Οι ανάγκες των spinners για καινοτόµα, πρωτοποριακά προϊόντα, δεν έχουν τέλος, ιδίως στην τεχνική LRF – Light rock fishing. Πλέον, τα νέα, µαλακά τεχνητά δολώµατα σε αποµιµήσεις διαφόρων µικροοργανισµών, έχουν γίνει λίγο- πολύ γνωστά σε όλους µας.
Η µεγάλη ανάπτυξη της βιοµηχανίας, σε συνδυασµό µε την τάση της αγοράς και του ανταγωνισµού, οδήγησαν στη δηµιουργία των «υπερδολωµάτων».
Επιστηµονικές µελέτες σε συνδυασµό µε ιδέες και προτάσεις ψαράδων, έδωσαν το έναυσµα για την έναρξη µίας νέας γενιάς δολωµάτων, των δολωµάτων του µέλλοντος. Μιλάµε για τα βιοδιασπώµενα µαλακά δολώµατα, όπως σκουλήκια, καβουράκια κ.λπ. Ο λόγος που είναι πλέον αναπόσπαστο κοµµάτι του light rock fishing, είναι ότι κάνουν το ανέφικτο, εφικτό, και µε τη χρήση τους θα δούµε συλλήψεις ψαριών τα οποία θα θύµιζαν σενάρια επιστηµονικής φαντασίας, χωρίς αυτά τα δολώµατα.
Ένας ακόµα λόγος για την ευρεία διάδοση και αποδοχή τους, είναι η µεγάλη ευκολία στον τρόπο ψαρέµατός τους, η δυνατότητα εφαρµογής τους σε ποικιλία βυθών, καθώς και η µεγάλη διαθέσιµη γκάµα σε σχέδια και χρώµατα, που υπάρχει πλέον στην Ελληνική αγορά. Σε αυτό το άρθρο θα αναλύσουµε τα είδη τους, τον τρόπο και τον τόπο ψαρέµατός τους. Επίσης θα ασχοληθούµε µε τον τρόπο αρµατώµατος και θα δείξουµε µερικά tips, ώστε να έχουµε τα επιθυµητά αποτελέσµατα. Τα τεχνητά αυτά είναι µια ξεχωριστή κατηγορία δολωµάτων, αφού µπορεί να µοιάζουν µε τα σιλικονούχα, είναι όµως εντελώς διαφορετικά στα υλικά κατασκευής τους.
Συνήθως είναι κατασκευασµένα από µαλακό βιοδιασπώµενο υλικό, φιλικό προς το περιβάλλον και τις περισσότερες φορές πλήρως βρώσιµο! Όταν λέµε βρώσιµο, το εννοούµε, δηλαδή αν το πετάξουµε σε συγκεντρωµένα ψάρια για παράδειγµα και έχουµε οπτική επαφή µαζί τους, θα δούµε ότι το τρώνε κανονικά και µε µεγάλη όρεξη. Τα περισσότερα είναι εµπλουτισµένα µε ενισχυτικές ουσίες όπως αµινοξέα και άλλα αρωµατικά, µε αποτέλεσµα να γίνονται ακόµη πιο ρεαλιστικά και αποδοτικά. Κοστίζουν συνήθως λίγο παραπάνω από αληθινά ζωντανά δολώµατα, όπως σκουλήκια, γαρίδες κλπ., έχουν όµως το πλεονέκτηµα ότι είναι εξίσου αποδοτικά και σίγουρα πολύ πιο καθαρά. Ένα ακόµα πλεονέκτηµα, είναι ότι αποφεύγουµε την ταλαιπωρία της συντήρησης του ζωντανού δολώµατος και τις απώλειες όσων δεν αντέχουν και µετά το ψάρεµα πετιούνται.
