Το φαγκρί είναι από τα πιο περιζήτητα ψάρια των θαλασσών µας. Το επιζητούµε για το πεντανόστιµο κρέας του, µα και για την οµορφιά του. Παλιότερα τα ψάρια αυτά βρίσκονταν σε τεράστιους αριθµούς και µεγάλα κοπάδια, αλλά η συστηµατική αλίευση µε εργαλεία µαζικής αλιείας, οδήγησε σε δραµατική µείωση των πληθυσµών τους. Το jigging είναι µια τεχνική µε την οποία µπορούµε να έχουµε επιτυχίες σε αυτό το υπέροχο ψάρι, µε την προϋπόθεση ότι χρειάζεται γνώση και επιµονή.
Γενικά
Το επιστηµονικό του όνοµα είναι Pagrus-pagrus και ανήκει στην οικογένεια των Σπαριδών. Το χρώµα του είναι κόκκινο-χρυσοκόκκινο, το µήκος του φτάνει τα 0,8 µέτρα και το βάρος του τα 15 κιλά (σε άλλες εποχές !). Είναι πολύ γρήγορο και δυνατό ψάρι, µε πολύ ισχυρά σαγόνια µε τα οποία µπορεί να συνθλίβει ακόµα και όστρακα, ενώ του αρέσουν τα καλαµάρια, τα χταπόδια και οι σουπιές.
Τα µπροστινά δόντια του είναι µυτερά, µε 4-6 από αυτά να ξεχωρίζουν σαν κυνόδοντες, ενώ πίσω και πλάι έχει τραπεζίτες αποστρογγυλεµένους σε δύο σειρές. Καταλαβαίνουµε λοιπόν ότι το δάγκωµά του δεν αστειεύεται καθόλου. Το µεγάλο αρσενικό φαγκρί λέγεται κορωνάτο, εξαιτίας µιας προεξοχής στο µέτωπο που µοιάζει µε κορώνα. Ζει κοπαδιαστά, γι’ αυτό και αν εντοπίσουµε το βιότοπό του µπορούµε να πιάσουµε περισσότερα από ένα ψάρια. Προτιµά τα µεγάλα βάθη (από 80 έως 200 µέτρα), χωρίς αυτό να αποκλείει τον εντοπισµό του και σε µικρότερα. Η αναπαραγωγή του γίνεται τον Ιούνιο.
Τόπος, βάθος, εποχή & ώρα ψαρέµατος
Τα φαγκριά θα τα αναζητήσουµε σε µεγάλα βάθη, από 100 έως 150 µέτρα, κυρίως σε µεσοπέλαγες ξέρες, σε ανοικτά, καθαρά νερά, σε βραχώδεις βυθούς και σε τραγάνες. Επίσης, αγαπηµένα του σηµεία είναι τα ναυάγια στα 100 περίπου µέτρα. Ζει κοντά στο βυθό. Το φαγκρί µε jigging µπορεί να ψαρευτεί όλες τις εποχές, τις µεγαλύτερες όµως επιτυχίες τις είχαµε τον Μάιο-Ιούνιο και Νοέµβρη –∆εκέµβρη. Το πρωί έχουµε τις περισσότερες πιθανότητες, αλλά έχουµε πιάσει µεγάλα φαγκριά και στις µία το µεσηµέρι, αφού όπως ξαναείπαµε σε παλαιότερο άρθρο, οι επιθέσεις στον πλάνο δε γίνονται µόνο για φαγητό, αλλά και για να διωχθεί ο εισβολέας από το χώρο του.
Εξοπλισµός
Για το ψάρεµα του φαγκριού θα χρησιµοποιήσουµε ότι καλύτερο υπάρχει στα είδη αλιείας, αφού όπως αναφέραµε νωρίτερα τα σαγόνια του είναι εξοπλισµένα µε κυνόδοντες κοφτερούς και δυνατούς, οπότε εάν γίνουν συµβιβασµοί στον εξοπλισµό δύσκολα θα ανεβάσουµε στο σκάφος µας ένα τέτοιο ψάρι. Το καλάµι του jigging που θα χρησιµοποιήσουµε, πρέπει να είναι δυνατό και ταυτόχρονα ελαφρύ.
Μην ξεχνάµε ότι θα ψαρέψουµε σε βαθιά νερά, και εποµένως ένα βαρύ καλάµι θα µας κουράσει εύκολα. Ο µηχανισµός µας επίσης ελαφρύς και γρήγορος (6,3:1), για να δώσει ζωή στον πλάνο και να µην αφήσει χρόνο σε αυτό το παµπόνηρο ψάρι να τον επεξεργαστεί. Στην περίπτωση του φαγκριού, όταν ψαρεύουµε σε µεγάλα βάθη (π.χ. 150 µέτρων), θα µπορούσαµε να χρησιµοποιήσουµε ηλεκτρικό µοτέρ, όσο πιο γρήγορο θα µπορούσαµε να βρούµε, για πρακτικούς λόγους και λόγους οικονοµίας δυνάµεων.
