Το µελανούρι ψαρεύεται µε συρτή αφρού όπως η πλειοψηφία των αφρόψαρων, αλλά δεν ακολουθεί τους κανόνες που χαρακτηρίζουν το ψάρεµα των υπολοίπων ψαριών. Γι’ αυτό όταν ο ψαράς αποφασίσει να ασχοληθεί µε το µελανούρι, ξεχνά τα υπόλοιπα ψάρια και ασχολείται αποκλειστικά µαζί του.
Τόποι
Οι τόποι αναζήτησης των µελανουριών βρίσκονται κοντά στην ακτογραµµή, και όχι µακριά από αυτήν όπως συµβαίνει µε τα υπόλοιπα αφρόψαρα. Προτιµούµε λοιπόν ρηχοπατιές µε άγριο βυθό, ξέρες, ξενέρια, κάβους και µικρά νησάκια.
Καιρικές συνθήκες
Η φουσκοθαλασσιά είναι πάντα καλύτερη από την καλοσύνη. Μάλιστα, αν ο καιρός είναι θαλασσινός, δηλαδή έρχεται από τη θάλασσα προς την ακτή δηµιουργώντας κάποια αφρουδιά, τότε τα µελανούρια αφήνουν στην άκρη όλες τις επιφυλάξεις τους, και αρπάζουν χωρίς δισταγµό τα δολώµατά µας. Άρα, ο µη ευνοϊκός για τα υπόλοιπα ψαρέµατα καιρός εδώ αποδεικνύεται ευεργετικός, και µπορούµε κάλλιστα να ασχοληθούµε µε αυτήν την τεχνική, η οποία εξασφαλίζει σχετικά εύκολα και ξεκούραστα αρκετά µελανούρια.
Εποχή και ώρες
Το µελανούρι επισκέπτεται την ακτογραµµή όλες τις εποχές του χρόνου και µπορούµε να το αναζητήσουµε εκεί µε σιγουριά. Καλύτερη εποχή για τα ψάρεµά του θεωρείται το καλοκαίρι και οι πρώτοι φθινοπωρινοί µήνες, αφού τότε κτυπούν καλύτερα στα δολώµατά µας. Τις υπόλοιπες εποχές παρατηρούµε µεν την ύπαρξή τους στην περιοχή µας, είναι όµως αρκετά µίζερα και θέλουν κάποιο εξειδικευµένο δόλωµα για να ξεγελαστούν και να πιαστούν. Οι σιλικόνες και τα λεπτά παράµαλλα µπορούν να µας εξασφαλίσουν ψάρια όλες τις εποχές. Όσον αφορά στις ώρες που αρέσει στα µελανούρια να κυνηγούν και εποµένως συλλαµβάνονται ευκολότερα, θα λέγαµε ότι είναι κυρίως οι πρώτες πρωινές και έπειτα οι απογευµατινές, στο µεταίχµιο µεταξύ µπουνάτσας και ρυτιδιάσµατος του νερού από ένα ελαφρύ θαλασσινό αεράκι.
Από τα δόντια του «θηρευτή»
Μπορεί το µελανούρι να άρπαξε τη σιλικόνη µας και να πιάστηκε στο αγκίστρι, αλλά πολύ σύντοµα έγινε το θήραµα για κάποιον µεγαλύτερο θηρευτή, αφού αποτελεί ένα από τα καλύτερα ζωντανά δολώµατα. Με το αγκίστρι όµως κρυµµένο στο στόµα του µελανουριού, το µεγάλο αρπακτικό ήταν δύσκολο να συλληφθεί. Έτσι, το µελανούρι ήρθε στα χέρια µας µε τα σηµάδια να µαρτυρούν ότι δέχτηκε βίαιη επίθεση.
Εξοπλισµός
Ο ελαφρύς και λιτός εξοπλισµός είναι το χαρακτηριστικό γνώρισµα του ψαρέµατος µε σιλικόνες.
– Ένα καλάµι spinning µήκους από 2 έως και 3 µέτρα, µε casting weight σχετικά µικρό (έως 30 γραµµάρια),
– µηχανισµός 30άρης γεµισµένος
– πετονιά διαµέτρου 0,25-0,30 χιλιοστών και
– µερικά σιλικονούχα δολώµατα, αρκούν για ένα ευχάριστο και αποδοτικό ψάρεµα µελανουριών.
Τώρα, αν το καλάµι ή ο µηχανισµός έχουν λίγο διαφορετικά χαρακτηριστικά, δεν πρόκειται να επηρεαστεί η απόδοση του ψαρέµατός µας. Μάλιστα µπορούµε να ψαρέψουµε ακόµη και χωρίς καλάµι-µηχανισµό, µε µια απλή καρούλα στο χέρι, γεµισµένη µε λεπτή νάιλον.