Η κάθε κατασκευάστρια εταιρεία έχει τη συνταγή της, τα σχέδιά της και το συνδυασµό συστατικών της. Το αποτέλεσµα αυτών είναι ένα «υπερδόλωµα» θα λέγαµε, άκρως αποτελεσµατικό και συνάµα πολύ φιλικό προς τη θάλασσα και τους οργανισµούς της. Επίσης, αν δε φαγωθεί από τα ψάρια, µπορούµε να το χρησιµοποιήσουµε στο επόµενο ψάρεµά µας χωρίς κανένα πρόβληµα. Τα τεχνητά αυτά διατίθενται στο εµπόριο σε σακουλάκια κλεισµένα αεροστεγώς, που κλείνουν ξανά µετά από κάθε χρήση. Το µέσο συντήρησής τους είναι ένα ειδικό υγρό, εµπλουτισµένο µε άρωµα και γεύση, που τα προφυλάσσει από τον αέρα. Αυτό είναι και το µόνο που θα πρέπει να προσέξουµε, δηλαδή να µη µας χυθεί το υγρό και ξεραθούν τα δολώµατα. Αυτό το πρόβληµα λύνεται εύκολα βάζοντάς τα σε κάποιο πλαστικό δοχείο µε καλό καπάκι, αν θέλουµε. Επίσης, µετά από κάθε επαφή θα πρέπει να προσέξουµε να µην ακουµπήσουµε το πρόσωπό µας µε τα χέρια µας και ειδικά τα µάτια. Όχι φυσικά γιατί διατρέχουµε κάποιο κίνδυνο, απλά αν κάποιος είναι αλλεργικός, υπάρχει περίπτωση να τον πιάσει φαγούρα.
Σε περίπτωση που συµβεί κάτι τέτοιο, απλά ξεπλένουµε µε λίγο νερό. Γενικά πάντως, καλό θα είναι µετά από κάθε χρήση να έχουµε ένα πανάκι για να σκουπίζουµε τα χέρια µας ή να τα ξεπλένουµε στη θάλασσα. Ας µιλήσουµε όµως λίγο για τα είδη των µαλακών τεχνητών δολωµάτων. Η φαντασία στο σχεδιασµό τους, πραγµατικά δεν έχει όρια. Έτσι, θα τα συναντήσουµε σαν σκουλήκια της άµµου, γαρίδες, χελάκια, καβούρια κλπ., σε πολλούς χρωµατισµούς και γεύσεις, όπως γαρίδας, καλαµαριού, καβουριού ή φρούτων.
Είναι λοιπόν προφανές, ότι ακόµα και το πιο δύστροπο ψάρι δε θα διστάσει να επιτεθεί σε ένα σκουλήκι µε τόσο φυσική όψη και πολύ ρεαλιστικό ή εξαιρετικά έντονο άρωµα, το οποίο θα εµφανιστεί µπροστά του. Επίσης, µε τους δικούς µας χειρισµούς, θα καταφέρουµε να του δώσουµε εκτός από αληθοφανή όψη, και φυσική κίνηση. Από πειράµατα στο εργαστήριο και την επιβεβαίωση τους σε πραγµατικές συνθήκες, προέκυψε ότι όλα σχεδόν τα ψάρια αλµυρού και γλυκού νερού, δε θα µείνουν ασυγκίνητα στη θέα των µαλακών δολωµάτων.
Ειδικά στη θάλασσα, θα µας εκπλήξει η αποτελεσµατικότητά τους σε ψάρια όπως οι τσιπούρες, οι σαργοί, οι σπάροι, οι µουρµούρες, οι χειλούδες, τα µπαρµπούνια, οι γλώσσες, τα µπακαλιαράκια, οι γύλοι, οι γόπες, οι ούγενες και πολλά άλλα. ∆ηλαδή µε λίγα λόγια, ψάρια πέρα από τα όρια δυνατοτήτων του spinning, τα οποία θα µπορούσαµε να πιάσουµε µε κάποιο άλλο είδος τεχνικής και -κατά κύριο λόγο- µε ζωντανό δόλωµα. Η βασική όµως διαφορά του lrf µε τεχνικές όπως το casting, το surf casting κλπ., έγκειται στο γεγονός ότι ο εξοπλισµός µας είναι υπερελαφρύς πια, µε αποτέλεσµα δυνατές µάχες, εκπλήξεις, συγκινήσεις και πολλές όµορφες στιγµές.
Το αρµάτωµά τους είναι απλό, αλλά έχει πολλές παραλλαγές, όπως: drop shot, carolina rig κλπ. και εξαρτάται από τον τόπο που ψαρεύουµε και τα ψάρια-στόχο µας. Η πιο απλή µέθοδος δόλωσης υλοποιείται µε τη βοήθεια κάποιου jighead, ώστε να µπορέσουµε να πετάξουµε το δολώµά µας αρκετά µακριά. Επίσης, θα βοηθήσει πολύ στο βύθισµα και την επιθυµητή κίνηση του. Στην αγορά που ολοένα µεγαλώνει και εξελίσσεται γύρω από αυτό το ψάρεµα, υπάρχουν πολλοί τύποι και µεγέθη µολυβοκεφαλών.
