Συρτή Φύλακας: Αρματωσιές για μεγάλα μαγιάτικα
Για να έχουµε το ποθητό αποτέλεσµα στην αναµέτρηση µε ένα µεγάλο µαγιάτικο, πρέπει να προσέξουµε όλες τις πιθανές «παραλλαγές» στην τοποθέτηση των αγκιστριών, και να αναλύουµε τα πλεονεκτήµατα όλων των αρµατωσιών, αναλόγως µε το κάθε ζωντανό δόλωµα που θα προσαρµόσουµε.
Σε αυτά τα ψαρέµατα όπου η λεπτοµέρεια κάνει τη διαφορά και το µεγαλύτερο ρόλο παίζει το παράµαλλο, προσαρµόζουµε τα αγκίστρια σύµφωνα µε το είδος των ζωντανών δολωµάτων τα οποία έχουµε εξοικονοµήσει. Στη χειρότερη περίπτωση (άµα δεν πιάσουµε δηλαδή ζωντανά), προσαρµόζουµε τις αρµατωσιές για ζωντανά καλαµάρια και σουπιές έτσι ώστε να µπορούν να δολωθούν µε νωπό, προσθέτοντας και συγκεκριµένα βαρίδια για σωστή πλεύση. Όσα χρόνια ψαρεύω µε το φίλο και δάσκαλό µου Κυριάκο Λαλίκο, ακόµα µαθαίνω παραλλαγές σε αρµατωσιές, που πολλές φορές τις δηµιουργεί εκείνη την ώρα, ανάλογα µε το µέγεθος, το είδος, την εποχή, το βάθος, την ταχύτητα και τα ψάρια-στόχο.
Όταν ο τόπος προσφέρεται και έχει µεγάλα µαγιάτικα, τα παράµαλλα διαφέρουν αρκετά, αφενός µεν γιατί το σκάφος µας κινείται λίγο πιο γρήγορα (ταχύτητα 1,5 µίλι), αφετέρου γιατί η διάµετρος του παράµαλλου και των αγκιστριών είναι µεγαλύτερα, όσο µας επιβάλλεται από το µέγεθος του ζωντανού.
Το µήκος του παράµαλλου είναι περίπου 20 µέτρα για βάθη 20 µε 40 µέτρα, και 10 µέτρα για βαθύτερα νερά. Το παράµαλλο και το νήµα συνδέονται µε ένα µικρό, υπερενισχυµένο στριφτάρι και στη συνέχεια µπαίνει µια µαλακή µικρή χάντρα που σταµατάει εκεί, στο «τελεφερίκ», δηλαδή στη στριφταροπαραµάνα ταχείας απελευθέρωσης όπου συνδέουµε το παράµαλλο του φύλακα (πετονιά διατοµής 0,40-0,45 χιλιοστών, µε µήκος 1,5 µέτρο).
Έτσι, τη στιγµή που το ψάρι αρπάζει το δόλωµα, η «παγίδα» γίνεται λιγότερο αντιληπτή γιατί γλιστράει το «τελεφερίκ» στο νήµα. Τέλος, αφού ο Λαλίκος ελέγξει το παράµαλλο και το δολώσει, πριν κατεβάσει το δόλωµα βάζει πρόσω µε τα µίλια που θα σύρουµε κάθε φορά, ρίχνει το δόλωµα 2-3 µέτρα πίσω από το σκάφος και το ελέγχει αν κολυµπά σωστά, χωρίς δηλαδή να φέρνει τούµπες ή να φαίνεται στραβά δολωµένο.
Όταν δε βρίσκουµε ζωντανά, χρησιµοποιούµε µεγάλα, νωπά -αλλά ολόφρεσκα- καλαµάρια, και πιστέψτε µε, έχουν σχεδόν τα ίδια αποτελέσµατα. Συνηθίζω λοιπόν να αποκαλώ τον Κυριάκο «χειρούργο» χαριτολογώντας, γιατί περνά τα βαρίδια και τα αγκίστρια µε τέτοιο τρόπο, ώστε και δε φαίνονται αλλά και ζυγιάζουν τόσο καλά, που όταν το τραβάµε πίσω για να το στρώσουµε, φαίνεται σα ζωντανό. Αυτό το παράµαλλο µου ζήτησε να µη το δηµοσιεύσω και το σέβοµαι.
