Ο χειµώνας δείχνει να µπαίνει δυναµικά και οι έντονες βροχές που έχουν ήδη πέσει έχουν γεµίσει τα ποτάµια. Oι εκβολές τους έχουν ενεργοποιηθεί δηµιουργώντας τις κατάλληλες συνθήκες για το ψάρεµα του λαβρακιού.
Το λαβράκι είναι το πολυπόθητο ψάρι για όλους τους spinners. Είναι θα έλεγα από τα δύσκολα ψάρια του spinning και η σύλληψή του από τον ψαρά θεωρείται σχεδόν κατόρθωµα, ενώ κάποιο µεγάλο του είδους σίγουρα θα ανεβάσει την ψαρευτική µας «καριέρα» ένα επίπεδο. Η κάθε πληροφορία γι’ αυτό το ψάρι, είναι πολύ σηµαντική για να µπορέσουµε να κατανοήσουµε τις συνήθειές του και να φτάσουµε στο επιθυµητό επίπεδο να έχουµε αρκετές επιτυχίες.
Ακόµα και οι εκβολές από ένα µικρό ρυάκι, µπορεί να επιφυλάσσουν µεγάλες εκπλήξεις.
Λίγα χρήσιµα γι’ αυτό
Το λαβράκι, εκτός από το θαλασσινό νερό αγαπά εξίσου και το υφάλµυρο, αλλά ακόµα και το γλυκό νερό. Ώριµο µπορεί να θεωρηθεί όταν ξεπεράσει τα 32 εκατοστά, το µέγιστο µήκος του φτάνει τα 103, ενώ το κοινό µήκος του στις θάλασσές µας είναι περίπου 50 εκ. Το µέγιστο δηµοσιευµένο βάρος του φθάνει τα 12 κιλά! Τα ενήλικα ψάρια κατοικούν σε βάθη έως και 100 µέτρα, αλλά πιο συχνή είναι η παρουσία τους σε ρηχά νερά.
Τους χειµερινούς µήνες θα προτιµήσουν τις ρηχές αµµώδεις και λασπώδες παραλίες, τις εκβολές και τα ποτάµια που «µπερδεύονται» µε παράκτια ύδατα, τις λιµνοθάλασσες και τα µικρά ή µεγάλα λιµάνια. Τους καλοκαιρινούς και ζεστούς µήνες όµως, θα προτιµήσουν τα βαθιά νερά. Τα µικρά του είδους φαίνεται να δηµιουργούν και να κυκλοφορούν σε µικρά κοπάδια, αλλά τα µεγάλα και ενήλικα είναι λιγότερο αγελαία και συνήθως προτιµούν να κυκλοφορούν σχεδόν µόνα τους.
Οι διατροφικές τους προτιµήσεις περιλαµβάνουν γαρίδες, καβουράκια, µαλάκια και διάφορα µικρά ψαράκια. Τα νεαρά τρέφονται µε ασπόνδυλα, ενώ όσο µεγαλώνουν και ενηλικιώνονται προτιµούν περισσότερο τα ψάρια. Εδώ θέλω να αναφέρω, ότι ενώ δεν έχει αναφερθεί πουθενά πως το λαβράκι έχει κανιβαλιστικές τάσεις και διαθέσεις, εντούτοις έχουµε βγάλει λαβράκι που είχε µέσα στο στόµα του ένα µικρότερο του είδους.
Στη Μεσόγειο, η πρώτη σεξουαλική τους ωριµότητα παρατηρείται γενικά µεταξύ δύο και τεσσάρων ετών και η περίοδος αναπαραγωγής εξελίσσεται συνήθως το χειµώνα (αν και στις νότιες περιοχές µπορεί να συµβεί και την άνοιξη).
Ο χρωµατισµός του είναι ασηµί έως γκριζωπό-µπλε στη ράχη, ενώ οι πλευρές του έχουν χρώµα ασηµί και η κοιλιά µερικές φορές έχει κίτρινες αποχρώσεις. Τα νεαρά άτοµα µπορεί να έχουν κάποια µαύρα σηµάδια, ειδικά στην πλάτη, αλλά αυτά εξαφανίζονται όταν ενηλικιωθούν.
Κατανοµή – διασπορά περιοχής των λαυρακιών.
Τέλος, η γνωστή κατανοµή του όπως βλέπετε και στη κατανοµή – διασπορά περιοχής των λαυρακιών, εντοπίζεται στον Ανατολικό Ατλαντικό από τη Νορβηγία µέχρι το Μαρόκο, µε πολύ έντονη παρουσία στις ακτές της Αγγλίας, της Ουαλίας και της Πορτογαλίας, αλλά και τα Κανάρια Νησιά και τη Σενεγάλη, και φυσικά από τη Μεσόγειο έως και τη Μαύρη Θάλασσα. Ξεκινώντας, θα αναλύσουµε ένα προς ένα τους τόπους που µπορούµε να τα ψαρέψουµε, ώστε να αυξήσουµε τις επιτυχίες µας.
