Ένα συναρπαστικό κλείσιμο στο ψαροτούφεκο…
Η 5αρα έχει ήδη βγει από τη ντουλάπα εδώ και λίγες ημέρες κάνοντας το ψαροτούφεκο πιο ευχάριστο από θέμα ζεστασιάς, βαραίνοντας όμως λίγο παραπάνω τη ζώνη.
Το θερμοκλινές είναι σχεδόν ανεπαίσθητο, κάτι που φαίνεται να αρέσει και στα ψάρια καθώς υπάρχει έντονη κινητικότητα γενικότερα αυτή την εποχή τόσο στη ρηχή όσο και στην βαθύτερη ζώνη. Βέβαια αυτό δε συνεπάγεται ότι η σύλληψη τους είναι και εύκολη υπόθεση ειδικά σε μέρη όπου έχουν πλέον μάθει τι εστί ανθρώπινη παρουσία.
Έτσι και εμείς σε άλλη μια απογευματινή εξόρμηση που πραγματοποιήσαμε και ενώ είδαμε αρκετά αξιόλογα θηράματα (μαύρα κυρίως) ύστερα από 4 ώρες στο νερό το αποτέλεσμα ήταν μηδενικά.
“Πριν χαθεί το κίτρινο”
Και ενώ ο ήλιος έπεφτε και ήδη συζητούσαμε να τα μαζέψουμε και να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής, μια έμπνευση της τελευταίας στιγμής, μια αναλαμπή βασισμένη στο ένστικτο, είπε να επισκεφθούμε άλλο ένα στίγμα και να δοκιμάσουμε τις δύο τελευταίες βουτιές της ημέρας.
Πέφτοντας στο νερό επικρατεί μια σκοτεινιά μιας και στα επόμενα 15 λεπτά ο ήλιος θα δύσει. Χαλάρωση στην επιφάνεια, βαθιά εισπνοή, duck dive και αθόρυβη προσγείωση στο βυθό μήπως υπάρχει κάποιο περίεργο και συνάμα αξιόλογο θήραμα στην περιοχή.
Δεν περνάνε λίγα δευτερόλεπτα και από τα αριστερά μου εμφανίζονται 4-5 ωραίες συναγρίδες. Μένω ακίνητος και ευελπιστώ ότι θα μου περάσουν από μπροστά… Έτσι και γίνεται, ενώ ερχόμενες από τα δεξιά ανοίχτηκαν, λίγο μετά αποφάσισαν να κάνουν ένα πέρασμα από μπροστά μου πλησιάζοντας όσο χρειαζόταν για να κάνω τη βολή.
Η 4κιλη συναγρίδα αφού έδωσε μια μικρή μάχη ήρθε τελικά στα χέρια μου στην κυριολεξία 10 λεπτά πριν “πέσει” ο ήλιος. Τι καλύτερο για να κλείσει όμορφα η ημέρα;
Και κάπως έτσι επιστρέψαμε χαρούμενοι και αναζωογονημένοι από την επαφή με τη Γαλανή και με ένα όμορφο ψάρι στο ψυγείο.
Ας προσπαθήσουμε να αφιερώνουμε όσο περισσότερο χρόνο μπορούμε σε αυτά που μας γεμίζουν ζωή.
Καλές θάλασσες και ασφαλείς αναδύσεις σε όλους!