Έτσι, υπάρχουν πάντα κάποιοι για να καλύψουν τις ανάγκες µας. Τα µεγέθη που χρησιµοποιούµε είναι συνήθως από 0,2-3,5 γραµµάρια, ενώ όλα τα βαρύτερα jigheads αποτελούν εξαίρεση και προορίζονται για ψάρεµα σε πιο βαθιά νερά, όπου απευθυνόµαστε σε µεγαλύτερα αλιεύµατα.
Tips
Ορισµένες διαπιστώσεις και παρατηρήσεις λόγω τριβής µε το συγκεκριµένο ψάρεµα, µε έχουν οδηγήσει σε κάποια συµπεράσµατα, τα οποία πιθανόν να φανούν χρήσιµα και εσάς. Γενικά οι απόψεις συχνά διίστανται και ο καθένας µας µπορεί να έχει διαφορετικές αντιλήψεις και πιστεύω, αφού και οι προσεγγίσεις τόπων, δολωµάτων, συνθηκών και ειδών ψαριών ποικίλλουν από ψαρά σε ψαρά. Όλοι µας όµως, δε σταµατάµε να ανακαλύπτουµε νέα πράγµατα κάθε µέρα και να γινόµαστε σοφότεροι µέσα από γεγονότα και συσχετισµούς, από αντιδράσεις και συµπεριφορές των ψαριών! Ας µπω όµως σε λεπτοµέρειες, παραθέτοντας κάποιες παρατηρήσεις µου από τα ψαρέµατά µου.
Είδαµε λοιπόν, ότι στα µικροµεσαία ψάρια και κυρίως σε αυτά που έχουν µικρό στόµα, είναι καλύτερα να επιλέξουµε τη χρήση µε jighead, µε βάρος το πολύ 0,9 γραµµάρια. Ο λόγος είναι ότι έτσι γίνεται ευκολότερη η σύλληψή τους. Αυτό συµβαίνει βασικά λόγω βάρους του συνόλου δόλωµα-µολυβοκεφαλή, αφού όταν το ψάρι επιτεθεί κάνοντας αναρρόφηση, είναι ευκολότερο να καταπιεί το αγκίστρι που είναι πάνω στο ελαφρύ µολύβι και κατά συνέπεια να καταπιεί όλο το δόλωµά µας. Έτσι θα δούµε πολλές φορές ότι µε βαρύτερο jighead παίρνουµε τσίµπηµα, καρφώνουµε, αλλά συχνά το ψάρι δεν πιάνεται, παρόλο που το σκουλήκι µας λείπει από το αγκίστρι.
Βέβαια, η περίπτωση να µας πάρει το δολώµα ένα µικρόψαρο είναι κάτι πολύ συχνό, ειδικά όταν έχουµε να κάνουµε µε κοπαδιαστά, µικρά σαργουδάκια και σπαράκια. Όπως και να ‘χει όµως, µε αυτόν τον τρόπο έχουµε παραπάνω πιθανότητες επιτυχίας. Επίσης, όταν διαπιστώνουµε ότι τα ψάρια µας κόβουν συνέχεια το δόλωµα στη µέση, πρέπει να το αρµατώσουµε από τη µέση και όχι από το κεφάλι. Έτσι, µε το που πάει ένα ψάρι να φάει το σκουλήκι χτυπώντας στη µέση, συλλαµβάνεται. Τα καβουράκια και οι γαρίδες που είναι πιο µεγάλα και ογκώδη τεχνητά, καλό θα είναι να τα προορίζουµε για µεγάλα ψάρια, όπως πχ. τσιπούρες, σαργούς κ.λπ., γιατί αν υπάρχουν µικρά ψάρια στην περιοχή, αδυνατούν να το καταπιούν και «κουρεύουν» δαγκάνες και ποδαράκια, οπότε χαλάνε το δόλωµά µας. Ακόµα, στα πολύ µακριά δολώµατα µπορούµε να «διπλαρώσουµε» το τεχνητό µας, δηλαδή να το αρµατώσουµε µε ένα επιπλέον αγκιστράκι µε θηλιά, ώστε να έχουµε κάποιες ακόµα πιθανότητες να πιαστεί το ψάρι.