Spinning για λαβράκια στα Λιµάνια
Όλοι γνωρίζουµε ότι τα λιµάνια αποτελούν τον εύκολο τρόπο για να βρούµε τα λαβράκια. Αυτό φυσικά δεν είναι τυχαίο, αφού τα λαβράκια µπαίνουν µέσα σε αυτά για να τραφούν, αλλά και γιατί εκεί νιώθουν ασφάλεια, που τους την εξασφαλίζουν κατά κάποιο τρόπο τα καράβια, οι βάρκες και τα καΐκια που ελλιµενίζονται σε αυτά.
Εκεί µέσα θα βρουν την τροφή τους, τόσο από τα µικρόψαρα που υπάρχουν, όσο και από τα καΐκια που ξεψαρίζουν τα δίχτυα τους. Οπότε το πρώτο σηµείο που θα πρέπει να δοκιµάσουµε να ρίξουµε τα τεχνητά µας, είναι στην περιοχή που δένουν τα ψαράδικα.
Εδώ πρέπει να κρατήσουµε µια απόσταση ασφαλείας, ώστε αν πιαστεί κάποιο καλό λαβράκι να µην το χάσουµε, γιατί µόλις νιώσουν ότι έχουν πιαστεί και κινδυνεύουν, ενστικτωδώς πηγαίνουν στους κάβους των καϊκιών ή στις τσαµαδούρες για να απαλλαχτούν από το τεχνητό, και πολλές φορές µάλιστα τα καταφέρνουν. Σε αυτήν την περίπτωση, αν δούµε ότι δε µπορούµε να διαχειριστούµε το ψάρι και πηγαίνει προς τους κάβους ή κάτω από τα πλεούµενα, θα πρέπει να σφίξουµε τα φρένα εντελώς και ίσως έτσι σώσουµε την κατάσταση.
Ένα δεύτερο σηµείο που θα δοκιµάσουµε µέσα στο λιµάνι, είναι οι γωνίες του, ειδικά αν δεν φωτίζονται, µιας και εκεί θα έχει στήσει σίγουρα το καρτέρι του κάποιο λαβράκι για το πιθανό θήραµά του. Εκεί, θα πρέπει να ρίξουµε από άλλο σηµείο της γωνίας και όχι να πάµε πάνω από αυτή. ∆ηλαδή θα φροντίσουµε να περάσουµε το τεχνητό µας από τη γωνία ή κοντά της, και όχι να πάµε εµείς από πάνω και να µας δει το ψάρι. Γενικά, η παρουσία µας στα λιµάνια πρέπει να είναι διακριτική και να φροντίζουµε να µη µας βλέπουν τα ψάρια. Αν χρειαστεί µάλιστα θα πρέπει να ψαρέψουµε ακόµα και χαµηλωµένοι ή κρυµµένοι και πάντα να φροντίζουµε να µην πέφτει η σκιά µας µέσα στο νερό. Μπορούµε πχ. να περνάµε πίσω από τις φωτιζόµενες κολώνες και όχι µπροστά από αυτές.
Λαβράκια σε παραλία µε χρήση wader.
Spinning για λαβράκια στις Παραλίες
Οι παραλίες είναι και αυτές ένα πολύ καλό µέρος για να αναζητήσουµε λαβράκια. Αυτές µπορούµε να τις ψαρέψουµε τόσο απ’ έξω, όσο και από µέσα µε τη χρήση waders, αρκεί φυσικά να µην έχει καιρό. Οι καλύτερες συνθήκες για να ψαρέψουµε από έξω, είναι η θαλασσοταραχή.
Ακόµα και µε ήρεµη θάλασσα, οι παραλίες µπορούν να µας δώσουν καλά ψάρια τη µέρα ή τη νύχτα, και ειδικά το χειµώνα µε τεχνητά WTD (walk the dog) ή µε δολώµατα για ρηχά νερά τύπου shallow. Όπως έχω αναφέρει και σε παλαιότερο άρθρο µου, αν έχουµε τον εξοπλισµό και την εµπειρία να τα ψαρέψουµε από µέσα, οι τόποι αναζήτησης είναι τα διάσπαρτα κοµµάτια ποσειδωνίας που υπάρχουν στις παραλίες. Εκεί µέσα κάνουν τα καρτέρια τους τα λαβράκια και εκεί γενικά αναζητούν την τροφή τους.
