Συρτή Αφρού: Προσαρμογή σε δύσκολες συνθήκες
Στο άκουσμα της φράσης «δύσκολες συνθήκες», ο καθένας θα μπορούσε να σκεφτεί -και δικαίως-, ισχυρούς ανέμους, χαμηλές θερμοκρασίες, υψηλό κυματισμό και γενικότερα καιρικές συνθήκες οι οποίες θα μπορούσαν να μας κάνουν τη ζωή δύσκολη.
Αυτή όμως είναι η μία όψη του νομίσματος. Η άλλη όψη είναι οι συνθήκες άπνοιας, οι υψηλές θερμοκρασίες για την εποχή σε αέρα και νερό και η θάλασσα να μοιάζει όχι απλώς με λάδι, αλλά με βαλβολίνη! Οι συνθήκες άπνοιας, κάθε άλλο παρά ευνοϊκές θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν για τη τεχνική της συρτής αφρού. Φυσικά αυτό αφορά καθαρά στο αλιευτικό κομμάτι της εξόρμησης, και όχι τις συνθήκες πλεύσης και την όποια δυσκολία θα μπορούσε να προκύψει από τις άσχημες καιρικές συνθήκες.
Η πείρα έχει δείξει πως όταν επικρατούν «συνθήκες δωματίου»,τα ψάρια είναι πολύ δύσκολα ως προς τις ορέξεις τους και συνήθως συμπεριφέρονται νωχελικά. Ωραία. Αυτό δηλαδή τι σημαίνει; Πώς δε θα ασχοληθούμε ξανά με την αγαπημένη μας τεχνική; Μάλλον όχι. Εξάλλου έχουμε ξαναπεί, πως η ενασχόληση με την τεχνική που μας αρέσει έχει πολλές φορές μεγαλύτερο ειδικό βάρος από το ίδιο το αποτέλεσμα.
Η μεσοπέλαη βραχονησίδα είναι η χαρά του συρταδόρου…
Φυσικά όταν επιτυγχάνεται συνδυασμός, τότε μπορούμε να πούμε πως έχουμε πιάσει το δέκα το καλό! Για να αυξήσουμε όμως τις πιθανότητες επιτυχίας, θα πρέπει να οπλιστούμε κατάλληλα, ώστε να καταφέρουμε να «αναχαιτίσουμε» το τέρας της … μπουνάτσας! Ποιες κινήσεις θα μπορούσαμε να κάνουμε σε συνθήκες άπνοιας, προκειμένου να δούμε κάποια ψάρια να «γεύονται» τα τεχνητά μας;
Σωστή επιλογή ώρας
Είναι γνωστό πως οι πιο αποδοτικές ώρες για τις περισσότερες τεχνικές ψαρέματος, είναι οι πρωινές και οι τελευταίες απογευματινές. Η συρτή δεν αποτελεί εξαίρεση, ενώ ένας παραπάνω λόγος για να ψαρεύουμε με χαμηλές φωτιστικές συνθήκες, είναι η επικράτηση ήπιων καιρικών συνθηκών. Όταν επικρατεί γαλήνη και μπουνάτσα, η διαύγεια των νερών είναι συνήθως μεγάλη, κι αποτελεί αποτρεπτικό παράγοντα για τα κυνηγόψαρα, αφού αντιλαμβάνονται πως είναι ορατά από τα μικρόψαρα, σε μεγαλύτερο βαθμό κι από μεγαλύτερη απόσταση.
Έτσι ο μόνος τρόπος για να καταφέρουν να γίνουν λιγότερο αντιληπτά, είναι να κινηθούν σε συνθήκες χαμηλότερου φωτός. Πότε συμβαίνει αυτό; Μα φυσικά πολύ νωρίς το ξημέρωμα και αργά το απόγευμα, λίγο πριν ο ήλιος «πλαγιάσει» στη δύση. Αυτές τις ώρες της ημέρας, ψάρια όπως οι κυνηγοί, τα λαβράκια, τα γοφάρια, οι ντάσκες, οι παλαμίδες κλπ., γίνονται πολύ επιθετικά και προσπαθούν να εκμεταλλευτούν στο έπακρο τις συνθήκες χαμηλού φωτισμού.
Αυτό συμβαίνει ακόμα περισσότερο τους χειμερινούς μήνες, αφού τα νερά είναι συνήθως πιο διαυγή από ότι στους θερμούς μήνες του χρόνου. Είναι πολύ σημαντικό να θυμόμαστε πως όσο πιο χαμηλή είναι η θερμοκρασία του νερού, τόσο λιγότερη είναι η θολούρα. Τα αρπακτικά έχουν όλες αυτές τις πληροφορίες καταγεγραμμένες στο DNA τους, και κινούνται αναλόγως. Γνωρίζουν πολύ καλά κάτω από ποιες συνθήκες είναι πιο ευάλωτα τα υποψήφια θύματά τους, όπως επίσης γνωρίζουν πολύ καλά ότι στο ημίφως εξασφαλίζουν τα καλύτερα γεύματα.
