Τα µαλακά τεχνητά (soft baits) ή σιλικονούχα όπως συνηθίζουµε να τα λέµε, είναι πραγµατικά ένας ολόκληρος κόσµος προς εξερεύνηση. Και σε πολλές περιπτώσεις όπου τα ψάρια αδιαφορούν για τα πάντα, µπορούν να δώσουν τη λύση.
Ας ρίξουµε λοιπόν µια πιο εκτενή µατιά σε αυτή την κατηγορία δολωµάτων. Που η αλήθεια είναι ότι πολλοί δεν της δίνουν τη δέουσα προσοχή.
Όσο αφορά λοιπόν στα σιλικονούχα τεχνητά, έχω παρατηρήσει ότι κάποιοι τα εκτιµούν ιδιαίτερα και τα µεταχειρίζονται πολύ στα ψαρέµατά τους. Ενώ άλλοι δεν τα θέλουν καθόλου και περιορίζονται στα κλασσικά πλαστικά. Προσωπικά λοιπόν ανήκω στην πρώτη κατηγορία, των ιδιαίτερα φανατικών «σιλικονάκηδων», και χρησιµοποιώ τις σιλικόνες στο παράκτιο ψάρεµά µου. Για την αναζήτηση του ψαριού-φετίχ των σπινεράδων, δηλαδή του λαβρακιού. Ειδικά το χειµώνα που τα ψάρια είναι «πατωµένα» και ιδιαίτερα νωχελικά, είναι λίγο δύσκολο να επιτεθούν σε πλαστικό τεχνητό. Εκτός και αν το βάθος του νερού είναι µικρό και επιτρέπει στο minnow µας να περάσει πολύ κοντά τους.
Επίσης, ένα surface θα µπορούσε µε απόλυτα σωστό χειρισµό και συνθήκες να τα ανεβάσει από το βυθό. Όµως και πάλι είναι δύσκολο αν τα νερά είναι βαθιά. Οι σιλικόνες µας δίνουν κάποια σπουδαία πλεονεκτήµατα, αρκεί να είναι κατασκευαστικά µελετηµένες και να δουλεύουν σωστά από θέµα αρµατώµατος. Ενώ και ο εξοπλισµός µας πρέπει να είναι κατάλληλος για να µπορούµε να τις δουλέψουµε καλά.
Το λαβράκι ρουφάει τα δολώματα καθώς επιτίθεται, οπότε συνήθως μπουκώνει τη σιλικόνη, όσο μεγάλη και να είναι. Με τις offset και το αγκίστρι κρυμμένο, πρέπει να είμαστε έτοιμοι και για αστοχίες.
Η τελευταία πρόταση που έγραψα, αποτελεί και τη βασική αιτία που πολλοί αποστρέφονται εντελώς το τεχνητό αυτό, αφού έχουν µηδενικές επιτυχίες. Αν εξαιρέσουµε λοιπόν την κατηγορία των shad (σιλικόνες µε «τακούνι» στην ουρά, που λειτουργούν µε απλή ανάκτηση), οι υπόλοιπες κατηγορίες µεταβιβάζουν την αποδοτικότητά τους στην ικανότητα του χειριστή τους. Από µόνες τους δύσκολα θα µας δώσουν κάποιο ψάρι. Αν και σε πολλές περιπτώσεις ένα πονηρό αρµάτωµα τις κάνει να δουλεύουν από µόνες τους κατά τη βύθισή τους. Αυτό σηµαίνει ότι πρέπει να τους αφιερώσουµε χρόνο και να έχουµε σωστό εξοπλισµό.
Φίλοι ψαράδες που έχω γνωρίσει τυχαία σε ψαρευτικές εξορµήσεις και έτυχε να ανοίξουµε το συγκεκριµένο θέµα, µου εξέφρασαν τον µεγάλο προβληµατισµό τους. Ότι ναι µεν έχουν δοκιµάσει πολλές φορές να ψαρέψουν µε σιλικόνη, αλλά χωρίς κανένα αποτέλεσµα. Κοιτώντας λοιπόν τη συλλογή τεχνητών τους, έβλεπα σιλικονούχα δολώµατα που σαφώς και δεν επρόκειτο να έχουν ποτέ θετικά αποτελέσµατα. Όχι µόνο από λάθος µολυβοκεφαλές (το Α και το Ω στο σωστό σετάρισµα της σιλικόνης), αλλά και από τα ίδια τα σιλικονούχα τεχνητά. Τα οποία ήταν κακής κατασκευής. Ας δούµε όµως πιο αναλυτικά κάποια πράγµατα για τις σιλικόνες. Ώστε να καταλάβουµε τους παράγοντες που µπορούν να επηρεάσουν την απόδοσή τους, θετικά ή αρνητικά.