Όµως δε θα έχουµε αίσθηση της τσιµπιάς εφάµιλλης αυτής στο καλάµι, είναι πιο κουραστικό γιατί πρέπει να είµαστε σε διαρκή ετοιµότητα για έγκαιρο και αποτελεσµατικό κάρφωµα, ενώ ο µηχανισµός µας παρέχει επίσης έναν πολύ αξιόπιστο «ρουφιάνο», δηλαδή το σφύριγµα των φρένων. Ακόµα, υπάρχει ο κίνδυνος να χάσουµε αρκετά ψάρια, µιας και το καλάµι και ο µηχανισµός διορθώνουν πολλούς βιαστικούς ή εσφαλµένους χειρισµούς του ψαρά.
Σιλικόνες
Οι µικρές σιλικόνες είναι το µυστικό της επιτυχίας σε αυτό το ψάρεµα. Η πλεύση τους, πολύ πιο αληθοφανής από ένα σκληρό τεχνητό ή ένα κουταλάκι, προκαλεί τα ψάρια από αρκετά µακριά και τα ωθεί να τσιµπήσουν πολύ πιο εύκολα το δόλωµά µας. Όπως θα διαπιστώσουµε στα ψαρέµατά µας οι σιλικόνες θα µας εξασφαλίζουν τσιµπιές ακόµη και µε καλοσύνη και απόλυτα ήρεµη θάλασσα, ενώ στα σκληρά τεχνητά αυτό συµβαίνει δύσκολα. Από τους διαθέσιµους χρωµατισµούς θα επιλέξουµε ροζέ, διαφανείς και λευκούς, χωρίς αυτό να είναι απόλυτο, αφού έχει παρατηρηθεί ότι από τόπο σε τόπο συχνά αλλάζουν οι προτιµήσεις των ψαριών.
Συνεπώς, καλό είναι να έχουµε µαζί µας δύο-τρεις διαφορετικούς χρωµατισµούς, να δοκιµάσουµε, και στη συνέχεια να ψαρέψουµε µε τον πιο αποτελεσµατικό. Στο εµπόριο θα βρούµε διάφορους τύπους σιλικονούχων δολωµάτων. Τα περισσότερα έχουν το αγκίστρι ενσωµατωµένο πάνω τους, ενώ κάποια άλλα δεν είναι αρµατωµένα και πρέπει ο ψαράς να τοποθετήσει αγκίστρι.
Και οι δυο τύποι ψαρεύουν καλά, αλλά όταν ο ψαράς µεριµνά ο ίδιος για το αγκίστρι, έχει ένα µεγάλο πλεονέκτηµα. Μπορεί να τοποθετήσει την ακίδα του όσο πίσω και κοντά στην ουρά του δολώµατος θέλει, και να πιάνει ακόµη και τα µίζερα ψάρια, τα οποία επιτίθενται στην ουρά του δολώµατος.
Σιλικονούχα τεχνητά για συρτή αφρού
Οι περισσότεροι ψαράδες, έχουν συνδυάσει τη συρτή αφρού µε την χρήση σκληρών τεχνητών δολωµάτων. Πολλοί λίγοι χρησιµοποιούν σιλικονούχα τεχνητά και δεν µπορούν να τα αποχωριστούν. Μέχρι πριν µερικά χρόνια, υπήρχε στην Ελλάδα πολύ µικρή γκάµα από σιλικονούχα δολώµατα, κι αυτό ήταν φυσικό αφού οι ψαράδες δεν τα χρησιµοποιούσαν. Πιο διαδεδοµένα ήταν τα µικρά χελάκια, και αυτά κυρίως για ψαρέµατα από την ακτή µε χρήση µπούλντο.
Αργότερα, όταν κάποιοι ψάχτηκαν αρκετά και ξεκίνησαν να αναζητούν και να δοκιµάζουν σιλικονούχα, τα διαθέσιµα δολώµατα άρχισαν δειλά-δειλά να πληθαίνουν. Όταν µάλιστα µπήκαν και οι ψαράδες του σκάφους στο κόλπο ανακαλύπτοντας τα πλεονεκτήµατά τους σε σχέση µε τα κλασσικά σκληρά τεχνητά, η γκάµα των σιλικονούχων αυξήθηκε εκθετικά. Στις µέρες µας θα συναντήσουµε µια µεγάλη πληθώρα από µαλακά δολώµατα, και αν δεν υπάρχει προσωπική εµπειρία ή κάποια σύσταση από φίλο ή γνωστό, εύκολα µπορούµε να πελαγώσουµε.
Πλεονεκτήµατα
Τα πλεονεκτήµατα των σιλικονούχων δολωµάτων σε σχέση µε τα σκληρά, αποτελούν τον καταλυτικό παράγοντα για την επιλογή τους.
