Απίκο: Aποδοτικα tips
Αλήθεια, πόσες φορές δεν έχει τύχει να γυρίσουµε άψαροι ή µε ψαριές φτωχές, και η µόνη λογική δικαιολογία να είναι η απουσία των ψαριών στον τόπο που µας φιλοξένησε.
Η δικαιολογία «δεν είχε ψάρια» δε θα πρέπει να µας αφήσει άπραγους, αλλά να αποτελέσει το έναυσµα για προβληµατισµό και λήψη δραστικών µέτρων, ώστε στο µέλλον να είµαστε σε θέση να ανατρέψουµε κάθε εις βάρος µας κατάσταση. Η λήψη µέτρων που αναφέραµε, έχει κυρίως να κάνει µε αλλαγές και βελτιώσεις-αναβαθµίσεις στον εξοπλισµό και τις αρµατωσιές, και φυσικά καλύτερη προσέγγιση στο θέµα δόλωµα, αφού αυτό κυρίως µπορεί να αποτελέσει την ειδοποιό διαφορά στο ψάρεµα µας και να οδηγήσει σε πλούσιες ψαριές. Σε αυτή τη θέση «συσπείρωσης» και αναθεώρησης πολλών παγίων συνηθειών µου πάνω στο ψάρεµα, έχω βρεθεί και εγώ, και µετά από πειραµατισµούς και πολλές δοκιµές, ανακάλυψα κάποια στοιχεία τα οποία αύξησαν σηµαντικά τις επιτυχίες µου στο ψάρεµα. Ας δούµε µερικά σηµεία που χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής και αποδίδουν καλά.
Διάμετρος πετονιών
Συνήθως ξεκινώ το ψάρεμα με σχετικά χοντρά νούμερα στο παράμαλλο, για να έχω μια ασφάλεια κατά την ανάκτηση των ψαριών. Αν όμως κατά τη διάρκεια του ψαρέματος διαπιστώσω ότι επικρατεί μια απροθυμία και μία «νωχελικότητα» στα τσιμπήματα των ψαριών, ρίχνω το διαμέτρημα των παράμαλλων πολύ. Έτσι, φτάνοντας κάποιες φορές ακόμα και στα 0.17 mm, το σκηνικό ξαφνικά αλλάζει εντελώς και οι τσιμπιές διαδέχονται η μία την άλλη, λες και τα ψάρια ήρθαν εκείνη τη στιγμή. Βέβαια, σε αυτήν την περίπτωση η συνδρομή της απόχης κρίνεται απαραίτητη, γιατί με τόσο λεπτά νούμερα είναι απίθανο να βγει κάποιο ψάρι σεβαστού μεγέθους.
Μακρύ παράμαλλο
Και εδώ πάλι έχουμε να κάνουμε με τη διακριτικότητα. Γι’ αυτό χρησιμοποιώ μακρύ παράμαλλο όταν θέλω η αρματωσιά μου να κατεβαίνει όσο γίνεται πιο φυσικά, αλλά και να έχει μια κάποια απόσταση από το μολύβι, το οποίο σε κάποιες περιπτώσεις ξενίζει λίγο τα ψάρια και ενισχύει τη διστακτικότητά τους. Μια απόσταση 50 έως 70 cm, είναι αρκετά ικανοποιητική.
Δύο σαλαγκιές σε μονό παράμαλλο
Πολλοί θα νομίσουν ότι πρόκειται για το γνωστό παράμαλλο «κλέφτης», που έχει μια μικρή σαλαγκιά επάνω και μια μεγαλύτερη κάτω. Όμως εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι τελείως διαφορετικό, αφού οι δύο σαλαγκιές απέχουν μεταξύ τους 7 με 10 εκατοστά. Δένουμε λοιπόν κάτω μια σαλαγκιά σε νούμερα 10 έως 12 και επάνω μία No 6-8. Η λογική που επιβάλλει μία τέτοια προσέγγιση, είναι ότι λόγω μεγέθους η επάνω θα φιλοξενεί περισσότερο δόλωμα και θα απασχολεί τα μικρόψαρα, αφήνοντας στην ουσία ελεύθερο το πεδίο στην κάτω, για τα μεγαλύτερα άτομα. Η συγκεκριμένη αρματωσιά δουλεύει πολύ καλά, και ιδιαίτερα στους ζεστούς μήνες που το λιάνωμα είναι σε αφθονία. Επειδή κάποιος όμως μπορεί να σκεφθεί το ενδεχόμενο σύγχυσης όσον αφορά στην ανάγνωση των τσιμπιών και τη σαλαγκιά από όπου προέρχονται, θα σας πω ότι το καλό τσίμπημα είναι πάντα έντονο και συνοδεύεται από ένα παρατεταμένο τράβηγμα.
Μολύβι στριφτάρι 2 σε 1
Και εδώ πάλι έχουμε να κάνουμε με τη διακριτικότητα μέσα στο νερό. Όμως με τη βοήθεια ενός έξυπνου αξεσουάρ που έχει εμφανιστεί εδώ και αρκετό καιρό (μιλάμε για ένα στριφτάρι με ενσωματωμένο βάρος επάνω του), αποφεύγουμε τη χρήση έξτρα μολυβιών και χαντρών για την προστασία των κόμπων. Το συγκεκριμένο αναλώσιμο κυκλοφορεί σε διάφορα μεγέθη και βάρη.
Δόλωμα
Το μεγαλύτερο ποσοστό ψαράδων, χρησιμοποιεί σα δόλωμα το κλασσικό ζυμάρι σαρδέλας, οπότε θεωρώ σκόπιμο να αναφερθώ σε αυτό, μιας και εγώ ανήκω σε αυτή τη μερίδα. Συνήθως, κατά την παρασκευή του δολώματος ζυμώνουμε τη σαρδέλα -η οποία μπορεί να είναι φρέσκια ή σε κονσέρβα- με τριμμένη φρυγανιά ή αλεύρι. Για να ανεβάσουμε και άλλο την απόδοση του δολώματος, μπορούμε να προσθέσουμε και μια μικρή ποσότητα καπνιστής ρέγκας. Η μυρωδιά της είναι ιδιαίτερα έντονη και γι’ αυτό χρειάζεται λίγο προσοχή στην ποσότητα πρόσμιξης με το υπόλοιπο δόλωμα. Το σίγουρο όμως είναι πως δουλεύει πολύ καλά σε σαργούς και τσιπούρες.
Βυθομέτρηση
Είναι συχνό το φαινόμενο να βυθομετρούμε πριν το ψάρεμα και να μένουμε στην αρχική βυθομέτρηση καθ’ όλη τη διάρκεια του ψαρέματος. Όμως, ιδιαίτερα στο ψάρεμα απίκο με τη χρήση φελλού, η βυθομέτρηση πρέπει να ελέγχεται συχνά, ώστε να μην καταλήξουμε να ψαρεύουμε πολύ ψηλά ή τελείως ξάπλα στο βυθό, αλλά στο επιθυμητό σημείο, λίγα εκατοστά πάνω από αυτόν. Σας εύχομαι διασκεδαστικά και πλούσια ψαρέματα, και μην ξεχνάτε : όσο δοκιμάζετε, κερδίζετε! Άλλωστε καμία σημαντική ανακάλυψη δε θα είχε γίνει, αν κάποιοι άνθρωποι δεν πειραματίζονταν και δεν τολμούσαν κάποιες καινοτομίες!
