Eging: Λεπτομέρειες που μετρούν
Εφόσον αποκλείσουµε τον παράγοντα τύχη στο ψάρεµα, γνωρίζουµε πόσο µεγάλη διαφορά µπορούν να κάνουν οι λεπτοµέρειες µεταξύ ενός ψαρά κι ενός άλλου, αποδίδοντας ένα αξέχαστο αλίευµα ή αντίθετα, οδηγώντας σε µία «άγονη» από θηράµατα ηµέρα.
Α’ µέρος
Στο άρθρο αυτό, το οποίο θα χωριστεί σε δύο µέρη, θα αναλύσουµε ένα προς ένα όλα αυτά τα µικρά κόλπα που είναι απαραίτητα για να «ξεκλειδώσουµε» αυτές τις πολύ «στάσιµες» καταστάσεις, στις οποίες τα καλαµάρια µοιάζουν αδιάφορα µπροστά στα δολώµατα που ρίχνουµε, ή όταν τα αναζητούµε εκτός εποχής.
Το να θυµόµαστε πως ο παράγων «τύχη» επηρεάζει σε ποσοστό 50% άλλους, εξίσου σηµαντικούς παράγοντες όπως η εµπειρία και η τεχνική, είναι ουσιώδες προκειµένου να πετύχουµε κάποια strikes ή να βρούµε λύσεις σε ιδιαίτερα δύσκολες µέρες.
Γράφηµα 1: Κροταλίσµατα
Συµβαίνει συχνά, ειδικά κατά τη διάρκεια του χειµώνα, να πιάνουµε καλαµάρια όταν δε στοχεύουµε σε αυτά, αλλά σε ψάρια. Έχει συµβεί πολλές φορές, καλαµάρια ακόµα και µεσαίου µεγέθους, να επιτεθούν σε ένα µεγάλο jerk τεχνητό που στόχο είχε λούτσους και λαβράκια µέσω της τεχνικής spinning. Αυτό δεν αποτελεί σύµπτωση, κι εκείνοι που ασχολούνται µε συρτή για ψάρεµα καλαµαριών το γνωρίζουν καλά, διότι στην τεχνική αυτή, η χρήση µεγάλων καλαµαριέρων µε µορφή ψαριού (squid minnows) είναι αρκετά συνηθισµένη.
Τα δύο αυτά δολώµατα, το jerk και η καλαµαριέρα (squid minnow), έχουν έναν κοινό παρονοµαστή: την παρουσία µετάλλου µέσα στο σώµα, σε µορφή σφαιριδίων ή άλλη (πχ. µικρές µεταλλικές µπάρες που µετακινούνται πάνω σε µεταλλικό οδηγό κατά µήκος του τεχνητού), τα οποία παράγουν ήχους (κροταλίσµατα) και προκαλούν δονήσεις πολύ δελεαστικές όχι µόνο για τα ψάρια, αλλά και για τα κεφαλόποδά µας. Γιατί λοιπόν να µην εφαρµόσουµε το ίδιο εφέ στα eging δολώµατά µας;
Ορισµένα από τα δολώµατα αυτά είναι ήδη εµπορικά διαθέσιµα, εξοπλισµένα µε µικρές µεταλλικές σφαίρες που παράγουν ήχους και κραδασµούς, παρόµοιους µε αυτούς που εκπέµπονται από ψάρια τραυµατισµένα σε πανικό. Αυτή η «προστιθέµενη αξία» αποδεικνύεται πολύ σηµαντική, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής περιόδου κατά την οποία δεν υπάρχει µεγάλη ποσότητα κεφαλoπόδων, τα οποία θα προσελκύονται πλέον από µακριά, παρασυρόµενα από τις δονήσεις που εκπέµπονται από το egi τεχνητό µας.
