Το µαγιάτικο συναντάται συχνά στις θάλασσές µας και αποτελεί έναν πολύ δυνατό θηρευτή. Ιδιαίτερα τα µεγάλα άτοµα του είδους είναι πραγµατική πρόκληση για τον ψαρά. Το jigging είναι µια τεχνική η οποία απαιτεί επιµονή για να µας δώσει τέτοια ψάρια και την ευχαρίστηση της µάχης (ή την απογοήτευση, εάν δεν προσέξουµε).
Τόπος
Τα µαγιάτικα θα τα αναζητήσουµε σε κάβους και ακρωτήρια, όπου υπάρχει συγκέντρωση και κίνηση µικρόψαρων. ∆εν αποτελούν µονίµους κατοίκους του βυθού, αλλά ψάρια που πηγαινοέρχονται, γι’ αυτό εάν εντοπιστεί ένας καλός κάβος χρειάζεται τακτική και υποµονή. Θα χρειαστεί ίσως να αφήσουµε το σκάφος να παρασυρθεί πολλές φορές πάνω από τα καλά σηµεία, µέχρι να πάρουµε την πολυπόθητη τσιµπιά.
Πολύ καλά µέρη είναι τα µεσοπέλαγα κοµµάτια, ειδικά εκείνα που δεν είναι πολύ γνωστά και σηµειωµένα στους χάρτες. Τα τελευταία χρόνια, µε την ανάπτυξη των ιχθυοτροφείων και την ελάττωση των ψαριών, τα ιχθυοτροφεία αποτελούν πολύ καλά σηµεία για να στήσουµε την ενέδρα µας. Τα µαγιάτικα και άλλα µικρότερα ψάρια έλκονται από τις οσµές και την παρουσία τροφής, και ψαρεύοντας εκεί, οι πιθανότητες µας αυξάνονται. Μη νοµίσετε όµως ότι όλα τα ιχθυοτροφεία είναι καλοί τόποι.
Θα χρειαστεί να ψάξετε για να βρείτε το κατάλληλο. Τα µαγιάτικα θα τα αναζητήσουµε επίσης σε ναυάγια, αφού αποτελούν αγαπηµένα τους σηµεία, αλλά εκεί υπάρχει πάντα το ρίσκο των πολλών χαµένων πλάνων.
Ένα µαγιάτικο 25 κιλών την στιγµή που µας αποκαλύπτεται.
Βάθος
Το βάθος που πιάνουµε τα µαγιάτικα ποικίλλει. Έχουµε κάνει συλλήψεις από τα τριάντα έως και τα ογδόντα µέτρα. Πρέπει να έχουµε υπόψη µας ότι οι περισσότερες επιτυχίες έρχονται κοντά στο βυθό.
Όµως ένας σηµαντικός αριθµός συλλήψεων γίνεται στο ανέβασµα του πλάνου (και εννοώ αρκετά ψηλά, στα µεσόνερα) και ένας µικρός αριθµός συµβαίνει την ώρα που κατεβαίνει ο πλάνος. Η τελευταία περίπτωση είναι και η δυσκολότερη για να την καταλάβουµε άµεσα, γι’ αυτό πρέπει να έχουµε τον νου µας και να είµαστε σε διαρκή εγρήγορση.
Μαγιάτικο 18 κιλών πιασµένο απόγευµα Αυγούστου στις ακτές της Πελοπονήσου (Κυπαρίσι).
Εποχή
Οι καλύτερες εποχές είναι ο Μάιος, ο Οκτώβρης-Νοέµβρης και οι αρχές του Ιουνίου, ενώ µικρά µαγιάτικα πιάνουµε και το χειµώνα.
Ώρα ψαρέµατος
Όσον αφορά στην ώρα, το πρωί και το απόγευµα έχουµε περισσότερες πιθανότητες, αλλά το jigging είναι ψάρεµα που µπορεί να σου χαρίσει ψάρια όλες τις ώρες και έτσι δεν είναι απαραίτητο να χάσουµε τον ύπνο µας για να έχουµε επιτυχία!
Ένα µαγιάτικο 25 κιλών πιασµένο στην Μήλο τον Σεπτέµβρη στις 11.00 το πρωί.
Εξοπλισµός
Ο εξοπλισµός µας για τα µαγιάτικα είναι πολύ απαιτητικός. Τα ψάρια αυτά είναι πολύ δυνατά και µάχονται µέχρι τέλους, µέχρι τη στιγµή που θα χρησιµοποιήσουµε το γάντζο. Επίσης παίζει µεγάλο ρόλο σε τι µεγέθους µαγιάτικο απευθυνόµαστε (άλλο είναι το µαγιάτικο των 5 κιλών και άλλο είναι των 30). Επειδή όµως δεν ξέρουµε τι µέγεθος θα τσιµπήσει, προτιµούµε να είµαστε προετοιµασµένοι για το µεγαλύτερο…
Το καλάµι πρέπει να είναι αρίστης ποιότητας γιατί έχω δει αρκετά να σπάνε δίπλα µου και είναι κρίµα πρώτα για το ψάρι που θα χάσουµε και µετά για το καλάµι. Ο µηχανισµός µας πρέπει να είναι γρήγορος (6,3: 1) και πολύ ανθεκτικός. Νήµα χρησιµοποιώ 60 λιµπρών, ενώ παλιότερα είχα 80άρι για σιγουριά. Εάν βέβαια θέλετε πιο τεχνικό ανέβασµα, κάνετε δουλειά και µε 40 λιµπρών.
