Από ότι ακούω από τον πατέρα µου, το θείο µου, και πολλούς ερασιτέχνες ψαράδες στο µαγαζί µας, το λιµάνι της Καβάλας κρατούσε ανέκαθεν πολλές τσιπούρες, από Απρίλη µέχρι τον Οκτώβριο. Τα µεγέθη µερικών ψαριών φθάνουν σε βάρος ρεκόρ.
Ψάρεµα µε «παγίδες»
Τα µεγάλα αγκίστρια ονοµάζονται «παγίδες», γιατί τα ογκώδη δολώµατα που τα «συντροφεύουν» δε µπορούν να χαλάσουν εύκολα από τα µικρόψαρα, όση ώρα περιµένουν τη λαίµαργη τσιπούρα να βοσκήσει στα «άσπρα-µαύρα» για κοχλιούς, όστρακα, τσουτσούνια, φαραώ, καβούρια και διάφορα άλλα ηµερήσια δολώµατα. Στη συνέχεια, για να µη βαρεθούµε έχουµε ένα ή δυο πιο ελαφρά καλαµάκια (ledgering) και τα ψαρεύουµε µε αρµάτωµα για µουρµούρες και κακαρέλους (λεπτά µονάγκιστρα και διπλαράκια), φροντίζοντας να είµαστε στηµένοι δίπλα στα αρχικά καλάµια, παρακολουθώντας τα µαϊµουδάκια (ειδοποιητές).
Όταν ακούσουµε τα χαλαρά (λυτά) φρένα των baitrunner να γυρίζουν αργά, δίνουµε λίγα ακόµα περιθώρια προσµονής. Αντίθετα, στο νευρικό τράβηγµα των ψαριών χρειάζεται άµεσο γύρισµα της µανιβέλας και κάρφωµα. Βέβαια, η απόχη εννοείται ότι θα είναι δίπλα µας, για να βγάλουµε το ψάρι στη στεριά µε ασφάλεια.
Η µάνα αποτελεί το καλύτερο δόλωµα για τις παγίδες µας αφού δεν µπορούν να την χαλάσουν εύκολα τα µικρόψαρα. Εδώ βλέπετε µια µάνα, πως έχει περαστεί σωστά στο αγκίστρι µας.
Αρµατωσιά για µεγάλες τσιπούρες
Τα παράµαλλά µας τα έχουµε έτοιµα, δεµένα, µε θηλιά στη µία άκρη τους. Με τη βοήθεια βελόνας δόλωσης, περνάµε το δόλωµά (µάνα ή µεγάλο µονοδόλι) στο παράµαλλο, καταλήγοντας στο αγκίστρι µας. Στη συνέχεια περνάµε τη θηλιά στη στριφταροπαραµάνα της αρµατωσιάς µας.
Αρµατωσιά για µικρότερες τσιπούρες, σαργούς, µεγάλες µουρµούρες, κακαρέλους και ψαρέµατα σε φυκιάδες
Το µονοδόλι εισαγωγής αποτελεί ένα θαυµάσιο δόλωµα για όλα τα ψάρια. Το µειονέκτηµά του είναι ότι τρώγεται εύκολα από τα µικρόψαρα. Συνήθως το χρησιµοποιούµε για ψαρέµατα σε φυκιάδες, όπου στο παράµαλλό µας τοποθετούµε ένα ανυψωτικό (floater), ώστε το δόλωµα να βρίσκεται πάνω από τις φυκιάδες. Το µήκος του παράµαλλου είναι γύρω στα 30-40 εκατοστά, λίγο µεγαλύτερο από το ύψος που έχουν συνήθως οι φυκιάδες. Αν καταφέρουµε να βρούµε και ντόπια µονοδόλια τότε είµαστε σε ακόµη πλεονεκτικότερη θέση.
Άλλα εποχιακά ψαρέµατα
Η Καβάλα και η γύρω περιοχή ήταν και εξακολουθεί να είναι ένας καλός ψαρότοπος, για µεγάλη ποικιλία ψαριών και για τεχνικές τόσο παράκτιες όσο και «σκαφάτες».
• Εκτός από τις µεγάλες τσιπούρες που µπορούµε να τις αναζητήσουµε µε την τεχνική της «παγίδας» κυρίως κατά τους µήνες Απρίλιο έως Οκτώβριο, έχουµε τις µουρµούρες που κάνουν κοπαδιαστά την εµφάνισή τους, ξεκινώντας το Μάρτιο από το Πόρτο Λάγος και ανηφορίζοντας προς τα πάνω. Οι µουρµουροψαράδες πραγµατοποιούν απίστευτες ψαριές αν τις πετύχουν, µε κοµµάτια πολύ σεβαστού µεγέθους.
• Οι µουρµούρες πάντως είναι ψάρια σε αφθονία µέσα στο λιµάνι της Καβάλας ακόµη και το καταχείµωνο.
• Τους µήνες Οκτώβριο και Νοέµβριο τα αφρόψαρα κατακλύζουν την περιοχή, και ακόµα και το λιµάνι βρίθει γοφαριών και παλαµίδων.
• Κακαρέλοι και µεγάλοι σαργοί είναι µόνιµοι κάτοικοι, καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Όµως µετά τους πρώτους νοτιάδες του Σεπτέµβρη, αφήνουν στην άκρη τις φοβίες και τους ενδοιασµούς, γιαλώνουν και αρπάζουν µε όρεξη τα δολώµατά µας, είτε πρόκειται για «θύµατα» του απίκο, είτε τρόπαια του casting. Το καλοκαίρι θα τους βρούµε σε βαθύτερα νερά, µε τη Θάσο να έχει την τιµητική της.
• Τις συναγρίδες θα τις συναντήσουµε γιαλωµένες από αρχές του Απρίλη µέχρι και Σεπτέµβριο. Μάλιστα, το κατακαλόκαιρο µπορεί να έχουµε επιτυχίες ακόµη και µε heavy casting στο εξωτερικό του λιµανιού.
• Τα καλαµάρια κατακλύζουν τα βαθιά κοµµάτια ολόκληρο το καλοκαίρι και τα συναντάµε µε το σκάφος µας, ενώ όταν αρχίσουν τα πρώτα κρύα θα γεµίσουν τις ρηχαδιές σε βάθη 15 ή και λιγότερα µέτρα.
• Φεβρουάριο, Μάρτη και Απρίλη, οι φίλοι του ψαρέµατος της σουπιάς θα έχουν τη δυνατότητα για πλούσιες συγκινήσεις.
Αλλά δεν τελειώνουµε εδώ. Σε κάποιο επόµενο τεύχος, θα αναφερθούµε αρκετά αναλυτικά σε πολλά από τα ψαρέµατα της ευρύτερης περιοχής.