Γράφηµα 2: ∆ονούµενα πτερύγια
Στους Ιάπωνες δεν ξεφεύγει κανένα κόλπο, και πάντα προσπαθούν να βρουν νέες λύσεις και στρατηγικές για να κάνουν τα δολώµατά τους όλο και πιο σαγηνευτικά. Το 2015, µία από τις κορυφαίες εταιρείες σε παραγωγή δολωµάτων για την τεχνική του eging, εισήγαγε µία καινοτοµία που αποτελείται από ένα egi εξοπλισµένο µε αληθινά θωρακικά πτερύγια, αντί των κλασσικών φτερών.
Αυτά τα πτερύγια-ευρεσιτεχνία είναι φτιαγµένα από πολύ µαλακό καουτσούκ, και µόλις βρεθούν στο νερό -όντας πολύ λεπτά και ευαίσθητα-, τείνουν να δονούνται και να εκπέµπουν πολλούς περισσότερους κραδασµούς από ότι τα παραδοσιακά φτεράκια, ακόµα και µε την απλή πίεση του νερού,. Το αποτέλεσµα αποδεικνύεται ιδιαίτερα δελεαστικό, ειδικότερα κατά τη φάση της «πτώσης» του δολώµατος στο βυθό, επειδή η πίεση του ίδιου του νερού τείνει να κάνει τα µικρά αυτά πτερύγια να κινούνται συνεχώς, δηµιουργώντας µία απίστευτη ποσότητα µικρών κραδασµών.
Έχετε δει ποτέ µικρά πελαγίσια ψάρια, όπως το σαυρίδι, να µένουν ακίνητα σε ρεύµατα; Όπως θα έχετε ίσως παρατηρήσει, εξακολουθούν να κινούν το ουραίο πτερύγιο για σκοπούς κίνησης, και τα θωρακικά πτερύγια για σταθεροποιητική λειτουργία. Εδώ, το egi για το οποίο µιλάµε µιµείται την τελευταία αυτήν κίνηση µε απίστευτο ρεαλισµό.
Αυτό το συγκεκριµένο χαρακτηριστικό αποδείχθηκε εξαιρετικά αποτελεσµατικό κατά την παρουσία θολών υδάτων, κατάσταση που µέχρι σήµερα ήταν σχεδόν ανυπέρβλητη, ειδικά στο ψάρεµα σουπιών. Οι δονήσεις αυτές, όπως σηµειώθηκε προηγουµένως και για το εφέ των κροταλισµάτων, αποτελούν µία «προστιθέµενη αξία», που µπορεί να κάνει τη διαφορά όταν δεν υπάρχει µεγάλη παρουσία κεφαλοπόδων στην περιοχή.
Γράφηµα 3: Η ψείρα
Πολλοί από σας θα έχετε δει ένα γκρίζο/κιτρινωπό παράσιτο προσκολληµένο στο σώµα ορισµένων φρεσκοψαρεµένων ψαριών, όπως ένα µελανούρι ή µία γόπα. Το παράσιτο αυτό είναι η κοινή θαλάσσια ψείρα (επιστηµονική ονοµασία: Cymothoa exigua), ένα καρκινοειδές εξωπαράσιτο των οστεωδών ψαριών που περιλαµβάνεται στην τάξη των ισοπόδων. Το παράσιτο αυτό, το οποίο σε ενήλικο στάδιο έχει µήκος µεταξύ 3 και 4cm, προσκολλάται στο ψάρι για να αναρροφά το αίµα του, ζώντας παρασιτικά για µεγάλο χρονικό διάστηµα. Το ψάρι εξασθενεί εξαιτίας του παρασίτου που το αποδυναµώνει µέρα µε τη µέρα, και ακόµη κι οι κινήσεις του γίνονται λιγότερο γρήγορες.