Πιστεύω µετά από αυτό το κείµενο, µερικοί συρταδόροι που τόσα χρόνια ψάρευαν αυτήν την τεχνική µε ένα «τυποποιηµένο» παράµαλλο, ίδιο για όλα τα ψάρια και όλες τις εποχές, να αναρωτηθούν: τελικά τα ψάρια είναι λιγότερα ή µήπως είναι εξυπνότερα;
Σηµαντική παρατήρηση
Τα αγκίστρια που βάζουµε συρόµενα όταν είναι για µαγιάτικα καλά θα είναι να έχουν κλειστό κρίκο χωρίς εγκοπή, αλλιώς να τον ενώσουµε µε κόλλα δύο συστατικών «BISON». Η παραπάνω λεπτοµέρεια είναι πολύ σηµαντική γιατί το µαγιάτικο ρουφάει όλο το δόλωµα, µε αποτέλεσµα τις περισσότερες φορές να καρφώνεται πρώτα στο συρόµενο αγκίστρι, κατεβάζοντάς το µε δύναµη στο salvanodi µπροστά από το τερµατικό, το οποίο απορροφά τον κραδασµό. Όµως ο κρίκος των περισσοτέρων αγκιστριών δεν είναι ενωµένος, µε αποτέλεσµα µερικές φορές να πληγώνει και να κόβει το χοντρό παράµαλλο.
Κλασικό παράµαλλο µε ένα κινητό αγκίστρι κι ένα σταθερό.
Κλασικό παράµαλλο µε ένα κινητό αγκίστρι κι ένα σταθερό
Όταν προορίζεται για µεγάλα µαγιάτικα, βάζουµε µεγάλο, ενισχυµένο, συρόµενο αγκίστρι (άµα µας το επιτρέπει το µέγεθος του δολώµατος µας 6/0) και τερµατικό 7/0 ή 8/0. Το συρόµενο αγκίστρι να είναι µε κλειστό κρίκο ή άµα δεν βρούµε κι έχει εγκοπή-χαραµάδα να προσπαθήσουµε να την κλείσουµε. Ανάµεσα από τα αγκίστρια βάζουµε ένα σωληνάκι salvanodi µήκους ενός εκατοστού, γιατί συνήθως τα µαγιάτικα καρφώνονται στο συρόµενο αγκίστρι, και µε αυτόν τον τρόπο απορροφούµε µέρος της δύναµης από το χτύπηµά του πάνω στο σταθερό.
Παράµαλλο µε σωληνάκι σιλικόνης για ζαργάνες.
Παράµαλλο µε σωληνάκι σιλικόνης για ζαργάνες
Βάζουµε παράµαλλο από 70άρα πετονιά, χωρίς να κάνουµε διπλάρωµα. ∆ένουµε µε νήµα 0,41 ή 0,46 ένα συρόµενο κόµπο, και το βάζουµε στη µύτη της ζαργάνας σταµατώντας την µε το σωληνάκι. Αν είναι µικρή, χρησιµοποιούµε ένα τερµατικό αγκίστρι µεγέθουν 7/0, και αν είναι µεγαλούτσικη δύο αγκίστρια 6/0. Με αυτόν τον τρόπο δολώνουµε όταν είναι να σύρουµε πιο γρήγορα στα µεσόνερα, µε τα βαρίδια ταχείας απελευθέρωσης που αναφέραµε στο πρώτο µέρος.
Παράµαλλο για δύο ζαργάνες όταν είναι µικρές ή και για άλλα µικρόψαρα.