Στο ξημέρωμα καραδοκούν τέρατα
Επίσης θα πρέπει να θυμόμαστε, πως τις πολύ πρωινές ώρες τα κυνηγιάρικα δραστηριοποιούνται συνήθως κοντά στην επιφάνεια, αφού εκεί βρίσκονται και τα μικρόψαρα. Το ίδιο ισχύει και για το χρονικό διάστημα λίγο πριν το τελευταίο φως της ημέρας. Ως εκ τούτου, καλό θα ήταν να κάνουμε χρήση τεχνητών που κινούνται κοντά στην επιφάνεια.
Παρατήρηση βυθόμετρου
Το γεγονός ότι η συρτή δεν ανήκει στις τεχνικές των στατικών ψαρεμάτων, δε σημαίνει πως η χρήση του βυθομέτρου μας είναι «υποβαθμισμένη». Εκτός της οπτικής επαφής που μπορούμε να έχουμε όταν ένα κοπάδι κυνηγιάρικων αποδεκατίζουν τα μικρόψαρα στην επιφάνεια, ή κάποιους γλάρους που θα προδώσουν τη παρουσία κάποιων τονοειδών ή παλαμίδων, το βυθόμετρο έχει το δικό του ρόλο στο όλο σκηνικό.
Όταν επικρατούν συνθήκες άπνοιας, πολλές φορές τα κυνηγιάρικα δραστηριοποιούνται στα κατώτερα στρώματα της θάλασσας. Έτσι, δεν υπάρχει κανένα σημάδι στην επιφάνεια για να αντιληφθούμε τη παρουσία τους. Αν είμαστε εξοικειωμένοι με το βυθόμετρό μας, πολλές φορές μπορεί να τα εντοπίσουμε ακόμα και κοντά στο βυθό, χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει πως θα τα αναζητήσουμε σε αυτό το βάθος με τη συρτή μας. Αν μη τι άλλο όμως, γνωρίζουμε τη παρουσία τους και είμαστε σε αναμονή για τη στιγμή της ανόδου τους στα ανώτερα στρώματα του νερού. Ωστόσο, αρκετές φορές θα τα εντοπίσουμε κοντά στα μεσόνερα ή ψηλότερα, είτε κοπαδιαστά, είτε μεμονωμένα. Αυτό που έχουμε να κάνουμε, είναι να προσπαθήσουμε να τα δελεάσουμε με τα κατάλληλα τεχνητά. Πολλές φορές βέβαια τα ψάρια δε θα είναι ορατά στην οθόνη μας, αλλά αυτό δε σημαίνει πως πρέπει να εγκαταλείψουμε την προσπάθεια. Τα είδη των ψαριών που αναζητούμε, μπορεί ανά πάσα στιγμή να βρεθούν οπουδήποτε, και φυσικά στην ακτίνα δράσης των τεχνητών μας, αλλά παρόλα αυτά να μη μπουν στην ακτίνα του αισθητήρα του βυθομέτρου μας. Ας μη μπερδεύουμε τη συγκεκριμένη συσκευή με το … ραντάρ!
Προσεκτική παρατήρηση της οθόνης μας λοιπόν, ανά πάσα στιγμή. Είναι ο μόνος κρίκος που μας συνδέει με τη παρουσία ψαριών κάτω από την επιφάνεια. Αν πέσει στην αντίληψή μας παρουσία «μπαλιασμένων» μικρόψαρων, καλό θα είναι να είμαστε σε εγρήγορση, αφού είναι πολύ πιθανό εκεί κοντά να παραμονεύουν δυνατές οδοντοστοιχίες! Φυσικά, όσο πιο λεπτομερώς γνωρίζουμε τις λειτουργίες της συσκευής μας, τόσο περισσότερο θα είμαστε σε θέση να αποκωδικοποιούμε καλύτερα τις πληροφορίες που παίρνουμε, ώστε να μεγιστοποιούμε τις πιθανότητες ενός θετικού αποτελέσματος.
Vibration σε πλήρη συνάρτηση μεγέθους με τις σαρδέλες
Επιλογή κατάλληλων τεχνητών
Πολλές φορές έχουμε τονίσει με έμφαση τη σπουδαιότητα της σωστής επιλογής τεχνητού, ανάλογα με τις εκάστοτε συνθήκες στις οποίες δραστηριοποιούμαστε. Συνήθως εκεί αρχίζουν κι εκεί τελειώνουν όλα. Η αρχή της συχνής εναλλαγής τεχνητών, δε θα πρέπει να παραβιάζεται γενικώς, πόσο δε μάλλον σε ιδιαίτερες συνθήκες, όπως είναι η άπνοια και η πλήρης ηρεμία της θάλασσας. Βέβαια η σωστή παρατήρηση του υδάτινου τερέν, πολλές φορές θα μας δώσει σημαντικές πληροφορίες για το ποιο είδος τεχνητού θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε και τον καταλληλότερο χρωματισμό του.