Τα καλαµάρια το γνωρίζουν αυτό πολύ καλά και µε την εξαιρετική τους όραση µπορούν να εντοπίσουν το παράσιτο, ενδεικτικό µίας εξασθενηµένης και εποµένως ευκολότερης λείας. Μία γνωστή κροατική εταιρεία αποφάσισε να µεταφέρει την ιδέα αυτή στο δικό της egi, δηµιουργώντας µία τελεία αποµίµηση του θαλάσσιας ψείρας, κάνοντάς την ελαφρώς φθορίζουσα, άρα και πιο εύκολα αναγνωρίσιµη από τα καλαµάρια. Μικρές λεπτοµέρειες, πράγµατι, αλλά όπως γνωρίζουµε καλά, στο ψάρεµα οι λεπτοµέρειες κάνουν τη διαφορά.
Γράφηµα 4: ∆ύο για τη δόξα
Ένας από τους σηµαντικότερους παράγοντες την τεχνική του eging, αν όχι ο σηµαντικότερος, είναι να γνωρίζουµε το βάθος στο οποίο τα καλαµάρια αναζητούν τροφή. Συχνά συµβαίνει να µην ξέρουµε σε τι βάθος κυνηγούν τα κεφαλόποδα σε µία δεδοµένη χρονική στιγµή, εποµένως είναι απαραίτητο να βρούµε µία λύση για την αντιµετώπιση του συγκεκριµένου προβλήµατος. Γενικότερα, είναι απαραίτητο να χρησιµοποιήσουµε µεγαλύτερα egi, εξοπλισµένα µε βαρύτερο έρµα, για να εξερευνήσουµε µία ευρύτερη θαλάσσια ζώνη.
Η λύση αυτή, από τη µία πλευρά εγγυάται την επίτευξη µεγαλυτέρων αποστάσεων και τη δυνατότητα εξερεύνησης µεγαλύτερης έκτασης νερού, από την άλλη όµως περιορίζει πολύ το δόλωµα στο να παραµείνει στάσιµο εντός της «ζώνης strike».
Πρέπει να έχουµε υπόψη µας πως ένα egi µεγέθους 3.0 για παράδειγµα, έχει ρυθµό βύθισης περίπου 3.0 sec/m, ενώ ένα egi µεγέθους 2.5 έχει ρυθµό βύθισης περίπου 3.9 sec/m. Για να αποφύγουµε το πρόβληµα αυτό, υπάρχει µία εξαιρετική λύση µε την τοποθέτηση ενός Oppai ή µίας άλλης καλαµαριέρας (tataki) µεγέθους µεταξύ 1.5 και 2.0, σε απόσταση περίπου 30/40cm από το egi µας.
Με τον τρόπο αυτό, όχι µόνο θα δώσουµε στο καλαµάρι τη δυνατότητα επιλογής του µεγέθους δολώµατος που προτιµά στη συγκεκριµένη εκείνη περίσταση, αλλά µε δεδοµένη την ουδέτερη στάση πλεύσης του Oppai µέσα στο νερό, θα επιβραδυνθεί η κάθοδος του combo (συνδυασµού) µας, αυξάνοντας έτσι το χρόνο στασιµότητας και των δύο δολωµάτων στη ζώνη strike. Ένα άλλο πλεονέκτηµα αυτής της λύσης σχετίζεται µε τη δυνατότητα πραγµατοποίησης διπλών strikes, όταν τα καλαµάρια είναι πολύ δραστήρια.
Σίγουρα η κίνηση του χαµηλοτέρου egi θα επιβραδυνθεί ελαφρώς από την τριβή που παράγεται από το υπερκείµενο Oppai, αλλά το αλιευτικό combo που έχουµε δηµιουργήσει, σίγουρα εκπέµπει περισσότερες δονήσεις από όσες παράγονται από ένα και µοναδικό egi. Αυτό θα χρησιµεύσει ως πρόσθετο θέλγητρο για τα καλαµάρια, αφού χάρη στις δονήσεις που εκπέµπονται από τις καλαµαριέρες µας, θα µπορέσουν να εντοπίσουν το egi ακόµα και σε απόσταση.
