Είναι πάρα πολλοί εκείνοι που ξεκίνησαν ή προσπάθησαν να ξεκινήσουν την ιδιαίτερη τεχνική του εγγλέζικου, και µετά από λίγο τα παράτησαν, θεωρώντας την αρκετά περίπλοκη.
Υπάρχουν όµως κάποια πράγµατα, τα οποία αν ο κάθε ενδιαφερόµενος τα εφαρµόσει στο ψάρεµά του, θα συµβάλλουν αποτελεσµατικά στην ανάδειξη του εγγλέζικου ως την αγαπηµένη του τεχνική. Πριν ξεκινήσουµε όµως, πρέπει να σηµειώσουµε ότι σε αυτήν την τεχνική πρέπει να απουσιάζει η λέξη «περίπου» από το λεξιλόγιο του επίδοξου ψαρά και να υπάρχει µόνο η λέξη «ακριβώς». Γιατί αν επιθυµούµε να έχουµε πραγµατικές αξιώσεις στο εγγλέζικο ψάρεµα, όλα πρέπει να πραγµατοποιούνται µε ακρίβεια, η οποία πάντοτε κάνει τη διαφορά.
∆ιάµετρος πετονιάς
Χαρακτηριστικό του ψαρέµατος µε την εγγλέζικη τεχνική, είναι οι αρκετά λεπτές πετονιές. Έτσι λοιπόν πετονιές αόρατες και µικρών διαµέτρων, πρέπει να αποτελούν αναπόσπαστο κοµµάτι του εξοπλισµού κάθε ψαρά. Αρκετοί όµως αναρωτιούνται διαρκώς, πόσο λεπτή πετονιά πρέπει να χρησιµοποιήσουν ή αν ψαρεύουν µε το κατάλληλο νούµερο. Η απάντηση στο ερώτηµα αυτό, δίνεται αν λάβουµε υπόψη µας δύο κύριους παράγοντες. Αρχικά, η πετονιά που θα χρησιµοποιήσουµε σε κάθε ψάρεµά µας, είναι άρρηκτα συνδεδεµένη µε τις καιρικές συνθήκες κάτω από τις οποίες θα πραγµατοποιήσουµε το ψάρεµά µας. Για παράδειγµα, ένα ψάρεµα σε θολά νερά, επιτρέπει την αύξηση του πάχους της χρησιµοποιούµενης πετονιάς, ενώ αντίθετα, ένα ψάρεµα σε αρκετά καθαρά νερά, µας επιβάλλει την χρήση διαµέτρων πολύ µικρότερων από τις συνηθισµένες. Ο δεύτερος παράγοντας, είναι η εξοικείωση του καθενός µε τον εξοπλισµό του και η προσωπική του εµπειρία. Αυτό σηµαίνει ότι ο καθένας πρέπει να χρησιµοποιεί διατοµές που του εξασφαλίζουν την ασφαλή σύλληψη ενός αξιόλογου αλιεύµατος, ανάλογα πάντα µε τους χειρισµούς του. Όσο δεν έχουµε σηµαντική εµπειρία και γνώση πάνω στην τεχνική, προτιµούµε να ελαχιστοποιήσουµε τις απώλειες ψαριών κατά την ώρα της µάχης, και µε την πάροδο του χρόνου, όσο γνωρίζουµε καλύτερα υλικά, συµπεριφορές και εξοπλισµό, θα µας δοθεί η δυνατότητα να χρησιµοποιήσουµε ακόµα και πετονιές µονοψήφιας διαµέτρου.
Ένωση θηλιά µε θηλιά (loop to loop)
Αναφερόµαστε στον τρόπο ένωσης της µάνας µε το παράµαλλό µας. Στο συγκεκριµένο σηµείο της αρµατωσιάς απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή, καθώς είναι µια από τις συνηθέστερες αιτίες απώλειας ψαριών. Οι θηλιές που θα δηµιουργήσουµε, θα φροντίσουµε να είναι όσο το δυνατόν µικρότερες και οι κόµποι τους να γίνουν µε µεγάλη προσοχή. Στην ορθότερη σύνδεση µεταξύ τους, θα βοηθήσει και η διαφορά κατά 0,02 mm µεταξύ της διαµέτρου της µάνας και της διαµέτρου του παράµαλλου.
