Την άνοιξη τα καλαµάρια αλλάζουν συνήθειες. Είτε φεύγουν από τους γνωστούς τόπους όπου τα ψαρεύαµε όλο το προηγούµενο διάστηµα, είτε βρίσκονται εκεί, αλλά δεν τσιµπούν.
Ο ψαράς που θέλει να βγάλει δύο-τρία κοµµάτια για δόλωµα, δύσκολα θα τα καταφέρει. Βλέπετε είναι και οι ανεµότρατες, που όλους αυτούς τους µήνες, όσα καλαμάρια δεν καταφέρουν να πιάσουν, τα εκδιώχνουν. Τραβώντας το σάκο τους µέσα στη λάσπη και τις σκόρπιες φυκιάδες τα «οδηγούν» σε ασφαλέστερα σηµεία. Εκεί δηλαδή που δεν παιρνούν ανεµότρατες.
Έτσι µπορούµε να βρούµε τα καλαµάρια σε βραχώδεις περιοχές, σε ναυάγια, ακόµα και σε απότοµα κρεµάσµατα.
Συρτή στα ρηχά µε πανσέληνο
Ο πρώτος τρόπος για να βγάλουµε το δόλωµα που επιθυµούµε είναι το ψάρεµα στα ρηχά µε συρτή τη νύχτα. Πρόταση που ίσως μας αποζημιώσει με περισσότερα καλαμάρια, για το µεζέ µας. Η πανσέληνος και τρεις µέρες πριν-τρεις µέρες µετά από αυτήν, είναι το χρονικό διάστηµα όπου οι επιτυχίες πολλαπλασιάζονται.
Τότε τα καλαµάρια έρχονται στα ρηχά και αρπάζουν τις καλαµαριέρες µας όσο διαρκεί το φως από το φεγγάρι. Επιπλέον, οι φεγγαρόλουστες νύχτες εξυπηρετούν και εµάς, αφού µπορούµε να πλησιάσουµε µε ασφάλεια αρκετά ρηχά, χωρίς κίνδυνο ατυχήµατος. Τις υπόλοιπες µέρες οι επιτυχίες µας περιορίζονται κοντά στο σούρουπο και το ξηµέρωµα.
Τα µυστικά της επιτυχίας µας:
Καλαµαριέρες µε γλώσσες, ταχύτητα 2-3 µίλια, ψάρεµα σε βάθη έως 10 το πολύ µέτρα σε τόπους µε ρηχαδιές.
Βέβαια το κρύο τις νύχτες αυτές είναι ιδιαίτερα έντονο, το σωστό ντύσιµο απαραίτητο, και αν δεν είµαστε στην καλύτερη φυσική κατάσταση, καλό είναι να το αποφύγουµε για να µην κρυώσουµε κι αρρωστήσουµε, αφού το βρέξιµο είναι µέσα στο πρόγραµµα.
Καλαµάρια µε φύλακα
Ο δεύτερος τρόπος, ο οποίος δεν είναι γνωστός στους περισσότερους ψαράδες, είναι το ψάρεµα των καλαµαριών µε την τεχνική του φύλακα. Με το καλάµι που κάνουµε φύλακα ή µε αυτό που ψαρεύουµε ζόκα, βγάζουµε την αρµατωσιά µας και δένουµε στο τελείωµα της πετονιάς το µολύβι του φύλακα. Το βάρος που εγώ χρησιµοποιώ συνήθως, είναι 500 γραµµάρια. Ένα µέτρο πάνω από το µολύβι, δένουµε ένα παράµαλλο γύρω στα 80 εκατοστά και στο τελείωµά του την καλαµαριέρα µας.
Με αυτόν τον τρόπο κάνουµε συρτή στα βαθιά, στα µέρη που βλέπουµε στο βυθόµετρό µας ζωή και καλαµάρια, µε µια ταχύτητα περίπου ίδια µε αυτήν του φύλακα ή και λίγο µεγαλύτερη, προσέχοντας κάθε λίγο να ακουµπάµε το βαρίδι µας στο βυθό και ιδιαίτερα µέσα στις φυκιάδες που κρύβονται.
Με αυτόν τον τρόπο, µπορούµε να πάρουµε σχετικά εύκολα 4-5 καλαµάρια για να τα χρησιµοποιήσουµε για δόλωµα, λίγο πριν ξεκινήσουµε την εξόρµησή µας και όχι µέσα στη νύχτα και το κρύο. Αν µάλιστα είµαστε και λίγο πιο επιτήδειοι, µπορούµε να χρησιµοποιήσουµε και δεύτερη ή και τρίτη ακόµη καλαµαριέρα στο παράµαλλό µας. Αυτό που χρειάζεται προσοχή, είναι να έχουµε εύκαιρη κοντά µας την απόχη, γιατί από ότι έχει δείξει η πράξη, τα καλαµάρια ξεψαρίζουν πιο εύκολα µε αυτόν τον τρόπο.