Αρχές δεκαετίας του 80… Κάθε φορά που ξεφυλλίζω το «βιβλίο» των ψαρευτικών µου αναµνήσεων γυρίζω εκεί… Ακόµα θυµάµαι τον εαυτό µου κολληµένο στα βραχάκια σαν την πεταλίδα, να παρακολουθώ µε ευλάβεια τις επιθέσεις των λαυρακιών και των κοκαλιών στο γόνο. Αυτό το σκηνικό «µάχης» µε είχε στοιχειώσει και ήθελα µε κάθε τρόπο να γίνω κι εγώ µέρος του!
Έτσι, παρακολουθούσα τις κινήσεις των µικρόψαρων προκειµένου να προφυλαχθούν από τους θηρευτές τους και το αντίστροφο. Έβλεπα τις στρατηγικές εφόδου που ακολουθούσαν συντεταγµένα τα λαβρακόπουλα στριµώχνοντας τις αθερίνες στα βράχια. Απορώντας µε το παιδικό µυαλό µου µε τι σοφία είναι τελικώς τα πάντα καµωµένα στη φύση. Αυτό ήταν! Αποφάσισα να ντυθώ µε τα «χρώµατα του πολέµου».
Πήρα µε τη σειρά τα µεγαλύτερα καταστήµατα ειδών αλιείας της εποχής, ψάχνοντας να βρω τι υπήρχε διαθέσιµο σε µικρό τεχνητό και µε ποιο τρόπο θα µπορούσα να το χρησιµοποιήσω. Για να µη σας κουράζω, το πρώτο τεχνητό που µου «γυάλισε» κυριολεκτικά και µεταφορικά, ήταν ένα µικρό κουταλάκι της Mepps για ψάρεµα πέστροφας! Τρελάθηκα! Ήταν λες και ανακάλυψα την πυρίτιδα. Σε κάποια από αυτά υπήρχε µάλιστα και ένα φτεράκι στη σαλαγκιά. Χαράς Ευαγγέλια!
Το spinning (ο Θεός να το κάνει), µόλις µου είχε χτυπήσει την πόρτα. Το καλάµι κι ο µηχανισµός διατηρείται µέχρι και σήµερα σε άψογη κατάσταση. Φυσικά µόνο για spinning δεν ήταν κατασκευασµένα, αλλά ποιος νοιαζόταν. Τα πρώτα κοκάλια, µικρά λαυράκια και ζαργάνες δεν άργησαν να έρθουν. Τη συνέχεια µπορείτε να τη φανταστείτε…
Ας επιστρέψουµε όµως στο σήµερα. Σε προηγούµενο άρθρο είχα αναφερθεί στο boat spinning, σκιαγραφώντας τη τεχνική. Πάµε να εµβαθύνουµε όµως λίγο, πάντα σε συνάρτηση µε τη χρονική εποχή που διανύουµε. Προκειµένου να πραγµατοποιήσουµε τις εξορµήσεις µας µε αξιώσεις. Έχουµε τονίσει επανειληµµένα πως ο κύριος συνδετικός κρίκος ανάµεσα σε εµάς και τα ψάρια, δεν είναι άλλος από το τεχνητό µας. Για να µας αποδώσει όµως τα µέγιστα το εκάστοτε τεχνητό, πρέπει να επιλεγεί σωστά από εµάς. Και για να γίνει αυτό θα πρέπει να λαµβάνονται υπόψη και να αξιολογούνται κατάλληλα διάφοροι παράγοντες, παράµετροι και συγκυρίες.
