Ψάρεμα Match fishing για λαβράκια: Καλοκαιρινά VS χειμωνιάτικα ψαρέματα: Αν υπάρχει κάποιο θήραµα για εµάς τους παράκτιους ψαράδες, το οποίο έχουµε συνδέσει απόλυτα µε µία συγκεκριµένη εποχή, τότε σίγουρα µιλάµε για το λαβράκι ή µάλλον καλύτερα για τα µεγάλα λαβράκια που τα αναζητούµε κατά κόρον τους κρύους µήνες του χειµώνα!
Ωστόσο, λαβράκια αξιόλογου µεγέθους µπορούν να πιαστούν και τους καλοκαιρινούς µήνες, αρκεί φυσικά να τροποποιήσουµε κατάλληλα τον εξοπλισµό µας προκειµένου να εξαλείψουµε την καχυποψία τους.
Αναζητώντας τα λαβράκια τους χειµερινούς µήνες
Το ψάρεµα των λαβρακιών µε την τεχνική του εγγλέζικου κατά τους χειµερινούς µήνες, απαιτεί µεγάλη υποµονή και επιµονή. Τα ψάρια στα οποία στοχεύουµε είναι µεγάλα και συνηθίζουν να κυνηγούν µόνα τους ή µέσα σε µικρές οµάδες. Σπάνια θα παρατηρήσουµε πολυπληθή κοπάδια µε βάρος που ξεπερνά τα 2,5-3 κιλά, και αν µας τύχει ποτέ κάτι τέτοιο, τότε ο λόγος συγκέντρωσής τους θα είναι συγκεκριµένος και θα διαρκέσει µόνο για λίγες µέρες.
Οπότε, όπως καταλαβαίνετε, µπορεί να στεκόµαστε για ώρες δίπλα στη θάλασσα και ο φελλός να στέκει εκεί ακίνητος καρτερώντας τη µία τσιµπιά που θα αλλάξει όλη µας την ψυχολογία! Επιπλέον, η παρουσία του έντονου κρύου -κυρίως τις βραδινές ώρες- έρχεται να δυσκολέψει ακόµα περισσότερο τα ψαρέµατά µας τα οποία περιορίζονται πια σε µερικές µόνο ώρες, ενώ καθιστά απαραίτητο να εφοδιαστούµε και µε τον κατάλληλο ρουχισµό.
•Καταλληλότερες ώρες
Οι καταλληλότερες ώρες για το ψάρεµα των µεγάλων λαβρακιών, είναι κυρίως οι πρώτες πρωινές και το σούρουπο. Τις ώρες αυτές, ανεξαρτήτως εποχής, το φως της ηµέρας εναλλάσσεται µε το πρώτο φως της νύχτας και αντιστρόφως, µε αποτέλεσµα τα λαβράκια να χρησιµοποιούν αυτή την απότοµη αλλαγή στις φωτιστικές συνθήκες του περιβάλλοντος, προκειµένου να στήσουν την ενέδρα τους στην ανυποψίαστη λεία τους. Ωστόσο, όταν το κρύο είναι πολύ έντονο και οι περιοχές όπου πραγµατοποιούµε το ψάρεµά µας είναι χιονισµένες ή εκβάλλουν σε αυτές µικρά ποταµάκια, µπορούν να πιαστούν µεγάλα λαβράκια ακόµα και κατά τη διάρκεια της ηµέρας.
Τις περιόδους αυτές, λόγω των κακών καιρικών συνθηκών και των χαµηλών θερµοκρασιών, τα ψάρια αυτά έχουν ανάγκη από µεγαλύτερα ποσοστά πρωτεΐνης και θερµίδων, ώστε να µπορέσουν να ανταπεξέλθουν στις συνθήκες αυτές, αλλά και να ικανοποιήσουν επίσης τις αναπαραγωγικές τους ανάγκες. Αυτό έχει σαν αποτέλεσµα να βρίσκονται σε µία συνεχή αναζήτηση τροφής, για µεγαλύτερο χρονικό διάστηµα της ηµέρας.
Αν πάλι αντέχετε το κρύο ή σας αρέσουν τα δύσκολα, αναζητήστε τα λαβράκια τις νυχτερινές ώρες κυρίως µέσα σε λιµάνια, προσέχοντας να µην υπάρχουν ρεµέντζα τα οποία θα εµποδίσουν τη µάχη µε ένα µεγάλο ψάρι.
•Καταλληλότερα δολώµατα
Όπως προαναφέραµε, τους κρύους µήνες του χειµώνα τα λαβράκια έχουν ανάγκη από µεγάλα ποσοστά πρωτεΐνης, για να ανταπεξέλθουν στις δύσκολες µέρες που θα ακολουθήσουν. Έτσι, για να τα δελεάσουµε θα φροντίσουµε να τους προσφέρουµε πλούσιες δολωσιές! Ολόκληροι ακροβάτες και αµερικάνοι, διαθέτουν εκτός από το οπτικό πλεονέκτηµα της έντονης κίνησης, και ένα ελκυστικό άρωµα που θα προκαλέσει την όσφρηση των ψαριών και θα καλέσει κοντά τους τα πεινασµένα λαβράκια της περιοχής.
