Τόσο στο jigging, όσο και στο inchiku, καλούµαστε να δώσουµε ζωή σε ένα άψυχο τεχνητό δόλωµα. Με µοναδική βοήθεια το καλάµι και το µηχανισµό. Η κίνηση του καλαµιού σε συνδυασµό µε την ανάκτηση, «ζωντανεύουν» τον πλάνο προκαλώντας τα ένστικτα των αρπακτικών.
Στην περίπτωση του inchiku, όµως έχουµε ακόµα ένα «σύµµαχο», το σιλικονούχο χταποδάκι. Το οποίο κρύβει επιµελώς τα assist hooks, δίνοντας ταυτόχρονα επιπλέον κίνηση. Αυτή είναι και η οµορφιά της συγκεκριµένης τεχνικής. Χωρίς την ανάγκη νωπού ή ζωντανού δολώµατος, µπορούµε ανά πάσα στιγµή να ψαρέψουµε στοχεύοντας στα µεγάλα ψάρια του βυθού. Αλλά και πελαγίσια όπως τα µαγιάτικα και τα τονοειδή.
Οι στήρες είναι οι ευκολότερες από τα µαύρα, ενώ οι ροφοί και οι σφυρίδες αρκετές φορές θα µας «πιάσουν» στον ύπνο και θα βραχώσουν ακαριαία µετά το χτύπηµα.
Για να έχουµε, όµως συνεχείς επιτυχίες (και όχι τυχαίες συλλήψεις), υπάρχει µία σειρά από λεπτοµέρειες ικανές να κάνουν τη διαφορά στο ψάρεµά µας. Σε αυτό εδώ το άρθρο, θα παραθέσω κάποιες από τις πιο συχνές ερωτήσεις που µου γίνονται από φίλους, γνωστούς και αναγνώστες και θα προσπαθήσω να δώσω ρεαλιστικές απαντήσεις. Θα σας πρότεινα επίσης να δείτε και το σχετικό θέµα στο παρακάτω βίντεο, για να αντιληφθείτε στην πράξη όσα σας προτείνω.
1. Να βάλω δόλωµα στα αγκίστριά µου; Πως είναι δυνατόν να ψαρεύουν τόσο καχύποπτα ψάρια όπως οι συναγρίδες και να µη χρειάζεται δόλωµα;
Το πρώτο πράγµα που τόνισα ήταν ότι το inchiku δουλεύει χωρίς δόλωµα. Όχι ότι δε µπορούµε να το δολώσουµε, όµως εγώ δεν το συνιστώ και δεν το κάνω ποτέ. Γιατί θεωρώ πως µπορεί σαν µυρωδιά να προκαλέσει κάποιο θήραµα, «µειώνει» όµως το δυνατότερο «χαρτί» του τεχνητού, την κίνηση, και ιδίως την κίνηση από το σιλικονούχο χταποδάκι. Εναπόκειται λοιπόν στην κρίση σας αν θα το δολώσετε ή όχι. Αλλά να γνωρίζετε ότι αν κάποιος ξέρει να δίνει ζωή στο inchiku, τα µεγάλα τα ψάρια πιάνονται µε σκέτο τεχνητό.
Μάλλον όχι, αφού το σωστό καλάµι του ιντσίκου έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Τα οποία δε µπορούν να καλύψουν ούτε το µαλακό καλάµι του φύλακα, ούτε το σκληρότερο του jigging. Μια πιθανή εξαίρεση είναι ίσως κάποιο καλάµι για light jigging, µαλακό µεν αλλά οπωσδήποτε νευρικό.
Το c.w. κυµαίνεται µεταξύ 150 και 250 γραµµαρίων, η δύναµη και η µέτρια παραβολή είναι χαρακτηριστικά µε ιδιαίτερη σηµασία. Ενώ το βέλτιστο µήκος είναι 1,90-2,40 µέτρα. Στην αγορά υπάρχουν αρκετά καλάµια κατάλληλα για το συγκεκριµένο ψάρεµα και σίγουρα θα βρούµε ένα για να καλύψουµε τις προδιαγραφές και τις ανάγκες µας. Ένα λάθος συνηθισµένο για αρκετούς, είναι ότι προσπαθούν να ασχοληθούν µε µία τεχνική χωρίς τα κατάλληλα εργαλεία. Το αποτέλεσµα είναι να απογοητευτούν σύντοµα, ιδίως σε τεχνικά ψαρέµατα όπως αυτό του jigging ή του ιντσίκου. Και µόνο αν η τύχη φέρει κάποιο ψάρι στα τεχνητά τους µπορεί να «κολλήσουν», ξεκινώντας να στήσουν ένα σωστό εξοπλισµό από την αρχή.
Ο αντίλογος είναι πως δύσκολα κάποιος αγοράζει ένα εξειδικευµένο σετ για µία τεχνική αν δεν γνωρίζει ότι του ταιριάζει. Το ξέρω και το κατανοώ. Σίγουρα, όσοι έχουν κάποιο φίλο να τους «µυήσει» ανέξοδα σε κάποια τεχνική, είναι πολύ τυχεροί.
