Η κάθε εποχή έχει τα δικά της δολώµατα που βρίσκονται σε αφθονία και τα ψάρια τα έχουν µάθει, τα έχουν συνηθίσει και τα προτιµούν. Έτσι, αν θέλουµε να τα δελεάσουµε, θα πρέπει να χρησιµοποιήσουµε κάποιο από αυτά τα δολώµατα.
Το φθινόπωρο, αλλά και τον χειµώνα είναι κρίµα να µην χρησιµοποιούµε για δόλωµα τα καλαµάρια που κατακλύζουν τις θάλασσές µας, αφού µε τη βοήθειά τους θα καταφέρουµε να προσελκύσουµε τα µεγάλα κι εκλεκτά ψάρια.
Τ-ΚΑΒ
Πρόκειται για ένα βαρίδι-οµοίωµα πλοκαµιού χταποδιού που φέρει πάνω του ενσωµατωµένο αγκίστρι. Ένα µικρότερο αγκίστρι µε παραµαλλάκι (κλέφτης) δένεται στην ειδική θηλιά που υπάρχει στο βαρίδι, δίνοντάς µας τη δυνατότητα να πιάσουµε και λίγο µικρότερα ψάρια ή αυτά που δεν τσιµπούν «δυνατά». Το συγκεκριµένο εργαλείο σχεδιάστηκε αρχικά για να δολωθεί πάνω του πλοκάµι χταποδιού, για αυτό και το οµοίωµα µολυβιού σε πλοκάµι. Εµείς θα το χρησιµοποιήσουµε αυτήν την εποχή για να του δολώσουµε καλαµάρι, ενώ τέλος χειµώνα κι αρχές άνοιξης θα πάµε στο χταπόδι και τότε θα απευθυνθούµε σε µεγάλες τσιπούρες, τσαούσια, στήρες, συναγρίδες και ροφούς.
∆όλωµα
Αρχικά θα επιλέξουµε σα δόλωµα το πλοκάµι φρέσκου καλαµαριού. Σε περίπτωση που δεν υπάρχει αυτό, τότε πηγαίνουµε κατά κύριο λόγο σε λωρίδα καλαµαριού που πρώτα την έχουµε ξεπετσιάσει για να ασπρίσει, κατόπιν σε λωρίδα από θράψαλο και καταλήγουµε στο πλοκάµι χταποδιού.
Θα περάσουµε τη βάση του πλοκαµιού στο µεγάλο αγκίστρι του βαριδιού και στη συνέχεια το µικρό αγκίστρι θα περαστεί είτε εσωτερικά του πλοκαµιού, είτε κεντητά στο τελείωµά του, φροντίζοντας όµως να υπάρχει ένα µικρό περίσσευµα 2-3 εκατοστών (χωρίς αγκίστρι). Αυτή η ακρούλα, θα προσελκύει τα ψάρια µε τις κινήσεις της στο νερό,. Το παραµαλλάκι του κλέφτη καλό είναι να το καλύπτουµε στο εσωτερικό του πλοκαµιού.
Εξοπλισµός
Τα «εργαλεία» που θα χρειαστούµε είναι ένα καλάµι τένυα, καµπούρας ή και inchiku, ένας σχετικά µικρός µηχανισµός, γεµισµένος µε λεπτό νήµα, ένα παράµαλλο διαµέτρου 0,28-0,40 χιλιοστών από πετονιά fluorocarbon µήκους περίπου µίας οργιάς (ανάλογα µε τα ψάρια που αναζητούµε) δεµένο στο νήµα, και είµαστε έτοιµοι.
Ψάρεµα
Πηγαίνουµε στον τόπο όπου πιστεύουµε ότι «κρατάει» ψάρια. Τα βαθύτερα σηµεία συνήθως αποδίδουν καλύτερα. Υπολογίζουµε τη διεύθυνση του ρεύµατος (αν υπάρχει) και φροντίζουµε να ρίχνουµε το δόλωµά µας λίγο πιο µακριά από τον τόπο, κόντρα στο ρεύµα, ώστε το δόλωµα να καταλήξει πάνω στον τόπο. Θα πρέπει να έχουµε πάντα υπόψη µας ότι τα ψάρια αναζητούν την τροφή τους κόντρα στο ρεύµα.
Μόλις πάρουµε τσιµπιά, το ανασηκώνουµε µερικά εκατοστά από τον πυθµένα και περιµένουµε τα πρώτα «χαρχαλέµατα». Όπως και στο τένυα, δεν τραβάµε µε το παραµικρό, αλλά περιµένουµε την καλή τσιµπιά, στην οποία και καρφώνουµε λίγο δυνατά στην αρχή ώστε να διαπεράσει το αγκίστρι το στόµα του ψαριού. Στη συνέχεια το ανεβάζουµε χαλαρά στην επιφάνεια.
ΤΙΡS
- • ∆ε συνεχίζουµε να ψαρεύουµε άλλο στον τόπο που πήραµε δύο-τρία ψάρια, γιατί τα ψάρια µαθαίνουν γρήγορα την κάθε µας ενέργεια. Πηγαίνουµε λοιπόν να δοκιµάσουµε λίγο παρακάτω κι έπειτα από αρκετή ώρα ξαναεπιστρέφουµε στον αρχικό.
- • Τα δύο µακριά πλοκάµια του καλαµαριού, είναι από τους εκλεκτότερους µεζέδες για τις συναγρίδες και για αυτό φροντίζουµε να τα δολώνουµε πρώτα και να τα ρίχνουµε στον καλύτερο τόπο.
- • Επιλέγουµε το µικρότερο σε βάρος µολύβι το οποίο µπορεί να κατέβει σχετικά εύκολα στο βυθό που ψαρεύουµε, ώστε η κίνηση του δολωµένου T-Κab να είναι όσο το δυνατόν πιο φυσιολογική στα ψάρια της περιοχής.
- • Όταν το καλαµάρι έχει πιαστεί πρόσφατα, τότε δύσκολα άλλο δόλωµα µπορεί να το συναγωνιστεί. Για αυτό αν θέλουµε να αυξήσουµε τις πιθανότητες επιτυχίας στο ψάρεµά µας, ας φροντίσουµε στο ξεκίνηµά του να αναζητούµε πρώτα ένα-δύο καλαµάρια και στη συνέχεια να τα χρησιµοποιούµε για δόλωµα.