Ψάρεμα Καθετή: Χριστόψαρο, εκπλήξεις στα βαθιά
Αναµφισβήτητα, η καθετή αποτελεί το δηµοφιλέστερο τρόπο ψαρέµατος για εµάς τους ερασιτέχνες ψαράδες πόσο μάλιστα όταν ένα εντυπωσιακό ψάρι όπως το χριστόψαρο τιμήσει τα αγκίστρια μας!
Η ευκολία στην εφαρµογή της, ο σχετικά απλός απαραίτητος εξοπλισµός, το εύκολο στην ανεύρεσή του δόλωµα, η αµεσότητα στην επαφή µε το ψάρι, η τέλεια αίσθηση της τσιµπιάς και ο σχεδόν σίγουρος µεζές, είναι πλεονεκτήµατα που δε συναντάς εύκολα στις υπόλοιπες τεχνικές. Αν σε αυτά προσθέσουµε και την έκπληξη που ανά πάσα στιγµή καραδοκεί, τότε καταλαβαίνουµε όλοι µας γιατί είναι τόσο δηµοφιλής.
Χριστόψαρο που άρπαξε τον πιασµένο στην καθετή χάνο.
Η καθετή µπορεί να πραγµατοποιηθεί σε όλα τα βάθη και σε όλους τους βυθούς. Συνήθως, όσο βαθύτερα κατεβαίνουµε, τόσο πιθανότερες είναι και οι εκπλήξεις αναφορικά µε τα ψάρια που θα συναντήσουµε. Αν αφήσουµε στην άκρη την πολύ βαθιά καθετή που γίνεται µε τη βοήθεια ηλεκτρικών µηχανισµών, τότε ένα ψάρεµα ανάµεσα στα 60-100 µέτρα, θα λέγαµε ότι παρέχει τις καλύτερες προϋποθέσεις για τη συνάντηση µε κάποιο ιδιαίτερο ψάρι.
Η έκπληξη
Το χριστόψαρο βρίσκεται µέσα σε αυτές τις ευχάριστες εκπλήξεις και δίνει το δικό του τόνο στην ψαριά µας. Σπάνια θα το αναζητήσουµε αποκλειστικά, εκτός βέβαια και αν γνωρίζουµε ότι η περιοχή όπου κινούµαστε κάνει τέτοια ψάρια. Το πιο συνηθισµένο είναι να αρπάξει κάποιο από τα ήδη αγκιστρωµένα ψάρια της αρµατωσιάς µας κι έτσι να συλληφθεί και αυτό.
Ο χάνος, έχει αποδειχτεί ότι είναι ο µεζές που το έλκει περισσότερο, αφού οι περισσότερες συλλήψεις είναι µε χάνο. Από εκεί και πέρα µικρά µπαλαδάκια, γόπες, τσέρουλες, µουσµούλια, µας έχουν δώσει χριστόψαρα κατά καιρούς.
Το τσαπαρί είναι επίσης κάτι που µπορεί να µας δώσει και µόνο του χριστόψαρο, χωρίς να υπάρχει επάνω του αγκιστρωµένο ψάρι, αφού οι κινήσεις των ψεύτικων δολωµάτων φαίνεται ότι τα έλκουν. Επίσης, έχουµε πάρει µικρότερα του είδους και µε σκέτο δόλωµα, ειδικά όταν τα αγκίστρια της καθετής µας συνοδεύονται από κάποιο ασπροδόλι ή γαρίδα.
Κηλίδες, παράδοση και ονοµατολογία
Το χριστόψαρο φέρει σε κάθε πλευρά του σώµατός του από µια χαρακτηριστική σκούρα βούλα-κηλίδα, η οποία περιβάλλεται από ένα ανοικτόχρωµο δακτυλίδι. Οι κηλίδες αυτές είναι που του έδωσαν και τις κατά τόπους ονοµασίες. Σύµφωνα µε τους θρύλους και τις παραδόσεις µας, το χριστόψαρο είναι το ψάρι που πολλαπλασίασε ο Χριστός στο γάµο της Κανά και οι κηλίδες είναι τα σηµάδια από το χέρι του στο σηµείο που το έπιασε, γι’ αυτό και η ονοµασία «χριστόψαρο».
Για άλλους λαούς, τα σηµάδια αυτά είναι από τα δάκτυλα του Αγίου Πέτρου και για αυτό έχει εκεί την ονοµασία Saint Pierre (Γαλλία), Peterfisch (Γερµανία) και Pez de San Pedro (Ισπανία). Επίσης, για τους αρχαίους Έλληνες τα σηµάδια αυτά ήταν από τα δάκτυλα του θεού ∆ία (Ζευς) και για αυτό η λατινική του ονοµασία γένους του είναι Zeus.
Μικρό χριστόψαρο που πιάστηκε στην καθετή σε δόλωµα γαρίδα.
