Πλέον έχουµε µπει στην καρδιά του χειµώνα και οι βροχές, οι χαµηλές θερµοκρασίες και τα πολλά µποφόρ είναι αρκετές φορές η αιτία να µείνουµε στο σπίτι, µακριά από το αγαπηµένο µας χόµπι, το ψάρεµα.
Πολλοί µάλιστα πιστεύουν, πως οι µήνες που διανύουµε είναι φτωχοί σε θηράµατα, προτιµώντας τη ζεστή θαλπωρή του σπιτιού τους απ’ το να ταλαιπωρηθούν ψαρεύοντας µέσα στο κρύο. Όπως και να έχει πάντως, είναι µια καλή ευκαιρία να ασχοληθούµε µε τα ψαρευτικά µας εργαλεία και συγκεκριµένα µε τη συντήρησή τους. Όλοι µας γνωρίζουµε, πως µετά από κάθε ψάρεµα απαιτείται καθαρισµός και πλύσιµο του εξοπλισµού, ώστε τα εργαλεία µας να έχουν µακροζωία και να µη µας προδώσουν στη µάχη µε κάποιο αξιόλογο και αξιόµαχο θήραµα.
Ξεβιδωµένη τάπα στο άκρο του καλαµιού.
Καλάµια
Ο µεγαλύτερος εχθρός των καλαµιών, είναι η άµµος της παραλίας, η οποία αν περάσει µέσα στα στελέχη, µπορεί να προκαλέσει φθορές, από κάποιες χαρακιές, µέχρι και σπάσιµο. Και δεν είναι καθόλου υπερβολή αυτό, διότι µαζί µε τους κόκκους άµµου οπωσδήποτε θα υπάρξει και κάποιο µεγαλύτερο κοµµάτι (πετραδάκι), το οποίο µπορεί να σφηνώσει ανάµεσα στα στελέχη κατά το άνοιγµα και προσπαθώντας να κλείσουµε το καλάµι µας, να έχουµε δυσάρεστα αποτελέσµατα. Εκείνο που µπορούµε να κάνουµε εµείς, είναι να ξεβιδώσουµε την τάπα του καλαµιού και να ρίξουµε νερό µε το λάστιχο του ντους ή της αυλής από την επάνω πλευρά (κορυφή του καλαµιού), διώχνοντας όλα τα ξένα σώµατα και τις βρωµιές προς το άνοιγµα της τάπας. Αφού καθαρίσουν τα στελέχη, σειρά έχουν οι οδηγοί, οι οποίοι είναι επίσης ευάλωτοι. Όχι τόσο στην επαφή µε την άµµο, όσο στην αλµύρα που δηµιουργεί οξείδωση στα µεταλλικά σηµεία. Μπορούµε λοιπόν να τους καθαρίσουµε µε σαπουνάδα, χρησιµοποιώντας κάποιο πινελάκι ή ακόµα καλύτερα µια οδοντόβουρτσα. Τέλος, εφόσον πλυθεί και στεγνώσει το καλάµι, µια ακόµη φροντίδα είναι να περαστεί µε κάποιο σπρέι σιλικόνης, το οποίο αναλαµβάνει να προστατεύει τον εξωτερικό φλοιό των στελεχών, αλλά και τα σηµεία που είναι περασµένα µε βερνίκι. Κάτι επίσης άξιο προσοχής, είναι και τα δαχτυλίδια των οδηγών, ώστε να µην υπάρχει κάποια χαρακιά ή σπάσιµο, γιατί έστω και η παραµικρή να υπάρχει, µπορεί να γίνει καταστροφική για την πετονιά του µηχανισµού.
