Ψαροντούφεκο: Η αλλοπρόσαλλη συναγρίδα (βίντεο)
Έχει τύχει σε όλους μας, σε άλλους περισσότερο-σε άλλους λιγότερο, να γινόμαστε μάρτυρες συμπεριφορών που δεν έχουμε ξαναζήσει.
Στα ψάρια ισχύουν κάποιοι κανόνες στο κυνήγι τους, που αλλάζουν με κάποιους παράγοντες όπως εποχή, διαύγεια, βάθος, κατεύθυνση επίθεσης, ρεύμα κ.α. Ένας έμπειρος υποβρύχιος ψαροκυνηγός γνωρίζει πώς να κινηθεί στις εκάστοτε συνθήκες, σύμφωνα με την εικόνα που παρουσιάζεται στη θέαση ενός θηράματος…
Στο τόπο που βρίσκομαι και ψαρεύω αυτή τη στιγμή, τα ψάρια του τόπου, ασχέτως ρευμάτων και καιρού, έρχονται συνήθως από τα αριστερά μου. Με αυτό κατά νου, τα καρτέρια μου δεν βλέπουν προς το κατέβασμα του βυθού αλλά προς την ανοιχτωσιά του τόπου ή και προς τα ρηχά του, παράλληλα με την ακτή.
Οι συναγρίδες της περιοχής δε, όταν εμφανίζονται σε αυτόν τον τόπο, ή είναι πολύ δεκτικές εξ αρχής ή δεν θα έρθουν ποτέ μιας και το κομμάτι εδώ είναι πολύ ψαρεμένο. Ποτέ δεν μου έχει τύχει να υπάρχει ενδιάμεση κατάσταση, δηλαδή να επιμένω και να αλλάξουν συμπεριφορά. Όταν τα ψάρια είναι φρεσκοανεβασμένα (όπως λέμε) διακρίνονται πολύ εύκολα από το δυνατό μωβ χρώμα σε συνδυασμό με όλες τις υπόλοιπες έντονες αποχρώσεις.
Αυτές οι συναγρίδες είναι ψάρια που μόλις έχουν ανέβει στα ρηχά από τις βαθύτερες ζώνες που συνορεύουν με την ακτογραμμή και το χαρακτηριστικό τους είναι πως πλησιάζουν εύκολα και πολύ δεκτικά. Αυτή τη φορά λοιπόν, βλέπω ότι το ψιλό έχει έντονη νευρικότητα πριν φτάσω στα πόστα μου, οπότε ξεκινάω λίγο πιο πίσω τα καρτέρια μου. Στη βουτιά που ακολουθεί, βιώνω το εξής σκηνικό.
Η ζωή του σημείου μου δείχνει ότι υπάρχει ψάρι πολύ κοντά μου και πριν καλά-καλά προσγειωθώ τελείως και κρύψω το σώμα μου, διακρίνω πίσω από έναν βράχο τη σιλουέτα μιας συναγρίδας. Υπολογίζω ότι το ψάρι θα ανέβει από αριστερά του βράχου μιας και φαίνεται να με έχει αισθανθεί στη περιοχή αλλά δε με έχει δει ακόμη…
Ο υπολογισμός αποδεικνύετε λάθος, το ψάρι εμφανίζεται στα δεξιά του βράχου και μόλις με αντιλαμβάνεται εξαφανίζεται ακαριαία με απίστευτη ταχύτητα! Από τη στιγμή που είχα ακόμη αποθέματα άπνοιας, συνέχισα το καρτέρι μου και έστριψα το όπλο προς το σημείο που χάθηκε μήπως και έρθει άλλο ψάρι ή το κοπάδι της από εκεί.
Το ψάρι τελικά εμφανίζεται πάλι, το ίδιο αστραπιαία και ακινητεί με μια τελείως αψυχολόγητη κίνηση. Δείχνει ότι διστάζει, με τσεκάρει και φαίνεται ότι θα κρατήσει μια απόσταση ασφαλείας σε όλη τη διάρκεια του καρτεριού…
Αντιθέτως όμως! Το ψάρι ξανά επιταχύνει ακαριαία και με διακυμάνσεις στην ταχύτητα της, οριακά προλαβαίνω να διορθώσω τη βολή μου η οποία ευτυχώς το έπληξε καίρια.
Ένα μικρό μπλέξιμο της μισινέζας στην κεφαλή του όπλου δεν μου δημιούργησε το παραμικρό πρόβλημα αφού η συναγρίδα δέχτηκε «εγκεφαλική» βολή και «έπεσε» ακαριαία. Έτσι τελείωσε όμορφα μια σύλληψη η οποία μου ήταν αδύνατο να πιστέψω πως θα ολοκληρωθεί όταν αρχικά είδα τη πρώτη αντίδραση του ψαριού στο καρτέρι μου.
Ειλικρινά, δεν περίμενα με τίποτα να καταφέρω να πιάσω την συγκεκριμένη συναγρίδα, την οποία εξομολογούμε, πως κατά την διάρκεια των στιγμών της ενέδρας, τη χαρακτήρισα ως την πλέον αλλοπρόσαλλη που έχω συναντήσει ποτέ !!