Στην άκρη του νήµατος δένω παράµαλλο από πολύ καλής ποιότητας 70άρα, αόρατη πετονιά. Αγκίστρια χρησιµοποιώ δύο πάνω στον πλάνο, µεγέθους 7/0 ή 8/0. Όλα τα εξαρτήµατά µας (στριφτάρια-δακτυλίδια) πρέπει να είναι ποιοτικά και χωρίς συµβιβασµούς. Ως προς τους πλάνους χρησιµοποιώ µακριούς 200-250 γρ., και χρώµατα µπλε-ροζ ή πράσινο. Αρκετές επιτυχίες είχα το σούρουπο µε πλάνους που φωσφορίζουν (glow).
∆ύο µαγιάτικα 11 και 16 κιλών που πιάστηκαν ταυτόχρονα σε δυο καλάµια πολύ πρωί 6.00 µήνα Ιούνιο.
Τρόπος ψαρέµατος
Απαραίτητη είναι η χρήση του βυθοµέτρου. Τα µαγιάτικα εντοπίζονται εύκολα στο βυθόµετρο, σε σχέση µε άλλα ψάρια όπως ο ροφός για παράδειγµα. Επίσης επειδή κινούνται στα µεσόνερα και σε κοπάδια, µας δίνουν σαφή εικόνα στην οθόνη του βυθοµέτρου. Εάν εντοπιστούν, τα πράγµατα είναι εύκολα. Ρίχνουµε µέσα στο κοπάδι και ανεβοκατεβάζουµε έντονα µε ταχύτητα. Με την έντονη κίνηση αυξάνεται η πιθανότητα της επίθεσης, µε την αργή ίσως πονηρευτούν.
Μερικές φορές έχω παρατηρήσει ότι παίζουν µε το δόλωµα και δεν επιτίθενται. Εκεί χρειάζεται επιµονή. Εάν δεν τα δούµε στο βυθόµετρο, ψάχνουµε περιοχές µε µπάλες µικρόψαρων όπου είναι πολύ πιθανόν να παραµονεύουν εκεί κοντά, έτοιµα να επιτεθούν. Μπορούµε να βοηθηθούµε και να ψαρέψουµε στις ίδιες περιοχές, τις ίδιες ώρες, ακόµα και εάν δε βλέπουµε ψάρια στο βυθόµετρο.
Όταν τσιµπήσει ένα µαγιάτικο µέχρι 10 κιλά, τα πράγµατα είναι σχετικά απλά µε τον εξοπλισµό που περιγράψαµε. ∆εν του αφήνουµε πολλά περιθώρια και ανεβάζουµε συνεχώς, ενώ στα µεγάλα κεφάλια απλώς κρατάµε αντίσταση. Το µαγιάτικο θα δώσει µάχη µέχρι που θα µπει στο σκάφος, γι’ αυτό δεν πρέπει να χαλαρώσουµε ούτε στιγµή για να µην ξεψαρίσει.
Απαραίτητη είναι η χρήση γάντζου, ενώ εάν φοράµε γάντια µπορούµε να το πιάσουµε και από το στόµα, αφού δεν έχει δόντια! Στα µεγάλα µαγιάτικα που µπορεί συχνά να φτάνουν τα 25-30 κιλά, πρέπει να είµαστε πιο υποµονετικοί.
Σκοπός είναι να τα κουράσουµε, ώστε να µην ρισκάρουµε το κόψιµο που θα µας απογοητεύσει. Στα µεγάλα κεφάλια απλώς κρατάµε το καλάµι και έχουµε ρυθµίσει τα φρένα έτσι ώστε να µας παίρνει νήµα. Μόλις κουραστεί, µαζεύουµε σιγά-σιγά και το φέρνουµε στο σκάφος.
Η µάχη µε το µεγάλο µαγιάτικο είναι από τις ωραιότερες που θα δώσουµε στο ψάρεµα, και θα τη θυµόµαστε για πάντα. Πρέπει να έχουµε υπόψη µας ότι τα ψάρια αυτά µπορεί να ξεπεράσουν τα 40 κιλά, και καλό θα ήταν τα µαγιάτικα έως τρία κιλά να απελευθερώνονται, ανεξαρτήτως δυσµενών συνθηκών (πχ. αψαρίας).
Επίσης τα µαγιάτικα είναι πολύ νόστιµα όταν τρώγονται φρέσκα. Μην τα καταψύξετε, αλλά καταναλώστε τα αµέσως και θα αλλάξετε γνώµη για την νοστιµιά τους.