Το γοφάρι αγαπάει τις σιλικόνες, οπότε και θα δούμε πολλές κομμένες «σαν αγγούρι». Για τη σύλληψή του θέλει κατάλληλη προετοιμασία και φυσικά να μην τρέφετε «φρούδες ελπίδες» ότι η σιλικόνη που δέχθηκε επίθεση από γοφάρι θα ξαναχρησιμοποιηθεί.
Ανατοµία…
Έγραψα λοιπόν πιο πάνω, ότι το ίδιο το τεχνητό µπορεί να είναι κακής κατασκευής. Και αυτό δεν το αναφέρω τυχαία. Υπάρχουν λοιπόν στην αγορά πολύ φτηνά σιλικονούχα, τα οποία είναι ιδιαίτερα σκληρά και η κίνησή τους θυµίζει περισσότερο κούτσουρο παρά ψάρι. Αδυνατώντας να παρακινήσουν το θηρευτή (ας µην ξεχνάµε, ότι το βασικό προσόν ενός σιλικονούχου τεχνητού είναι η ακαταµάχητη και αληθοφανής κίνησή του). Τα χρώµατά τους είναι πολύ κακής ποιότητας και µόλις έρθουν σε επαφή µε άλλα σιλικονούχα στην κασετίνα µας, ξεβάφουν επάνω τους. Από τη συσκευασία τους και µόνο, είναι στραβά πολλές φορές, έχουν ξέφτια και ατέλειες που επηρεάζουν την πλεύση τους. Και φυσικά πολύ δύσκολα θα έχουν το οποιοδήποτε αποτέλεσµα.
Από την άλλη, υπάρχουν οι γνωστές εταιρείες, που πραγµατικά δικαιολογούν την υψηλότερη τιµή τους. Άψογα και ζωντανά χρώµατα, µέσα από τα οποία φαίνονται πεντακάθαρα τα διακοσµητικά στρας -αν υπάρχουν-. Και τα οποία δε θα θαµπώσουν έστω και αν δεν ψαρέψουµε ποτέ µε αυτό το τεχνητό, ούτε θα ξεβάψουν πάνω σε άλλα τεχνητά. Το φινίρισµά τους είναι άψογο, χωρίς ατέλειες, ενώ το σηµαντικότερο όλων είναι ότι είναι πραγµατικά πολύ εύκαµπτα. Αυτό σηµαίνει ότι θα αποδώσουν πολύ δελεαστική κίνηση, µε µοναδικό µειονέκτηµα τη µηδενική αντοχή τους σε κοφτερά σαγόνια.
Στη φωτογραφία βλέπουμε την ίδια σιλικόνη και την ίδια κεφαλή. Στην πρώτη περίπτωση το αγκίστρι αποκαλύπτεται ελάχιστα, άρα το αρμάτωμα είναι λάθος. Στη δεύτερη περίπτωση είναι ο σωστός τρόπος.
Το πόσο µαλακή θα είναι µια σιλικόνη, εξαρτάται από την ποσότητα του διαλύτη που θα προστεθεί στο µίγµα της λίγο πριν αυτή µπει στο καλούπι, και ο οποίος φυσικά κοστίζει. Το ζωντανό χρώµα της εξαρτάται από το πόσο διαφανής θα είναι η πρώτη ύλη που θα λιώσει ο κατασκευαστής. Όσο πιο διαφανής, τόσο πιο ακριβή, αλλά και την τιµή του ίδιου του χρώµατος. Εµείς καταλαβαίνουµε πόσο καλή είναι η πρώτη ύλη, γιατί όταν πιάσουµε µια καλής ποιότητας σιλικόνη, θα λαδώσουν ελαφρώς τα χέρια µας. Πέρα από τα πρόσθετα του κατασκευαστή κατά τη διαδικασία χύτευσης, ώστε η σιλικόνη να διατηρείται πάντα µαλακή αλλά και να ξεκαλουπαριστεί τέλεια. Αν είναι καλό το ίδιο το υλικό, βγάζει µια γλίτσα στην επιφάνειά του.