Άλλα σηµεία που θα φροντίσουµε να στείλουµε και να περάσουµε τα τεχνητά µας, είναι κάποια µονόπετρα που ξενερίζουν, αλλά ειδικότερα αν υπάρχουν πλάκες, είναι σχεδόν σίγουρο ότι στο κόψιµό τους, εκεί δηλαδή που ενώνονται µε την άµµο, θα έχει το καρτέρι του κάποιο λαβράκι. Γενικά, για να µας «τραβήξει» µια παραλία να την ψαρέψουµε, δε θα πρέπει να αποτελείται εσωτερικά από σκέτη άµµο. Τα κοµµάτια ποσειδωνίας, οι πλάκες και τα µικρά ή µεγάλα µονόπετρα, είναι πιθανά σηµεία αναζήτησης λαυρακιών.
Spinning για λαβράκια στις Εκβολές
Το λαβράκι όπως διαβάσατε και παραπάνω, αγαπά τα νερά µε χαµηλή αλατότητα. Έτσι οι εκβολές που καταλήγουν τα γλυκά νερά, είναι ένα µέρος που κρατά λαβράκια ή θα περάσουν από εκεί για να τραφούν. Όταν λέµε εκβολές, δεν εννοούµε οπωσδήποτε κάποιου µεγάλου ποταµού. Αυτές µπορεί να είναι ένα µικρό ρυάκι που εκβάλλει στην θάλασσα, ένα ρέµα ή ακόµα και οι εκβολές µιας λιµνοθάλασσας.
Οι µεγάλες εκβολές, είναι απαραίτητο να ψαρευτούν από µέσα και πάλι µε τον ειδικό εξοπλισµό (waders & life jacket – vest), ενώ οι µικρές µπορούν να ψαρευτούν και απ’ έξω, σε µέρη όπου µας επιτρέπεται από τις συνθήκες και τη σύσταση του εσωτερικού και εξωτερικού περιβάλλοντος.
Η έναρξη των βροχών και η ορµή του νερού στις εκβολές η οποία δηµιουργεί θολούρα και εποµένως µειωµένη ορατότητα στο γύρω περιβάλλον, είναι ένα σηµαντικό πλεονέκτηµα για εµάς και µπορεί να λειτουργήσει θετικά για το ψάρεµά µας. Τα λαβράκια εκµεταλλεύονται τη µειωµένη ορατότατα για να επιτεθούν στα θηράµατά τους, αλλά το ίδιο ισχύει και για εµάς και τα τεχνητά µας, µιας και φαίνονται πιο ρεαλιστικά στο θολό περιβάλλον, το οποίο καλύπτει οτιδήποτε θα έκανε ένα λαβράκι διστακτικό. Έτσι, η θολούρα των εκβολών λειτουργεί υπέρ µας. Εδώ όµως θα πρέπει να είµαστε πολύ προσεκτικοί στις κινήσεις και τα βήµατά µας, γιατί όπως είχα αναφέρει σε παλαιότερο άρθρο, το ψάρεµα στις εκβολές εγκυµονεί αρκετούς κινδύνους και παγίδες, που µπορεί να είναι επικίνδυνες πρώτα για εµάς και έπειτα για τον εξοπλισµό µας.
Tα λαβράκια επιτίθενται είτε από πίσω ρουφώντας το θήραµά τους, είτε από κάτω. Ο τρόπος που επιτέθηκαν γίνεται αντιληπτός από τον τρόπο που πιάστηκαν. Το συγκεκριµένο έκανε επίθεση από κάτω και γι’ αυτό είναι πιασµένο από τη µεσαία σαλαγκιά.
Εξοπλισµός του Spinning για λαβράκια
Το λαβράκι είναι ένα από τα αγαπηµένα ψάρια για τους ψαράδες της Ιαπωνίας. Έτσι, ανάλογα µε τις ανάγκες αυτού του ψαρέµατος, οι κατασκευαστές έχουν δηµιουργήσει καλάµια που απευθύνονται αποκλειστικά στο ψάρεµά του και τα έχουν ονοµάσει see bass rods.
Το λαβράκι έχει µαλακό στόµα και όταν κάνει µεγάλες κόντρες σκίζεται πολύ εύκολα από τις σαλαγκιές. Από προσωπική εµπειρία λοιπόν, αλλά και από αφηγήσεις φίλων, µπορώ να βεβαιώσω ότι τα λαβράκια πιάνονται πολύ επιπόλαια και το αναφέρω για να καταλάβετε πόσο σηµαντικό είναι να τα ψαρεύουµε µε ένα εξειδικευµένο καλάµι, ειδικά κατασκευασµένο για το ψάρεµά τους.
