Εγγλέζικο: η τεχνική που συναρπάζει!
Το εγγλέζικο συγκαταλέγεται στις match τεχνικές, και πήρε τιµητικά το όνοµά του από Εγγλέζους ψαράδες. Που χρησιµοποίησαν για πρώτη φορά την τεχνική αυτή σε αγώνες αλιείας, µε πολύ καλά αποτελέσµατα.
Στον Ελλαδικό χώρο πρωτοεµφανίστηκε πριν από µία δεκαπενταετία περίπου, και ταίριαξε απόλυτα στο ψάρεµα διαφόρων ειδών. Όπως τα λαυράκια, οι κέφαλοι και οι σαργοί, κερδίζοντας σε ελάχιστο διάστηµα τις καρδιές πολλών ψαράδων. Ωστόσο, εκτός από τη θάλασσα, το εγγλέζικο βρήκε άριστη εφαρµογή και στα γλυκά νερά. Ιδιαίτερα στο ψάρεµα µικρών κυπρίνων, βάρβων, ασπρόψαρων κ.α. Βασικό χαρακτηριστικό της συγκεκριµένης τεχνικής που την κάνει να ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες παράκτιες, είναι το γεγονός ότι µας δίνει τη δυνατότητα να ψαρέψουµε µε πολύ λεπτά εργαλεία. Και να κάνουµε τις αρµατωσιές µας όσο το δυνατόν πιο διακριτικές. Σίγουρα αποτελεί έναν από τους πιο διασκεδαστικούς και αποδοτικούς τρόπους ψαρέµατος. Και τον προτείνω ανεπιφύλακτα σε κάθε νέο ψαρά.
Καταλληλότερες ώρες
Όπως και στις περισσότερες παράκτιες τεχνικές, έτσι και στην τεχνική αυτή, καταλληλότερες ώρες για ψάρεµα είναι οι πρώτες πρωινές και το σούρουπο. Αυτό συµβαίνει γιατί τα ψάρια, άσχετα µε την τεχνική, τι ώρες αυτές βρίσκονται σε διατροφικό οίστρο µε αποτέλεσµα να κυνηγούν παθιασµένα για τροφή. Ενώ η δυσκολία προσαρµογής τους στις νέες φωτιστικές συνθήκες (από το σκοτάδι στο φως και ανάποδα) τα κάνει λιγότερο επιφυλακτικά! Ωστόσο, τους χειµερινούς µήνες, όταν τα νερά είναι θολά, πιάνονται όµορφα ψάρια ακόµα και το µεσηµέρι. Ενώ το καλοκαίρι που ο καιρός είναι πιο ζεστός, πολύ καλά αποτελέσµατα δίνουν τα νυχτερινά ψαρέµατα!
Εξοπλισµός
Ο εξοπλισµός του εγγλέζικου ψαρέµατος, είναι ιδιαίτερος και µοναδικός. Σε καµία περίπτωση δε θα πρέπει να συµβιβαστούµε µε τυχαίες επιλογές. Νοµίζοντας ότι ψαρεύουµε εγγλέζικο µόνο και µόνο επειδή χρησιµοποιούµε ένα µοτέρ και ένα φελλό! Αυτό θα το καταλάβουµε ακόµα καλύτερα µόλις χάσουµε το πρώτο αξιόλογο ψάρι… Ας δούµε όµως τον εξοπλισµό αναλυτικά:
Καλάµια: Τα καλάµια της εγγλέζικης τεχνικής, µπορεί να είναι είτε τηλεσκοπικά, είτε τρίσπαστα, και βασικά χαρακτηριστικά τους είναι τα λεπτά στελέχη και το µικρό συνολικά βάρος. Το µήκος τους κυµαίνεται από 3,90 έως και 4,50 µέτρα, έχουν ηµιπαραβολική ή παραβολική δράση και διαθέτουν πολλούς µικρούς οδηγούς. Το συνηθέστερο µέγιστο casting weight των καλαµιών αυτών είναι µέχρι 25-30 gr. Γεγονός που µας υποδεικνύει ότι το συνολικό βάρος της αρµατωσιάς µας δε θα πρέπει να ξεπεράσει τα γραµµάρια αυτά! Ωστόσο, υπάρχουν στην αγορά καλάµια µε casting weight µεγαλύτερο των 40 gr. Το βάρος των καλαµιών κυµαίνεται γύρω στα 180 γραµµάρια. Και είναι αρκετά οικονοµικά, µιας και µπορείτε τα βρείτε σε τιµές από 30 €.