Για παράδειγμα, εάν δούμε σκηνικό «μάχης» στην επιφάνεια από τονοειδή που αποδεκατίζουν μικρόψαρα, ή γλάρους να συγκεντρώνονται σε συγκεκριμένα σημεία της θάλασσας παίρνοντας μέρος στη διεκδίκηση της τροφής, τότε εύλογα θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε τεχνητά που κινούνται κοντά στην επιφάνεια, ώστε να είμαστε μέσα στο «βεληνεκές» των αρπακτικών.
Αντίθετα όταν επικρατεί πλήρης ηρεμία χωρίς κάποιο ίχνος ζωής στην επιφάνεια, μπορούμε να κάνουμε χρήση τεχνητών που κατεβαίνουν βαθύτερα, όπως τα δολώματα με τις πιο μακριές γλώσσες ή τα αναντικατάστατα γι’ αυτές τις περιπτώσεις -και όχι μόνο- vibrations. Ειδικά όσο αφήνουμε πίσω μας τις πρωινές ώρες και ο ήλιος σηκώνεται ολοένα και ψηλότερα, τα ψάρια έχουν την τάση να απομακρύνονται από την επιφάνεια, όλο και περισσότερο.
Σχετικά με τους χρωματισμούς των τεχνητών, η πρώτη μας επιλογή θα είναι αυτά που προσομοιάζουν όσο το δυνατόν καλύτερα σε σαρδέλα, κολιό, σκουμπράκι, φρίσσα, γόπα κλπ. Στη συνέχεια φυσικά θα πειραματιστούμε και με πιο έντονους χρωματισμούς, ανάλογα πάντα και με τις συνθήκες φωτεινότητας και διαύγειας της θάλασσας. Αν κάνουμε ταυτόχρονη χρήση δύο καλαμιών, καλό θα είναι να τα έχουμε αρματωμένα με τεχνητά διαφορετικού βάθους, ώστε να αυξήσουμε τις πιθανότητες κάποιου strike. Μεγάλη προσοχή βέβαια θα πρέπει να δείξουμε στην ταχύτητα που θα επιλέξουμε, ώστε να είναι σωστή η πλεύση και των δύο τεχνητών, ειδάλλως το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να «πυροδοτήσουμε» την καχυποψία των ψαριών, με αποτελέσματα αντίθετα από τα προσδοκώμενα.
Η τροφή δεν είναι ποτέ αρκετή..!
Πεδίο δράσης
Ο καθένας από εμάς, ανάλογα με την έδρα του, έχει κάποιες περιοχές που δραστηριοποιείται ψαρευτικά και τις προτιμάει ιδιαίτερα. Επόμενο είναι λοιπόν να γνωρίζει ποιες συνθήκες είναι κατάλληλες για τις περιοχές αυτές, ποιες εποχές να αναζητήσει συγκεκριμένα ψάρια, αλλά και κάποια περάσματα μέσω των οποίων μετακινούνται τα κυνηγιάρικα στο ταξίδι της αναπαραγωγής και της εύρεσης τροφής. Οι καιρικές συνθήκες όμως δεν είναι πάντα με το μέρος μας, κι έτσι τα πράγματα δυσκολεύουν, παρόλο που γνωρίζουμε πως διανύουμε την κατάλληλη εποχή για συγκεκριμένες αναζητήσεις. Όταν λοιπόν η θάλασσα είναι πιο ακύμαντη κι από … καντήλι, τότε κάποια δεδομένα ανατρέπονται.Για παράδειγμα, ενώ όταν σε συνθήκες μέτριου κυματισμού μπορεί να συνηθίζαμε να κάνουμε τη συρτή μας σε συγκεκριμένα ανοικτά περάσματα, όταν επικρατεί άπνοια προτιμούμε να ψαρέψουμε κοντά σε βραχονησίδες και κάβους με απότομες μεταβολές του βάθους, αφού εκεί κάνουν το καρτέρι τους παλαμίδες, λούτσοι, τονοειδή και ιδιαίτερα μεγαλύτερα άτομα του κάθε είδους.
Στους μεσοπέλαγους κάβους, όταν υπάρχει άπνοια υπάρχει συνήθως συγκέντρωση μικρόψαρων και τα κυνηγιάρικα το γνωρίζουν αυτό πολύ καλά. Ειδικότερα οι μεγάλες παλαμίδες και οι ντάσκες, κινούνται πολλές φορές μοναχικά ή σε πολύ μικρές ομάδες και αρέσκονται στο να παραμονεύουν τριγύρω από άγριους κάβους. Εν κατακλείδι, θα μπορούσαμε να πούμε πως δε πρέπει να αποτελούν αποτρεπτικό παράγοντα οι συνθήκες πλήρους ηρεμίας, αλλά με τις δικές μας κατάλληλες κινήσεις και φυσικά με επιμονή και υπομονή, να ρίχνουμε το νερό που χρειάζεται στο μύλο των επιτυχιών μας!