Αυτά τα καλάµια έχουν τα απαραίτητα χαρακτηριστικά, τόσο για να πετάξουν τα τεχνητά που απευθύνονται στο συγκεκριµένο ψάρι, όσο και για να συµπεριφερθούν σωστά και να φέρουν το ψάρι σε εµάς µε ασφάλεια.
Το προτεινόµενο µήκος τους είναι 2,60–2,70 µέτρα, το οποίο θεωρώ το καλύτερο για ψάρεµα σε όλα τα παραπάνω µέρη που έχω αναφέρει. Ανάλογα µε την εµπειρία και τα µέρη που ψαρεύουµε συνήθως, η δράση του µπορεί να είναι από fast έως medium action, δηλαδή να λυγίζουν κατά το 1/3 έως και το πολύ το ½ του µήκους τους. Το lure cast, δηλαδή το εύρος των τεχνητών που µπορεί να πετάξει το καλάµι (το casting weight µε άλλα λόγια), καθορίζει τη χρηστικότητά του σαν sea bass και µπορεί να είναι 5-20, 5-25 ή 7-28 ή παραπλήσιο.
Μηχανισµό θα χρησιµοποιήσουµε κάποιο ανάλογου µεγέθους, ώστε να µην είναι µεγάλος και βαρύς, αλλά ούτε και µικρός. Έτσι λοιπόν, ένας 2500 είναι ο ιδανικότερος για τα sea bass καλάµια.
Τα αρκετά ρουλεµάν συνεισφέρουν στη δική µας ευκολία και ευχαρίστηση, ενώ τα φρένα του θα πρέπει να είναι πολύ καλά και γραµµικά, για να µη µας προδώσουν ποτέ σε µια µάχη. Αυτό που έχω παρατηρήσει, είναι ότι τα λαβράκια χτυπάνε άλλες φορές σε αργή προς γρήγορη ταχύτητα και άλλοτε από γρήγορη έως αρκετά γρήγορη. Έτσι ο µηχανισµός µας πρέπει να είναι και αυτός αρκετά γρήγορος και να έχει gear ratio από 5,6–6,0. Η µποµπίνα του µηχανισµού θα εφοδιαστεί µε νήµα καλής ποιότητας, κατηγορίας 1-1.5 PE ανάλογα µε τη χωρητικότητά της, και το παράµαλλό µας µπορεί να είναι από διαµέτρου 0,25–0,30 mm, ανάλογα µε τις συνθήκες που ψαρεύουµε, απαραιτήτως αόρατο εφόσον απευθυνόµαστε σε ένα ψάρι αρκετά πονηρό και καχύποπτο.
Τεχνητά για λαβράκια
Γενικά για τα τεχνητά και τα λαβράκια υπάρχουν πολλές απόψεις και ο καθένας έχει βγάλει τα δικά του συµπεράσµατα. Αυτό συµβαίνει γιατί λαβράκια έχουν βγει µε διάφορους τύπους τεχνητών. Έχουν για παράδειγµα πιαστεί ψάρια σε µεγάλα τεχνητά (πχ. 200άρια), σε τύπου vibration, lipless, surface, popper, αλλά και σε σιλικόνες. Όλα αυτά φυσικά, σε καµία περίπτωση δεν έχουν συµβεί τυχαία. Υπάρχει µια πληθώρα παραγόντων που κάνει ένα τεχνητό κατάλληλο για να ψαρέψεις τα λαβράκια, όπως για παράδειγµα το βάθος, οι καιρικές συνθήκες, το κατά πόσο το µέρος είναι ψαρεµένο, τι µικρόψαρα κρατά ο τόπος, αν είναι µέρα ή νύχτα, αν είναι λιµάνι, παραλία ή εκβολές.
Πέρα από όλα αυτά όµως, τα οποία αποτελούν από µόνα τους ένα µεγάλο κεφάλαιο και µπορούν να αποτελέσουν θέµα για ένα ξεχωριστό άρθρο, υπάρχουν και κάποια τεχνητά που θεωρούνται κλασσικά για το ψάρεµά του. Αυτά είναι σίγουρα τα surface, τα οποία µπορούµε να τα ψαρέψουµε σε όλους τους τόπους που ανέφερα παραπάνω. Πολύ καλά αποτελέσµατα έχουν και οι σιλικόνες, ειδικά για πολυψαρέµενα µέρη, αλλά και τα µικρά minnow (από 10 έως 15 εκατοστά). Γενικά το λαβράκι είναι ένα ψάρι πολύ πονηρό και επιφυλακτικό και ειδικά αν καταφέρουµε και ξεγελάσουµε κάποιο µεγάλο, που έχει ζήσει και αποφύγει πολλές παγίδες, τότε θεωρείται από εµάς τους spinners σαν ένα ψάρι κατόρθωµα.