Το πόσο εντυπωσιακή και άγρια είναι η τεχνική του Heavy Casting, το έχουµε αναφέρει και αναλύσει σε προηγούµενα άρθρα. Φανταστείτε λοιπόν τι πρόκληση µπορεί γίνει το συγκεκριµένο ψάρεµα, όταν τολµούµε να το πραγµατοποιήσουµε σε ακραίες συνθήκες.
Όταν συνεχίζουµε να δίνουµε τον αγώνα µας ενάντια στα µαινόµενα στοιχεία της φύσης, κόντρα σε µεγάλα κύµατα, εκεί που πολλές τεχνικές αδυνατούν να ανταπεξέλθουν, περιµένοντας τη στιγµή της δικαίωσης! Όταν πρωτοασχολήθηκα µε την τεχνική αυτή, πίστευα πως για να µπορέσεις να την πραγµατοποιήσεις µε αξιώσεις, θα έπρεπε όλες οι συνθήκες να είναι ιδανικές. O καιρός να είναι ήπιος (αφενός για να εξασφαλίσεις τα δολώµατά σου και αφετέρου να µπορέσεις να τα στείλεις στην επιθυµητή απόσταση µε την χρήση κάποιου πλωτού µέσου).
Tα ρεύµατα να µην είναι έντονα (προκειµένου να πατώσει εύκολα το δόλωµα, σε βάθη που πολλές φορές ξεπερνούν τα 50 µέτρα), να επικρατεί σχετική άπνοια (ώστε τα καλάµια να στέκονται όµορφα πάνω στις βάσεις τους), και γενικά να υπάρχει µία αρµονία και ισορροπία στις συνθήκες διεξαγωγής του ψαρέµατος, που θα βοηθήσει να είναι ξεκούραστο και αποτελεσµατικό. Έτσι λοιπόν, έχοντας σα µπούσουλα όλα αυτά, ξεκίνησα να αναζητώ τέτοιες µέρες µε τέτοιες συνθήκες. Για να καταφέρω να πιάσω κάποια συναγρίδα.
Ωστόσο, ο καιρός ποτέ δεν προβλέπεται, και αρκετές φορές η άπνοια γινόταν ένα «κατσάρωµα» στην επιφάνεια την θάλασσας µέσα σε λίγα λεπτά. Ενώ στη συνέχεια δυνάµωνε κι άλλο. Κάποιες άλλες φορές όµως, παρατηρήσαµε ότι τα ψαρέµατά µας ήταν άκαρπα τέτοιες ήρεµες µέρες. Και πως όταν χάλαγε λίγο ο καιρός, ξαφνικά κάποιο ψάρι έτρωγε ύστερα από πολλές ώρες αναµονής. Σιγά-σιγά τα πιστεύω µας άρχισαν να αλλάζουν, και η εµπειρία µάς έδειχνε πως η τεχνική του heavy casting µπορεί να χρησιµοποιηθεί ακόµα και σε δύσκολους καιρούς. Πόσο δύσκολους; Ακόµα και σε καταστάσεις «απαγορευτικές», όπως πχ. στην αφήγηση που ακολουθεί και ο κόντρα άνεµος άγγιζε τα 6 BF! Τέλη της Άνοιξης, και για τη φετινή περίοδο όπου οι ηµεροµηνίες έχουν πάει όλες κανένα µήνα µπροστά. Αποτελούσε την καλύτερη εποχή για το ψάρεµα της συναγρίδας.
