Πολλοί φίλοι που θέλουν να ξεκινήσουν την τεχνική shore jigging προβληµατίζονται για το ποιά είναι η σωστή επιλογή µηχανισµού.
Ίσως είναι απλό και εύκολο να πούµε, να αγοράσει κάποιος το συγκεκριµένο µοντέλο ή το άλλο, αλλά είναι σηµαντικό να κατανοήσει πώς οδηγήθηκε εκεί, βάσει των κριτηρίων που απαιτούνται. Η αλήθεια είναι πως η τεχνική στο σύνολό της είναι έτσι και αλλιώς πολύ απαιτητική.
Μοτέρ γρήγορο ή αργό;
Η απάντηση είναι ίσως εύκολη. Έχουµε ακούσει να λένε όλοι «γρήγορο», δηλαδή τουλάχιστον 100cm ανά περιστροφή.
Προσέξτε, δεν είναι τόσο σηµαντικό αν ο λόγος περιστροφής (δηλαδή πόσες περιστροφές πραγµατοποιεί η µποµπίνα σε κάθε πλήρη περιστροφή της µανιβέλας) θα είναι 4,9 ή 5,7 ή 6,2. Απλά, αν επιλέξουµε κάποιον 4,9 µηχανισµό, ώστε να εξασφαλίσουµε και την επιθυµητή ροπή, θα πρέπει να είναι µεγάλος σε µέγεθος για να έχει ανάκτηση άνω των 100cm.
Έτσι, σε καµία περίπτωση δεν µπορεί ένα µοτέρ να είναι ταυτόχρονα ελαφρύ, γρήγορο και να διαθέτει αρκετή ροπή. Ένα από τα 3 χαρακτηριστικά θα λείπει.
Γενικά, πάντως, τα γρήγορα µοτέρ είναι πιο βολικά, και όσοι τα έχουµε δοκιµάσει και συγκρίνει µε πιο αργά, το έχουµε καταλάβει. ∆ιαθέτουν πιο γρήγορη κίνηση, µαζεύουν πιο σωστά τα µπόσικα σε έντονο τζιγκάρισµα, ανακτούν επίσης και τα λάσκα ενός ψαριού πιο γρήγορα κατά τη µάχη.
Το αργό, ίσως µας δώσει την ψευδαίσθηση πως ψαρεύουµε µια χαρά, αλλά δεν είναι έτσι. Θα χάσουµε σε σηµαντικό βαθµό την αίσθηση και την επαφή µε τον πλάνο.
Βέβαια, ένα πιο αργό µοτέρ, θα µας εξασφαλίσει περισσότερη ροπή, αλλά η αλήθεια είναι πως µας χρειάζεται λιγότερο, εκτός και αν το ψάρεµά µας είναι τέτοιο που το επιτρέπει. Τέτοια περίπτωση είναι η διαδεδοµένη χρήση σιλικονών, αλλά τότε δεν κάνουµε ουσιαστικά shore Jigging.
Ζύγισµα µοτέρ-καλαµιού
Σε προηγούµενο άρθρο σχετικό µε το καλάµι του shore Jigging, αναφερθήκαµε εκτενώς για το θέµα του ζυγίσµατος καλαµιού και µηχανισµού. Ωστόσο, είναι χρήσιµο να προσθέσουµε κάτι που έχει να κάνει µε το ζύγισµα και αφορά στα µοτέρ µας.
Όταν ένα καλάµι ζυγίζει κάπως καλύτερα µε ένα βαρύτερο µοτέρ, δεν κερδίζουµε µόνο στο θέµα της ισορροπίας. Κερδίζουµε ροπή, µεγαλύτερου µήκους µανιβέλα (και εποµένως, ίσως βολικότερη διαδροµή), καλύτερη απόδοση των φρένων και γενικά υψηλότερη αντοχή για τις ανάγκες µας.
Όλα αυτά, βέβαια, µε αντιστάθµισµα το µεγαλύτερο συνολικά βάρος. Εποµένως, αξίζει; Αν τα βάθη που ψαρεύουµε είναι ρηχά, δηλαδή γύρω στα 25-30 µέτρα, χωρίς ρεύµατα και γενικά επικρατούν ήπιες συνθήκες, ίσως και όχι.
Αν όµως συνδυάζονται όλα αυτά, κάτι που ίσως και να επιζητούµε προκειµένου να εντοπίσουµε τα αλιεύµατά µας, τότε τα πράγµατα δυσκολεύουν και το µεγαλύτερο µοτέρ θα είναι πολύ πιο ξεκούραστο και ικανό να ανταπεξέλθει σε πιο «ακραίες» συνθήκες.
