος παράγοντας µπορεί να συνδυαστεί και µε τεχνικά προβλήµατα που µπορεί να προκύψουν, οπότε έχουµε την αλληλεπίδραση δύο αρνητικών παραγόντων, από όπου προκύπτουν δύο γεγονότα.
Πρώτον και πιο συνηθισµένο, το όπλο να ρίχνει τελείως άστοχα.
∆εύτερον, και για τους περισσότερους ψαροκυνηγούς ασύλληπτο να το σκεφτούν, το ανθρώπινο λάθος να εξισώσει το όποιο µηχανικό ή τεχνικό πρόβληµα και τελικά το όπλο να ρίξει σωστά. Βεβαίως, το τελευταίο δεν θα επαναληφθεί και στην επόµενη βολή, διότι ο σκοπευτής µια φορά θα πιεστεί και θα κάνει λάθος, αφού είναι συνηθισµένος να πατά την σκανδάλη εφαρµόζοντας µια σταθερή και πάγια θέση βολής.
Το προηγούµενο µας κάνει να σκεφτούµε ότι απέναντι σε µια απρόσµενη αστοχία, οι πρώτοι παράγοντες που θα πρέπει να διερευνηθούν είναι ο ανθρώπινος και οι συνθήκες του νερού. Αν οι αστοχίες συνεχιστούν, τότε θα προβληµατιστούµε µε το τι έχει συµβεί στο όπλο µας.
Πριν από όλα όµως, όταν το όπλο µας είναι καινούριο, φροντίζουµε πάντα να το δοκιµάσουµε απέναντι σε σταθερούς στόχους. Έτσι θα αποκτήσουµε µια σχέση εµπιστοσύνης µαζί του, µέσω της οποίας θα µπορέσουµε να λύσουµε στο µέλλον τα όποια προβλήµατα παρουσιαστούν, γνωρίζοντας πού και πώς θα πρέπει να ψάξουµε…
Κλείνοντας φίλε αναγνώστη, θα σου θυµίσω: Μην ξεχνάς, πρόσεχε τον εαυτό σου, τις θάλασσές µας και τα ψάρια τους, και ίσως να τα ξαναπούµε στο επόµενο τεύχος, µιας και όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, ο Θεός γελάει…
