Μυλοκόπι στο ψαροτούφεκο... ένα σπάνιο θήραμα
Ο Νίκος Βάζος ψαρεύει στη Κρήτη, κυρίως στη βορεινή πλευρά της και στις περιοχές γύρω από την πόλη του Ηρακλείου. Ωστόσο, συχνά και όταν ο καιρός δεν το επιτρέπει, απομακρύνεται αναζητώντας νέους τόπους που ο καιρός «σπάει» για να απολαύσει το αγαπημένο του χόμπι.
Πρόσφατα, σε ένα ψάρεμα του, κάνοντας καρτέρι διασταυρώθηκε με ένα σπάνιο για τα ελληνικά δεδομένα θήραμα…
«Τις τελευταίες μέρες, ο καιρός χτυπούσε με μανία όλα τα σημεία γύρω από το Ηράκλειο κόβοντας μου το «δρόμο» προς τη θάλασσα… Αποφάσισα να πάω πιο μακριά, σε ένα τόπο που δεν κρατάει ιδιαίτερα ψάρια, αλλά θα με άφηνε τουλάχιστον να ψαρέψω.
Τα νερά ήταν πάρα πολύ θολά και στα σημεία που καρτέρευα περνούσαν καλές μουρμούρες και κέφαλοι που είχα αποφασίσει να μην τα ενοχλήσω. Όταν αφήνεις κάτι, έρχεται το καλύτερο, όμως οι βουτιές εναλλάσσονταν και ο χρόνος κυλούσε αδυσώπητα.
Στο τελευταίο καρτέρι, βυθίστηκα για ακόμη μια φορά μέσα στη πυκνή πρασινίλα της θολούρας. Ξαφνικά, ένα ψάρι έρχεται από χαμηλά, από την άμμο, κυριολεκτικά επάνω μου χωρίς να προλάβω να καταλάβω το είδος. Ενστικτωδώς χαμηλώνω λίγο το όπλο και πατάω τη σκανδάλη. Στην επιφάνεια, φέρνοντας το κοντά μου, αντιλαμβάνομαι ότι πρόκειται για ένα σπάνιο μυλοκόπι αξιόλογου μεγέθους!!
Πιστεύω πως σημαντικό ρόλο έπαιξε το γεγονός πως δεν χτύπησα κάποιες καλές μουρμούρες και κέφαλους. Έτσι, τα ψάρια της περιοχής, δεν ενοχλήθηκαν.
Φρόντισα να είμαι αθόρυβος στις βουτιές μου και στο κολύμπι μου στην επιφάνεια.
Τα πόστα που επέλεγα μου έδιναν την ευχέρεια να έχω καλή απόκρυψη και να ελέγχω μπροστά μου τις πιθανές διαδρομές των ψαριών.
Στο καρτέρι, χτύπησα λίγο τη λαβή του όπλου στη πέτρα και προφανώς ο ήχος το προκάλεσε!
Τέλος, προσωπική μου άποψη πάντα, είναι πως η εικόνα του όπλου μου, ένα ξύλινο ψαροτούφεκο (με δύο 16αρια και 6.75 βέργα) καθώς και η σωστά επιλεγμένη παραλλαγή, αποδίδουν πιο φυσική την παρουσία μέσα στο νερό, κάτι που έχω παρατηρήσει τον τελευταίο καιρό απέναντι σε ιδιαίτερα καχύποπτα ψάρια.
Παλιότερα σε άλλο σημείο της Κρήτης είχα δει ακόμη ένα, αλλά ήταν μικρό για να χάσει τη ζωή του…
Στο τραπέζι, αποδείχτηκε εξαιρετικά εύγεστο για τα δικά μου γούστα. Εύχομαι να το συναντήσετε, να το πιάσετε και να το δοκιμάσετε! Καλές θάλασσες!»
