Μπήκαµε για τα καλά στο καλοκαίρι. Οι θάλασσες έχουν πλέον ηρεµήσει από τις θαλασσοταραχές του χειµώνα και της άνοιξης. Οι σαργοί, µόνιµη χειµωνιάτικη συντροφιά µας στις παραλίες, έχουν πλέον γίνει ακριβοθώρητοι.
Όχι ότι το χειµώνα ήταν πάρα πολλοί, αλλά το καλοκαίρι κάτι οι λουόµενοι, κάτι τα πολλά εργαλεία στη θάλασσα (καλάµια, ψαροτούφεκα, παραγάδια κ.α.). Ακόµη και να µη µετακοµίσουν κάποιοι σαργοί στα πολύ βαθιά νερά, µένουν και πάλι «εκτός βολής», για να διατηρήσουν την ησυχία τους. Μερικές φορές ίσως και να τους φτάσουµε, δύσκολα όµως θα κάµψουµε την καχυποψία τους και ακόµη πιο δύσκολα θα τους δούµε στα αγκίστριά µας. Τι κάνουµε λοιπόν; Κόβουµε το ψάρεµα µέχρι να έρθει ο χειµώνας; Φυσικά και όχι!
Όλοι µας στερηθήκαµε κάποια πράγµατα, και παραµερίσαµε ευχάριστες συνήθειες εξαιτίας της κρίσης. Αν πάθουµε και σύνδροµο στέρησης στο ψάρεµα πάµε χαµένοι, θα χρειαστούµε και ψυχοφάρµακα. Άλλωστε, όλοι όσοι ασχολείστε µε το ψάρεµα, ξέρετε καλά ότι δεν υπάρχει καλύτερο αγχολυτικό! Ένα θήραµα το οποίο κατά τη γνώµη µου µπορεί να προσφέρει µεγάλες συγκινήσεις στους ψαράδες, είναι το µελανούρι. Αν και είναι αρκετά παρεξηγηµένο, πιστεύω πως έχουν άδικο όσοι το σνοµπάρουν και το θεωρούν ψάρι «της σειράς». Πρόκειται για έναν υπέροχο µαχητή, και ειδικά τα µεγάλα του είδους θα µας χαρίσουν απίστευτες µάχες πριν παραδοθούν.
Το µελανούρι, εκτός από δεινός κυνηγός, είναι και πολύ λαίµαργο ψάρι. Έτσι λοιπόν ψαρεύεται µε τις περισσότερες τεχνικές: casting, surf casting, spinning, απίκο, συρτή από βάρκα. Το µελανούρι δεν λέει όχι στο φαγητό, είτε αυτό είναι ακροβάτης, ψίχα ψωµιού ή ζυµαράκι, σιλικονούχο χελάκι, ή ακόµα ένα σκληρό τεχνητό. Ότι βρεθεί στο διάβα του θα επιδιώξει να το φάει. Με λίγα λόγια τρώει τα πάντα, αρκεί να χωράνε στο µικρό του στόµα. Αλλά και να µη χωράνε, την προσπάθεια θα την κάνει!
Τώρα θα αναρωτηθούν κάποιοι: «µα καλά τόσο χαζό και εύκολο στη σύλληψη, πώς δεν έχει εξαφανιστεί;». Πιστέψτε µε, δεν είναι καθόλου εύκολο θήραµα! Απλά, το µελανούρι κυνηγάει σε αγέλες, και κάποιες φορές σχηµατίζει απίστευτα µεγάλα κοπάδια. Μπορεί να τσιµπάει εύκολα, αλλά τροµάζει και εύκολα. Για το λόγο αυτό, έχουµε και πολλές τσιµπιές και πολλές συλλήψεις, αλίµονο όµως να µην µας ξεψαρίσει ένα! Τότε όλο το κοπάδι φεύγει, µε πιθανότητα να µην ξαναγυρίσει, και δεν µιλάµε µόνο για το casting, αλλά για όποια από τις παραπάνω τεχνικές έχω αναφέρει. Αν µας φύγει ένα, το παιχνίδι γυρίζει εις βάρος µας και πολλές φορές τελειώνει οριστικά!
