Ο Lars και η Suzi κατάφεραν κάτι ιδιαίτερο δύσκολο! Ξεκίνησαν από τη ∆ανία µε προορισµό την Κωνσταντινούπολη, για να πραγµατοποιήσουν το γύρο της Ευρώπης µε δύο καγιάκ, µαζί µε τα δύο παιδιά τους τον Tuiri και την Liva, 8 και 6 χρονών αντίστοιχα!
Οι οικογενειακές διακοπές δεν ήταν κάτι άγνωστο για το ζευγάρι, αφού από το 2008 ταξιδεύουν µαζί µε τα παιδιά τους για αρκετούς µήνες το χρόνο, µιας και η δουλειά τους είχε εποχιακό χαρακτήρα (απασχολούνταν εποχιακά σε ένα κάµπινγκ) και το χειµώνα είχαν την ευκαιρία να κάνουν 5 µήνες διακοπές. Η αγάπη τους για το καγιάκ και τα ταξίδια, ήταν η αφορµή για να ξεκινήσουν αυτό το τρελό εγχείρηµα. Για να διανύσουν µια τόσο µεγάλη απόσταση, χρησιµοποίησαν δύο Hobie Mirage Tandem Island, τα οποία διαθέτουν πλωτήρες και πανιά, αλλά και πετάλια για πιο ξεκούραστη πρόωση σε σχέση µε τα κουπιά. Στις 19 Σεπτεµβρίου και αφού διέσχισαν για 27 ώρες, απόσταση 114 χιλιοµέτρων (Χαλκιδική – Τουρκία), κατάφεραν το στόχο τους!
Συναντήσαµε την οικογένεια Simonsen στα τέλη Ιουλίου στη Βάρκιζα, όπου και έµειναν δύο µέρες για να συντονίσουν τη συνέχεια του ταξιδιού τους µε τις υποδείξεις του Σταύρου Γεωργαράκη, αντιπροσώπου της Hobie και ιδιοκτήτη του καταστήµατος Cannibals Kayak House.
Αναµνηστική φωτογραφία µε τον Lars, την Suzi, τα παιδιά και τον Σταύρο Γεωργαράκη.
Lars, πως αποφάσισες ένα τόσο δύσκολο και µεγάλο ταξίδι;
Αυτό το ταξίδι το αποφασίσαµε λίγο παράδοξα. Η κρίση επηρέασε και τη ∆ανία, και έτσι γνωρίζαµε ένα χρόνο πριν ότι θα χάσουµε τις δουλειές µας, αλλά και το σπίτι µας, αφού µας το εξασφάλιζε η εταιρεία που δουλεύουµε. Είχαµε λοιπόν µια ευκαιρία να ξεκινήσουµε σε ένα νέο µέρος, και γιατί όχι, σε ένα νέο τρόπο ζωής. Τα πλάνα µας ήταν δύο : το πρώτο να βρούµε µια καινούρια δουλειά και σπίτι, και το δεύτερο να πάµε από την Κοπεγχάγη ως την Κωνσταντινούπολη µε καγιάκ, κάτι που ανέφερε η γυναίκα µου για αστείο, αλλά όσο το σκεφτόµασταν φαινόταν σαν η καλύτερη ευκαιρία.
Πρόταση της γυναίκας σου ήταν;
Η Suzi είναι από την Ολλανδία και της είχα µιλήσει γι’ αυτό πριν κάποια χρόνια. Αν µπορούσαµε να ταξιδέψουµε µε καγιάκ από τη ∆ανία στην Ολλανδία, θα ήταν φοβερό. Πάντα όµως είχαµε ελεύθερο χρόνο µόνο το χειµώνα, που είναι δύσκολο ένα τέτοιο ταξίδι εκεί λόγω των καιρικών συνθηκών. «Ας πάµε λοιπόν Κωνσταντινούπολη», ήταν το αστείο που όσο το συζητάγαµε γινόταν όλο και πιο αληθινό. Μιλήσαµε και µε κάποιο σύµβουλο, αναλύσαµε το πρώτο πλάνο για 55 λεπτά και στο ταξίδι αναφερθήκαµε µόλις 5 λεπτά. Μας κοίταξε λίγο σκεπτικός, και είπε «νοµίζω πρέπει να επιλέξετε το ταξίδι». Έτσι το αποφασίσαµε. Εκ του αποτελέσµατος, είµαστε αρκετά χαρούµενοι για την επιλογή µας.
Πότε ξεκινήσατε, και πως φτάσατε ως εδώ;
Ξεκινήσαµε 3 Μαΐου 2014 και η πορεία µας εν τάχει ήταν η εξής: από τη ∆ανία στη Γερµανία, από εκεί Ολλανδία, διασχίσαµε τα κανάλια για να κατέβουµε ως τη Μεσόγειο, κάναµε το γύρο της Ιταλίας και της Ελλάδας, και έτσι είµαστε εδώ.