Μηχανισµοί
Εδώ τα πράγµατα περιπλέκονται λίγο όσον αφορά στη συντήρηση, γιατί εκτός από το κοµµάτι της καθαριότητας (πλύσιµο της µποµπίνας, φύσηµα κτλ.), υπάρχει και το τεχνικό κοµµάτι. Το αρχικό στάδιο της συντήρησης, αποτελεί πάντα το πλύσιµο της πετονιάς που είναι φορτωµένη στη µποµπίνα, και γιατί όχι, ολόκληρου του µηχανισµού, αφού είµαστε σίγουροι ότι είναι 100% αδιάβροχος. Έπειτα, ακολουθεί ένα καλό σκούπισµα ή φύσηµα µε αέρα, συµπληρώνοντας το βασικό κοµµάτι της απαραίτητης, µετά από κάθε ψάρεµα συντήρησης. Και φτάνουµε στο τεχνικό κοµµάτι, που είναι η λίπανση-γρασάρισµα και η γενική επιθεώρηση του µηχανισµού. Γενικά, δεν είναι κάτι που γίνεται συχνά από µεγάλο ποσοστό ψαράδων (ενώ κάποιοι δεν το κάνουν ποτέ!), είτε γιατί φοβούνται λόγω έλλειψης τεχνικών γνώσεων, είτε γιατί δεν έτυχε να τους προδώσει το µηχανάκι τους στη µάχη µε κάποιο µεγάλο θήραµα, οπότε το θεωρούν περιττό. Όπως και να έχει όµως, η λίπανση γίνεται σχετικά εύκολα, αρκεί: 1. να ξεβιδώσουµε τον κοχλία που συγκρατεί τη µανιβέλα, την οποία και θα αφαιρέσουµε, 2. να αφαιρέσουµε το πλαϊνό κάλυµµα που βρίσκεται βιδωµένο στο σώµα του µηχανισµού, µε προσοχή πάντα για να µη σκορπίσουν τυχόν εσωτερικά εξαρτήµατα, και, 3. να τοποθετήσουµε το κατάλληλο λιπαντικό γράσο, που προορίζεται για τα εσωτερικά εξαρτήµατα του µηχανισµού (γρανάζια, ρουλεµάν, άξονες κλπ.).
Προσωπικά πάντως, παρ’ ότι διαθέτω τις απαραίτητες τεχνικές γνώσεις, εµπιστεύοµαι τη συντήρηση των µηχανισµών µου σε καταστήµατα µε είδη αλιείας που παρέχουν σέρβις, για το λόγο ότι υπάρχει καλύτερη ειδίκευση και σε περιπτώσεις που κατά τη διάρκεια της επιθεώρησης εντοπιστεί κάποιο φθαρµένο ανταλλακτικό, πχ. ρουλεµάν, γίνεται άµεση αντικατάστασή του. Πάντως, εκείνο που χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, είναι το ρόλερ πάνω στο οποίο κυλά η πετονιά, καθώς φρακάρει συνήθως το ρουλεµάν που βρίσκεται στο εσωτερικό του, µε αποτέλεσµα να µη ρολάρει και να πατινάρει η πετονιά επάνω του, µε συνέπεια πρόωρες φθορές και γδαρσίµατα.
Σκουριασµένες σαλαγκιές στο κασετάκι µας, αποµακρύνονται και αντικαθίστανται.
Αποθηκευτικοί χώροι-κασελάκια
Είναι τα διάφορα βαλιτσάκια ή κασετίνες, για την αποθήκευση των διαφόρων εξαρτηµάτων και αναλωσίµων (π.χ. πετονιές, στριφτάρια, αγκίστρια κ.α.), τα οποία χρειάζονται επίσης κάποια φροντίδα, έναν καθαρισµό και µία προσεκτική επιθεώρηση για την κάλυψη τυχόν ελλείψεων, έτσι ώστε να είµαστε πάντα ετοιµοπόλεµοι. Εκείνο που πρέπει πάντα να προσέχουµε, είναι να µην αφήνουµε κάποιο σκουριασµένο αγκίστρι, στριφτάρι ή οποιοδήποτε άλλο αναλώσιµο µαζί µε τα υπόλοιπα, γιατί η οξείδωση µπορεί εύκολα να επηρεάσει οτιδήποτε συνυπάρχει µαζί µε αυτά. Κάτι ακόµα εξίσου σηµαντικό, είναι να προσέχουµε πάντα τα βαρίδια που διαθέτουν κρίκο, µήπως έχουν επηρεαστεί από σκουριά στο συγκεκριµένο σηµείο, διότι ελλοχεύει ο κίνδυνος σπασίµατός του κατά τη βολή και εγκυµονεί κινδύνους πρόκλησης κάποιου ατυχήµατος. Επειδή λοιπόν όπως λέει και ο θυµόσοφος λαός «των φρονίµων τα παιδιά, πριν πεινάσουν, µαγειρεύουν», µην περιµένετε τη «στραβή» για να αλλάξετε νοοτροπία και πεποιθήσεις, αφού πάντα η πρόληψη είναι καλύτερη από τη θεραπεία. Να ‘στε πάντα καλά!
Προσοχή στο σιδερένιο κρίκο των µολυβιών µας, να ελέγξουµε µην έχουν επηρεαστεί από τη σκουριά.