Το ψαροτούφεκο είναι η πλέον επιλεκτική, µα συνάµα και η πλέον συναρπαστική µέθοδος αλιείας. Η απαίτηση να βρίσκεται και να καταδύεται µε άπνοια ο άνθρωπος στη θάλασσα, µας παρέχει εξαιρετικές εικόνες και συχνά όµορφα θηράµατα.
Η καταγραφή των πιο ιδιαίτερων ψαριών που βγάζουµε, αποτελεί συνήθη πρακτική, κυρίως µέσω φωτογραφιών και των ανάλογων αφηγήσεων που ενίοτε τις πλαισιώνουν. Μια πιο επίσηµη (και για κάποιους ίσως κάπως πιο µαταιόδοξη) έκφραση των παραπάνω, είναι η κατοχύρωση των ρεκόρ µεγέθους ανά είδος ψαριού, αλιευµένων µε ψαροτούφεκο. Τρεις κύριοι οργανισµοί ασχολούνται µε αυτή τη διαδικασία, IUSA, IBSRC και ESRA, ενώ η διαδικασία για να καταχωρηθεί ένα αίτηµα αναγνώρισης ρεκόρ, είναι πανοµοιότυπη και στους τρεις. Ένα σετ φωτογραφιών µε µετρήσεις των διαστάσεων του ψαριού, η ζύγισή του σε πιστοποιηµένη ζυγαριά, µια αίτηση, καθώς και µερικά ακόµα στοιχεία, είναι απαραίτητα. Στην ιστοσελίδα κάθε ενός οργανισµού, µπορεί κανείς να αναζητήσει αναλυτικά τα απαιτούµενα δικαιολογητικά, καθώς και να πλοηγηθεί στα ήδη καταχωρηµένα αλιεύµατα. Ας ρίξουµε λοιπόν µια συνοπτική µατιά.
www.iusarecords.com
- Οργανισµός µε έδρα τις Η.Π.Α.
- Αναγνώριση παγκόσµιων ρεκόρ ανά είδος ψαριού.
- Πολλά µεσογειακά είδη είναι ανοιχτά ρεκόρ!
- Προσοχή στη λίστα µε τα µη επιτρεπτά είδη (π.χ. ο ροφός, Epinephelus marginatus).
- Ξεχωριστές κατηγορίες µεταξύ ανδρών-γυναικών, καθώς και µεταξύ όσων ψαρεύουν µε ψαροτούφεκο ή σφενδόνη.
www.freedive.net/ibsrc
- Οργανισµός µε έδρα τις Η.Π.Α.
- Αναγνώριση παγκόσµιων ρεκόρ, αλλά και ιδιαίτερων/σπάνιων συλλήψεων.
- Αποκλειστικά για πελαγίσια θηράµατα, όπως αναφέρεται στον σχετικό πίνακα ειδών που είναι αναρτηµένος στην ιστοσελίδα τους.
www.esrarecords.kingeshop.com
- Νεοσυσταθείς οργανισµός στα χνάρια του IUSA, µε περισσότερο µεσογειακό προσανατολισµό.
- Αναγνώριση ευρωπαϊκών ρεκόρ και ιδιαίτερων συλλήψεων.
Στη µεσογειακή πραγµατικότητα, το ψάρεµα που αποσκοπεί αποκλειστικά σε θηράµατα ρεκόρ, είναι σίγουρα κάτι ξένο, και όχι άδικα. Αντίθετα, κάποιοι ωκεάνιοι συνάδελφοι έχουν αναγάγει αυτή την αλιευτική δραστηριότητα σε βασική επιδίωξη. Επανερχόµενοι στα δικά µας όµως, σίγουρα δε µπορούµε να αναφερθούµε σε µια καθηµερινή δυνατότητα. Είναι ωστόσο ένα ενδεχόµενο που θα πρέπει να υπάρχει έστω στο πίσω µέρος του µυαλού µας, στην ευχάριστη περίπτωση κάποιας ιδιαίτερης σύλληψης. Οι λόγοι είναι αρκετοί και σίγουρα βαθύτεροι από το φλοιό µαταιοδοξίας που φαινοµενικά περιβάλλει τη συγκεκριµένη επιδίωξη. Σε ηθικό αν θέλετε επίπεδο, αναδεικνύεται το ύψιστο χαρακτηριστικό του υποβρύχιου ψαρέµατος, η επιλεκτικότητα. Γιατί σκοπός είναι να µην παίρνουµε από τη θάλασσα ότι βρούµε να κινείται στο βυθό της, άλλα ένα όµορφο θήραµα, το οποίο θα καλύψει κάτι παραπάνω από τις διατροφικές µας ανάγκες. Επιπρόσθετα, πρόκειται για µια καταγραφή µε αντοχή στο χρόνο, ένα ορόσηµο για την αποφυγή των υπερβολών που συχνά µας προσάπτουν ότι υποπίπτουµε µιλώντας για µεγέθη ψαριών. Μιλάµε λοιπόν για έναν τρόπο πιστοποίησης των λεγόµενών µας! Επίσης σηµαντική παράµετρος είναι, ότι τα δεδοµένα από τις συλλήψεις καταγράφονται και χρησιµοποιούνται από την επιστηµονική κοινότητα. Πρόσφατα µάλιστα, µια αναµφισβήτητα σπάνιου µεγέθους ούγενα (diplodus puntazzo) 6,2 κιλών που χτυπήθηκε στην Ισπανία, αφού αναγνωρίστηκε ως ρεκόρ, κατόπιν -και µε την συνδροµή της ESRA- δωρίστηκε στο εκεί κέντρο ιχθυολογικών µελετών.
Εγχώρια στατιστικά στοιχειά
- Έλληνες ψαροκυνηγοί κατέχουν (τη στιγµή που γράφεται το παρόν) τέσσερα παγκόσµια ρεκόρ στη λίστα του IUSA.
- Τα ίδια θηράµατα έχουν επίσης αναγνωριστεί και ως ευρωπαϊκά ρεκόρ, από τον ESRA.
- Τόσο στον ESRA, όσο και στον IBSRC, συναντάµε Έλληνες ψαροκυνηγούς ως µέλη των συµβουλίων των οργανισµών.
Ελληνες κάτοχοι ρεκόρ στους διεθνείς οργανισµούς
Ο Μανώλης Περιστέρης είναι μάλλον ο πρώτος έλληνας όπου γράφτηκε στην παγκόσμια ιστορία του ψαροτούφεκου πιάνοντας μία πίγγα (mycteroperca rubra) 7 κιλών τον Αύγουστο του 1999. (Επάνω φωτογραφία)
Ο Χρίστος Σιμάτης με το δεύτερο προσωπικό του παγκόσμιο ρεκόρ, ένα λαβράκι (dicentrarchus labrax) βάρους 9,8 κιλών! Πιάστηκε τέλη Δεκεμβρίου του 2012. (Επάνω φωτογραφία)
Ο Στέλιος Κόστογλου με μια μεγάλη λίτσα (Lichia amia) 30 κιλών. Πιάστηκε Απρίλιο του 2009. (Επάνω φωτογραφία)
Ο Χρίστος Σιμάτης με το πρώτο προσωπικό του παγκόσμιο ρεκόρ, ένα φαγγρί κορωνάτο (dentex gibbosus) βάρους 9,9 κιλών! Πιάστηκε το 2011. (Επάνω φωτογραφία)
