Οι μέρες κύλησαν οργανώνοντας την εξόρμηση. Ο Τάσος ανέλαβε την επιλογή του εξοπλισμού (μιας και θα χρειαζόμασταν κάτι «βαρύτερο» από τα συνήθη) και των τεχνητών επιφανείας (walk the dog) που θα μπορούσαν να ανταπεξέλθουν με αξιώσεις στις δυνατές επιθέσεις, τα γερά σαγόνια και τα πολύ κοφτερά δόντια των γοφαριών.
Απόγευμα Δευτέρα και είμαστε στο μαγαζί με τον Πάνο και τον Τάσο, πίνοντας το καφεδάκι μας. Κάποια στιγμή το τηλέφωνο του Πάνου χτυπά και από το ακουστικό καταφέρνω να ξεχωρίσω δύο λέξεις: «τρελαμένος» και «ψάρεμα»! Μόλις κλείνει, η περιέργεια με τρώει και τον ρωτώ ποιος ήταν. «Ο Κώστας ο Σταφυλίδης» μου απαντά «έρχεται Ελλάδα και είναι τρελαμένος για ψάρεμα, τι λες και εσύ, είσαι μέσα;»
Εκείνο το διάστημα, μιλούσα με κάτι φίλους κάπου κοντά στο Μεσολόγγι και μου είχαν πει ότι εμφανίστηκαν μεγάλα γοφάρια, οπότε το μυαλό μου δεν άργησε να σχεδιάσει το ψαρευτικό πλάνο. Ένα διήμερο για heavy spinning και γοφάρια στο Ιόνιο! Δεν χρειάστηκε και δεύτερη σκέψη από την παρέα μου, σε λίγα λεπτά είχε κανονιστεί η εκδρομή!
Θηράματα
Τα ψάρια τα οποία στοχεύαμε, ήταν κυρίως μεγάλα γοφάρια, αλλά υπήρχαν πιθανότητες και για λαβράκια ή μεγάλες λίτσες. Αν και τα λαβράκια έλαμψαν δια της απουσίας τους, τα δύο άλλα είδη μας τίμησαν ιδιαίτερα και μάλιστα σε πολύ αξιόλογα μεγέθη, όπως αυτά για τα οποία ήμασταν ήδη προετοιμασμένοι: γοφάρια και λίτσες με βάρος πάνω από 4 κιλά!
Αυτά τα ψάρια είναι άκρως επιθετικά και τόσο δυνατά που θα δοκιμάσουν στο όριο εμάς και τον εξοπλισμό μας. Το παραμικρό άγγιγμα των δοντιών τους στην πετονιά, μπορεί να την κόψει εύκολα, ακόμα και αν αυτή έχει μεγάλη διάμετρο, ενώ τα γοφάρια έχουν σαν ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους τα εντυπωσιακά σάλτα έξω από το νερό, στην προσπάθειά τους να απελευθερωθούν από τις σαλαγκιές των τεχνητών.
Εξοπλισμός
Ο εξοπλισμός που χρησιμοποιήσαμε, ήταν καλάμια μήκους 2,40m με c.w.15-45 ή 20-60gr και οι μηχανισμοί μας 3000 ή 4000, γεμισμένοι με νήμα διαμέτρου 0,20mm. Τα παράμαλλα που χρησιμοποιήσαμε ήταν από 0,37 ως και 0,43mm. Τα τεχνητά που επέλεξε ο Τάσος, ήταν κυρίως topwater σε σχήμα ζαργάνας ή ομοιώματα κέφαλου, με βάρος γύρω στα 30g και μήκος γύρω στα 20εκ.
Όπως καταλαβαίνετε, ο εξοπλισμός ήταν βαρύτερος αυτού που συνήθως χρησιμοποιείται για το κλασσικό spinning, μιας και το ψάρεμα θα γινόταν κατά 99% μέσα στο νερό, ώστε να μας παρέχει τη μέγιστη δυνατή ασφάλεια αντιμετωπίζοντας τα ψάρια στο στοιχείο τους. Τα μεγάλα σε μέγεθος τεχνητά, ήταν προορισμένα να προκαλέσουν ευκολότερα τα μεγάλα αρπακτικά και το μέγεθός τους παρείχε τα εχέγγυα ότι δεν θα τα κατάπιναν τα ψάρια, κόβοντας τα παράμαλλα με ευκολία.
Ρουχισμός
Εξοπλισμένοι με vest (σωσίβια), τσάντες πλάτης, απόχες, γάντζους, ψαροβελόνες για το κρέμασμα των ψαριών, grips (τσιμπίδες) και όλα τα απαραίτητα ψαρευτικά αξεσουάρ, τα οποία διαδραμάτισαν το καθένα το δικό του ρόλο, είμαστε 100% καλυμμένοι για παν ενδεχόμενο, αντιξοότητα ή απρόοπτο.
Δεν χρησιμοποιήσαμε μπότες στήθους (waders), αφού ήταν καλοκαίρι και τα νερά αρκετά ζεστά, οπότε αφήσαμε στο μαγιό τον πρώτο λόγο.