Ποικιλία από soft baits. Ο κόσμος της σιλικόνης δεν έχει αρχή και τέλος, οπότε μπορούμε να πειραματιστούμε αναλόγως. Όπως με το καλαμάρι, που με απλή ανάκτηση κάνει κίνηση rolling. Σιλικόνες με αρπάδι για σουπιές. Είναι κι αυτό μέρος της μαγείας του ψαρέματος.
Τέλος, ένα καλό καλούπι κοστίζει πάρα πολλά λεφτά. Αλλά έχει άψογο αποτέλεσµα, χωρίς καµία ατέλεια χύτευσης. Καταλαβαίνετε λοιπόν που οφείλεται το αυξηµένο κόστος, λόγω του οποίου ορισµένοι κάνουν λάθος επιλογές που δεν θα αποδώσουν ποτέ.
Αν και άνοιξα µία µεγάλη παρένθεση µε τις πληροφορίες που αποκόµισα όταν θέλησα να φτιάξω τις δικές µου σιλικόνες. Φαντάζοµαι ότι σας βοήθησα να αντιληφθείτε καλύτερα γιατί δεν προτιµούµε φτηνιάρικες εταιρείες και ποια χαρακτηριστικά των σιλικονών έχουν ιδιαίτερη σηµασία.
Διάφοροι τύποι σιλικόνης, αρματωμένοι κατά τις δικές μου προτιμήσεις. Οι ίδιες σιλικόνες με άλλες κεφαλές είναι ένα διαφορετικό τεχνητό.
Χρωµατισµός
Από εκεί και πέρα, το χρώµα είναι καθαρά δική µας επιλογή, αφού θα βρούµε πολλούς χρωµατικούς συνδυασµούς.
Γενικά, για σκοτεινά λιµάνια και θολά νερά θα επιλέξουµε πιο φανταχτερά χρώµατα. Όπου τα ψάρια θα µπορούν να διακρίνουν πιο εύκολα. Σε καθαρά νερά προτιµούµε τα πιο φυσικά χρώµατα. Ιδιαίτερα το λευκό χρώµα, έχει πολύ µεγάλη απόδοση σε λούτσους και λαβράκια. Ενώ σας συνιστώ να µη σνοµπάρετε ένα ολόµαυρο σιλικονούχο. Το λαβράκι έχει τη δυνατότητα να ξεχωρίζει ένα µαύρο τεχνητό σαν τη µύγα µες στο γάλα. Ακόµα και σε σκοτεινά σηµεία ή θολά νερά, και γι’ αυτό είναι από τα χρώµατα που αγαπούν ιδιαίτερα οι ψαράδες του εξωτερικού.
Οι κεφαλές με αγκίστρι offset είναι κατάλληλες για μεγάλες σε μήκος σιλικόνες. Οι κεφαλές με κρίκο μας επιτρέπουν πολλές επιλογές σε αγκίστρι.
Στο εµπόριο θα βρούµε πάρα πολλά σχέδια σιλικόνης. Αυτές που µιµούνται µικρά ψαράκια και η ουρά τους είναι είτε διχαλωτή, είτε µε τακούνι (shads ή paddletails), worms (σκουλήκια), eels (χελάκια) µε διάφορους συνδυασµούς ουράς, creatures (καραβίδες, βάτραχους, γαρίδες κλπ). Οτιδήποτε µπορεί να δουλέψει, αρκεί να το χειριστούµε έξυπνα και σωστά. Τα πιο συνηθισµένα πάντως είναι τα ψαράκια και τα χελάκια, µε πολλές επιτυχίες στο ενεργητικό τους, ίσως γιατί οι περισσότεροι χρησιµοποιούν αυτά. Φυσικά θα βρούµε το κάθε είδος σιλικόνης σε πολλά µεγέθη, ανάλογα µε τις ανάγκες µας και το είδος ψαρέµατος που θέλουµε να κάνουµε, αφού εκτός από το spinning από την ακτή, µπορούµε να χρησιµοποιήσουµε τεχνητά τέτοιου είδους και στη βάρκα, για συρτή βυθού, µολύβι φύλακα, συρτή αφρού, jigging κλπ.
