Ένα από τα πολύ κρίσιµα σηµεία του αρµατώµατος, το οποίο χρήζει ιδιαίτερης προσοχής λόγω των πολλών διαφοροποιήσεων που επιδέχεται, είναι η σύνδεση της µάνας (πετονιάς του µηχανισµού) µε το παράµαλλό µας. Ο κάθε ψαράς, ανάλογα µε το τι έχει µάθει, τι έχει συνηθίσει, και το µέγεθος και είδος ψαριών που αναζητεί, χρησιµοποιεί και διαφορετική σύνδεση. Εδώ θα δούµε τις τρεις βασικές, δηλαδή θηλιά, στριφτάρι και παραµάνα, ενώ υπάρχει και ο συνδυασµός τους αλλά και το ενιαίο παράµαλλο-µάνα.
Θηλιές (loop to loop)
Η πλέον γνωστή και εύχρηστη σύνδεση. Η χρήση λεπτών πετονιών που συνήθως χρησιµοποιούµε στο ψάρεµα του εγγλέζικου και του µπολονέζ, καθώς και η παρουσίαση όσο γίνεται πιο λιτής και απλής αρµατωσιάς, καθιστά τη σύνδεση loop to loop µονόδροµο για πολλούς ψαράδες. Σηµαντικό ότι για να κατασκευαστεί δε χρειάζεται κάποιο επιπλέον εξάρτηµα. Το µόνο που έχουµε να κάνουµε είναι να δηµιουργήσουµε δύο θηλιές, µία στη µάνα και µία στο παράµαλλο και τις ενώνουµε µεταξύ τους µε τον τρόπο που βλέπετε στις φωτογραφίες.
1. ∆ηµιουργούµε µια θηλιά στη µάνα, δηλαδή στην πετονιά που γεµίζει το µηχανισµό.
2. Καλό είναι αυτή η θηλιά να γίνει µε τον τρόπο που βλέπετε και όχι µε απλό κόµπο (παρατηρείστε το οχτάρι πάνω στον κόµπο που υποδηλώνει την καλή κατασκευή)
3. Σφίγγουµε τον κόµπο µας.
4. Με ένα ψαλιδάκι ή νυχοκόπτη κόβουµε ότι περισσεύει από τη θηλιά.
5. Κατασκευάζουµε µια δεύτερη θηλιά στο παράµαλλό µας, µε τον ίδιο τρόπο.
6. Eδώ βλέπουµε τις δύο θηλιές. Πορτοκαλί µάνα και κίτρινο παράµαλλο.
7. Περνάµε τη θηλιά του παράµαλλου µέσα από τη θηλιά της µάνας.
8. Περνάµε την άκρη του παράµαλλου ή το δεµένο µας αγκίστρι µέσα από τη θηλιά του παράµαλλου.
9. Τραβάµε µάνα και παράµαλλο, ώστε να δούµε ότι σχηµατίζεται αυτή η σύνδεση που βλέπετε στη φωτογραφία.
10. Συνεχίζουµε να τραβάµε τα δυο άκρα λίγο πιο δυνατά και η σύνδεσή µας είναι έτοιµη.
Τι να προσέξουµε
•Καλό είναι οι δύο θηλιές να έχουν περίπου το ίδιο µέγεθος και να µην είναι η µια µεγάλη και ή άλλη µικρή. Γενικά όσο µικρότερες, τόσο καλύτερες.
•Οι δυο πετονιές που θα ενώσουµε, µάνα και παράµαλλο, να µην έχουν µεγάλη διαφορά στη διάµετρο (το πολύ 0,04 χιλ).
•Όταν σχηµατιστεί η ένωση, προτού σφίξουµε πρέπει διακρίνουµε το σχηµατισµό του χαρακτηριστικού οκταριού που βλέπετε στη φωτό 9 3 Για να έχει η θηλιά µεγαλύτερη αντοχή, θα πρέπει να διπλώνει προτού σχηµατιστεί (φωτό 2) και όχι να είναι ένας απλός κόµπος.
Λάθος σύνδεση
Αν τη στιγµή που σφίγγουµε µάνα και παράµαλλο διαπιστώσουµε κάτι αντίστοιχο µε τις φωτό 11 ή 12 και όχι αυτό που φαίνεται στη φωτό 9, τότε η σύνδεσή µας δεν είναι σωστή και πρέπει να διορθωθεί.
Με στριφτάρι (φωτ. 13)
Η σύνδεση αυτή χρησιµοποιείται όταν ψαρεύουµε µε πιο χοντρά εργαλεία, συνήθως σε ψαρέµατα από βράχο ή ακτή και για µεγάλα κυνηγόψαρα. Το στριφταράκι µας πρέπει να είναι όσο το δυνατό µικρότερο σε µέγεθος, αλλά πολύ καλής ποιότητας και µεγάλης αντοχής.