Προσοχή στο ανέβασµα
Αυτό που πρέπει να προσέξουµε προκειµένου να το φέρουµε στο σκάφος µας σώο και αρτιµελές, είναι πώς θα το ανεβάσουµε αφού αρπάξει το δόλωµά µας. Το ότι υπάρχει επάνω στην αρµατωσιά µας κάποιο χριστόψαρο, ίσως να µην το καταλάβουµε αµέσως, αλλά το ότι είναι ψάρι θα φανεί από το υπερβολικό βάρος της αρµατωσιάς µας, και µάλιστα όχι από χαµηλά, αλλά λίγο πιο ψηλά από το βυθό. Τα λεπτά παράµαλλα που συνήθως χρησιµοποιούµε για να δελεάσουµε τα εκλεκτά κόκκινα, είναι ένα από τα σηµεία προσοχής. Εδώ θέλει σιγανό ανέβασµα και µάλιστα µε τα φρένα του µηχανισµού ρυθµισµένα µε τέτοιο τρόπο, ώστε να µην κοπούν τα παράµαλλά µας.
Η ευλυγισία του καλαµιού, ίσως διορθώσει και κάποιες άγαρµπες κινήσεις µας ή κάποια κεφάλια του ψαριού. Η ύπαρξη απόχης είναι απαραίτητη, εναλλακτικά κάνει και ο γάντζος.
Να θυµόµαστε όµως ότι το πιθανότερο είναι το ψάρι να µην έχει πιαστεί στα αγκίστριά µας, αλλά ότι έχει καταπιεί ένα από τα πιασµένα ψάρια µας. Αρκεί λοιπόν µία στιγµή χαλάρωσης, ένας δισταγµός ή µία απώλεια ρυθµού στο ανέβασµα, για να το χάσουµε. Ευτυχώς όµως που το χριστόψαρο σπάνια αφήνει το µικρόψαρο από το στόµα του κι έτσι µπορούµε να το φέρουµε µέχρι την επιφάνεια. Εκεί θα πρέπει να το βάλουµε αµέσως στην απόχη, χωρίς ζορίσµατα, γιατί αν πάµε να το σηκώσουµε από το νερό, όσο χοντρό κι αν είναι το παράµαλλό µας, το µικρόψαρο θα φύγει από το στόµα και θα µας µείνει µόνο η χαρά της σύλληψης κι όχι η ολοκλήρωση του ανεβάσµατος στο σκάφος.
Χριστόψαρο που πήγε και βούτηξε την πιασµένη γόπα.
Στοχεύοντας στα χριστόψαρα
Όταν ο στόχος µας στην καθετή είναι τα χριστόψαρα και όχι τα υπόλοιπα µικρόψαρα, τότε η αρµατωσιά µας διαφοροποιείται και το δόλωµα αλλάζει. Χοντρά, µακριά παράµαλλα, διαµέτρου τουλάχιστον 0,35 χιλιοστών, και αγκίστρια νούµερο 2/0 και άνω. ∆όλωµα ψαροδόλι, µε προτίµηση σαρδέλα, µικρό γοπάκι ή στην καλύτερη περίπτωση κάποιο ζωντανό µικρόψαρο.
Ο ψαράς συνήθως εδώ απευθύνεται και στα υπόλοιπα µεγάλα ψάρια, όπως φαγκριά, συναγρίδες, σκορπίνες, βλαχάκια, συνδυάζοντας τα χριστόψαρα µαζί τους, κι έτσι αυξάνει την γκάµα των αναζητήσεων, στοχεύοντας αποκλειστικά σε εκλεκτά και µεγάλα θηράµατα. Αν ο τόπος που επιλέξει είναι κάποιο απότοµο ανασήκωµα που σίγουρα έχει «αγριάδα» και κίνηση από µικρόψαρα, τότε οι στόχοι µας γίνονται εφικτοί και πραγµατοποιήσιµοι.
Σαρδέλα, διπλό αγκίστρι και ελαστικό νήµα, είναι ο συνδυασµός της επιτυχίας
Η σαρδέλα αποτελεί ένα από τα εκλεκτότερα δολώµατα, τόσο για τα χριστόψαρα, όσο και για τα άλλα µεγάλα ψάρια που µπορεί να αναζητούµε µαζί µε αυτά. Επειδή όµως είναι αρκετά µαλακή και µπορεί εύκολα να φύγει από τα αγκίστριά µας, πρέπει να βρούµε έναν τρόπο ώστε να µπορέσουµε να τη συγκρατήσουµε επάνω τους. Το αλάτισµα µε χοντρό αλάτι είναι µια πρόταση, αλλά επειδή ξεραίνει και στεγνώνει αρκετά το δόλωµα, το αποφεύγουµε και χρησιµοποιούµε ελαστικό νήµα.
Μάλιστα, για ακόµη καλύτερα αποτελέσµατα, το αγκίστρι που θα δολώσουµε δεν είναι ένα, αλλά δύο σε κοντινή απόσταση µεταξύ τους. Τοποθετούµε τα αγκίστρια στο µαλακό τµήµα της σαρδέλας, δηλαδή στο µέρος της κοιλιάς, και µε το ελαστικό νήµα τυλίγουµε αγκίστρια, παράµαλλο και σαρδέλα µαζί, δηµιουργώντας ένα ενιαίο δόλωµα που δύσκολα να φύγει από τα αγκίστρια, τόσο στην κάθοδο προς το βυθό, όσο και στα τσιµπήµατα των µικρόψαρων.