Οι κεφαλές είναι το Α και το Ω για τη σιλικόνη μας. Κάθε μία κάνει διαφορετική δουλειά και στο εμπόριο υπάρχουν πολλές. Οι συνεχείς δοκιμές θα μας βοηθήσουν να βρούμε κατάλληλους συνδυασμούς.
Τα shads είναι η πιο εύκολη κατηγορία µε την οποία µπορεί να ξεκινήσει κάποιος. Θα δουλέψουν εύκολα µε απλή ανάκτηση, ενώ όσο λύνονται τα χέρια µπορούµε να δοκιµάσουµε και πιο ζωηρά δουλέµατα. Τα fish tails (διχαλωτή ουρά), τα worms και τα χελάκια θέλουν πιο εξειδικευµένο εξοπλισµό, και φυσικά πιο πολύ ψάξιµο µε το αρµάτωµα, αλλά και προπονηµένα χέρια.
Mολυβοκεφαλές, το σηµείο κλειδί
Παρόλο που κάποιες αρµατωσιές όπως οι Carolina rig, Texas rig, Drop Shot και άλλες δεν χρησιµοποιούν µολυβοκεφαλή πάνω στη σιλικόνη, ο πιο συνηθισµένος τρόπος αρµατώµατος είναι µε τη µολυβοκεφαλή επάνω της. Γι’ αυτό, θα σταθούµε ιδιαίτερα στον τρόπο αρµατώµατος της µολυβοκεφαλής στη σιλικόνη µας, αφού µε µια ίδια σιλικόνη και διαφορετικές κεφαλές, έχουµε εντελώς διαφορετική συµπεριφορά.
Αυτό όµως είναι το ατού µας, αφού έχοντας αφιερώσει χρόνο και γνωρίσει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κάθε κεφαλής µε τη σιλικόνη µας, µπορούµε να αλλάξουµε τον τρόπο που θα τη δουλέψουµε ανάλογα µε τις συνθήκες. Ας δούµε λοιπόν κάποιους βασικούς τύπους και πως µπορούµε να χρησιµοποιήσουµε τον κάθε ένα.
Offset jigheads:
Οι κεφαλές offset, έχουν το πλεονέκτηµα ότι το αγκίστρι τους µε το µακρύ λαιµό έχει τη δυνατότητα να κρυφτεί µέσα στη σιλικόνη, ώστε να αποφύγουµε τα σκαλώµατα, είτε σε ρηχά νερά, είτε σε δύσκολους βυθούς. Μόλις το ψάρι δαγκώσει, το αγκίστρι θα αποκαλυφθεί και θα κάνει τη δουλειά του. Έτσι είµαστε πιο ασφαλείς και διακριτικοί, σε κάποιες περιπτώσεις τουλάχιστον.
Επίσης, σε σιλικόνες µεγάλου µήκους τύπου worm (σκουλήκια) ή eel (χελάκια), έχουµε τη δυνατότητα σε συνδυασµό µε «σπαστές» κεφαλές (κεφαλές µε κρίκο που µας επιτρέπουν να χρησιµοποιήσουµε ότι αγκίστρι θέλουµε) και χρησιµοποιώντας offset αγκίστρι, να το βγάλουµε όσο πιο πίσω γίνεται, χωρίς παράλληλα να χαλάσουµε την κίνησή τους. Έτσι αποφεύγουµε την τοποθέτηση του γνωστού «κλέφτη».