Ποια ήταν η µεγαλύτερη απόσταση;
Ήταν το πέρασµα από την Ιταλία στους Οθωνούς, το οποίο διήρκεσε 12 ώρες. Ξεκινήσαµε 6 ώρες νωρίτερα από ένα σκάφος που θα έκανε την ίδια πορεία και µας βρήκε λίγο πριν φτάσουµε.
Χρησιµοποιήσατε το πανί για να διασχίσετε µια τόσο µεγάλη απόσταση;
Το κάναµε σε συνδυασµό µε το πανί και το πετάλι για 2-3 ώρες, διατηρώντας ταχύτητα 4,5 κόµβους µε πολύ καλό άνεµο και µετά από τρεις ώρες αφήσαµε τον αέρα να κάνει όλη τη δουλειά. Οι συνθήκες ήταν εξαιρετικές, δε θα µπορούσαµε να έχουµε καλύτερη µέρα.
Είχαµε άλλη µία ιδιαίτερα απαιτητική µέρα µε 11 ώρες πλεύσης, αλλά χωρίς καθόλου αέρα. Μέχρι να βρούµε ένα σηµείο να σταµατήσουµε, κάναµε πετάλι σε ένα κανάλι για να φτάσουµε σε ένα µεγάλο λιµάνι στο Βέλγιο. Στις 10 το βράδυ ακόµα δεν είχαµε βρει κάπου να µείνουµε. Τυχαία συναντήσαµε κάποιον και µας ενηµέρωσε ότι χρειαζόµαστε τουλάχιστον 10 χιλιόµετρα ακόµα για να µείνουµε κάπου µε ασφάλεια. Μας πρότεινε όµως να σταθούµε όπου µπορούµε, αλλά θα έπρεπε να είµαστε σε εγρήγορση και στις 5 το πρωί να ξεκινήσουµε γιατί θα περνούσε καράβι. Έτσι, κοιµηθήκαµε στις 11 το βράδυ και στις 5 πµ. ξεκινήσαµε ξανά για να ολοκληρώσουµε το ταξίδι µας. Ήταν ένα πραγµατικά πολύ σκληρό διήµερο.
Πως µεταφέρετε τα παιδιά;
Είναι µια χαρά τώρα το καλοκαίρι. Το χειµώνα όµως ήταν δύσκολα, φορούσαν στεγανές στολές που είναι στενές στο λαιµό και στα άκρα, αλλά το πρωί ήταν δυσάρεστη η διαδικασία να τα φορέσουν. Αν σκεφτείς πως το κρύο και αρκετές φορές τα κύµατα έρχονται συνεχώς µέσα στο καγιάκ, µιλάµε για σκληρές στιγµές. Φτάνοντας στη Ρώµη ήµασταν τόσο καταπονηµένοι ψυχολογικά, που σκεφτόµασταν να σταµατήσουµε. Ευτυχώς όµως πήγαν όλα καλά.
Πως στέκονται τα παιδιά στο καγιάκ κατά τη διάρκεια του ταξιδιού;
Συνήθως στέκονται στην άλλη πλευρά, ανάλογα και µε τον αέρα στους πλωτήρες. Όταν όµως ο καιρός είναι άσχηµος, κάθονται στη µπροστινή θέση καλυµµένα και ο αέρας και το κύµα περνούν από πάνω, χωρίς να τα επηρεάζουν. Έτσι κοιµούνται! Άλλες φορές παίζουµε ή διαβάζουµε. Όταν οι συνθήκες είναι καλές, γράφουµε και διαβάζουµε στο καγιάκ.
Τι είπαν οι οικογένειές σας όταν έµαθαν για το ταξίδι;
Χρειάστηκε να πάω την 62άχρονη µητέρα µου µια τριήµερη εκδροµή µε το καγιάκ για να της το αναφέρω. «Με βοηθάς να προπονηθώ για το µεγάλο ταξίδι», της είπα. Η πρώτη αντίδρασή της ήταν άσχηµη, ήθελε να µε πετάξει στην θάλασσα! Όµως της εξήγησα ότι είµαστε στην Ευρώπη και ανά πάσα στιγµή µπορεί να µας βλέπει. Έτσι, ως τώρα έχει έρθει να µας συναντήσει τρεις φορές!