Τα ψάρια είχαν ξεκινήσει να γιαλώνουν και οι πρώτες επιτυχίες φίλων φάνηκαν σύντοµα. Ο επίµονος δυτικός άνεµος όµως δε µας άφηνε πολλά περιθώρια. Μιας και για αρκετές µέρες δεν έλεγε να κοπάσει κάτω από τα 4-5 BF. Προσπαθώντας να βρούµε µία σχετικά καλή µέρα για να πραγµατοποιήσουµε το ψάρεµά µας, καταλήξαµε σε µία όπου το φεγγάρι ήταν στο γέµισµα και ο αέρας ξεκίναγε στα 4-5 BF. ∆υτικός το ξηµέρωµα, και καθώς η µέρα περνούσε όλο και θα δυνάµωνε. Έχοντας καταφέρει να εξασφαλίσουµε τα δολώµατά µας, ξεκινήσαµε αξηµέρωτα και ύστερα από ένα µικρό ταξίδι φτάσαµε στον επιλεγµένο τόπο κοντά στην αυγή.
Η θάλασσα ήταν φουρτουνιασµένη µεν, αλλά µας άφηνε να «κουβαλήσουµε» τα δολώµατά µας στα ανοιχτά µε τη χρήση συµβατικού σκάφους. Ωστόσο, η πρώτη προσπάθεια αποδείχθηκε πλήρως αποτυχηµένη. Μιας και ένα δυνατό κύµα πέταξε µε µεγάλη άνεση εµένα και το σκαφάκι έξω στην ακτή! Ίσως όµως να µην είχαµε εκτιµήσει καλά την ένταση του καιρού. Γιατί µε τη δεύτερη προσπάθεια, παρατηρώντας καλύτερα τα κύµατα και δίνοντας µεγαλύτερη προσοχή στην πλοήγηση του σκάφους. Τα δολώµατά µας ταξίδεψαν σε αναζήτηση των µεγάλων κόκκινων. ∆υστυχώς, οι δυσκολίες δε σταµάτησαν εκεί! Μεγάλη πρόκληση αποτελούσε και ο τρόπος µε τον οποίο έπρεπε να µου δώσουν οι φίλοι µου τα δολώµατα. Διότι η προσέγγιση της ακτής µε το σκάφος ήταν απαγορευτική.
Ο Γιώργος δόλωνε γρήγορα το κάθε δόλωµα, και ο Γιάννης (ήταν η πρώτη φορά που παρακολουθούσε ψάρεµα µε την τεχνική αυτή). Αναγκαζόταν να µπει µέχρι τα γόνατα µέσα στη θάλασσα, να εκτείνει το καλάµι, και να στείλει µε αιώρηση το δόλωµα σε εµένα. Περίπου 10 µέτρα µακριά από την ακτογραµµή. Κάθε δόλωµα ήταν και µία νέα, ξεχωριστή «επιχείρηση», και ύστερα από αρκετή ταλαιπωρία και µεγάλη προσοχή, καταφέραµε να ρίξουµε όλα µας τα δολώµατα και να βγάλουµε µε ασφάλεια το σκαφάκι στη στεριά!
Η ώρα είχε πάει περίπου 10 το πρωί και ο καιρός είχε φορτώσει ακόµα περισσότερο! Τα κύµατα όχι µόνο µεγάλωναν, αλλά είχαν αυξήσει και τη συχνότητά τους. Με αποτέλεσµα η χρήση του σκάφους να είναι αδύνατη. Για το λόγο αυτό το συµβατικό σκάφος µαζεύτηκε, η µηχανή του µπήκε στο αµάξι, και ότι δόλωµα είχαµε µέσα στο ψυγείο µε τον οξυγονωτή, επιστράφηκε πίσω στη θάλασσα για να επιζήσει. Πλέον ξέραµε µέσα µας ότι όλα γίνονταν για µία τσιµπιά που θα δικαίωνε την προσπάθειά µας! Οι µύτες των καλαµιών λύγιζαν ρυθµικά σε κάθε κύµα, δίνοντας συχνά την εντύπωση της τσιµπιάς.