Μια ίδια σιλικόνη, για διαφορετικό ψάρεμα στην κάθε περίπτωση. Όπως θα δείτε, αν οι κεφαλές έχουν μάτια, αφαιρώ αυτά της σιλικόνης, αν όχι, τα κρατάω. Ψάρι με τέσσερα μάτια δεν έχω δει ακόμα, οπότε κινούμαι αναλόγως…
Είναι πολλές οι περιπτώσεις που τα ψάρια θα δαγκώσουν στο πίσω µέρος της σιλικόνης και δε θα καρφωθούν αν το αγκίστρι µας δεν καλύπτει µεγάλο µέρος του σώµατός τους. Ανάλογα του σχήµατος και του βάρους τους, µπορούµε να τις δουλέψουµε µε τη µύτη του καλαµιού ψηλά και µικρά ή µεγάλα χτυπήµατα. Ορισµένες µε τριγωνικό σχήµα µπορούµε να τις δουλέψουµε και µε τη µύτη του καλαµιού χαµηλά, και χτυπηµατάκια ώστε να κινούνται µια δεξιά, µια αριστερά (side to side), αλλά είναι κίνηση που απαιτεί αρκετή προπόνηση.
Football και Baseball:
Με αυτές τις κεφαλές µπορούµε να δουλέψουµε τη σιλικόνη µας πατωτά, αφού σε πολλές περιπτώσεις τα ψάρια κινούνται στο βυθό και «βόσκουν» αντί να κυνηγούν. Ένα πλεονέκτηµά τους είναι ότι σηκώνουν άµµο κάθε φορά που ακουµπούν σε ένα αµµουδερό πυθµένα ή κάνουν θόρυβο χτυπώντας σε κάποιο βράχο. Έτσι οι θηρευτές θα κινηθούν από περιέργεια για να δουν τι συµβαίνει. Σε συνδυασµό λοιπόν µε κάποια σιλικόνη χέλι, σκουλήκι ή ψάρι, µπορεί να έχουµε πολύ καλά αποτελέσµατα. Ιδιαίτερα δε αν χρησιµοποιούµε κάποιες παραλλαγές τους για πατωτό ψάρεµα, οι οποίες διαφοροποιούνται στο σχήµα και είναι κατασκευασµένες για να κρατούν τη σιλικόνη σηκωµένη υπό γωνία, όταν η κεφαλή είναι πατωµένη.
Αν έχει ρέµατα και σε συνδυασµό µε σιλικόνες curly tail, ακόµα και χωρίς να κάνουµε τίποτα µπορεί να δεχτούµε επίθεση, αφού τα ρέµατα θα κουνούν την ουρά της σιλικόνης, η οποία θα µοιάζει σαν ψαράκι ακίνητο στο βυθό. Μπορούµε να τις δουλέψουµε µε µικρά ή µεγάλα χτυπήµατα έχοντας το καλάµι σηκωµένο ψηλά, ή µε ανάκτηση σε συνδυασµό µε ένα-δυο µικρά χτυπήµατα και παύσεις κρατώντας τη µύτη του καλαµιού χαµηλά, ώστε να ξύνουν το βυθό. ∆εν είναι λίγες οι περιπτώσεις που θα δεχτούµε την επίθεση σουπιών, οι οποίες αγαπάνε πολύ τις σιλικόνες.
Χρησιµοποιώ αυτό τον τύπο κεφαλής σε σιλικόνες µε τακούνι στην ουρά (shad) ή σε µεγάλα χελάκια, όπου τα δεύτερα θα βγάλουν κίνηση µε χτυπηµατάκια του καλαµιού προς τα πάνω λόγω µήκους. Αλλιώς από µόνες τους δεν αποδίδουν καµία ιδιαίτερη κίνηση, λόγω της µηδενικής υδροδυναµικότητάς τους. Γενικά όµως δεν τις προτιµώ.
Fish heads και Eel Heads:
Οι κεφαλές αυτές είναι οι πιο αληθοφανείς, αφού έχουν σχήµα ψαροκέφαλου ή κεφαλιού χελιού. Έχουν µυτερό σχήµα που θα αντιµετωπίσει πολύ καλά σηµεία µε ρέµα ή ένα ποτάµι µε ισχυρή ροή. Θα βγάλουν εύκολα κίνηση side to side, ενώ κάποιοι τύποι θα µας δώσουν κίνηση ακόµα και όταν η σιλικόνη βυθίζεται, και αυτό δεν αφορά µόνο στη βολή, αλλά και µετά από κάποιο µακρύ jerk, όπου κατόπιν θα την αφήσουµε να βυθιστεί.