εγάλα φιλέτα γαύρου ή σαρδέλας αποτελούν πάντα µία από τις βασικές προτιµήσεις των ψαριών αυτών, ενώ αν οι περιοχές που ψαρεύουµε βρίσκονται σε εκβολές ποταµών, τότε πολύ καλά αποτελέσµατα έχουµε και µε το κόκκινο καραβιδάκι, το πράσινο καραβιδάκι και φυσικά το πράσινο, στρογγυλοκέλυφο καβουράκι της άµµου.
Τέλος, το δόλωµα εγγύηση που δε θα αφήσει κανένα λαβράκι αδιάφορο, είναι φυσικά η ζωντανή γαρίδα! Και επειδή αναζητούµε µεγάλα λαβράκια, προσπαθήστε να βρείτε µεγάλες γαρίδες, δολώστε τες προσεχτικά από τη ράχη και στη συνέχεια αφήστε τες να κάνουν τη δουλειά τους!
Αν στην περιοχή όπου ψαρεύετε δεν επικρατούν έντονα ρεύµατα, τότε καλό θα είναι να µαλαγρώνετε που και που µε bigattini. Τα µικρά αυτά σκουληκάκια είναι πολύ πλούσια σε πρωτεΐνη και διαθέτουν έντονη κίνηση που προκαλεί τα ψάρια της περιοχής.
•Κατάλληλος εξοπλισµός
Τους κρύους µήνες του χειµώνα, τα ψάρια µε τα οποία θα έρθουµε αντιµέτωποι µπορεί να είναι πολύ µεγάλα και πολλές φορές µπορεί να ξεπερνούν ακόµα και τα όρια θραύσης του εξοπλισµού τον οποίο έχουµε επιλέξει να χρησιµοποιήσουµε. Προκειµένου να ενισχύσουµε όσο µπορούµε περισσότερο το σύνολο του εξοπλισµού µας και να αποφύγουµε τυχόν κοψίµατα, έχω να σας παρουσιάσω ένα δικό µου στυλ αρµατωσιάς, όπου ο µοναδικός της «αδύναµος κρίκος» µπορεί να αποδειχτεί µόνο ο κόµπος µε τον οποίο θα δέσουµε το αγκίστρι (αφού όλοι οι κόµποι µειώνουν έστω και λίγο την ονοµαστική αντοχή των πετονιών).
Στη συγκεκριµένη αρµατωσιά δε χρησιµοποιούµε καθόλου παράµαλλο, αλλά όλα τα υλικά προσαρµόζονται στη µάνα του µηχανισµού. Αρχικά, φτιάχνουµε ένα στόπερ στα δύο µέτρα περίπου από εκεί που θα δεθεί το αγκίστρι µας, και κατόπιν περνάµε τη στριφταροπαραµάνα µε το φελλό. Τα µολυβάκια που θα χρησιµοποιήσουµε, δε θα τα πιέσουµε κατευθείαν πάνω στην πετονιά, για να µην την πληγώσουµε, αλλά θα τα πιέσουµε πάνω σε µία καρφίτσα, ώστε να δηµιουργηθεί µία µικρή τρύπα. Στη συνέχεια αφαιρούµε την καρφίτσα, περνάµε την πετονιά µέσα από την τρύπα που έχει σχηµατιστεί και τα σταθεροποιούµε ανά µικρές οµάδες µε τη χρήση στόπερ. Στο τέλος δένουµε το αγκίστρι στην άκρη της πετονιάς και στην ουσία έχουµε δηµιουργήσει µία αρµατωσιά µε ένα µόνο κόµπο, αυτόν του αγκιστριού! Πρόκειται για µία ισχυρότατη αρµατωσιά που µας έχει χαρίσει µεγάλα ψάρια, κυρίως τις βραδινές ώρες, ή την ηµέρα σε πιο θολά νερά.
Αναζητώντας τα λαβράκια τους καλοκαιρινούς µήνες
Τους καλοκαιρινούς µήνες αναζητούµε συνήθως λαβράκια µικρότερα σε µέγεθος, αλλά αρκετά περισσότερα σε ποσότητα. Για το λόγο αυτό, καλό θα είναι να µην επηρεαζόµαστε από τις τσιµπιές και το πλήθος των ψαριών και να απελευθερώνουµε πάντα όλα τα ψάρια µικρού µεγέθους!
Ωστόσο, το καλοκαίρι τα νερά είναι πιο ζεστά, πιο καθαρά και διαυγή, ενώ µεγάλες ποσότητες µικρόψαρων κάνουν την εµφάνισή τους κοντά στις ακτές και τα λιµάνια. Αυτό έχει ως αποτέλεσµα τα λαβράκια να βρίσκουν πιο εύκολα τροφή και να γίνονται ιδιαίτερα καχύποπτα σε οτιδήποτε περίεργο βρεθεί µπροστά τους. Προσαρµογές λοιπόν στον εξοπλισµό και συνεχές ψάξιµο, προκειµένου να κάνουµε τα ψάρια να τσιµπήσουν στα δολώµατά µας!
