Οι πρώτοι φθινοπωρινοί µήνες θεωρούνται από πολλούς οι καλύτεροι και αποδοτικότεροι, όσον αφορά στην ποιότητα και στην ποσότητα των αλιευµάτων.
Αν αναλογιστούµε και τις καλές καιρικές συνθήκες για όσους ασχολούνται µε το kayak fishing, τότε µάλλον βρισκόµαστε στην ιδανική εποχή για τις εξορµήσεις µας. Συρτή αφρού και ψάρεµα καλαµαριών, είναι οι πιο εύκολες και αποδοτικές για εµάς τεχνικές και µε αυτές ασχολούνται οι περισσότεροι. Επειδή τα πρώτα καλαµάρια έχουν ήδη κάνει την εµφάνισή τους, φέτος προβλέπεται µια ιδιαίτερα «δυνατή» σεζόν καλαµαροψαρέµατος.
Για το λόγο αυτό επιλέξαµε να σας παρουσιάσουµε τον τρόπο που τα ψαρεύουµε στα βαθιά από το καγιάκ (η ίδια τεχνική φυσικά είναι κατάλληλη και για ψάρεµα από σκάφος). Έχει αναφερθεί ξανά, ότι τα καλαµάρια βρίσκονται στις θάλασσες µας όλον το χρόνο, στις περισσότερες περιοχές όµως αρχίζουν και κάνουν πιο έντονη την παρουσία τους στα ρηχά µετά το τέλος του καλοκαιριού. Στην αρχή σε βάθη 30-50 µέτρα, µέρα και νύχτα, και στη συνέχεια, µετά τα µέσα του Σεπτέµβρη, στα ίδια βάθη την ηµέρα, και ρηχά εκεί που σκάει το κύµα, το βράδυ. Αν αφήσουµε στην άκρη τα νυκτερινά ψαρέµατα που έχουν αρκετούς περιορισµούς στο ψάρεµά µε το καγιάκ (τόσο λόγω νοµοθεσίας όσο και από θέµα ασφαλείας). Τότε µπορούµε κάλλιστα να τα ψαρέψουµε ηµέρα.
Ώρες
Επειδή το ξηµέρωµα και το σούρουπο θεωρούνται οι καλύτερες ώρες για το ψάρεµά τους, φροντίζουµε ανάλογα µε τις ώρες που µπορούµε να διαθέσουµε στην εξόρµησή µας. Να περιέχεται είτε το ξηµέρωµα, είτε το σούρουπο. Στην πρώτη περίπτωση εννοείται ότι θα πρέπει να ρίξουµε το σκάφος µας στο νερό σχεδόν µε σκοτάδι. Έτσι ώστε το ξηµέρωµα να µας βρει κοντά στον τόπο ψαρέµατος. Στη δεύτερη περίπτωση θα αποπλεύσουµε ότι ώρα θέλουµε, υπολογίζοντας να βρισκόµαστε στο καλό σηµείο το σούρουπο. Αλλά και να έχουµε το περιθώριο να επιστρέψουµε στο σηµείο ανέλκυσης πριν πέσει η µαύρη νύχτα. Τόσο το ξηµέρωµα, όσο και το σούρουπο, θα αναζητήσουµε τα καλαµάρια σε σχετικά ρηχά σηµεία που δεν ξεπερνούν τα 30 µέτρα. Ενώ το υπόλοιπο διάστηµα σε βάθη έως τα 60 µέτρα.
Τόποι
Όσο ακόµα είναι ζεστά τα νερά, αναζητούµε τα καλαµάρια σε τόπους µε φυκιάδες και σηµεία όπου γνωρίζουµε ότι υπάρχουν µικρόψαρα και κυρίως αφρόψαρα. Όπως γόπες, τσέρουλες, µουσµούλια και µαρίδα. Οι κάτοχοι βυθοµέτρου έχουν το πλεονέκτηµα, αφού εύκολα µπορούν να βρουν τέτοια σηµεία. Οι υπόλοιποι θα τα ανακαλύψουν έπειτα από υποδείξεις φίλων και γνωστών, ή από συνεχές ψάρεµα. Να έχουµε πάντα υπόψη µας, ότι οι τόποι που κρατούν καλαµάρια µια χρονιά, εξακολουθούν να κρατούν όλες τις χρονιές. Άρα η γνώση τους είναι ένα επιπλέον πλεονέκτηµα για όποιον τους κατέχει. Σε αυτούς τους τόπους µπορούµε να ψαρέψουµε όλη τη µέρα. Ενώ ξηµέρωµα και σούρουπο µπορούµε να επιλέξουµε κατεβάσµατα, αποχές, κάβους και µικρά απάγκια κολπάκια.