Στις κατηγορίες αυτές θα δούµε και τις πιο πολλές επιλογές. Άλλες µε µπίλιες που παράγουν ήχο, µερικές µε κρίκο για αγκίστρι, κάποιες πιο µυτερές και κάποιες λιγότερο, ορισµένες µε κούρµπα στο κάτω µέρος, ώστε να «πέφτουν» στο βυθό µε τη σιλικόνη να κάνει κύκλους κλπ. Μπορούµε να τις χρησιµοποιήσουµε τόσο σε σιλικόνες µε τακούνι στην ουρά που θα βγάλουν κίνηση και µε απλή ανάκτηση (γρήγορη ή αργή, καλούµαστε να το βρούµε, καθώς και αν θα συνδυάσουµε την ανάκτηση µε µικρά ή µεγάλα χτυπήµατα και παύσεις), όσο και σε χελάκια, ψαράκια κλπ., τα οποία δε θα κάνουν κάτι µε απλή ανάκτηση, αλλά αν έχουµε προπονηθεί αρκετά θα κάνουν θαύµατα!
Τέλος, επειδή οι εταιρείες δίνουν ιδιαίτερο βάρος στα µαλακά τεχνητά, παράγουν µερικές φορές τόσο ιδιαίτερες κεφαλές, ώστε αν αρχίσουµε να φτιάχνουµε κατηγορίες πέρα των πολύ βασικών, θα θέλουµε πολλές σελίδες. Έτσι θα βρούµε κεφαλές µε γλώσσα, τρίγωνες, µε πτερύγια ώστε να δίνουν κάποια πλεύση, µε προπέλες για spy baiting, και πολλές ακόµα σε µεγέθη από 1 γραµµάριο, µέχρι πάρα πολλά γραµµάρια. Εσείς απλά πειραµατίζεστε µε ότι σας αρέσει, αφού ο κόσµος της σιλικόνης είναι αχανής!
Ο λούτσος επίσης αγαπάει τις σιλικόνες και είναι και αυτός αιτία για πολλές κομμένες. Υπάρχουν βέβαια κάποιες πιο ανθεκτικές, αλλά και πάλι χρειάζονται αντικατάσταση μετά από δύο-τρία ψάρια.
Aρµάτωµα
Το πως θα αρµατώσουµε µια σιλικόνη µε την κεφαλή της, έχει ορισµένα σηµεία που πρέπει να προσέξουµε πολύ. Πρώτο και κύριο είναι το βάρος της κεφαλής, σε συνάρτηση µε το βάθος που θα ψαρέψουµε. Μια πολύ βαριά κεφαλή σε ρηχά νερά, θα κάνει τη σιλικόνη µας να βυθίζεται πολύ γρήγορα και αφύσικα. Αυτό βέβαια δε θα αρέσει καθόλου στα λαβράκια, που είναι «καθηγητές» στην αποφυγή παγίδων (και ειδικότερα τα µεγάλα του είδους). Αν όµως ψαρεύουµε σε κάποια εκβολή ή σε σηµείο µε έντονα ρεύµατα, τότε µια κεφαλή µε µεγάλο βάρος αποτελεί καλή επιλογή.
Το ίδιο και αν θέλουµε να ψαρέψουµε εντελώς πατωτά σε σηµείο µε αρκετό βάθος. Αν πάλι το βάθος είναι αρκετό, αλλά θέλουµε να ψαρέψουµε αφρό ή µεσόνερα µε αργά χτυπήµατα και παύσεις, χρησιµοποιούµε ελαφριά κεφαλή. Αν θέλουµε να ψαρέψουµε πιο γρήγορα, χρησιµοποιούµε πιο βαριά κλπ. Γενικά η πιο αργή και φυσική βύθιση είναι υπέρ µας, ειδικά όσον αφορά στα λαβράκια. Παρόλα αυτά, υπάρχουν και περιπτώσεις όπου «εκνευρίζοντάς» τα µε πιο έντονη κίνηση και ταχύτητα, θα έχουµε καλά αποτελέσµατα.