•Καταλληλότερες ώρες
Τους καλοκαιρινούς µήνες τα πράγµατα είναι πιο αυστηρά, µε αποτέλεσµα οι συλλήψεις µας να πραγµατοποιούνται ως επί το πλείστον τις πρώτες πρωινές ώρες και το σούρουπο. Είναι οι ώρες εκείνες που θα επιλέξουν τα ψάρια για να τραφούν προκειµένου να ξεκινήσουν ή να κλείσουν την µέρα τους, έχοντας ως αβαντάζ τη µεγάλη διαφορά φωτιστικών συνθηκών που δηµιουργείται µε την εναλλαγή µέρας-νύχτας και το αντίθετο!
Σπάνια θα πιαστούν λαβράκια κατά τη διάρκεια της ηµέρας όπου η θερµοκρασία αγγίζει τους 40 βαθµούς, εκτός και αν τα αναζητήσουµε κοντά σε εκβολές ποταµών όπου η ορµή των νερών κατεβάζει συνεχώς τροφή. Ωστόσο, επειδή οι νύχτες είναι πλέον πιο ζεστές και ξεκούραστες, µπορούµε να χρησιµοποιήσουµε την έλλειψη φωτισµού ως πλεονέκτηµα και να ψαρέψουµε µεγάλα λαβράκια και κατά τη διάρκεια της νύχτας.
•Καταλληλότερα δολώµατα
Τα δολώµατα που θα επιλέξουµε να χρησιµοποιήσουµε αυτή τη χρονική περίοδο, θα είναι παρόµοια µε αυτά που υπάρχουν στο περιβάλλον όπου συνηθίζουν να κυνηγούν τα λαβράκια! Μικρές σαρδελίτσες, µπαλαδάκια και αθερίνες, κάνουν έντονη την παρουσία τους µέσα στα λιµάνια και µε µία δυνατή απόχη µε µικρό µάτι, σε λίγα λεπτά µπορούµε να πιάσουµε αρκετά ψαράκια για δόλωµα.
Τα φιλέτα σαρδέλας και γαύρου είναι εξίσου καλές επιλογές, ενώ δε θα πρέπει να παραµελήσουµε τα bigattini, που µπορούν να χρησιµοποιηθούν άριστα τόσο ως δόλωµα, όσο και ως µαλάγρα! Τέλος, αν η περιοχή όπου ψαρεύετε κρατάει γαρίδες, τότε προσπαθήστε να πιάσετε µερικές από αυτές, γιατί και τους θερµούς αυτούς µήνες δείχνει να τρελαίνει τα λαβράκια!
•Κατάλληλος εξοπλισµός
Το καλοκαίρι, τα ψάρια που συνήθως θα συναντήσουµε είναι µικρότερα σε µέγεθος, αλλά περισσότερα σε ποσότητα! Η εύρεση τροφής γίνεται πιο εύκολη, µιας και µεγάλες ποσότητες µικρόψαρων κατακλύζουν τις ακτές και κυρίως τα λιµάνια. Τα νερά είναι πιο διαυγή και καθαρά, µε αποτέλεσµα τα λαβράκια να έχουν άριστη όραση, ακόµα και τις νυχτερινές ώρες! Οπότε, όπως γίνεται αντιληπτό, τα ψάρια είναι χορτάτα και αρκετά καχύποπτα. Μια αρµατωσιά σαν και αυτή που περιγράψαµε προηγουµένως, δηλαδή χωρίς τη χρήση παράµαλλου, δε θα ταίριαζε στις συνθήκες αυτές!
Προσωπικά επιλέγω να χρησιµοποιήσω τουλάχιστον µία οργιά αόρατου παράµαλλου διαµέτρου 0.16 mm, ενώ όλα τα µολυβάκια της αρµατωσιάς είναι µαζεµένα κοντά στο φελλό. Με τον τρόπο αυτό δίνουµε τη δυνατότητα στο ζωντανό δόλωµα να έχει πλήρη ελευθερία µέσα στο νερό και να δείχνει όσο πιο φυσικό γίνεται!
Τοποθέτηση µολυβιών στην αρµατωσιά µας
Τα µολυβάκια που θα χρησιµοποιήσουµε, δε θα τα πιέσουµε κατευθείαν πάνω στην πετονιά, για να µην την πληγώσουµε, αλλά θα τα πιέσουµε πάνω σε µία καρφίτσα, ώστε να δηµιουργηθεί µία µικρή τρύπα.
Στη συνέχεια αφαιρούµε την καρφίτσα, περνάµε την πετονιά µέσα από την τρύπα που έχει σχηµατιστεί και τα σταθεροποιούµε ανά µικρές οµάδες µε τη χρήση στόπερ.