Μηχανισµός: Ένας µηχανισµός σταθερού τυµπάνου 2000-3000, είναι η επιλογή µας. Μπορεί να έχει τα φρένα είτε στην επάνω είτε στην κάτω µεριά του. Ενώ θα πρέπει να προσέξουµε δύο βασικές παραµέτρους.
α. Να είναι σχετικά ελαφρύς για να δένει αρµονικά µε το καλάµι µας,
β. και να έχει µποµπίνα µε χωρητικότητα γύρω στα 200 µέτρα πετονιάς διαµέτρου 0,18 mm.
Λοιπός εξοπλισµός: Εκτός από τα δύο βασικά, καλάµι και µηχανισµό, για να µπορέσουµε να ολοκληρώσουµε µε επιτυχία ένα ψάρεµα µε την εγγλέζικη τεχνική θα χρειαστούµε:
• µία πετονιά για µάνα Νο 0,18-0,20, τύπου-συνήθως- sinking και µία πετονιά fluorocarbon No 0,14-0,16 για παράµαλλο.
• Διάφορα stopper, είτε σιλικόνης, είτε από ειδική κλωστή.
• Στριφταροπαραµάνες για τη σύνδεση φελλού-πετονιάς.
• Φελλούς τύπου stick ή bodied.
• Κασετίνα µε δαγκωτά µολυβάκια διαφόρων γραµµαρίων.
• Μικρά αγκιστράκια Νο 8-16, αναλόγως µε το δόλωµα που θα χρησιµοποιήσουµε.
• Μία απόχη µε µακρύ κοντάρι.
• Μαλάγρα σε ηµίυγρη µορφή ή σκόνη.
• Σφεντόνα µαλαγρώµατος.
Τόπος
Το εγγλέζικο είναι µία τεχνική εφαρµόσιµη εύκολα τόσο σε λιµάνια, τσιµεντένιους ντόκους, προβλήτες όσο και σε βράχια. Ανάλογα µε τα ψάρια που θέλουµε να πιάσουµε, µπορούµε να διαλέξουµε και το σηµείο όπου θα ψαρέψουµε. Έτσι, αν θελήσουµε να ψαρέψουµε κέφαλους και λαυράκια, θα κινηθούµε κοντά σε λιµάνια. Ενώ, αν επιθυµούµε να πιάσουµε σαργούς, σκάρους και µελανούρια, θα επιλέξουµε πιο βραχώδεις περιοχές. Όποια και να είναι η επιλογή σας, θυµηθείτε ότι είναι πολύ βασικό να βρείτε ένα σηµείο µε άνεση χώρου και κυρίως να µην έχετε τον αέρα κόντρα!
∆ολώµατα
Το πιο συνηθισµένο δόλωµα στην εγγλέζικη τεχνική είναι αναµφισβήτητα τα bigattini. Kαι αυτό διότι µπορούν να χρησιµοποιηθούν άριστα τόσο σα δόλωµα, όσο και σα µαλάγρα. Ωστόσο, η ποικιλία δολωµάτων δε σταµατάει εκεί, µιας και πολύ καλά αποτελέσµατα µπορεί να έχουµε και µε άλλα δολώµατα. Όπως πχ. µε ζωντανή ή κατεψυγµένη γαρίδα, καραβιδάκι, ακροβάτη, φρέσκη σαρδέλα και γαύρο κοµµένα σε φιλέτα κ.α. Τέλος, κυρίως σε ψαρέµατα υπό έντονες καιρικές συνθήκες, θα σας πρότεινα να δοκιµάσετε και ζύµες διαφόρων γεύσεων. Μην τις υποτιµάτε, γιατί αν και έχουν ελάχιστο κόστος, συχνά κάνουν την διαφορά!
