Θα σας παρουσιάσω µία αγωνιστική αρµατωσιά, που είχε χρησιµοποιηθεί αρκετά στο Παγκόσµιο Πρωτάθληµα της Ιταλίας. Η συγκεκριµένη αρµατωσιά ήταν αποτελεσµατική στη σύλληψη ψαριών µε τον κύριο πληθυσµό τους να εµφανίζεται στα µεσόνερα, όπως πχ. γόπες, µελανούρια κ.λπ.
Ειδικά όταν ο βυθός µπροστά µας έχει βάθος 4-5 µέτρα, η εν λόγω αρµατωσιά κινείται µε ιδιαίτερη επιτυχία. Είναι µια ιδιαίτερη αρµατωσιά, πολύ αποτελεσµατική στα ψάρια του αφρού, ενώ δε χάνει τις ιδιότητες και τα χαρίσµατα των τριπλαριών (έχει τρία αγκίστρια). Παρόλο που είχε δοκιµαστεί µε διαφόρους καιρούς, η ανησυχία µας ήταν πως θα λειτουργήσει σε συνθήκες κυµατισµού και αέρα, δηλαδή τις πιο κατάλληλες για το ψάρεµα των συγκεκριµένων θηραµάτων. Παρά τις ανησυχίες µας, η συµπεριφορά της αποδείχθηκε ιδανική. Όµως, για να έχουµε το επιθυµητό αποτέλεσµα πρέπει να ακολουθήσουµε κάποιους κανόνες.
Κανόνες σωστής χρήσης
– Οι βολές µας θα πρέπει να είναι ήρεµες και τεχνικές. Πρέπει να αποφύγουµε τις νευρικές ρίψεις και τα «βιτσιάσµατα» του καλαµιού µας.
– Όταν η αρµατωσιά µας ακουµπήσει στο βυθό παίρνουµε λίγα µέτρα για να απλωθεί σωστά, και το σηµαντικότερο,
– Ανακτούµε πετονιά αργά και σταθερά, µε το καλάµι µας χαµηλά και παράλληλα µε τη θάλασσα, µε αποτέλεσµα να αποφεύγουµε το µπέρδεµα εξαιτίας του µεγάλου µήκους των παράµαλλων.
– Με το αργό µάζεµα επιτυγχάνουµε όµως και κάτι ακόµα: αυξάνουµε την πιθανότητα να πιαστεί κάποιο θήραµα κατά το µάζεµα, αφού τα παράµαλλα µεγάλου µήκους έχουν εντυπωσιακή κινητικότητα µέσα στο νερό και η κίνηση µοιάζει σα να κάνουµε συρτή.
– Κάτι εξίσου σηµαντικό, είναι ότι το µήκος της «παραµαµάς» (µάνας αρµατωσιάς) µεγαλώνει την ψαρευτική µας ακτίνα στον βυθό. Συνεπώς, ένα καλάµι µε µεγάλο µήκος (4,5-5 µέτρα) θα µας διευκολύνει στο πέταγµά της.
∆ε διαφέρει τίποτα από την κατασκευή ενός απλού τριπλαριού. Η διαφορά είναι µόνο στο µήκος της παραµαµάς και των παράµαλλων. Σηµαντική επισήµανση είναι η τοποθέτηση άσπρου φελιζόλ στα παράµαλλα. Γιατί; ∆ιότι µετά από αρκετά ψαρέµατα παρατηρήσαµε ότι αποτελεί δυνατό προσελκιστικό για ψάρια όπως οι γόπες, τα µελανούρια και ότι άλλο σχηµατίζει αγέλες και κινείται κοποδιαστά στα µεσόνερα. Χαρακτηριστικό πως όταν µαζεύαµε την αρµατωσιά, τα φελιζόλ ήταν πολλές φορές κοµµατιασµένα από τις επιθέσεις των ψαριών.