Βασικά μας αξεσουάρ οι μακριές μπλούζες UV, τα καπέλα, τα γυαλιά ηλίου και οι μπαντάνες-λαιμουδιέρες, που θα μας προστάτευαν από την μακρόχρονη έκθεση στις βλαβερές ακτίνες του ήλιου. Τέλος, άκρως απαραίτητα ήταν και τα παπουτσάκια θαλάσσης, για την προστασία μας από οτιδήποτε αιχμηρό υπήρχε στο βυθό.
Ψάρεμα
Το ψάρεμα θα γινόταν, όπως είπα και πριν, μέσα στο νερό. Το βάθος όπου θα κινούμασταν ήταν από 50 εκατοστά έως και 1,5 μέτρο νερό. Διάσπαρτες φυκιάδες, απλωμένες στα ρηχά κομμάτια άμμου, ήταν τα σημεία όπου ενέδρευαν τα μεγάλα αρπακτικά.
Η παραλία ήταν αρκετά μεγάλη, ώστε να μας αναγκάσει να ψαρέψουμε για 8+ ώρες προκειμένου να καλύψουμε το 50% περίπου της έκτασής της. Έτσι λοιπόν ξεχυθήκαμε και με αποστάσεις περίπου 60-70 μέτρων μεταξύ μας αρχίσαμε να μαστιγώνουμε τη θάλασσα, χτυπώντας τα τεχνητά μας με μανία, ώστε να προκαλέσουμε κάποιο μεγάλο αρπακτικό.
Ξεκινώντας νωρίς το πρωί, το πρώτο ψάρι είχε την τύχη με το μέρος του, μιας και κατάφερε να κόψει. Αυτό βέβαια ήταν και το μοναδικό χτύπημα που είχαμε για τις επόμενες τρεις ώρες, κάτι που μας έκανε να απελπιστούμε.
Σχεδόν μεσημέρι πια, γυρνούσαμε προς το αυτοκίνητο για να ξεκουραστούμε λίγο, και ενώ ήμασταν χαλαροί από την ησυχία που επικρατούσε εκεί, ήρθε ένα μεγάλο γοφάρι 3,5 κιλών να μας αφυπνίσει και πάλι, και να ανάψει τα αίματα με το ξαφνικό χτύπημα και τα τρελά σάλτα που έκανε μόλις κατάλαβε ότι είχε ξεγελαστεί.
Ευτυχώς, το ψάρι μπήκε στην ψαροβελόνα, και αυτό μας έδωσε δύναμη και αισιοδοξία για να συνεχίσουμε. Μετά από μία ολιγόλεπτη στάση, ορμήσαμε και πάλι με πολύ όρεξη στο νερό. Το απόγευμα εξελίχθηκε με μεγαλύτερη επιτυχία και πολλές επιθέσεις που μας γέμισαν με αδρεναλίνη. Τα σάλτα από τα ψάρια μας έκαναν να ακουγόμαστε αρκετά μέτρα μακριά και τα χαμόγελα πήραν θέση στις απαραίτητες φωτογραφίες.
Η πρώτη μέρα έκλεισε με 4 ωραία ψάρια πριν αποχαιρετήσουμε τον ήλιο. Πλέον, ήταν η ώρα για την ταβέρνα και το ξενοδοχείο! Αρκετά κουρασμένοι και γεμάτοι από ψάρεμα, αποφασίσαμε την επόμενη μέρα να ψαρέψουμε μόνο δύο ώρες το ξημέρωμα. Έτσι και έγινε… Το πρώτο φως μας βρήκε και πάλι μέσα στη θάλασσα, αλλά όπως φάνηκε, τα ψάρια προτιμούσαν να κυνηγήσουν το απόγευμα. Όμως, και πάλι η θάλασσα δεν μας άφησε παραπονεμένους, αφού ένα γοφάρι που ξεπερνούσε τα 4,5 κιλά ήρθε να κλείσει την ψαρευτική μας εκδρομή και να μας δώσει δυνάμεις για το γυρισμό, μιας και μας περίμενε ένα 6ωρο ταξίδι. Στο δρόμο του γυρισμού, είχαμε την ευκαιρία να σχολιάσουμε εκτενώς όσα συνέβησαν αυτό το διήμερο και βλέποντας τα βίντεο που είχαμε καταγράψει στις Go Pro να περάσουν γρήγορα οι 6 ώρες μέχρι τη Θεσσαλονίκη. Αρκεί να σας πω ότι φτάνοντας πίσω, ήδη οργανώναμε την επόμενη εξόρμηση!
Το ψάρεμα με wading είναι ένα αθλητικό ψάρεμα, αρκετά εντυπωσιακό. Κρύβει, όμως, αρκετούς κινδύνους, που πρέπει να τους έχουμε πάντα υπόψη μας. Το γεγονός πως βρισκόμαστε συνεχώς μέσα στο νερό, απαιτεί το σωστό βοηθητικό εξοπλισμό αλλά και αρκετή εμπειρία. Δοκιμάστε το και θα σας εντυπωσιάσει!
Καλές θάλασσες σε όλους!