Φρένα µοτέρ
Ξέρουµε ήδη, πως θέλουµε δυνατά, αξιόπιστα και γραµµικά φρένα από τα µοτέρ που χρησιµοποιούµε. ∆εν πρέπει να ξεγελιόµαστε, ούτε από τα πολλά διαφηµιζόµενα φρένα, αλλά ούτε και από κάποια «δήθεν» καινοτόµα χαρακτηριστικά του.
Συγκρίνοντας δύο µοτέρ διαφορετικών εταιρειών, µε διαφηµιζόµενα 10 κιλά φρένα, το ένα µπορεί να αποδίδει σωστά µέχρι τα 8 και το άλλο µέχρι τα 3. Εφόσον επενδύσουµε σε ένα αξιόλογο µοτέρ, πιστεύουµε πως θα δουλεύει σωστά τουλάχιστον τα µισά κιλά από αυτά που αναφέρει.
Στη πράξη όµως, τι επιπλέον ισχύει;
Πρώτον, πρέπει να γνωρίζουµε πως όσο περισσότερο νήµα έχει ξετυλιχτεί από τη µποµπίνα, τόσο πιο σφιχτά θα έχουν γίνει τα φρένα µας. Εποµένως, πρέπει να έχουµε αυτό στο νου µας, γιατί η αρχική µας ρύθµιση θα είναι χαµηλότερη από την πραγµατική.
∆εύτερον, όλα τα µοτέρ εµφανίζουν κούραση και ανοίγουν τα φρένα του µηχανισµού αν τυχόν έχουµε ένα αξιόλογο αντίπαλο, εξαιτίας της αναπτυσσόµενης θερµότητας.
Τρίτον, καλό είναι να γνωρίζουµε εκ των προτέρων το βήµα του µοτέρ, δηλαδή πόσο αυξάνεται ή µειώνεται το φρένο σε κάθε κλικ της πεταλούδας. Συνήθως, τα µικρότερα µοτέρ τείνουν να έχουν µικρότερο βήµα σε σύγκριση µε τα µεγαλύτερα.
Σηµαντικό αυτό, γιατί αν χρειαστεί κατά τη διάρκεια µιας µάχης να αναπροσαρµόσουµε τα φρένα µας, πρέπει να γνωρίζουµε πόσο µπορούµε να ανέβουµε ή πόσο πρέπει να πέσουµε.
Καταπόνηση µηχανισµού
Το shore jigging είναι τεχνική που καταπονεί πάρα πολύ τους µηχανισµούς. Αν σας προτείνει κάποιος έµπειρος ένα µηχανισµό σχετικά ακριβό, ο σηµαντικότερος λόγος που το κάνει είναι η αξιοπιστία του σε βάθος χρόνου.
Φυσικά, τα µοτέρ µας πρέπει να τα προσέχουµε και να τα κρατάµε καθαρά, τόσο στα σηµεία τα οποία είναι µεταβλητά/κινούµενα, όπως και γενικά, για να διώχνουµε το αλάτι.
Ωστόσο, µε βάση την εµπειρία µου στην τεχνική, νοµίζω πως πρέπει να δείχνουµε λίγο παραπάνω προσοχή στα παρακάτω:
– Στο ρόλερ, το οποίο είναι απαραίτητο να γυρίζει πάντα απροβληµάτιστα, καθώς από εκεί περνάει όλο το νήµα και σε αυτό συσσωρεύεται όλη η δύναµη του αλιεύµατος. To roller βοηθά να τυλιχτεί σωστά το νήµα, ώστε να µη δηµιουργούνται τούφες και να µην καίγεται από τριβές.
– Στη βασική συντήρηση. Το πλύσιµο και η λίπανση είναι αναγκαία σχεδόν σε κάθε ψάρεµα.
– Ποτέ δεν θα ξεσκαλώσουµε πλάνο κρατώντας το µοτέρ και πιέζοντας το µηχανισµό, γιατί είναι βέβαιο πως θα δηµιουργήσουµε θέµα στο ρόλερ και στο bail-arm.
– Στο φρένο, µε ένα αξιόλογο αλίευµα που πιθανό θα αντιµετωπίσουµε, πρέπει να προσέξουµε δύο ακόµη στοιχεία. Κατά πρώτο λόγο, την εκκίνηση του φρένου. Αν απαιτηθεί, πρέπει ακαριαία το µοτέρ µας να ανοίγει το φρένο και να µην κολλάει, έστω και στιγµιαία. Η ανελαστικότητα της αρµατωσιάς µας, σε µια τέτοια περίπτωση δεν συγχωρεί τέτοιο θέµα, κάτι που µπορεί να αποβεί µοιραίο και να οδηγήσει σε απότοµο κόψιµο της αρµατωσιάς µας.