Τοποθέτηση φελλού στο εγγλέζικο
Σηµαντική είναι και η θέση του φελλού πάνω στην αρµατωσιά µας. Η απόσταση ανάµεσα στο µολυβάκι-στοπ του φελλού και το αµέσως επόµενο µολυβάκι της αρµατωσιάς µας, πρέπει να είναι διπλάσια του µήκους του φελλού που χρησιµοποιούµε. Για παράδειγµα, εάν επιλέξουµε ένα φελλό 15 εκατοστών, τότε η απόσταση ανάµεσα στο µολύβι-στοπ και το επόµενο µολυβάκι, πρέπει να είναι 30 εκατοστά. Η τοποθέτηση του φελλού στο συγκεκριµένο σηµείο, µας απαλλάσσει από ανεπιθύµητα µπερδέµατα της αρµατωσιάς, τα οποία δηµιουργούνται κατά τη ρίψη της στο νερό.
Μολυβάκια
Η τοποθέτηση των µικρών µολυβιών πάνω στην πετονιά µας, πρέπει να γίνεται πάντοτε µε προσεκτικό τρόπο. ∆ε χρειάζεται να τα πιέζουµε υπερβολικά πάνω της, καθώς ο κίνδυνος να τραυµατίσουµε ανεπανόρθωτα την πετονιά είναι µεγάλος. Γι’ αυτό επιλέγουµε όσο πιο µαλακά µολυβάκια γίνεται, ώστε να ασφαλίζουν πάνω στην πετονιά µε απλή πίεση των δακτύλων µας, και να µη µετακινούνται αλλοιώνοντας την πορεία της αρµατωσιάς προς τον πυθµένα. Επιπρόσθετα, ωφέλιµη είναι και η χρήση πολλών µικρότερων µολυβιών παρά µερικών µεγαλύτερων κατά την κατασκευή της αρµατωσιάς µας (εφ’ όσον οι συνθήκες το επιτρέπουν).
Stopper
Ένα ακόµη σηµείο του εξοπλισµού µας το οποίο χρήζει ιδιαίτερης προσοχής από µέρους µας, είναι το stopper. Το stopper που θα επιλέξουµε να χρησιµοποιήσουµε, πρέπει να περνάει ελεύθερα µέσα από τους οδηγούς του καλαµιού µας, χωρίς να χτυπάει στα δακτυλίδια κατά τη ρίψη. Σε περίπτωση που χρησιµοποιήσουµε κάποιο µεγαλύτερο stopper, το αποτέλεσµα θα είναι να µετακινείται χτυπώντας στα δαχτυλίδια, καταστρέφοντας όλα όσα πετύχαµε µε τη διαδικασία της βυθοµέτρησης. Ακόµη, τα stopper σιλικόνης κρίνονται ακατάλληλα, διότι µετακινούνται εύκολα πάνω στην πετονιά µας, ιδίως όταν βραχούν. Προτιµότερη είναι η ιδιοκατασκευή ενός stopper, χρησιµοποιώντας οδοντικό νήµα (προτιµότερο) ή ακόµα και πετονιά.
Ζύγισµα φελλού στο εγγλέζικο
Ένα σηµείο µε επίσης µεγάλη σηµασία για την επιτυχή έκβαση των ψαρεµάτων µας, είναι και το ζύγισµα του φελλού, γιατί ένα λάθος ζύγισµά του είναι ικανό να πονηρέψει και τελικά να απωθήσει τα διστακτικά ή καχύποπτα ψάρια. Τι ακριβώς σηµαίνει «σωστό ζύγισµα»; Σωστό ζύγισµα, σηµαίνει όσο το δυνατόν µικρότερο µήκος του φελλού µας έξω από νερό. Ένα οριακό λοιπόν ζύγισµα του φελλού, θα µας χαρίσει ψάρια το οποία υπό άλλες συνθήκες θα απέρριπταν το δόλωµά µας. Αξίζει επίσης να τονίσουµε, ότι αν τοποθετήσουµε στην αρµατωσιά µας µολύβια µε συνολικό βάρος ίσο µε το προτεινόµενο έρµα που αναγράφεται πάνω στο φελλό (πχ. 5+2 gr, όπου το 2 αντιπροσωπεύει το βάρος σε γραµµάρια, το οποίο πρέπει να προσθέσουµε για να ισορροπήσει ο φελλός µας), αυτό δε συνεπάγεται αυτόµατα και το ακριβές ζύγισµά του. Γι’ αυτό το λόγο, επιλέγουµε µια προοδευτική τοποθέτηση των µολυβιών µας, µέχρι να φτάσουµε στο επιθυµητό αποτέλεσµα.
Μπόσικα πετονιάς
Τα µπόσικα στην πετονιά µας καθώς αναµένουµε µια τσιµπιά που θα βυθίσει το φελλό, είναι η κυριότερη αιτία ενός «κούφιου» καρφώµατος. Για να έχουµε την άµεση επαφή µε την άλλη άκρη της πετονιάς µας, πρέπει πάντοτε να ελέγχουµε τα µπόσικα που δηµιουργούνται από τις µετατοπίσεις του φελλού, λόγω των θαλασσίων ρευµάτων. Έτσι, τα µπόσικα πρέπει να είναι τόσα, ώστε να εξαλείφονται άµεσα µε το σήκωµα του καλαµιού µας, επιτυγχάνοντας µε αυτόν τον τρόπο ένα κάρφωµα σε πρώτο χρόνο.
