Match Fishing: Χειμερινό βραδινό εγγλέζικο σε βαθιά νερά
Βρισκόµαστε πλέον στην καρδιά του χειµώνα, και το άκουσµα µιας βραδινής ψαρευτικής εξόρµησης µε την τεχνική του εγγλέζικου ίσως ξενίσει κάποιους, αφού οι χαµηλές θερµοκρασίες που επικρατούν τη νύχτα αποτελούν αποτρεπτικό παράγοντα. Όµως οι εκπλήξεις που κρύβονται σε ένα βραδινό εγγλέζικο είναι µεγάλες, και τα ψάρια τα οποία συλλαµβάνονται αξιόλογα και εκλεκτά!
Για αρχή λοιπόν πρέπει να δώσουµε ιδιαίτερη σηµασία στην ενδυµασία, έτσι ώστε να υπάρχει ουσιαστική προστασία από το κρύο και ταυτόχρονα σχετική άνεση, βοηθώντας µας να παρατείνουµε χρονικά το ψάρεµά µας και φυσικά να αποφύγουµε κάποιο ανεπιθύµητο κρύωµα. Κάτι άλλο που µπορεί να βοηθήσει στο θέµα της ζεστασιάς, ενώ συνήθως ξεκαθαρίζει και την επιλογή του ψαρότοπου, είναι να διαλέξουµε ένα µεγάλο και βαθύ λιµάνι, όπου µπορούµε να έχουµε το αυτοκίνητο δίπλα µας και να βρίσκουµε σε αυτό ένα ζεστό καταφύγιο αν χρειαστεί. Τέλος, µία ακόµα εναλλακτική λύση βρίσκεται σε κάποιες ατοµικές θερµάστρες υγραερίου, διαθέσιµες σε καταστήµατα ειδών αλιείας ή camping.
Μαλάγρωµα: Tο Α και το Ω της επιτυχηµένης ψαριάς
Το πρώτο πράγµα που θα κάνουµε πριν ξεκινήσουµε το ψάρεµά µας, είναι το µαλάγρωµα, το οποίο ως γνωστόν αποτελεί το Α και το Ω για µια αποδοτική ψαριά, σε όλες τις match τεχνικές. Πριν το µαλάγρωµα όµως, είναι απαραίτητη η παρατήρηση και ο προσδιορισµός τυχόν ρευµάτων, έτσι ώστε τα δολώµατά µας να ψαρεύουν µέσα στο στρώµα της µαλάγρας ή τουλάχιστον κοντά σε αυτό. Η κύρια επιλογή µαλάγρας στην εγγλέζικη τεχνική παραπέµπει σε άλευρα, µιας και η νέφωση που δηµιουργούν µας βοηθά πολύ στην οπτική προσέλκυση των ψαριών, ενώ µε διάφορες «αλχηµείες» και την πρόσµιξη ενισχυτικών γεύσεων και αρωµάτων στο κύριο µίγµα, τονίζουµε και τη γευστική-οσφρητική δύναµή του. Όταν µάλιστα γνωρίζουµε και τι ψάρια κρατά ο τόπος που ψαρεύουµε, µπορούµε να µαλαγρώσουµε στοχευµένα, επιλέγοντας πχ. γεύση τυριού για τον κέφαλο, σαρδέλας για την τσιπούρα, γάλατος και σκόρδου για τα µελανούρια και τους σαργούς. Υπάρχει όµως και το ενδεχόµενο χρήσης µίας µαλάγρας «πασπαρτού», όπως αυτή που περιέχει άλευρα µε γεύση τυρί-γάλα-σκόρδο, ειδικά όταν πρόκειται να ψαρέψουµε σε κάποιο λιµάνι όπου συναντούµε διάφορα είδη ψαριών (κέφαλους, µελανούρια, σαργούς, και φυσικά τις µεγάλες εκπλήξεις λαβράκι-τσιπούρα). Μάλιστα θα έλεγα πως η επιλογή αυτή θα µας απαλλάξει πολλές φορές από διλλήµατα και σκέψεις, µιας και δουλεύει καλά στην πλειονότητα των ψαριών.
H επιλογή του ψαρότοπου, µπορεί να είναι ένα µεγάλο και βαθύ λιµάνι, όπου µπορούµε να έχουµε το αυτοκίνητο δίπλα µας και να βρίσκουµε σε αυτό ένα ζεστό καταφύγιο αν χρειαστεί.
Εξοπλισµός
Για το συνδυασµό καλάµι-µηχανάκι δε θα κάνω ιδιαίτερη αναφορά, παρά µία και µόνο επισήµανση σχετικά µε τα φρένα του µηχανισµού, τα οποία θα πρέπει να είναι εύκολα και γρήγορα προσβάσιµα, ευαίσθητα και αξιόπιστα, γιατί µόνο έτσι θα προστατέψουµε το καλάµι και την αρµατωσιά µας, και παράλληλα θα διασφαλίσουµε το απόχιασµα του ψαριού.
Όσον αφορά στο θέµα της αρµατωσιάς και ειδικά στα νούµερα της πετονιάς που θα επιλέξουµε, θα πάρουµε σαν οδηγό τα συνήθη διαµετρήµατα που χρησιµοποιούν οι περισσότεροι, τα οποία είναι 0,16 mm για µάνα και 0,14 για παράµαλλο. Αν όµως θέλουµε µεγαλύτερη ασφάλεια, µπορούµε να ανέβουµε και δύο µε τρία νούµερα παραπάνω, αφού είναι χειµώνας, τα ψάρια που κυκλοφορούν είναι µεγαλύτερα και το νυχτερινό ψάρεµα θα βοηθήσει στην καλύτερη κάλυψη των υλικών. Επειδή όπως είπα και στην αρχή το βραδινό ψάρεµα κρύβει εκπλήξεις, η κατασκευή του παράµαλλου από ποιοτική πετονιά κρίνεται απολύτως απαραίτητη.