Παράµαλλο για δύο ζαργάνες όταν είναι µικρές ή και για άλλα µικρόψαρα
∆ένουµε και το πρώτο και το δεύτερο αγκίστρι έτσι ώστε η ουρά της πρώτης ζαργάνας να φθάσει πάνω από τα σπάραχνα της άλλης, για να καµουφλάρει το αγκίστρι της. Το µαγιάτικο είναι σίγουρο ότι θα τις ρουφήξει και τις δύο, και θα καρφωθεί σε ένα από τα δυο αγκίστρια.
Έχουµε εφαρµόσει λίγες ακόµη παραλλαγές για τη ζαργάνα, αλλά όπως και να δολωθεί έχει αποτελέσµατα, γιατί είναι από τα καλύτερα δολώµατα για µαγιάτικα και συναγρίδες. Το βασικό της πλεονέκτηµα είναι η αντοχή της σε ταχύτητες συρτής από 1-1,5 µίλι. Για να ξεγελαστούν τα µεγάλα µαγιάτικα, η ταχύτητα πρέπει να είναι τουλάχιστον 1,5 µίλι όταν ψαρεύουµε σε βάθη έως 40-50 µέτρα.
Για αυτό προσαρµόσαµε µια αρµατωσιά σε σουπιά (δες στη δίπλα σελίδα) και προσθέσαµε «ζύγια» για να µη «σβουρίζει» σε αυτήν την ταχύτητα. Εκµεταλλευόµενοι την πολύ ελκυστική, φωσφοριζέ κοιλιά της, περνάµε 4-5 µέτρα πάνω από τα µαγιάτικα που έχουµε εντοπίσει µε το βυθόµετρό µας, κάνοντάς τα πιο επιθετικά αφού δεν τους δηµιουργούνται υποψίες, όπως συµβαίνει όταν περνάµε µε 0,8 ή 1 µίλι.
Παράµαλλο «κοστούµι» κοµµένο και δεµένο στα µέτρα του.
Παράµαλλο «κοστούµι» κοµµένο και δεµένο στα µέτρα του!
∆ένουµε το αγκίστρι οδηγό, αφήνοντας το διπλάρωµα µακρύ, για να το δηµιουργήσουµε στη συνέχεια στο µήκος που θέλουµε, ανάλογα µε το ζωντανό ή νωπό δόλωµά µας. Υπάρχουν δύο παραλλαγές:
1. Χωρίζουµε το διπλάρωµα, και δένουµε ένα αγκίστρι για την κουκούλα του καλαµαριού και ένα για τα µουστάκια.
2. Αυτό το παράµαλλο το δουλεύουµε και στα συναγρίδια, απλώς το αγκίστρι στα πλοκάµια επιλέγεται σε µέγεθος 2/0-3/0, ώστε να µπορεί να συλλάβει και µικρά αρπακτικά.
Παράµαλλο για σουπιές – θράψαλα – µεγάλα καλαµάρια.
Παράµαλλο για σουπιές – θράψαλα – µεγάλα καλαµάρια
Κατασκευή
Το διπλάρωµα γίνεται µε παράµαλλο από fluorocarbon 0,66 χιλ. Στη συνέχεια το κόβουµε µπροστά, ώστε να χωρίσουν οι πετονιές. Περνάµε στο κάθε σκέλος από ένα αγκίστρι 5/0 µε κρίκο, κάνοντάς τα συρόµενα. Ακολουθεί salvanodi µήκους ενός εκατοστού και στη συνέχεια δένουµε το µεγάλο τερµατικό αγκίστρι, χρησιµοποιώντας και τις δυο άκρες.
Παράµαλλο για δύο σουπιές ή καλαµάρια όταν είναι µικρού µεγέθους.
Παράµαλλο για δύο σουπιές ή καλαµάρια όταν είναι µικρού µεγέθους
Τα αγκίστρια µεγέθους 5/0-6/0 προσαρµόζονται στο παράµαλλο από fluorocarbon 0,70 mm, χωρίς διπλάρωµα.
Στο επόµενο άρθρο θα αναφερθούµε στο αρµάτωµα και στα παράµαλλα για τα συναγρίδια και τα φαγκριά.