Το µηχανισµό µας θα τον γεµίσουµε µε νήµα κατηγορίας 40-60 λιµπρών και για παράµαλλο θα χρησιµοποιήσουµε αόρατη πετονιά διαµέτρου 0,60 χιλιοστών, πρώτης ποιότητας, αφού πρόκειται για ένα από τα εξυπνότερα ψάρια των θαλασσών µας. Στον πλάνο βάζω πάντα δύο αγκίστρια, για µεγαλύτερες πιθανότητες καρφώµατος του ψαριού.
Τα αγκίστρια πρέπει να είναι κυριολεκτικά πανίσχυρα και σε νούµερο 7/0. Το σχοινί των αγκιστριών το φτιάχνω µόνος µου από κέβλαρ υψηλής αντοχής, και τα δένω έτσι ώστε το πρώτο αγκίστρι να φτάνει στο 1/3 του µήκους του πλάνου, και το δεύτερο στα 2/3 του µήκους.
Τα υπόλοιπα εξαρτήµατα, στριφτάρια και δακτυλίδια, πρέπει να είναι επίσης πρώτης ποιότητας. Όσον αφορά στους πλάνους, χρησιµοποιώ µακριούς, βάρους 250 γραµµαρίων, χρώµατος ροζ-µπλέ, αν και δεν ξέρω κατά πόσο σε αυτά τα βάθη παίζει ρόλο το χρώµα… Τους πλάνους τους έχω πάντα έτοιµους, µε τα αγκίστριά τους και τα στριφτάρια τους, για να µη χάνω πολύτιµο χρόνο και δυνάµεις την ηµέρα του ψαρέµατος, αλλά και για να εξασφαλίζω την καλή τους κατάσταση όταν θα χτυπήσει το µεγάλο φαγκρί…
Τρόπος ψαρέµατος
Τεράστια σηµασία έχει ο εντοπισµός του τόπου. Εάν ψάχνουµε µόνοι µας χρειάζεται πολύ υποµονή. Εάν µας έχει δώσει το στίγµα κάποιος φίλος, τότε η διευκόλυνση είναι µεγάλη, ενώ και στις δύο περιπτώσεις δε µπορούµε να κάνουµε τίποτα χωρίς καλό βυθόµετρο. Το βυθόµετρο θα µας δείξει τα ψάρια και την παρουσία µικρόψαρων ή/και καλαµαριών στην περιοχή, που αρέσουν πολύ στα φαγκριά.
Οι τραγάνες στα 100-150 µέτρα είναι πολύ καλοί τόποι, όπως επίσης και οι βαθιές µεσοπέλαγες ξέρες. Τα ναυάγια είναι σπουδαία σηµεία και µπορούν να µας δώσουν αξιόλογα ψάρια, αλλά θέλουν επίσης και πολύ προσοχή, αφού µπορεί να έχουµε σκαλώµατα και αρκετές απώλειες πλάνων. Όταν εντοπίσουµε τα ψάρια, αφήνουµε το ρεύµα να µας παρασύρει από πάνω τους και να µείνουµε όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο στο καλό σηµείο.
Γενικά, θέλει αρκετή προσπάθεια και ικανότητα αφού ψαρεύουµε βαθιά, και είναι εύκολο να έχουµε αποµακρυνθεί από το καλό σηµείο, µέχρι να φτάσει ο πλάνος µας στο βυθό. Ο κινητήρας µπορεί να είναι σε λειτουργία και να µας βοηθήσει να κρατηθούµε πάνω από τα ψάρια. Αφήνουµε τον πλάνο να βυθιστεί πριν φτάσουµε στο σηµείο (αλλιώς δε θα πέσει πάνω στα ψάρια), και µόλις φτάσει στο βυθό, ανεβάζουµε γρήγορα. Ψαρεύουµε πάντα πατωτά, αφού είπαµε ότι εκεί κυνηγούν τα φαγκριά. Παίρνουµε λοιπόν µόνο 6 -10 µανιβελιές και ξαναελευθερώνουµε τον πλάνο.
Μόλις πιαστεί το ψάρι, ανεβάζουµε αποφασιστικά, γιατί καλό είναι να το κουράσουµε αµέσως και να µην ρισκάρουµε να περάσει η πετονιά από το στόµα του. Συνήθως µετά τα 20-30 µέτρα το ψάρι χαλαρώνει την αντίστασή του, και τότε το ανεβάζουµε σταθερά. Στα ναυάγια, προσοχή στα σκαλώµατα. Προσπαθούµε να ψαρεύουµε γύρω από το ναυάγιο, για να µη χάνουµε τους πλάνους.
Γενικά το ψάρεµα των φαγκριών µε jigging είναι αρκετά δύσκολο και κουραστικό (πλην της χρήσης ηλεκτρικού µηχανισµού).Τα ψάρια βρίσκονται βαθιά και είναι παµπόνηρα. Όµως, η ανταµοιβή µας θα είναι µεγάλη, µιας και πρόκειται για ένα πανέµορφο και πεντανόστιµο ψάρι, που µας καταξιώνει σαν ψαράδες. Οπλιστείτε λοιπόν µε υποµονή και µε καλά στίγµατα και ο Ποσειδώνας ίσως σας ανταµείψει.