Μεγάλη προσοχή πρέπει να δώσουµε και στη διάταξη των µολυβιών επάνω στην αρµατωσιά, τα οποία προσέχουµε να τοποθετηθούν µε τρόπο που το δόλωµα θα πέφτει όσο πιο φυσικά και αργά γίνεται, ανάλογα πάντα και µε την παρουσία, τη φορά και τη δύναµη των ρευµάτων. Ο µεγάλος µπελάς που λέγεται λιάνωµα, δεν αποτελεί πρόβληµα στα χειµερινά και ιδιαίτερα στα νυχτερινά ψαρέµατα, αφού η εποχή και η ώρα της εξέλιξης του ψαρέµατος δεν ευνοούν την παρουσία του. Η παρουσία της απόχης αποτελεί προτεραιότητα, γιατί τα λεπτά υλικά των match τεχνικών επιβάλλουν πρόσθετους κανόνες ασφαλείας προκειµένου να σιγουρέψουµε το ψάρι, αλλά και να προστατέψουµε τον εξοπλισµό µας.
Τέλος, η επιλογή ενός ενισχυµένου και σφυρήλατου αγκιστριού No 16-18 είναι ότι ακριβώς µας χρειάζεται, αφού η σύλληψη ενός καλού σαργού είναι συχνό φαινόµενο τις βραδινές ώρες.
Ο παράγοντας δόλωµα
Φυσικά, πρώτη µας δολωµατική επιλογή θα είναι το µπικατίνι, αφού έχει να επιδείξει πολλές επιτυχίες, ενώ όπως είπαµε και παραπάνω µπορούµε είτε να το συνδυάσουµε µε τη µαλάγρα, είτε να το χρησιµοποιούµε αυτούσιο για «καµουφλάρισµα» του δολώµατος. Βέβαια δε µπορούµε να υποστηρίξουµε ότι η χρήση του αποτελεί µονόδροµο, αφού υπάρχουν και άλλες διαθέσιµες επιλογές, όπως πχ. το φιλετάκι σαρδέλας, η γαρίδα και το ακροβάτης.
Κλείνοντας, ελπίζω το άρθρο µου να εξαφάνισε κάθε πιθανή αναστολή που σας εµπόδιζε να επιχειρήσετε κάποιο νυχτερινό ψάρεµα µε την τεχνική του εγγλέζικου και να µπορέσετε να ζήσετε µεγάλες συγκινήσεις. Και µην ξεχνάτε: η τύχη ευνοεί τους τολµηρούς!
Κατασκευή και υφή της µαλάγρας
Όσον αφορά τώρα στην κατασκευή της µαλάγρας, πρέπει να δώσουµε ιδιαίτερη σηµασία στην υγρασία της. Εδώ θέλουµε µια µαλάγρα που αφού ακουµπήσει στο βυθό θα διαλυθεί γρήγορα και τα αρώµατά της θα διασκορπιστούν αργά, ενώ εννοείται πως θα συνεχίσει να πέφτει και ενδιάµεσα στο ψάρεµά µας, ειδικά σε περίπτωση απώλειας ψαριού ή µετά από κάποια ολιγόλεπτη µάχη µε ένα αξιόλογο θήραµα. Έτσι λοιπόν κατά την παρασκευή της θα προσθέτουµε λίγο-λίγο το νερό, ώστε αν σφίξουµε µια ποσότητα µίγµατος στη χούφτα µας, να δηµιουργούνται µπάλες µε υποτυπώδη συνοχή και να σπάνε µε µία απλή κίνηση των δακτύλων µας. Έπειτα, καλό θα είναι να περάσουµε τη µαλάγρα µας από µια λεπτή σήτα, έτσι ώστε να κοσκινιστεί όµορφα, να µην έχει σβώλους που µπορεί να ταΐσουν τα ψάρια, και να πλάθεται πιο εύκολα σε οµοιόµορφες µπάλες. Στη συνέχεια χωρίζουµε ένα µέρος της και το αποθηκεύουµε σε άλλο δοχείο, για να αποτελέσει τη µαλάγρα που θα ρίχνουµε ενδιάµεσα στο ψάρεµά µας. Στην υπόλοιπη προσθέτουµε λίγο νερό ακόµα για να σφίξει περισσότερο και να µη διαλύεται κατά την πορεία της στο βυθό, αλλά πάνω σε αυτόν, και τη ρίχνουµε πρώτη στο νερό. Ειδικά όταν το δόλωµά µας είναι οι προνύµφες µύγας, προσθέτουµε συνήθως µια-δυο χούφτες µέσα στη µαλάγρα, «υποδεικνύοντας» στα ψάρια τι πρέπει να φάνε. Στην περίπτωση αυτή καλό είναι να «προικίσουµε» µε µπιγκατίνι µόνο τη µαλάγρα που θα πέσει αρχικά στο νερό, ενώ την άλλη, αυτή δηλαδή που θα πέφτει ενδιάµεσα, θα τη ρίχνουµε σκέτη. Επιπλέον, αφού πέσει η δολωσιά µας στο νερό, ρίχνουµε και λίγα µπιγκατίνι µε τη βοήθεια σφεντόνας, ώστε καθώς θα βυθίζονται µαζί, να µοιάζουν τα δολωµένα σκουληκάκια σαν ελεύθερη τροφή και η παρουσίαση του δολώµατος να είναι πολύ φυσική.