Που θα το αναζητήσουµε µε την τεχνική του casting
Το µελανούρι έχει αδυναµία στους κάβους και σε µέρη όπου υπάρχουν βράχια µέσα στην θάλασσα. Θα µου πείτε, στο προηγούµενο τεύχος µας είπες να πάµε στους κάβους για σαργούς, τώρα προτείνεις για µελανούρια; Φυσικά όταν πάµε σε ένα κάβο, δε θα πάµε αποκλειστικά για µελανούρια, αλλά για όλα τα ψάρια που ενδέχεται να έχει ο τόπος. Απλά, όταν στον κάβο έχει έντονη αφρουδιά, τότε τα µελανούρια θα βρίσκονται σίγουρα εκεί γύρω.
Αρµατωσιές
Το ψάρεµα του µελανουριού θα λέγαµε ότι έχει ένα µικρό θέµα από πλευράς αρµατωσιών. Αν θέλουµε να έχουµε καλά αποτελέσµατα, πρέπει να φύγουµε από το µονό και µεγάλο αγκίστρι, όπως επίσης πρέπει να αποφύγουµε και τα πολύ µεγάλα δολώµατα. Ένα διπλάρι µε λεπτά αγκίστρια, λεπτά και µακριά παράµαλλα, εφοδιασµένα οπωσδήποτε µε φλοτεράκια, µπορεί να κάνει τη διαφορά. Πρέπει όµως να δώσουµε µεγάλη βάση στο θέµα της επιλογής των αγκιστριών. Ένα λεπτό, και µακρυκότσανο αγκίστρι είναι το ιδανικό, γιατί το µελανούρι διαθέτει πολλά, µικρά και κοφτερά δόντια. Αν πέσουµε σε µεγάλα κοµµάτια, τότε τα λεπτά παράµαλλα είναι ένα σοβαρό πρόβληµα, και για να το λύσουµε αρχίζουµε το ψάρεµα από νωρίς, αρκετά πριν το σούρουπο, παίρνοντας µια ιδέα για είδη, πλήθη και µεγέθη ψαριών.
Έτσι και αλλιώς το µελανούρι δεν έχει µεγάλο θέµα στο φαγητό, δε νοιάζεται αν είναι µέρα ή νύχτα, οπότε βολιδοσκοπούµε τις ορέξεις τους και πράττουµε ανάλογα. Αν δούµε ότι υπάρχει ενδιαφέρον στα µελανούρια, συνεχίζουµε έτσι. Αν όµως διαπιστώσουµε ότι στο µέρος είναι έντονη η παρουσία σαργών, δεν το συζητάµε καθόλου… Αλλάζουµε πλάνα, τεχνική, αρµατωσιές και τρόπους προσέγγισης των ψαριών στο δευτερόλεπτο.
Πολύχρωµες χάντρες και πούλιες
Στο ψάρεµα του µελανουριού, οι πολύχρωµες χάντρες και οι πούλιες πάνω στο παράµαλλο, όπως και το φλοτεράκι µε τα έντονα χρώµατα, κάνουν πολλές φορές τη διαφορά. ∆είξτε τους εµπιστοσύνη και θα δικαιωθείτε για την επιλογή σας!
Δόλωµα
Όσον αφορά στο δόλωµα, όπως είπα και πιο πάνω, το µελανούρι δεν έχει µεγάλο θέµα. Αν κυνηγάει στον τόπο που επιλέξαµε να ψαρέψουµε, θα φάει ότι και να έχουµε πάνω στο αγκίστρι, ακόµα και φαραώ, µεγάλα κοµµάτια µάνας, µονοδόλια, ολόκληρα αµερικάνικα ή ακροβάτες, ακόµα και τάκους σαρδέλας (αν πρόκειται για µεγάλα ψάρια). Αρκεί µόνο όπως ξαναείπα, να χωράει στο µικρό του στόµα. Το τρίπτυχο της επιτυχίας – κατά τη γνώµη µου – στο ψάρεµα του µελανουριού, είναι λεπτό παράµαλλο, φλοτεράκι και φυσικά ο µπαλαντέρ των δολωµάτων, ο ακροβάτης. ∆οκιµάστε και θα µε θυµηθείτε. Αυτά είχα να πω εν ολίγοις για αυτό τον υπέροχο κυνηγό. Να είστε όλοι καλά. Καλά µελανουροψαρέµατα και να θυµάστε: το ψάρεµα εκτός από διασκεδαστικό είναι και θεραπευτικό για τις φορτισµένες συναισθηµατικά ψυχές µας! ∆ηλαδή, το καλύτερο φάρµακο για τους δύσκολους καιρούς που διανύουµε.