•Η κίνησή τους είναι πολύ πιο φυσική κι έτσι προκαλούν τα ψάρια και τα ωθούν να τσιµπήσουν ευκολότερα. ∆εν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ψαρεύοντας µε δυο συρτές στο σκάφος, µια µε σκληρό τεχνητό και µια µε σιλικονούχο, θα διαπιστώσουµε εύκολα ότι τα περισσότερα τσιµπήµατα θα τα δεχτεί το δεύτερο.
•Η ύπαρξη αγκιστριού και όχι σαλαγκιάς, κάνει το πιάσιµο του ψαριού σίγουρο και σταθερό.
•Ψάρια δύστροπα όπως τα λαβράκια και πολλές φορές τα µελανούρια, δε µπορούν να αντισταθούν στη θέα ενός σιλικονούχου δολώµατος όταν περνά από κοντά τους.
•Καθώς τα σιλικονούχα είναι αρκετά πιο οικονοµικά από τα σκληρά, δε µας απασχολεί η απώλειά τους ή η καταστροφή τους. Μπορεί να είναι πιο ευπαθή στο να καταστραφούν από τις τσιµπιές των ψαριών, όµως το µικρό κόστος και η αναµφισβήτητη αποτελεσµατικότητά τους είναι τέτοια που δε διστάζουµε να τα επιλέξουµε.
•Σχεδόν όλα τα γνωστά µας αφρόψαρα τα προτιµούν. Μελανούρια, λαβράκια, κυνηγοί, ντάσκες, λακέρδες, ρίκια, παλαµίδες, µανάλια, λούτσοι. Αν µάλιστα τα κατεβάσουµε λίγο χαµηλότερα από την επιφάνεια (µε ένα βαρίδι ή άλλους γνωστούς τρόπους), τότε θα δεχτούν επίθεση από όλα σχεδόν τα ψάρια της περιοχής µας.
•Μπορούν να προσελκύσουν τα ψάρια και µε µικρή ταχύτητα πλεύσης και όχι απαραίτητα µε µεγάλη όπως συµβαίνει µε τα σκληρά. Βέβαια όλα τα παραπάνω, δεν αποτελούν παράγοντες αποκλεισµού των σκληρών τεχνητών από τη συλλογή µας. Ο ψαράς θα πρέπει να διαθέτει µεγάλη γκάµα δολωµάτων για να έχει πάντα επιτυχίες, και σε αυτή την γκάµα έχουν θέση και τα σιλικονούχα και τα σκληρά τεχνητά. Απλώς τα σκληρά είναι γνωστότερα σαν ευρύτερα δοκιµασµένα, και δε χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις.
Τρόπος ψαρέµατος
Αφού δέσουµε το σιλικονούχο δόλωµα στην πετονιά του µηχανισµού µας, είµαστε έτοιµοι για ψάρεµα. Πηγαίνουµε σε ένα σηµείο που γνωρίζουµε ή πιστεύουµε ότι κρατά µελανούρια και αµολάµε το δόλωµά µας, αφήνοντας να ξετυλιχτούν τουλάχιστον καµιά τριανταριά µέτρα νάιλον. Στη συνέχεια, κρατώντας µια σταθερή ταχύτητα γύρω στα 2,5-3 knots, ψάχνουµε την ευρύτερη περιοχή. Τα φρένα στο µηχανισµό ρυθµίζονται αρκετά χαλαρά, ώστε αν τραβήξει κάποιο ψάρι να µπορεί αυτό να πάρει εύκολα πετονιά, αλλά και να µπορεί να εντοπιστεί εύκολα ο ήχος τους καθώς λύνονται συνεχόµενα. Μόλις πιαστεί το ψάρι, αρχίζουµε να τυλίγουµε πετονιά.
Αν χρειαστεί µπορούµε να σφίξουµε λίγο τα φρένα, όχι όµως τόσο ώστε να φθάσουµε στα όρια αντοχής της πετονιάς µας. ∆εν κάνουµε το σκάφος κράτει αλλά παραµένουµε σε κίνηση, ελαττώνοντας ταχύτητα αν το ψάρι είναι µεγάλο ή δύσκολο και απαιτεί πρόσθετους χειρισµούς. Όπως θα διαπιστώσουµε, σε λίγο το µελανούρι θα έρθει στην επιφάνεια και µάλιστα πολλές φορές γυρισµένο στο πλάι. Όταν φθάσει κοντά στο σκάφος, το ανασηκώνουµε προσεκτικά, µε ήπιες κινήσεις. Αν δούµε ότι το ψάρι είναι ιδιαίτερα µεγάλο και υπάρχει κίνδυνος να µας τα κόψει, η απόχη θα µπεισε δράση.