To πλύσιμο του μηχανισμού μετά από κάθε ψάρεμα είναι επιβεβλημένο.
– Κάτι άλλο εξίσου σηµαντικό, είναι η γραµµικότητα των φρένων, καθώς όσο και αν θεωρούµε ότι είναι γραµµικά, δεν θα συµβαίνει για πάντα, ούτε κατά τη διάρκεια της µάχης, ούτε σε βάθος χρόνου. Εποµένως, χρειάζονται τακτική συντήρηση και έλεγχο. Άλλωστε, πρόκειται για ένα σηµείο του µοτέρ που µπορεί να πάθει ζηµιά πιο εύκολα.
– Τέλος, ανάλογα και µε τον αριθµό των ψαρεµάτων µας, οι µηχανισµοί πρέπει να περνούν από τακτική συντήρηση, πολύ πιο συχνά από κάθε άλλη τεχνική. Ακόµα και στον παραµικρό θόρυβο, πρέπει να διερευνούµε την πηγή του και το αίτιο που τον προκάλεσε. ∆εν είναι σωστό ο µηχανισµός να βγάζει θορύβους, αλλά πρέπει να µας δίνει πάντα την αίσθηση πως λειτουργεί απροβληµάτιστα και βελούδινα.
– Επίσης, ακόµη και εµείς οι ίδιοι, όταν βιδώνουµε τη µποµπίνα ή τη µανιβέλα, χρειάζεται να προσέχουµε ότι εφαρµόζουν σωστά. ∆υστυχώς, ακόµη και οι ακριβότεροι µηχανισµοί χάλασαν από τέτοιες απροσεξίες.
Πόσα χρήµατα να δώσω για ένα µοτέρ;
Κάθε ερασιτέχνης, όταν ξεκινά µια νέα τεχνική, αναζητά τρόπους να περιορίσει τον προϋπολογισµό του, ώστε να διερευνήσει άµα του ταιριάζει.
Για το shore jigging, καλύτερο είναι να ξεκινήσουµε µε ένα φθηνότερο καλάµι, παρά µε ένα φθηνότερο µηχανισµό. Φυσικά, µια τέτοια φράση είναι πολύ σχετική, γιατί δεν ορίζουµε κάποια συγκεκριµένα όρια σχετικά µε το κόστος. Όπως ξέρουµε, θα βρούµε µηχανισµούς και καλάµια από 50-60 έως και 1000 ευρώ ή ακόµα περισσότερα.
Με ένα καλάµι των 50-60 ευρώ και εφόσον προσέχουµε, θα ψαρέψουµε ευχάριστα, χωρίς θέµατα. Με ένα µηχανισµό αντίστοιχου κόστους, δύσκολα θα συµβεί το ίδιο χωρίς να εµφανιστούν προβλήµατα µετά από µερικά ψαρέµατα.
∆υστυχώς, η αξιοπιστία κοστίζει, δεν είναι όλοι οι µηχανισµοί φτιαγµένοι να αντέχουν την καταπόνηση του shore Jigging. Θα λέγαµε πως δεν γίνεται ένα µοτέρ να έχει προδιαγραφές για shore jigging (ταχύτητα-φρένα-βάρος κτλ.), να είναι φθηνό και ταυτόχρονα αξιόπιστο. Πάλι θα µας λείπει κάποιο από τα τρία χαρακτηριστικά.
Συνοψίζοντας, προτείνουµε να αγοράσουµε ένα βασικό καλάµι και ένα καλύτερο µοτέρ. Αν µας κάνει η τεχνική, πάµε σε καλύτερο καλάµι. Αν δεν µας ταιριάζει, το καλύτερο µοτέρ που διαλέξαµε έχει µεγαλύτερη µεταπωλητική αξία και έτσι θα βρούµε τρόπο να το δώσουµε εύκολα.
Στόχος µας είναι, εφόσον επιλέξουµε να δοκιµάσουµε την τεχνική, να το διερευνήσουµε όσο το δυνατόν καλύτερα, ώστε η επιλογή µας σχετικά µε το αν µάς ταιριάζει ή όχι, να είναι αντικειµενική.
Είναι σίγουρα και θέµα τύχης, αλλά πάντα προσπαθούµε να αφήνουµε όσο µπορούµε λιγότερα πράγµατα στην τύχη! Καλό χειµώνα φίλοι µου!