Τι να προσέξουµε
•Να µην αφήνουµε στην αρµατωσιά µας µικρά στριφταράκια που έχουν βραχεί και χρησιµοποιηθεί σε προηγούµενα ψαρέµατα.
•Σε περίπτωση που χρησιµοποιήσουµε τορπίλη ή συρόµενο µολύβι στην αρµατωσιά µας, τότε ανάµεσα σε τορπίλη-µολύβι και στριφτάρι τοποθετούµε µια µικρή χαντρούλα για να προστατεύσουµε τον κόµπο.
•Εδώ δεν έχουµε πρόβληµα να χρησιµοποιήσουµε πετονιές (µάνα, παράµαλλο) µε µεγάλη διαφορά στη διάµετρο.
•Προτιµήστε να επιλέγετε ακριβά, επώνυµα και καλής ποιότητας στριφτάρια παρά φθηνά και αµφιβόλου ποιότητας.
Με παραµάνα (φωτ. 14)
Σύνδεση βολική για αυτούς που θέλουν εύκολη και γρήγορη αλλαγή παράµαλλου. Στο εγγλέζικο και µπολονέζ δεν είναι τόσο δηµοφιλής όσο σε άλλες τεχνικές.
Τι να προσέξουµε
•Οι παραµάνες µας να είναι όσο το δυνατό µικρότερες και καλής ποιότητας.
•Να είναι λιτές, χωρίς προεξοχές που θα µπερδέψουν το παράµαλλό µας κατά την κάθοδο στο βυθό.
Ενιαίο παράµαλλο-µάνα
Σε πολλά ψαρέµατα που δεν απαιτείται η µικρότερη διάµετρος στο παράµαλλο, δένουµε το αγκίστρι µας στο τελείωµα της πετονιάς του µηχανισµού, χωρίς να χρησιµοποιήσουµε ξεχωριστό παράµαλλο. Έτσι έχουµε µάνα-παράµαλλο σε ενιαία αρµατωσιά χωρίς καµιά απολύτως σύνδεση.
Τι να προσέξουµε
•Το µεγάλο µειονέκτηµα της αρµατωσιάς αυτής είναι στο σκάλωµα, γιατί δε θα κοπεί απλά το παράµαλλο αλλά η πετονιά σε οποιοδήποτε σηµείο.
•Εδώ θα χρειαστεί η πετονιά του µηχανισµού να είναι καλής ποιότητας και πολλές φορές αόρατη (fluorocarbon), µε αρκετά µεγαλύτερο κόστος από ένα monofilament παράµαλλο καλής ποιότητας.
Συνδυασµός συνδέσεων
Ο ψαράς που γνωρίζει όλες τις συνδέσεις παράµαλλου και µάνας, µπορεί να κάνει και του δικούς του συνδυασµούς ανάλογα µε την περίπτωση και τις ιδιαιτερότητες του κάθε ψαρέµατος. Το στριφτάρι µπορεί να γίνει στριφταροπαραµάνα, ενώ ο τρόπος σύνδεσης µε θηλιά (loop to loop) να χρησιµοποιηθεί στο πέρασµα της θηλιάς ενός παράµαλλου µέσα από το στριφτάρι που είναι δεµένο στη µάνα του µηχανισµού, δίνοντάς µας τη δυνατότητα εύκολης αλλαγής παράµαλλου ότα
να το απαιτούν οι καταστάσεις.
Πέρασµα στριφταριού µε θηλιές
Με αυτόν τον τρόπο ο ψαράς µπορεί να αλλάζει παράµαλλο σχετικά εύκολα αλλά και να προσθέτει ή να αφαιρεί το στριφτάρι αν δεν του είναι απαραίτητο. Στη θέση του στριφταριού µπορεί να είναι παραµάνα ή στριφταροπαραµάνα.
1. Περνάµε τη θηλιά της µάνας µέσα από το στριφτάρι.
2. Περνάµε το στριφτάρι µέσα από τη θηλιά, όπως βλέπετε στη φωτό.
3. Το στριφτάρι µας είναι περασµένο στη µάνα.
4. Περνάµε τη θηλιά του παράµαλλου µέσα από το στριφτάρι.
5. Και στη συνέχεια, όπως κάνουµε και στη σύνδεση µε θηλιές, φέρνουµε το αγκίστρι µας ή το άκρο του παράµαλλου µέσα από τη θηλιά του παράµαλλου, και τραβάµε µάνα-παράµαλλο ώστε να σχηµατιστεί η σύνδεση που βλέπετε.