Σκανάροντας με το βυθόμετρο σε άγνωστους τόπους
Ζούμε σε μια γωνιά του κόσμου που λέγεται Ελλάδα, όπου όλα θυμίζουν παράδεισο! Αλήθεια, ποια μεριά τούτης της πατρίδας δεν είναι ωραία από το πρώτο φως του ήλιου;
Ακόμα και μέχρι το δειλινό, αυτήν την εποχή μοσχοβολούν τα άνθη του γιασεμιού και της γαζίας! Είναι η εποχή που όλοι προσμένουν υπομονετικά για να χαρούν – όσοι τα καταφέρνουν οικονομικά, μετά τις οικονομικές συνέπειες της λαίλαπας που μας ταλαιπωρεί- λίγες μέρες ανάπαυλας και ξεκούρασης, λίγες μέρες έξω από τα προβλήματα και τη ρουτίνα της καθημερινότητας, ώστε να γεμίσουν της μπαταρίες τους για τον υπόλοιπο χρόνο.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που «τρελαίνονται» για το ψάρεμα, οπότε θα φορτώσουν το σκάφος στο αυτοκίνητο και θα τραβήξουν για μια παραλία σε κάποια γωνιά της Ελλάδας, είτε θα επισκεφθούν με το σκάφος τους ένα νησί, από τα εκατοντάδες του Αιγαίου ή του Ιονίου. Όπως και να έχει, όλοι εμείς οι εραστές της θάλασσας, ανυπομονούμε να φτάσει η ώρα για τις διακοπές και ιδιαίτερα αυτές που θα περάσουμε κοντά στη γαλανή ψαρεύοντας.
Ψάρεμα! Αυτή η δραστηριότητα που σε γεμίζει εσωτερικά και αν δώσει ο Θεός να πιάσεις και κανένα ψάρι, γεμίζεις και το τραπέζι σου με τους φίλους. Όπως συνηθίζω να γράφω, αναπόσπαστο κομμάτι του εξοπλισμού του σύγχρονου ψαρά από τη βάρκα, είναι το βυθόμετρο. Οι πληθυσμοί των ψαριών έχουν συρρικνωθεί κατά πολύ και τα εναπομείναντα ψάρια έχουν μάθει τις «κακοτοπιές» και έχουν πονηρέψει πολύ. Κατά τις διακοπές μας, πολλές φορές επισκεπτόμαστε μέρη άγνωστα σε εμάς, χωρίς να γνωρίζουμε κάποιο στίγμα.
Εκεί, το βυθόμετρο σε συνδυασμό με το βυθομετρικό χάρτη του πλότερ, θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στην εύρεση του σωστού σημείου, στο οποίο θα επιχειρήσουμε να ψαρέψουμε. Παρ’ όλη τη λαχτάρα που έχει ο φίλος ψαράς για να πιάσει το καλάμι στο χέρι, πρέπει συνειδητά να αφιερώσει κάποιες ώρες στην ανίχνευση του τόπου που προτίθεται να ψαρέψει, δηλαδή να επισκεφθεί τα σημεία τα οποία παρουσιάζουν υψομετρική διαφορά, βάσει του βαθομετρικού χάρτη.
Από αυτά τα σημεία, θα επιλέξει εκείνα που συνδυάζουν πέτρα και βούρκο ή άμμο. Το σύστημα ανίχνευσης υλικών πυθμένα (BDS) της FURUNO, έχει φτιαχτεί για να μπορεί να δώσει στο χειριστή του βυθομέτρου την παραπάνω πληροφορία με ακρίβεια. Έτσι, στο κάτω μέρος της οθόνης μάς πληροφορεί για τη σκληρότητα και τη σύσταση του πυθμένα, είτε με γράφημα, είτε με συνδυασμό τεσσάρων χρωμάτων.
Από τα στίγματα με πετρώδη βυθό που θα εντοπίσουμε, θα επιλέξουμε αυτά που ανιχνεύσαμε ψιλό. Εδώ, μάλιστα, είναι όλη η ουσία της υπόθεσης, καθώς –κακώς- πολλοί χειριστές βυθομέτρων ανιχνεύουν το βυθό περιμένοντας και ανυπομονώντας να δουν ψάρια. Ας μην ξεχνάμε ότι ο κώνος ανίχνευσης καλύπτει συγκεκριμένα μέτρα σε διάμετρο.
Για παράδειγμα, αν δουλεύουμε τον αισθητήρα P66 Της Airmar και ανιχνεύουμε ένα βάθος 40 μέτρα με τη συχνότητα των 200Khz (συχνότητα που συνηθίζουμε να χρησιμοποιούμε στα ρηχά νερά, γιατί μας δίνει λεπτομέρεια των στόχων), αυτό που βλέπουμε στην οθόνη του οργάνου βρίσκεται σε έναν κώνο με διάμετρο βάσης περίπου 8 μέτρα. Συνεπώς, τα ψάρια που κινούνται ανάμεσα σε πέτρες, ακόμα και κάτω από τη βάρκα, αλλά και αυτά που είναι έξω από την ακτίνα των τεσσάρων μέτρων, θα είναι αόρατα στην οθόνη μας.
Όμως, οι συνθήκες που έχουν κάνει αυτά τα ψάρια να είναι εκεί, είναι ορατές και αδιάψευστες, και αυτές δεν είναι τίποτα άλλο από το ψιλό, δηλαδή τα μικρόψαρα που κυκλοφορούν στην περιοχή. Άρα, ανακεφαλαιώνοντας, αυτό που πρέπει να αναζητεί ο χειριστής ενός βυθομέτρου καθώς αποτελεί σοβαρή ένδειξη για πιθανή παρουσία μεγάλων θηρευτές, είναι το ψιλό, το οποίο και θα επεκτείνεται αρκετά μέτρα πάνω από τον πυθμένα. Έτσι, θα επιλέξουμε αυτές τις περιοχές από κάποιες άλλες, ώστε να δοκιμάσουμε να ψαρέψουμε με την τεχνική μας.
Ο φίλος που θα επιλέξει να ψαρέψει βαθύτερα με τη δύναμη του Chirp, για μεγάλους θηρευτές όπως τα φαγκριά και τα τσαούσια, θα πρέπει να δώσει μεγάλη σημασία όχι τόσο στους ίδιους τους στόχους των ψαριών, που πολλές φορές μπορεί να μην είναι εμφανή, αλλά στην κίνηση των κοπαδιών των μικρόψαρων, καθώς αυτά θα προδώσουν το σημείο ενέδρας των μεγάλων θηρευτών. Όμως, όπως και να έχει, εάν δεν έρθει το strike και τελικά δεν μπει ψάρι στο ψυγείο μας, δεν θα πρέπει να στενοχωριόμαστε και να απογοητευόμαστε.
Η τέχνη του ψαρέματος χτίζεται λιθαράκι λιθαράκι. Θυμάμαι, όταν ένας παλιός, καλός φίλος που δεν βρίσκεται πια κοντά μας, με έπαιρνε από το χέρι και με σεργιανούσε στα πρώτα μονοπάτια του ψαρέματος και συνήθιζε να λέει: «Κάθε ψάρι που θα φέρνεις, θα έχει δέκα ψάρια χαμένα από πίσω του!», που σημαίνει ότι από τα λάθη σου μαθαίνεις.
Μην ξεχνάτε, το ψάρι είναι απλά η δικαιολογία, ο στόχος είναι να περάσουμε καλά και να ξεκουράσουμε το μυαλό μας. Το ψάρεμα είναι το τελευταίο φάρμακο πριν τον ψυχίατρο!
Keep fishing!