Γράφηµα 5: Ο παράγων θερµοκρασία
Υπάρχουν συγκεκριµένοι τύποι egi, εξοπλισµένοι µε ένα ειδικό ύφασµα που µπορεί να συγκρατεί θερµότητα. Η «θερµότητα» αυτή µπορεί να παραχθεί φωτίζοντας απλώς το δόλωµά µας µε έναν κοινό φακό LED. Το φως µετατρέπεται σε θερµότητα που «συγκρατείται» από το συγκεκριµένο αυτό ύφασµα, το οποίο παίρνει το όνοµα «Tactywarm», ένα ιδιαίτερο ύφασµα ικανό να συγκρατεί θερµότητα. Το Tactywarm υφαίνεται από ένα µονό νήµα, που µετατρέπει το φως σε θερµότητα και καταφέρνει να το διατηρεί για µεγάλο διάστηµα.
Το λεγόµενο και «Warm Jacket» (σα να ήταν δηλαδή ένα ζεστό µπουφάν που δηµιουργείται από το φως του LED φακού µας), µπορεί να απορροφήσει τη θερµότητα και να την εµποδίσει να διασκορπιστεί αµέσως. Αυτό δηµιουργεί µία διαφορά στη θερµότητα µεταξύ του δολώµατός µας και του περιβάλλοντος χώρου.
Τα ψάρια είναι ετερόθερµα ζώα, µε άλλα λόγια τείνουν να διατηρούν τη θερµοκρασία του σώµατός τους ίση µε εκείνη του υδάτινου στοιχείου στο οποίο ζουν. Ωστόσο, πολλά ψάρια που είναι δυνατοί κολυµβητές, έχουν ισχυρούς µύες που απελευθερώνουν θερµότητα και µπορούν να θερµάνουν ορισµένα µέρη του σώµατος. Αυτό σε συνδυασµό µε την κυκλοφορία του αίµατος, τους επιτρέπει να έχουν θερµοκρασία σώµατος ελαφρώς υψηλότερη από εκείνη του υδάτινου στοιχείου στο οποίο βρίσκονται.
Τα σαυρίδια, οι γόπες, οι σαρδέλες και οι µαρίδες (τα αγαπηµένα θηράµατα των καλαµαριών), µπορούν να θεωρηθούν ισχυροί κολυµβητές, αφού είναι πελαγίσια ψάρια, ικανά να ταξιδεύουν µεγάλες αποστάσεις, µε άλλα λόγια βρίσκονται συνεχώς σε κίνηση. Τα καλαµάρια έχουν πολύ αναπτυγµένη όραση, καλή όσφρηση και αφή.
Μπορούν επίσης να αναγνωρίσουν ένα ζωντανό ψάρι από τη θερµότητα που παράγει. Μοιάζουν σα να είναι εξοπλισµένα µε µία θερµική κάµερα, ικανή να ανιχνεύσει την υπέρυθρη θερµική ενέργεια της λείας τους από απόσταση, ενώ αγγίζοντας το θήραµα µπορούν να αναγνωρίσουν τη «θερµότητα» που αναδίδει.
∆εδοµένου ότι τα καλαµάρια αντιδρούν στη θερµότητα, είναι προφανές πως ένα egi ικανό να διατηρήσει ακόµη και θερµοκρασία µόλις 0.5 βαθµών υψηλότερη από εκείνη του περιβάλλοντος νερού, θα είναι πολύ πιο αξιοπρόσεκτο από ότι άλλα. Στην πραγµατικότητα το δόλωµά µας θα έχει θερµοκρασία 0.5 – 1° C υψηλότερη, ανάλογα µε την περίπτωση, ακριβώς όπως τα ψάρια-δολώµατα, κι έτσι τα καλαµάρια θα επιτεθούν µε λιγότερη επιφυλακτικότητα.