Εξοπλισµός
Σχετικά µε τον εξοπλισµό τώρα, θα έλεγα ότι µπορούµε να ψαρέψουµε µε τον κλασσικό που έχουµε για το lrf. Βέβαια, αν θέλουµε το κάτι παραπάνω, µπορούµε να έχουµε ένα σετάκι αποκλειστικά για το ψάρεµα µε αυτά τα δολώµατα. Λόγω του ότι τις περισσότερες φορές το µεγαλύτερο µέρος των δολωµάτων που χρησιµοποιούµε είναι κάτω από 2 γραµµάρια, αντιλαµβανόµαστε ότι ένα καλάµι µε c.w. π.χ. 1-9 γραµµάρια, δε θα δουλέψει τα τεχνητά µας τόσο καλά, όσο ένα µε c.w. 0-4 γραµµάρια. Οπότε αν θέλουµε εξειδίκευση, θα χρειαστούµε ένα καλάµι πάντα εξειδικευµένο για U.L.R.F., δηλαδή για ultra light rock fishing.
Το καλάµι δε χρειάζεται απαραίτητα να κοστίζει µια περιουσία, αφού στην αγορά υπάρχουν πολλά οικονοµικά και ταυτόχρονα αξιόπιστα καλάµια. Όµως, αν µπορούµε να διαθέσουµε κάτι παραπάνω, σίγουρα το ψάρεµά µας γίνεται πιο απολαυστικό. Αυτό που βασικά χρειαζόµαστε, είναι ένα καλάµι δύο τεµαχίων, από καλής ποιότητας carbon, αρκετά παραβολικό και µαλακό στο άνω τµήµα του και δυνατό-στιβαρό στο κάτω, µε κοντή λαβή. Θα πρέπει να είναι ελαφρύ και να έχει µήκος έως 2 µέτρα το πολύ. Συνήθως κάποιο γύρω στα 1,8-2 µέτρα, µε action fast-extra fast (δηλαδή γρήγορης επαναφοράς), καλύπτει τις ανάγκες µας, ειδικά αν µπορεί να κουµαντάρει και να ρίξει άνετα τεχνητά από 0 έως και 4 gr.
Μηχανισµός, νήµα και παράµαλλο
Θα χρειαστούµε ένα µικρό, ελαφρύ και αξιόπιστο µηχανισµό, κατηγορίας 1000 (ανά εταιρεία µπορεί να διαφέρει, αναφέροµαι βασικά σε Shimano και Daiwa), µε λίγα ονοµαστικά φρένα. Από πλευράς ταχύτητας ανάκτησης τώρα, ζητάµε να έχει κανονική ή αργή σχέση περιστροφής. Το νήµα που θα χρειαστούµε, πρέπει να είναι καλής ποιότητας, συνήθως βυθιζόµενο, διαµέτρου 0,2-0,4 PE (µια ενδιάµεση κατάσταση είναι τα 0,3 PE), αναλόγως µε τις ανάγκες µας.
Για το ακραίο τµήµα της αρµατωσιάς µας, διαλέγουµε µία πετονιά fluorocarbon 100%, συνήθως διαµέτρου 0,13-0,18 mm, σε αρµονία πάντα µε την αντοχή του νήµατος, ώστε να έχουµε ένα οµοιόµορφο αποτέλεσµα και να υπάρχει µία «αγαστή συνεργασία» µεταξύ τους. Τέλος, για τη σύνδεση µε το τεχνητό µας θα δέσουµε µια παραµάνα, εξασφαλίζοντας γρήγορες αλλαγές. Επίσης, καλό θα είναι να έχουµε κάποια λαβίδα, ώστε να απαγγιστρώνουµε µε ασφάλεια τα ψάρια, αφού τις περισσότερες φορές καταπίνουν το δόλωµά µας και δεν είναι εύκολο να βάλουµε χέρι.