Τι έχεις µαζί σου στο καγιάκ;
Αρκετά πράγµατα, σκηνή, sleeping bag, εξοπλισµό µαγειρέµατος και φυσικά ρούχα και διάφορα προσωπικά είδη. Απαραίτητα είναι επίσης ένα καλό κιτ πρώτων βοηθειών, GPS, φωτοβολίδες και οπωσδήποτε κάµερες για να τραβήξουµε το ταξίδι, laptop και tablet για την επικοινωνία, περίπου στα 20 κιλά βιβλία των παιδιών, παιχνίδια κλπ. Ακόµα και πέτρες και άλλα πράγµατα που συλλέγουµε όσο ταξιδεύουµε. Πολλά περισσότερα λοιπόν από ότι θα είχαµε λογικά, αλλά είναι µεγάλο το ταξίδι και προσπαθούµε να έχουµε το λιγότερο δυνατό φορτίο. Αυτό που έχουµε φροντίσει, είναι να µπορούµε να επιβιώσουµε πέντε µέρες µε το νερό και τα τρόφιµα που έχουµε µαζί µας.
Πόσα χρήµατα έχετε υπολογίσει ότι θα σας κοστίσει το ταξίδι;
Το κόστος φτάνει τα 45.000 ευρώ, αλλά έχουµε χορηγούς σε εξοπλισµό (και όχι σε χρήµατα) που καλύπτουν έξοδα περίπου 15.000 ευρώ.
Να περιµένουµε κάποιο βιβλίο µετά από όλο αυτό;
Ναι, βέβαια, επίσης για το βίντεο έχουν δείξει ενδιαφέρον να κάνουν κάποιο ντοκιµαντέρ από τη δηµόσια τηλεόραση της ∆ανίας,. Γι’ αυτό και προσπαθούµε να µαζέψουµε όσο πιο πολύ υλικό µπορούµε. Έχουµε περίπου 20.000 φωτογραφίες και δεκάδες ώρες βίντεο. Η Garmin είναι χορηγός µας και έτσι χρησιµοποιούµε τις συγκεκριµένες κάµερες για τα γυρίσµατα. Επίσης, µε την ευκαιρία να αναφέρω ότι στο ταξίδι υποστηρίζουµε τον NURU, έναν οργανισµό στην Αφρική που καταπολεµεί την φτώχεια και βοηθά άτοµα που ζουν µε λιγότερο από 1 δολάριο την ηµέρα. Προσπαθούµε λοιπόν να µαζέψουµε από το site µας όσο πιο πολλά χρήµατα µπορούµε και να βοηθήσουµε µε τον τρόπο µας.
Πιάσατε κανένα ψάρι στο ταξίδι;
∆υστυχώς σπάσαµε περισσότερα καλάµια από όσα ψάρια πιάσαµε! Σπάσαµε δύο καλάµια και έχουµε πιάσει µόλις ένα ψάρι!
Το δώρο µας! Ενα τεχνητό για συρτή αφρού, φάνηκε τυχερό για το µικρό Tuiri!
Τι θα λέγατε για όποιον θα σκεφτόταν να κάνει ένα τέτοιο ταξίδι, είναι εύκολο;
Ακούγεται φανταστικό να κάνεις το γύρο της Ευρώπης, αλλά οφείλω να παραδεχτώ ότι είναι ένα πολύ µεγάλο ταξίδι και στην πορεία αποδεικνύεται ιδιαίτερα ψυχοφθόρο. Κατεβαίνοντας τα κανάλια, αρκετές φορές έβρεχε, είχε αέρα ή ρεύµα ανάποδο που έκανε την κάλυψη της απόστασης πολύ δύσκολη. Και αργότερα στη Μεσόγειο τα πράγµατα έγιναν ακόµα πιο δύσκολα, ιδιαίτερα το χειµώνα βέβαια.
Ποιο ήταν το πιο όµορφο µέρος από όλα αυτά που ταξίδεψες;
Μπορώ να πω ότι η Ελλάδα ήταν το ιδανικότερο µέρος. Μπορείς εύκολα να επιλέξεις να µείνεις σε ένα παραθαλάσσιο µέρος ή σε µια µοναχική παραλία. Είναι δύσκολο να το βρεις αυτό στην υπόλοιπη Ευρώπη. Το µέρος που µας άρεσε περισσότερο ήταν οι Οθωνοί. Περάσαµε πολύ όµορφα µέρη, αλλά οι Οθωνοί συνδυάζουν πολλά. Αν ήταν να πάρουµε ένα σπίτι για εξοχικό, αυτό θα ήταν το µέρος που θα επιλέγαµε. Η Ιταλία έχει επίσης φανταστικά µέρη, αλλά και σε όλο το ταξίδι το κάθε µέρος είχε τη δική του οµορφιά. Σίγουρα όµως η Ελλάδα ξεχωρίζει!