Τα ψάρια του Εγγλέζικου
Με την εγγλέζικη τεχνική µπορούµε να πιάσουµε µία τεράστια ποικιλία ψαριών. Ανάλογα µε το βυθό και το βάθος που θα επιλέξουµε να ψαρέψουµε. Έτσι, σε βραχώδεις βυθούς µπορούµε να πιάσουµε σαργούς, γύλους, πέρκες, χάνους, χειλούδες και σκάρους. Ενώ σε αµµώδεις βυθούς θα αναζητήσουµε σπάρους, τσιπούρες, µουρµούρες, µπαρµπούνια, γλώσσες κ.α. Από την άλλη, αν ψαρέψουµε σε λιµάνια, θα αναζητήσουµε τα µεγάλα λαυράκια και τους κέφαλους. Αν πάλι προτιµήσουµε να ψαρέψουµε λίγο πιο ψηλά, στα µεσόνερα, τότε γόπες, κοκκάλια και µελανούρια θα πλουτίσουν τις ψαριές µας. Ενώ κοντά στην επιφάνεια µπορεί να πιαστούν ωραίες ζαργάνες. Στην ουσία, πρόκειται για µία τεχνική που αναφέρεται σε όλων των ειδών τα ψάρια. Τα οποία ζουν κοντά στην ακτή, εκτός βέβαια από τα διάφορα κυνηγάρικα µε κοφτερά δόντια, όπως τα γοφάρια, οι λούτσοι και οι παλαµίδες.
Πώς να ψαρέψουµε;
Πρώτο µας µέληµα όταν φτάσουµε στο επιλεγµένο σηµείο, είναι η βυθοµέτρηση. Ίσως χρειαστεί να µετακινήσουµε αρκετές φορές το stopper µέχρι να βρούµε το επιθυµητό βάθος. Στη συνέχεια, ξεκινάµε την παρασκευή της µαλάγρας και µαλαγρώνουµε αρχικά τον τόπο µε δύο-τρεις µπάλες αλεύρων σε µέγεθος πορτοκαλιού ή ρίχνοντας σκέτο biggatini. Αφήνουµε τον τόπο να ηρεµήσει για 10 περίπου λεπτά και ξεκινάµε το ψάρεµα. Τη διαδικασία αυτή την επαναλαµβάνουµε ανά τακτά χρονικά διαστήµατα, ρίχνοντας µικρότερες ποσότητες µαλάγρας. Προσέχουµε σε κάθε βολή να στρώνουµε την αρµατωσιά όταν πέφτει στο νερό. Ενώ η απόχη θα πρέπει να βρίσκεται πάντα κοντά µας! Έχοντας συνεχώς το καλάµι στο χέρι, παρατηρούµε τις τσιµπιές στο φελλό. Όταν βεβαιωθούµε ότι το ψάρι έχει πάρει καλά το δόλωµα, καρφώνουµε ήρεµα και προοδευτικά, σηκώνοντας το καλάµι.
Όταν πιαστεί κάποιο καλό ψάρι, το κοντράρουµε ανάλογα µε το πόσο λεπτά εργαλεία χρησιµοποιούµε. Και αν το θεωρήσουµε σκόπιµο, ίσως χρειαστεί να ρυθµίσουµε λίγο τα φρένα. Με σταθερή ανάκτηση και έχοντας πάντα το καλάµι σε κατακόρυφη θέση, φέρνουµε το ψάρι κοντά στην ακτή και το βγάζουµε έξω, µόνο µε τη χρήση απόχης! Ύστερα από µία τέτοια µάχη µαλαγρώνουµε ξανά τον τόπο. Για να φέρουµε σε ηρεµία το κοπάδι που πιθανώς έχει µπει στην ψαρεύτρα µας. Αν πάλι, ο τόπος έχει πολλά µικρόψαρα και δεν αφήνουν το δόλωµά µας να ψαρέψει. Τότε είτε σηκώνουµε την αρµατωσιά από το βυθό, είτε ξαπλώνουµε ένα µέρος της πάνω σε αυτόν, µέχρι να βρούµε τη χρυσή τοµή.