Τρόπος ψαρέµατος
Ο τρόπος ψαρέµατος είναι πολύ εύκολος, ξεκούραστος και σχεδόν πάντα αποδοτικός, αφού είναι σαν να ψαρεύουµε µε δόλωµα. Έτσι, ακόµα και µία άσχηµη µέρα, όλο και κάτι θα µας τιµήσει. Αφού επιλέξουµε το σηµείο που θα φιλοξενήσει το ψάρεµά µας και δολώσουµε, πραγµατοποιούµε τη βολή, σχεδόν σαν το ψάρεµα µε τα σιλικονούχα, αφήνοντας το δόλωµα να κατέβει στο επιθυµητό βάθος, και αρχίζουµε ανάκτηση. Εδώ όµως υπάρχει µεγάλη διαφορά, γιατί αντί να µαζεύουµε συνεχώς, απλά γυρίζουµε τη χειρολαβή λίγες φορές, παίρνουµε τα µπόσικα και περιµένουµε. Αν δε χτυπήσει κάτι, µαζεύουµε ξανά µερικές µανιβελιές και πάλι παύση. Αυτό συνεχίζεται έως ότου νοιώσουµε το τσίµπηµα. Ναι τσίµπηµα, καλά διαβάσατε
Το ψάρεµά µας είναι κάτι σαν καθετή, δηλαδή το ψάρι πολλές φορές δεν πιάνεται στην κίνηση, αλλά απλά τσιµπολογάει το δόλωµα, τρώγοντας και φτύνοντάς το. Περιµένουµε κάποιο δυνατό τσίµπηµα, και εκεί είναι η στιγµή που καρφώνουµε. Αν έχει φάει σωστά, θα πιαστεί, και µετά από µια µικρή µάχη θα έρθει στα χέρια µας. Πολλές φορές η µικρή αυτή µάχη, µπορεί να γίνει και µεγάλη, µε κάποιο αξιόλογο ψάρι που θα ζήλευε και ο καλύτερος εγγλεζάς. Έτσι, οι αναµετρήσεις µε µεγάλους σαργούς ή τσιπούρες µε τόσο ελαφρύ εξοπλισµό, είναι κάτι το ανεπανάληπτο. Θα φέρουν τα εργαλεία µας στα όριά τους και θα πληµµυρίσουν το σώµα µας µε µεγάλες δόσεις αδρεναλίνης. Κάποιες φορές µπορεί να χάσουµε τη µάχη, λόγω λανθασµένου χειρισµού ή ατυχίας. Με τον καιρό όµως θα εξοικειωθούµε µε τον εξοπλισµό µας και θα λιγοστέψουν οι αποτυχίες µας.
Προσοχή µόνο µε τα µικρά ψάρια και τις απελευθερώσεις τους. Αναπόφευκτα, όπως άλλωστε συµβαίνει και σε άλλα είδη ψαρέµατος µε δόλωµα, θα πιαστούν πολλά άµαθα, µικρά ψάρια. Αυτά πρέπει πάντα να απελευθερώνονται και παρόλο που δε θα επιβιώσουν όλα, εµείς θα τους δώσουµε τη δεύτερη ευκαιρία που τους αξίζει. Πραγµατικά χαίροµαι να βλέπω καθηµερινά ότι πλέον η νέα γενιά –τουλάχιστον- είναι πολύ εξοικειωµένη µε την απελευθέρωση, σηµάδι πολιτισµού και οικολογικής συνείδησης. Προσωπικά θεωρώ το lrf µε µαλακά τεχνητά δολώµατα πολύ διασκεδαστικό ψάρεµα, από την πρώτη κιόλας στιγµή που το έκανα και κάθε φορά που ψαρεύω έτσι, νιώθω να µε γυρίζει µια δεκαπενταετία πίσω. Τότε που σαν παιδί πήγαινα µε καρούλι, διπλαράκι και γαρίδα, για ώρες ολόκληρες σε κάποιο λιµανάκι ή παραλία, περιµένοντας το τσίµπηµα κάποιας σάλπας, ενός σαργού κλπ. Αν και εσείς κάνατε το ίδιο, τότε ήρθε η ώρα να γυρίσετε µερικά χρόνια πίσω και αυτοµάτως θα καλύψετε το ερώτηµα «που να ψαρέψετε;». Μα φυσικά εκεί που πηγαίνατε µε το καρουλάκι, το απίκο ή το εγγλέζικο, δηλαδή παντού. Μεγάλα λιµάνια, παραλίες, βράχια, ψαρολίµανα και όπου αλλού µπορείτε να φανταστείτε.
Ένα ταξίδι στο χρόνο, τότε που όλα ήταν όµορφα στο µυαλό µας και δεν υπήρχαν έννοιες. Στην τελική αυτό είναι και το νόηµα του ψαρέµατος. Εκεί, στη θάλασσα, γινόµαστε και πάλι παιδιά, αδειάζει το µυαλό από τις σκοτούρες και την πίεση της καθηµερινότητας. Αρκεί έστω µία σύντοµη συνεδρία µε την καλύτερη ψυχολόγο που υπάρχει για να βιώσουµε την απόλυτη ψυχική κάθαρση, και αυτός που τη σέβεται, την έχει αγαπήσει και της έχει ανοιχτεί, µόνο καλά του έχει προσφέρει. Μιλάω φυσικά για εκείνη που λύνει όλα µας τα προβλήµατα, υποµένει στωϊκά, ξεχνά και συγχωρεί µεγαλόψυχα τα τόσα κακά που της κάνουµε καθηµερινά, και µας προσφέρει πάλι απλόχερα τα παιδιά της, θυσία στην προσωπική µας ευχαρίστηση και διασκέδαση, τη γαλανή µας.