Και ήρθε η ώρα να µιλήσουµε για τα µεγάλα τεχνητά στη τεχνική του boat spinning! Πρόκειται για µια ιδιαίτερα αγαπηµένη κατηγορία, στη µεγαλύτερη τουλάχιστον µερίδα των spinners, παράκτιων και µη. Όταν λέµε µεγάλα τεχνητά, εννοούµε συνήθως τα µεγέθη από 15 έως 20 εκατοστά. Είµαι σίγουρος πως οι περισσότεροι από εµάς έχουµε να θυµόµαστε όµορφες συλλήψεις αξιόλογων ψαριών, και στιγµές γεµάτες ένταση και αδρεναλίνη. Αφού τα µεγέθη των ψαριών που αγαπούν αυτήν την κατηγορία τεχνητών είναι -συνήθως- αξιοσηµείωτα. Ποιοι είναι όµως οι λόγοι που συνηγορούν στο να κάνουµε χρήση αυτού του µεγέθους τεχνητών, και ιδιαίτερα στην εποχή που διανύουµε;
ΕΙ∆Η ΚΑΙ ΜΕΓΕΘΗ ΨΑΡΙΩΝ
Στα περισσότερα µέρη της πατρίδας µας, συναντάµε αυτή την εποχή -ανάλογα βέβαια και µε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε τόπου. Μεγάλες παλαµίδες, ντάσκες που πολλές φορές φτάνουν σε πολύ σηµαντικά µεγέθη, λαυράκια κατηγορίας «βαρέων βαρών», λούτσους σε φάση «κροκοδειλοποίησης» (!). Καθώς και γοφάρια που βλέπουν τους δίκιλους κέφαλους σαν αθερίνες! Πιστέψτε µε, όταν έρθει η ώρα αυτά τα ψάρια να φάνε δεν αστειεύονται. Ας είµαστε λοιπόν έτοιµοι να τα υποδεχτούµε µε ένα πλούσιο γεύµα. Το οποίο δεν είναι άλλο από τα µεγάλα µας τεχνητά. «Big lure, big fish”, που λέει και το γνωστό ρητό! Ας το υιοθετήσουµε…
Είτε απευθυνόµαστε σε αρπακτικά µε πελαγικές συνήθειες, όπως τονοειδή, παλαµίδες, µεγάλους κυνηγούς κλπ.. Είτε σε ψάρια πιο κλειστών νερών, όπως λαυράκια, γοφάρια, λούτσους, ένας από τους καλύτερους τρόπους για να τα δελεάσουµε αυτήν την εποχή είναι σίγουρα η χρήση µεγάλων τεχνητών. Μία λανθασµένη αντίληψη που επικρατεί σε πολλούς από τους οποίους ασχολούνται µε το spinning, το boat spinning ή ακόµα και µε τη συρτή, είναι πως τα µεγάλα ψάρια αρέσκονται κυρίως στο να καταβροχθίζουν ψαράκια πολύ µικρού µεγέθους. Όπως αθερίνες, παπαλίνες, γοπάκια, γαύρους, µαρίδες κλπ. Πιστέψτε µε, αυτό το µενού πολλές φορές αποτελεί «πασατέµπο» για τα αρπακτικά. Τα οποία δεν ασχολούνται καν µαζί τους.
Αυτό το έχουµε διαπιστώσει πολλές φορές, όταν κάνουµε αλλαγή στο µέγεθος του τεχνητού κατά τη διάρκεια των εξορµήσεών µας. Μία κίνηση η οποία συχνά πυροδοτεί αξιοσηµείωτες αλλαγές στη συµπεριφορά των αρπακτικών. Φυσικά συµβαίνει και το αντίστροφο, αφού το νόµισµα έχει πάντα δύο όψεις. Η βασικότερη παράµετρος που θα το καθορίσει αυτό βέβαια, δεν είναι άλλη από την εποχή που διανύουµε κάθε φορά.
ΜΕΙΩΣΗ ΜΙΚΡΟΨΑΡΩΝ
Το ότι βρισκόµαστε πλέον στον πυρήνα του χειµώνα, το έχουµε νιώσει στο πετσί µας. Το κρύο µας τυλίγει από παντού και η υγρασία «κάνει πάρτυ» στις αρθρώσεις µας. Όπως είναι φυσικό, η θερµοκρασία έχει πάρει την κατηφόρα όχι µόνο στην ατµόσφαιρα, αλλά και στο νερό. Ενώ το επόµενο δίµηνο η πτώση θα είναι ακόµα µεγαλύτερη. Ας αναλογιστούµε λίγο τι µπορεί να σηµαίνει αυτό στην τροφική αλυσίδα των αρπακτικών. Η χαµηλή ένδειξη στο θερµόµετρο της θάλασσας, έχει ένα φυσικό επακόλουθο. Τη µείωση του πληθυσµού των µικρόψαρων. Τι σηµαίνει αυτό; Μήπως ότι τα αρπακτικά θα ξεκινήσουν δίαιτα; ∆εν το νοµίζω, γιατί προκειµένου να τραφούν, θα στρέψουν αυτόµατα την προσοχή τους σε ψάρια µεγαλύτερου µεγέθους.
Οι επιθέσεις είναι πλέον ευκολότερα εντοπίσιµες, και έτσι δε γίνεται σπατάλη ενέργειας. Η οποία είναι τόσο πολύτιµη ιδιαίτερα κατά τους χειµερινούς µήνες. Όπως βλέπουµε, η φύση κάνει τη δουλειά της. Ας κάνουµε λοιπόν κι εµείς τη δική µας. Το µόνο που έχουµε να κάνουµε είναι η -σωστή- χρήση µεγαλύτερων τεχνητών. Και να είστε σίγουροι πως η επιλογή αυτή δε θα µας αφήσει παραπονεµένους.
ΦΥΣΙΚΗ ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ
Όπως µπορούµε να καταλάβουµε, τα πάντα είναι αλληλένδετα στο οικοσύστηµα. Όλα τα έµβια όντα κινούνται, συµπεριφέρονται, τρέφονται και δραστηριοποιούνται βάσει των καιρικών συνθηκών και των εποχικών αλλαγών. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τα ψάρια. Τα µεγάλα αρπακτικά του χειµώνα, ακόµα κι αν συναντήσουν µικρόψαρα που παρουσιάζουν µικρές συγκεντρώσεις, δύσκολα θα «οργανώσουν» κάποια επίθεση εναντίον τους. Όπως είπαµε και πιο πάνω, η ενέργεια που θα καταναλώσουν θα είναι πολύ µεγαλύτερη από αυτή που θα αναπληρώσουν, ακόµα κι αν η επίθεση είναι επιτυχηµένη.