Ωστόσο, δε χρειάστηκε να περιµένουµε και πολύ! Παρατηρώντας το τελευταίο καλάµι του Γιώργου να λικνίζεται στο ρυθµό των κυµάτων, ένιωσα πως ο συντονισµός δεν ήταν αρµονικός. Και το κατέβασµα της µύτης γινόταν όλο και πιο «κοφτό», όλο και πιο απότοµο. Πριν καν προλάβω να το παρατηρήσω λίγο καλύτερα για να επιβεβαιώσω τις υποψίες µου. Η µύτη ξαφνικά λύγισε βίαια και το καλάµι έγειρε όλο προς την θάλασσα! Ο Γιώργος έτρεξε προς αυτό και άρχισε να µαζεύει. Η εικόνα ήταν φανταστική! Μπροστά στην ανταριασµένη θάλασσα και τον αέρα που σφύριζε πάνω στην τεντωµένη πετονιά του καλαµιού, µία µύτη να πάλλεται από τα κεφάλια ενός όµορφου ψαριού!
Αποταµιεύοντας εικόνες και συναισθήµατα από τις στιγµές έντασης που ακολούθησαν, σύντοµα είχαµε το ψάρι στη στεριά. Λίγα µόλις δευτερόλεπτα µετά από τη στιγµή που φάνηκε η κόκκινη λάµψη του µέσα στον αφρό των κυµάτων. Συναγρίδα! Η χαρά µας ήταν απερίγραπτη και το ψάρεµα θα συνεχιζόταν πια µε άλλη ψυχολογία. Το κάλαµι που «δάµασε» το ψάρι µαζεύτηκε, µπήκε στη θήκη του και οι ελπίδες µας πλέον είχαν στραφεί στα υπόλοιπα. Για να µη γίνοµαι κουραστικός, λίγο αργότερα, γύρω στις 1 το µεσηµέρι, µερικά βίαια χτυπήµατα στο καλάµι του Γιάννη ήρθαν να δώσουν ξανά ενδιαφέρον στο ψάρεµά µας.
Στην αρχή νοµίζαµε πως είχαµε να κάνουµε µε µία ακόµα συναγρίδα που κυνηγούσε στα ρηχά. Αλλά στο τέλος ήρθε η έκπληξη! Επρόκειτο για µια πανέµορφη τσιπούρα σεβαστού µεγέθους, που επισφράγισε µε επιτυχία την «επίσηµη πρώτη» του φίλου µας Γιάννη στην τεχνική του heavy casting! Έχοντας δύο όµορφα ψάρια στο ψυγείο µας, αποφασίσαµε πως κάπου εδώ το ψάρεµά µας έφτασε στο τέλος του. Όσο και αν µας κούρασε η θάλασσα, τελικά φάνηκε γενναιόδωρη µαζί µας. Άσχετα όµως µε το αποτέλεσµα, η ηµέρα εκείνη ήταν όντως ξεχωριστή. Όχι µόνο γιατί καταφέραµε να πιάσουµε ψάρια από µεγάλα βάθη, σε τέτοιες συνθήκες, αλλά κυρίως γιατί επιµείναµε ακόµα και σε στιγµές όπου νιώθαµε πως έπρεπε να είχαµε µείνει σπίτια µας, και τελικά δικαιωθήκαµε!
Βασικοί κανόνες ασφαλείας
Το heavy casting σε συνθήκες µε έντονο κόντρα κυµατισµό, αναµφισβήτητα αποτελεί µία τεράστια πρόκληση! Το πρώτο πράγµα που έρχεται στο µυαλό των περισσότερων ψαράδων, είναι το πώς θα καταφέρουν να πιάσουµε ψάρια σε αυτές τις συνθήκες. Αυτό είναι όµως µεγάλο λάθος! Πάνω απ’ όλα προέχει η σωµατική µας ακεραιότητα. Ιδίως αν πρόκειται να χρησιµοποιήσουµε συµβατικό φουσκωτό. Και χρειαστεί να βρεθούµε ανάµεσα στα αφρισµένα κύµατα για να φτάσουµε τα δολώµατά µας σε σηµεία έντονου ενδιαφέροντος. Επειδή και εγώ -επηρεασµένος από το πάθος µου για ψάρεµα-, αµέλησα την ασφάλειά µου εκείνη τη µέρα. Παραθέτω παρακάτω τρεις βασικούς κανόνες ασφαλείας. Οι οποίοι αν δεν τηρούνται αυστηρά και οι τρεις ταυτόχρονα καλύτερα να µην πραγµατοποιήσουµε καν το ψάρεµα!