Εξοπλισµός – αρµατωσιές
Ένα καλάµι καθετής και µερικές καλαµαριέρες, είναι ο βασικός µας εξοπλισµός. Το καλάµι µας γύρω στα 2,10-2,50 µέτρα, µε µηχανισµό γεµισµένο κατά προτίµηση από λεπτό νήµα, για να έχουµε καλύτερα την αίσθηση του αρπάγµατος των καλαµαριών. Οι καλαµαριέρες µας θα είναι τύπου γουρουνάκι (δηλαδή χωρίς το βαρίδι στο κάτω τους µέρος). Το µέγεθός τους κυµαίνεται µεταξύ 3 και 7 εκατοστών, µε τα µικρότερα µεγέθη να χρησιµοποιούνται όταν ο ήλιος είναι ψηλά. Και τα µεγαλύτερα όταν δεν υπάρχει έντονος φωτισµός.
Η αρµατωσιά µας αποτελείται από πετονιά µε µήκος µικρότερο από το µήκος του καλαµιού και διαµέτρου γύρω στα 0,40 χιλιοστά. Θα χρησιµοποιήσουµε 3 ή 4 καλαµαριέρες µαζί, τις οποίες συνδέουµε συνήθως µε παραµάνες δεµένες στην αρµατωσιά µας ανά 20 περίπου εκατοστά. Στο τελείωµα της αρµατωσιάς, έχουµε συνήθως ένα βαρίδι 50-80 γραµµαρίων. Ανάλογα µε τα ρεύµατα που επικρατούν. Καλό πάντως θα είναι το καλάµι µας να έχει την δυνατότητα να ψαρέψει και µε µεγαλύτερο βαρίδι (100–120 γρ.). Άλλωστε, µία από τις βασικές δυσκολίες του καγιάκ είναι ότι αν επικρατεί ακόµα και λίγο αεράκι ή ρεύµα, µας ξεσέρνει. Οπότε στα µεγάλα βάθη χρειαζόµαστε βάρος για να ψαρέψουµε σωστά. Το καλάµι καλύτερα να µην είναι σκληρό, γιατί τα µαλακά βοηθούν πολύ στο να µην χάνονται τα καλαµάρια καθώς τα ανεβάζουµε.
Τρόπος ψαρέµατος
Σταµατάµε στον τόπο που έχουµε επιλέξει και ρίχνουµε την αρµατωσιά µας στο νερό. Όταν αυτή πατώσει, την ανεβοκατεβάζουµε µε µικρές αλλά σχετικά γοργές κινήσεις. Χωρίς όµως να µαζεύουµε νήµα, έτσι ώστε οι καλαµαριέρες µας να βρίσκονται κοντά στο βυθό. Στη συνέχεια θα πάρουµε µια δυο µανιβελιές, ξανά παίξιµο της αρµατωσιάς µας και πάει λέγοντας. Αν έχει λίγο ελαφρύ ρεµατάκι ίσως να είναι και καλύτερα. Γιατί θα µπορέσουµε να ψαρέψουµε µεγαλύτερη περιοχή. Αν όχι, τότε µε λίγες κουπιές ανά τακτά διαστήµατα µετακινούµαστε αργά. Μόλις αισθανθούµε την αρµατωσιά µας να βαραίνει από κάποιο καλαµάρι, µαζεύουµε προς την επιφάνεια.
Όταν φθάσει κοντά µας, αν δούµε ότι είναι µικρό το ανασηκώνουµε και το τοποθετούµε µέσα σε κάποιο χώρο που έχουµε φροντίσει από πριν να υπάρχει (π.χ. ένα ψυγείο πάγου που να χωρά στον χώρο πίσω από την πλάτη µας είναι η ιδανική επιλογή). Αν είναι µεγάλο, τότε θα το οδηγήσουµε στο πλάι του σκάφους µας, και µε τα χέρια θα το πιάσουµε από το κεφάλι. Τοποθετώντας το και πάλι στο ψυγείο. Να θυµόµαστε ότι αν πιάσουµε καλαµάρι σε ένα σηµείο,προσπαθούµε να σταθεροποιήσουµε ή να ξαναπάµε εκεί το σκάφος µας. Γιατί πολύ πιθανό να υπάρχει και άλλο µιας και τα καλαµάρια πάνε συνήθως κοπαδιαστά.