Για να υπάρξει κάποιο ενεργειακό ισοζύγιο, ο αριθµός των µικρόψαρων που θα καταναλωθεί από το αρπακτικό, θα πρέπει όπως αντιλαµβανόµαστε να είναι ανάλογος. Έτσι, λοιπόν, θα µπορούσαµε να πούµε πως τα αρπακτικά «µετρούν» το υποψήφιο γεύµα τους πριν επιτεθούν, µε ότι αυτό συνεπάγεται. Το βιολογικό «καµπανάκι» που προκαλεί την επίθεση του αρπακτικού, θα χτυπήσει πολύ πιο δυνατά στη θέα ενός υποψήφιου θύµατος ικανοποιητικού µεγέθους. Τίποτα δεν είναι τυχαίο στη τροφική αλυσίδα. Και τα προσλαµβάνοντα ερεθίσµατα θα παίξουν καταλυτικό ρόλο στην πυροδότηση της πολυπόθητης επίθεσης που όλοι µας επιθυµούµε διακαώς.
ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Από πλευράς εξοπλισµού, θα µπορούσαµε να πούµε πως αν έχουµε στο σκαφάκι µας δύο σετ καλαµιών µε lure weight 7-30 και 20-50gr, είµαστε καλυµµένοι. Οι µηχανισµοί µας θα είναι µεγέθους 3000 και 4000 αντίστοιχα, φορτωµένοι µε νήµα από 0,16 έως 0,18mm. Το παράµαλλό µας προτείνω να είναι ποιοτικό fluorocarbon, διαµέτρου 0,26 έως 0,33 χιλιοστών.
Σχετικά µε τα τεχνητά, οι επιλογές µας είναι πραγµατικά ανεξάντλητες. Τόσο σε τύπους, όσο και στα µεγέθη και τη χρωµατική παλέτα. Ο πειραµατισµός κρατάει κι εδώ τα σκήπτρα. Αφού οι παράγοντες που «παρεµβάλλονται» ανάµεσα σε εµάς και την τελική µας επιλογή, είναι πολλοί. Θερµοκρασία και διαύγεια νερού, καιρικές συνθήκες, φυσικός φωτισµός, τοπικό ανάγλυφο, είδη ψαριών που στοχεύουµε, είναι µερικοί από αυτούς. Πρέπει να είµαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί και παρατηρητικοί και να µην αφήνουµε τίποτα στην τύχη.
Σαφέστατα θα υπάρχουν πάντα αστάθµητοι παράγοντες, που δε θα είναι στο χέρι µας να τους αλλάξουµε. Πάντα όµως θα υπάρχουν και τρόποι να «αναχαιτίσουµε» κάποιες -φαινοµενικά- αρνητικές συγκυρίες. Όσον αφορά στους χρωµατισµούς, µπορούµε να ξεκινήσουµε µε φυσικούς, και ανάλογα µε τα αποτελέσµατα να προχωρήσουµε σε πιο έντονους, καθώς και σε συνδυασµούς αυτών. Να µην ξεχνάµε και τις διάφανες αποχρώσεις τύπου “ghost”, που σε θολά νερά είναι ιδιαίτερα αποτελεσµατικοί. Μαγικές συνταγές δεν υπάρχουν. Υπάρχει όµως η παρατηρητικότητα, η επιµονή, η προπόνηση, η διορατικότητα και η σωστή αντίληψη που πρέπει να µας χαρακτηρίζει. Αν όλα αυτά συνδυαστούν µε τον κατάλληλο εξοπλισµό. Τότε τα «προγνωστικά του αγώνα» είναι µε το µέρος µας.
Όσον αφορά στους τύπους των τεχνητών, σίγουρα θα πρέπει να δώσουµε βάση στα κλασσικά minnows, και ιδιαίτερα στα slim. Αφού η σπαθάτη σιλουέτα πάντα ερέθιζε το κυνηγετικό ένστικτο των αρπακτικών. Εννοείται πως στο οπλοστάσιό µας θα υπάρχουν και τα popper. Όπως και τα surface, τα pencil, τα lipless κτλ. Όλα έχουν τη θέση τους, και η χρήση τους γίνεται πάντα σε συνάρτηση µε τον τόπο, το βάθος, τις καιρικές συνθήκες και τα είδη των ψαριών που στοχεύουµε. Αν γίνουν όλα σωστά, τότε οι πιθανότητες επιτυχίας αυξάνονται.
Boat spinning µε µεγάλα τεχνητά λοιπόν! Ας πάρουµε τα σκαφάκια µας , τον εξοπλισµό µας, και -καιρού επιτρέποντος- ας πάµε να νιώσουµε όσο περισσότερο µπορούµε την όµορφη ανάσα της γαλανής, ακόµα και αν αυτήν την εποχή είναι παγωµένη!