• Υποχρεωτική χρήση σωσίβιου: Όσο εύκολος και ίσως περιττός και αν σας φαίνεται ο συγκεκριµένος κανόνας. Τόσο σηµαντικός και καθοριστικός για τη σωµατική σας ακεραιότητα µπορεί να αποδειχθεί. Κατά τη διάρκεια του ψαρέµατος µε φουρτουνιασµένη θάλασσα. Φανταστείτε να χάσετε την ισορροπία σας από κάποιο κύµα, να βρεθείτε µέσα στη θάλασσα µε τα ρούχα και τις µπότες. Και να προσπαθήσετε να µείνετε στην επιφάνεια κολυµπώντας. Τα ρούχα και ιδίως οι µπότες, όταν γεµίσουν νερό είναι απλά ασήκωτες και θέτουν σε άµεσο κίνδυνο την ζωή µας. Αφιερώστε λοιπόν λίγα δευτερόλεπτα από τον χρόνο σας για να φορέσετε ένα σωσίβιο, αξίζει τον κόπο!
• Ασφαλίστε το καλώδιο On/Off πάνω σας: Ένα επίσης πολύ σηµαντικό πράγµα που θα πρέπει να προσέξουµε, είναι η ασφάλειά µας από το ίδιο το σκάφος. Αν τύχει και χάσουµε την ισορροπία µας και βρεθούµε µέσα στο νερό. Κάθε βενζινοκίνητη µηχανή, για να λειτουργήσει χρειάζεται ένα εξάρτηµα (quick stop) που τοποθετείται στον διακόπτη On/Off του σκάφους. Το εξάρτηµα αυτό έχει την ιδιότητα να απενεργοποιεί τη µηχανή και να σταµατά το σκάφος. Αν αποµακρυνθεί από τον διακόπτη της µηχανής για κάποιο λόγο. Περάστε το εξάρτηµα αυτό στην µηχανή σας και στη συνέχεια ασφαλίστε το στο χέρι σας µε τη βοήθεια ενός σχοινιού. Αν τυχόν βρεθείτε στην θάλασσα, το σχοινί θα τεντωθεί κατά την πτώση. Θα τραβήξει το εξάρτηµα από το διακόπτη της µηχανής και το σκάφος θα σταµατήσει την κίνηση του λίγα µέτρα δίπλα σας!
• Υποχρεωτική τοποθέτηση κουπιών: Τέλος, ο πιο βασικός κανόνας χρήσης οποιουδήποτε σκάφους στη θάλασσα, είναι η υποχρεωτική τοποθέτηση κουπιών επάνω του. Όσο απλός και αν ακούγεται ο συγκεκριµένος κανόνας, τόσο πιο συχνά τον αµελούµε στην πράξη λέγοντας την χαρακτηριστική φράση. «Έλα µωρέ, εκατό µέτρα από την ακτή θα ανοιχτώ, τι πρόκειται να πάθω…». Μεγάλο λάθος! Η φουρτουνιασµένη θάλασσα κρύβει κινδύνους και προκαλεί τεράστιο άγχος σε µια στιγµή ατυχίας. Τα κουπιά όχι µόνο θα µας οδηγήσουν έξω στη στεριά, αλλά θα µας βοηθήσουν να κρατήσουµε µία ασφαλή θέση του σκάφους µας απέναντι στα άγρια κύµατα. Προστατεύοντάς µας από κάποια πιθανή πτώση στη θάλασσα!