Η τεχνική του ψαρέµατος µε Inchiku από ότι φαίνεται αποκτά συνεχώς νέους φίλους, οι οποίοι είτε ενθουσιάζονται από τις πρώτες τους επιτυχίες, είτε βλέπουν άλλους ψαράδες να βγάζουν ψάριακαι προσπαθούν να τους µιµηθούν.
Όµως η συνεχής ενασχόληση όλο και περισσότερων φίλων µε την τεχνική έχει ως αποτέλεσµα να προκύπτουν όλο και πιο εξειδικευµένες απορίες. Μια από τις πιο συχνές απορίες, είναι κατά πόσο θα πρέπει ή όχι να βάλουµε στριφτάρι στην αρµατωσιά µας. Αυτή η ίδια ερώτηση βέβαια απασχολεί αρκετό κόσµο, σε διάφορες τεχνικές, όπως το spinning ή το jigging.
Παραδοσιακά έχουµε µάθει ότι η χρήση στριφταριού επιβάλλεται, αλλιώς η πετονιά µας «στρίβει» (βερινιάζει) καθώς ανεβοκατεβαίνει στο βυθό. Αυτό όµως δεν ισχύει για όλες τις τεχνικές, αφού η χρήση νήµατος, η οποία επιβλήθηκε κυρίως από την ανάγκη να ξεγελάσουµε µεγάλους και πονηρεµένους θηρευτές µε λεπτότερα και δυνατότερα υλικά, άλλαξε τα δεδοµένα.
Επειδή σε αυτή την τεχνική η χρήση νήµατος είναι απαραίτητη, το παράµαλλο fluorocarbon επιβάλλεται για καλύτερη παρουσία και για την ελαστικότητα που προσφέρει. Το µήκος του όπως έχουµε γράψει είναι αρκετά µέτρα (συνήθως 8 και πάνω), οπότε στο µόνο σηµείο που θα µπορούσε κάποιος να βάλει ένα στριφτάρι χωρίς να δηµιουργήσει λειτουργικά προβλήµατα, είναι πάνω στην σύνδεση του πλάνου µε την πετονιά (fluorocarbon). Σε αυτό το άρθρο θα σας δείξω πώς να δέσετε τον πλάνο σας µε έναν ιδιαίτερο κόµπο που θα σας φανεί χρήσιµος σε διάφορα ψαρέµατα.
Είναι εύκολος και µπορεί να γίνει γρήγορα παρότι το αποτέλεσµά του φαίνεται περίτεχνο. Το σηµαντικότερο είναι ότι έχει µεγάλη αντοχή στο σοκ, και τις τριβές οπότε γίνεται ιδανικός για ψαρέµατα jigging. Το µυστικό είναι µετά τον κύριο κόµπο να συµπληρώσουµε µε αρκετές τσακιστές οι οποίες πρέπει να γίνονται εναλλάξ πάνω – κάτω για να «στρώσει» καλύτερα. Η πλέξη αυτή εµποδίζει µερικώς και το µπλέξιµο του πλάνου στο παράµαλλο λόγω σκληρότητας.
Με τον ίδιο κόµπο δένουµε και το στριφτάρι το οποίο θα χρησιµοποιήσουµε σε περιπτώσεις που το inchiku µας στριφογυρίζει και βιρινιάζει το παράµαλλο. Προσωπικά πάντως αποφεύγω τη χρήση του και προτιµώ να ψαρεύω δένοντας το ιντσίκου κατευθείαν στο παράµαλλο. Μόνο όταν ο πλάνος που ψαρεύω το απαιτεί, χρησιµοποιώ στριφτάρι. Το στριφτάρι αυτό εννοείται ότι θα είναι καλής ποιότητας και όσο γίνεται µικρότερο. Το στριφτάρι µε τον πλάνο – ιντσίκου θα το συνδέσουµε µε έναν κρίκο σύνδεσης.
Κόµπος σύνδεσης παράµαλλου µε inchiku ή στριφτάρι
1. Περνάµε το άκρο του παράµαλλου µέσα από τον κρίκο του τεχνητού…
2. …και µια δεύτερη φορά το ίδιο άκρο µέσα από τον κρίκο
3. Κρατάµε τις δυο βόλτες και περνάµε το άκρο µέσα από αυτές
4. Μια δεύτερη φορά και…
5. …σφίγγουµε τον κόµπο
6. Ο κόµπος µας είναι στο πρώτο στάδιο έτοιµος
7. Τώρα αρχίζουµε να κάνουµε τσακιστές και…
8. …να σφίγγουµε την κάθε τσακιστή
9. Οι τσακιστές γίνονται εναλλάξ αριστερά και δεξιά, για καλύτερη πλέξη
10. Η πλέξη µας είναι έτοιµη
11. Αν προσθέσουµε στριφτάρι, ο αντίστοιχος κόµπος θα γίνει στο άκρο του στριφταριού,
το οποίο δεν έχει κρίκο.