Πολύ σηµαντικό πλεονέκτηµα των soft baits, είναι ότι µπορούµε να προσοµοιώσουµε το µέγεθος των ψαριών που κυνηγούν τα λαβράκια. Αν πάλι δεν κυνηγούν και είναι νωχελικά, µπορούµε να χρησιµοποιήσουµε σιλικόνες µεγάλου µεγέθους, ώστε το θηλυκό που φυλάει τα αυγά του να αισθανθεί απειλή και να κινηθεί για να σκοτώσει. Μια κεφαλή ελαφρώς µεγαλύτερη από το σώµα της σιλικόνης, είναι γενικά αποδεκτή. Το αντίθετο όχι. Σε ανάλογη περίπτωση, ανεβαίνουµε σε µέγεθος κεφαλής ή κατεβαίνουµε σε µέγεθος σιλικόνης. Αλλιώς θα έχουµε µια χάλια κίνηση και κραυγαλέα αποτρεπτική εµφάνιση.
Το µήκος του αγκιστριού θα παίξει επίσης πολύ σηµαντικό ρόλο. Πρέπει να επιτρέπουµε στο σώµα της σιλικόνης να κάνει κίνηση. Και «να µη µένει σαν αγγούρι» επειδή το αγκίστρι µας έχει βγει πολύ πίσω και την περιορίζει. Αυτό βέβαια ελαχιστοποιείται χρησιµοποιώντας κεφαλές µε κρίκο οι οποίες µας επιτρέπουν να επιλέξουµε εµείς το αγκίστρι. Αλλά αρκετές φορές η κεφαλή και το αγκίστρι που µας αρέσουν δεν «κάθονται» καλά στη σιλικόνη που θέλουµε. Ψάχνουµε λοιπόν για τον κατάλληλο συνδυασµό.
Το ίδιο συµβαίνει και σε µια µεγάλη σιλικόνη όπου το αγκίστρι βγαίνει πολύ µπροστά. Αν και επειδή το λαβράκι ρουφάει και καταπίνει, µας δηµιουργεί πολύ µικρότερο πρόβληµα. Τέλος, το αγκίστρι µας (εκτός του offset hook που είναι κρυµµένο µέσα στη σιλικόνη) πρέπει να βγαίνει σωστά και αρκετά από το σώµα της σιλικόνης. Βάζοντας λίγο λοξά την κεφαλή πετυχαίνουµε σε πολλές περιπτώσεις καλύτερη κίνηση. Αλλά και καλύτερη αποκάλυψη του αγκιστριού µας. Οι σχετικές φωτογραφίες θα σας κατατοπίσουν καλύτερα.
…πλεονεκτήµατα
• Μπορούµε να ψαρέψουµε σε όλα τα βάθη.
• Πολύ ρηχά, ρηχά, βαθιά, αφρό, µεσόνερα, πάτο.
• Με µια σιλικόνη και διαφορετικές κεφαλές έχουµε εντελώς άλλο τεχνητό.
• Μικρότερο κόστος από τα πλαστικά τεχνητά.
• Πιο φυσική κίνηση από τα σκληρά τεχνητά.
• Μπορούµε να προσαρµόσουµε το µέγεθος και το βάρος τους ανάλογα µε τις συνθήκες (µικρό και βαρύ τεχνητό ή µεγάλο και ελαφρύ).
…µειονεκτήµατα
• Όχι ανθεκτικές σε δαγκωνιές κάποιων ψαριών.
• Χρειάζονται εξοικείωση για να τις δουλέψουµε σωστά.
• Για να αποδώσουν τα µέγιστα, απαιτείται συγκεκριµένος εξοπλισµός.
Στο σηµείο αυτό θα διακόψουµε το άρθρο, και θα επανέλθουµε, µε ανάλυση του εξοπλισµού για τις σιλικόνες. Κάποια διαφορετικά αρµατώµατα για να έχετε υπόψη σας. Και διάφορα άλλα χρήσιµα, που θα βοηθήσουν όσους δεν έχουν ασχοληθεί µε τα τεχνητά αυτά, να κάνουν µια πανηγυρική είσοδο στην τεχνική. Καλές θάλασσες.