Μπορεί να περάσουμε ώρες απραξίας μέχρι να πάρουμε το πολυπόθητο «χτύπημα», αλλά μέχρι να έρθει, καλό είναι να έχουμε κάποιον για συζήτηση ώστε να περνά ο χρόνος πιο εύκολα.
Και, όταν χτυπήσει το ψάρι, πάλι ο δεύτερος χρειάζεται για να μοιραστεί το πάλεμα μαζί του και να μας ξεκουράσει, για να οδηγεί το σκάφος, για να ανεβάσει το ψάρι όταν έρθει η ώρα του στην κουβέρτα και τελικά, για να μοιραστεί μαζί μας τη συγκίνηση και την πρώτη χαρά της σύλληψης.
Και, επειδή κάθε ψαράς έχει και λίγο διαφορετική τεχνική στην πάλη με το ψάρι, η συνεργασία δύο ή περισσοτέρων ατόμων, δίνει πάντα ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Αφήστε που ένα δεύτερο άτομο είναι απαραίτητο και για λόγους ασφαλείας, τόσα μίλια θα κάνουμε στο ανοιχτό πέλαγος, μόνοι μας θα είμαστε όταν προκύψει κάποιο πρόβλημα;
Και φυσικά, ο δεύτερος θα φωτογραφίσει και θα κινηματογραφήσει τις μάχες με τα ψάρια, που θα μείνουν για πάντα καταγραμμένες ώστε να ανατρέχουμε σε αυτές, όταν καταναλώσουμε τα θηράματα που συλλάβαμε.