3. Μπορώ να χρησιµοποιήσω τον ίδιο µηχανισµό και νήµα µε αυτό που ψαρεύω το µολύβι φύλακα;
Εξαρτάται από το µηχανισµό και το νήµα. Εµένα µε εξυπηρετούν µηχανισµοί οριζοντίου τυµπάνου. Γιατί θεωρώ ότι ταιριάζουν καλύτερα σε αυτή την τεχνική από ότι οι spinning (αν και αρκετοί τους χρησιµοποιούν). Το σηµαντικό χαρακτηριστικό πάντως είναι αρκετά φρένα και γρήγορη σχέση µετάδοσης (5:1–6:1). Το νήµα θα πρέπει απαραίτητα να είναι όσο το δυνατόν πιο ποιοτικό και λεπτό (0,18–0,22 mm). Το λεπτό νήµα επηρεάζεται λιγότερο από το ρεύµα, κατεβαίνει πιο γρήγορα στο βυθό και ψαρεύει πιο κάθετα. Αν έχουµε µάθει να δουλεύουµε το φύλακα µε τόσο ψιλά νήµατα και ο µηχανισµός µας είναι ελαφρύς και εύχρηστος τότε ναι. Μπορούµε να τον χρησιµοποιούµε και στις δύο τεχνικές.
4. Σε αυτά τα βάθη επηρεάζεται το ψάρι από το µήκος και τη διάµετρο του παράµαλλου και αν ναι τι µπορώ να χρησιµοποιήσω;
Το µήκος του παράµαλλου εξαρτάται από το πόσο καχύποπτα είναι τα ψάρια της περιοχής και φυσικά από το βάθος που τα ψαρεύουµε. Σε «δύσκολα» ψάρια, το παράµαλλό µας θα πρέπει να είναι 15 µέτρα και αρκετά λεπτό. Δηλαδή 0,52–0,57 mm από καλής ποιότητας fluorocarbon. Στα πιο ήρεµα σηµεία, µε όχι τόσο «υποψιασµένα» ψάρια, χρησιµοποιώ 10 µέτρα πετονιάς διαµέτρου 0,62–0,70 mm.
5. Τι χρώµατα βάζουµε; Όλα δουλεύουν;
Το χρώµα στο ιντσίκου – όπως και στο jigging-, είναι κάτι που απασχολεί πολύ όσους ασχολούνται µε αυτές τις τεχνικές και όχι άδικα. Όµως, παρότι έχουν βγει κάποια συµπεράσµατα από όσους ψαρεύουν εντατικά, η φύση πάντα ξαφνιάζει και έχει τύχει να ακούσω δεκάδες φορές την έκφραση «µα καλά έφαγε σε αυτό το τεχνητό;». Μόνο οι δοκιµές και οι αλλαγές πλάνων και τόπων θα µας οδηγήσουν σε ασφαλή συµπεράσµατα. Κυρίως για τους συγκεκριµένους τόπους.
Αν θέλουµε να δώσουµε µια πιο σαφή απάντηση, θα πούµε ότι το χρώµα έχει σχέση µε το είδος του ψαριού. Οι συναγρίδες και τα φαγκριά, τα κόκκινα όπως συνηθίζουµε να τα χαρακτηρίζουµε, χτυπούν σε ροζ, µπλε και χρυσά ιντσίκου. Ενώ τα µαύρα (στήρες, σφυρίδες, ροφοί κτλ.) συνήθως σε ασηµί, πράσινα, µαύρα και πορτοκαλί. Για τα πελαγίσια δοκιµάστε µπλε, ροζ, και κόκκινα.
Ένας µικρός ροφός επιτέθηκε στο inchiku µας, και φυσικά ελευθερώθηκε.
6. Τι ψάρια πιάνονται συνήθως µε το inchiku;
Το διασκεδαστικό µε αυτό το ψάρεµα, είναι ότι τα περισσότερα αρπακτικά του βυθού µπορεί να βρεθούν στα αγκίστρια µας. Ο πιο συχνός επισκέπτης είναι και εδώ ο χάνος. Ο οποίος δε θα διστάσει να µουντάρει ακόµα και σε ιντσίκου µε µήκος ίσο ή µεγαλύτερο του δικού του. Επίσης, άλλοι δύο «απρόσκλητοι» συχνοί επισκέπτες είναι οι σκαρµοί και οι δράκαινες. Οι σκορπίνες και τα φαγκριά είναι δύο εύκολα ψάρια, αν γνωρίζουµε κάποιο τόπο που να τα κάνει. Επίσης και τα σκαθάρια θα διεκδικήσουν το σιλικονούχο χταποδάκι και αρκετές φορές θα πιαστούν µεγάλα άτοµα του είδους.
Οι στήρες είναι οι ευκολότερες από τα µαύρα, ενώ οι ροφοί και οι σφυρίδες αρκετές φορές θα µας «πιάσουν» στον ύπνο και θα βραχώσουν ακαριαία µετά το χτύπηµα. Βρίσκονται κοντά στο βυθό, αρπάζουν το ιντσίκου µόλις φτάσει κάτω και κατευθύνονται άµεσα στο θαλάµι τους. Ένα γρήγορο κάρφωµα και µάζεµα για να προλάβουµε το κεφάλωµα, πιθανόν να µας γλιτώσει από την άσχηµη περίπτωση που έχουµε κάτω µας ένα βραχωµένο ψάρι. Τα µαγιάτικα θα βάλουν σε δοκιµασία τα λεπτά εργαλεία µε τη δύναµή τους. Το «στοίχηµα» είναι να τα αποµακρύνετε από τον βυθό, και για αυτό καλό θα ήταν να βάλετε πρόσω τον κινητήρα σηµαδεύοντας µακριά απότα ντέµατα.