Ρύθµιση φρένων στο εγγλέζικο
Ίσως το πιο σηµαντικό στοιχείο, αφού θα µας επιτρέψει να κερδίσουµε τη µάχη µε ένα µεγάλο ψάρι. Μεγάλη σηµασία έχει και η προρύθµιση των φρένων, προκειµένου να εξασφαλίσουµε ένα σίγουρο και πιο ασφαλές κάρφωµα, το οποίο θα µας προφυλάξει από πιθανό απότοµο σοκ της πετονιάς µας. Μια λανθασµένη ρύθµιση των φρένων του µηχανισµού µας, είναι ικανή να µας φέρει προ δυσάρεστων εκπλήξεων, ειδικά όταν στο αγκίστρι µας έχει καρφωθεί ένα αξιόλογο θήραµα. Το λάθος των αρκετά σφιγµένων, αλλά και των χαλαρών φρένων που θα µας οδηγήσουν σε ένα λανθασµένο κάρφωµα, είναι αρκετά σύνηθες και για αυτό πρέπει να αφιερώσουµε χρόνο για τη σωστή προρύθµισή τους.
∆όλωµα στο εγγλέζικο
Στο εγγλέζικο ψάρεµα, το biggatini χρησιµοποιείται σαν κύριο δόλωµα από µεγάλη πλειοψηφία των ψαράδων, και όχι άδικα, αφού αρκετά είδη ψαριών το προτιµούν και χαρίζει αξιόλογες ψαριές στους πιστούς του φίλους. Παρόλα αυτά, δεν πρέπει να ξεχνάµε και τα υπόλοιπα δολώµατα που µπορούν να χρησιµοποιηθούν µε εξίσου καλά αποτελέσµατα, σε συνάρτηση πάντα µε τα ψάρια-στόχους, αλλά και µε τις ιδιοµορφίες της περιοχής που θα ψαρέψουµε. Τέτοια δολώµατα είναι ο ακροβάτης, το φιλετάκι σαρδέλας, το ψωµί και οι ζωντανές γαριδούλες, τις οποίες µπορούµε να συλλέξουµε στους ντόκους των λιµανιών. Στο τέλος, επέλεξα να αναφερθώ σε µια διαδικασία εξαιρετικά σηµαντική για την έκβαση του ψαρέµατός µας.
Βυθοµέτρηση στο εγγλέζικο
Η οριακή βυθοµέτρηση, τόσο του ακριβούς σηµείου που θα ψαρέψουµε, όσο και των σηµείων γύρω από αυτό, θα µας δώσει καλύτερα αποτελέσµατα στο ψάρεµά µας. Η συγκεκριµένη, απαραίτητη διαδικασία, είναι εκείνη που θα µας επιτρέψει να παρουσιάσουµε το δόλωµά µας ακριβώς στον χώρο που αναζητούν την τροφή τους τα ψάρια. Σε περίπτωση εσφαλµένης βυθοµέτρησης, ψάρια όπως οι µουρµούρες και οι τσιπούρες, είναι αρκετά δύσκολο να µας τιµήσουν µε τη σύλληψή τους. Έτσι λοιπόν, η διαδικασία της βυθοµέτρησης αποτελεί το κύριο και σηµαντικότερο µέρος της προετοιµασίας µας, για ένα ψάρεµα µε την τεχνική του εγγλέζικου. Όλα τα παραπάνω, αποτελούν βασικές προϋποθέσεις για την επίτευξη επιτυχηµένων ψαρεµάτων µε την εγγλέζικη τεχνική και πρέπει να τις εφαρµόζουµε πιστά. Είναι λοιπόν ευνόητο ότι ανεξάρτητα από το βαθµό της εµπειρίας µας, είτε δηλαδή κάνουµε την πρώτη γνωριµία µας µε το εγγλέζικο, είτε ακόµα έχουµε σηµαντικό γνωστικό υπόβαθρο και ασχολούµαστε σε αθλητικό επίπεδο, αυτά πρέπει να αποτελούν τις «10 απαράβατες εντολές µας». Τουλάχιστον έτσι λένε οι προσωπικές µου εµπειρίες, από τότε που πρωτοκράτησα καλάµι εγγλέζικου στα χέρια µου, µέχρι και τη συµµετοχή µου στην Εθνική οµάδα αλιείας µε φελλό. Εύχοµαι καλό ξεκίνηµα σε όλους, όσους ξεκινούν τώρα τη συγκεκριµένη τεχνική.