Σχεδόν σε κάθε µου εξόρµηση για ψαροντούφεκο αφιερώνω κάποιο χρόνο στην αναζήτηση νέων τόπων. Μια διαδικασία χρονοβόρα, αλλά απαραίτητη και ουσιώδης. Αργή πορεία µε το σκάφος, η πλώρη «κοιτά» προς νέα αζιµούθια και το βλέµµα εστιάζει στην οθόνη του βυθόµετρου γεµάτο προσµονή.
Χρειάζεται υποµονή, µα σαν δικαιωθείς η χαρά είναι τόση ώστε να υπερκαλύψει την κούραση και το όποιο «κόστος». Τώρα ξεκινά η ανυποµονησία… Θες να βουτήξεις στο κοµµάτι, να δεις µε τα µάτια σου όσα έδειξε η οθόνη. Φοράς τα πέδιλα, βάζεις την µάσκα στο πρόσωπο, χαλαρώνεις και καταδύεσαι. Άραγε θα έχει ψάρια;
Το τελείωµα µιας ρηχής ξέρας, εκεί που ο βράχος δίνει τη θέση του στην απέραντη άµµο, κάτι µε ωθεί να ελέγξω προς τα ανοιχτά. Πάνω στην επίπεδη επιφάνεια που βαθαίνει αργά -σε αρκετή απόσταση από το κεφάλι του τόπου-, ένα µικρό σύµπλεγµα βράχων θα ανακαλυφθεί.
Στο βυθόµετρο µοιάζει ιδιαίτερα ζωντανό. Το ψιλό έχει αισθητή παρουσία. Καθώς βυθίζοµαι, µερικά µόλις µέτρα πριν προσγειωθώ, µια µεγάλη πίγγα αποµακρύνεται αργά. Ακουµπώ τον πυθµένα και έρπω για λίγο, µέχρι ένα σηµείο που µοιάζει κατάλληλο για το στατικό καρτέρι που θέλω να επιχειρήσω. Στήρες, δύο ροφοί και µικρές συναγρίδες ανακατεµένες µε σκαθάρια, ξεπροβάλλουν µπροστά µου. Στο βάθος θα εµφανιστεί η λεπτή και άγρια σιλουέτα της πίγγας.
Αναµένω αντίδρασή
∆είχνει πρόθεση να µε προσεγγίσει και αναµένω την αντίδρασή της δίχως να κάνω καµία κίνηση, µια επιλογή που προφανώς µε καθιστά αθώο και ακίνδυνο στα µάτια της. Σαν αποτέλεσµα πλησιάζει πολύ κοντά στο όπλο µου. Η βολή θα µου επιτρέψει να τη φέρω άµεσα στην επιφάνεια, δίχως την παραµικρή δυσκολία. Μια βουτιά, ένα ψάρι και αναχώρηση.
Το γεγονός ότι ένας τόπος που βρήκαµε είναι ιδιαίτερα ζωντανός, δε σηµαίνει πως καιροσκοπικά σκεπτόµενοι θα πάρουµε άµεσα όσα περισσότερα ψάρια µπορούµε από αυτόν. Με σωστή διαχείριση και επιλεκτικότητα, µπορεί να µας χαρίζει όµορφα θηράµατα ανά τακτά χρονικά.
Η πληροφορία που µου έδωσε ένας φίλος ψαράς επιβεβαιώθηκε: ανοιχτά µέσα στο πέλαγος, ένας τεράστιος βράχος ανεβαίνει αρκετά µέτρα ψηλότερα από το βυθό γύρω του. Χρειάστηκε αρκετός χρόνος και µανούβρες, όµως τελικά βρήκα το µεσοπέλαγο αυτό κεφάλι. Καθώς χαλαρώνω στην επιφάνεια για την πρώτη βουτιά, ένα µεγάλο κοπάδι µαγιάτικα θα προσεγγίσει. Προφανώς δεν είχαν προηγούµενες επαφές µε ανθρώπους, καθώς φέρνουν βόλτες άφοβα γύρω µας για αρκετά λεπτά.
Εικόνες που κάνουν το κυνηγετικό ένστικτο να κοπάσει για λίγο. Μόλις η περιέργεια και το ενδιαφέρον τους αρχίζει σταδιακά να ατονεί, ο κύριος όγκος των ψαριών αποµακρύνεται. Ήρθε η στιγµή για δράση… Μια αιώρηση µερικά µέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας και φαινοµενική αδιαφορία είναι η κατάλληλη µέθοδος εδώ. Κάποια εξ αυτών λοιπόν στρέφουν να ελέγξουν ξανά. Ένα µέλος της οπισθοφυλακής δέχεται τη βέργα και ύστερα από σύντοµη µάχη παραδίνεται. Είναι αρκετό για σήµερα…
Παρακαταθήκη
Παρακαταθήκη λοιπόν για τις µελλοντικές µας εξορµήσεις, οι νέοι τόποι θα αποθηκευτούν στο gps µας. Καθώς τα στίγµατα ολοένα αυξάνονται, οι ψαρευτικές µας επιλογές γίνονται επίσης περισσότερες. Πλέον εκτός της σωστής διαχείρισης που ειπώθηκε νωρίτερα, µένει να µάθουµε τις ιδιαιτερότητες κάθε κοµµατιού. Ποια εποχή, µε πιο ρεύµα και λοιπές συνθήκες θα βρούµε εδώ τα πολυπόθητα θηράµατα. Ο τρόπος γι’ αυτό είναι ένας και µοναδικός: βουτιές και ανίχνευση των δεδοµένων!
Ακόµα µια χρονοβόρα διαδικασία, όµως απόλυτα απαραίτητη και ουσιώδης. Μόνο έτσι τα µυστικά της θάλασσας θα αρχίσουν να ξεδιπλώνονται επιτέλους µπροστά µας. Μήπως τελικά αυτός να είναι και ο λόγος που κολλάµε µαζί της;