Συρτή Φύλακας: Για φαγκριά & τσαούσια
Το φαγκρί είναι ένα από τα πιο ποθητά και περιζήτητα θηράµατα για πολλούς ψαράδες. Πρόκειται για είδος πολύ διαδεδοµένο, σε ολόκληρη τη Μεσόγειο θάλασσα.
Ανήκει στην οικογένεια των σπαρειδών και µοιάζει αρκετά µε το λυθρίνι και τη συναγρίδα, αλλά είναι σίγουρα πιο µυώδες και πολύ δυνατότερο από αυτά. Το κεφάλι του είναι πιο καµπουρωτό, ενώ η οδοντοστοιχία του είναι ένας συνδυασµός οδοντοστοιχίας τσιπούρας και συναγρίδας, κυρίως εξαιτίας της διατροφής του. Το µέγεθός του µπορεί να ξεπεράσει τα 20 κιλά και παρουσιάζει µεταναστευτικές συνήθειες. Γενικά, το συναντάµε σε µεσοπέλαγες ξέρες και τραγάνες. Εκεί αναζητά την τροφή του, άλλοτε σκαλίζοντας το βυθό και άλλοτε λειτουργώντας σαν αρπακτικό, µε προτίµηση σε µαλάκια και µικρά ψάρια. Μπορούµε να το βρούµε σε οποιοδήποτε βάθος, αρκεί να βοηθούν οι συνθήκες (µορφολογία βυθού, χλωρίδα και πανίδα, προστασία από εχθρικά είδη και άλλους κινδύνους). Υπάρχουν πολλών ειδών φαγκριά, αλλά µερικά από αυτά είναι τα πιο περιζήτητα και αποτελούν πραγµατικό ψαρευτικό έπαθλο για τον κάθε ερασιτέχνη ψαρά (πχ. το κορωνάτο που πήρε την ονοµασία του λόγω του εξογκώµατος στο κούτελό του και το βασιλικό φαγκρί ή τσαούσης, µε τη µακριά πρώτη ακτίνα στο ραχιαίο του πτερύγιο). Το ψάρεµά του γίνεται πάντα µε κάποιο αξιόπλοο σκάφος, καθ’ όλη την διάρκεια του έτους.
Μολύβι Φύλακας
Η είσοδος των νέων νηµάτων και σε αυτόν τον τρόπο ψαρέµατος, έφερε πραγµατική επανάσταση. Έτσι, µπορούµε πλέον να κατεβούµε σε –µεγάλα- βάθη 70-120 µέτρων µε –µικρά- µολύβια 350 –500 γραµµαρίων, εκεί όπου ζουν αξιόλογοι εκπρόσωποι του είδους. Απαραίτητα δολώµατα οι ζωντανές σουπιές και τα καλαµάρια. Ο εξοπλισµός για το ψάρεµά τους αποτελείται από καλάµια παραβολικά, µε ειδικούς οδηγούς για νήµα, κατηγορίας 12/20 λιµπρών και µήκος 2,10-2,60 µέτρων, αρκετά ευλύγιστα, γιατί τα νήµατα αντοχής 20-30 lb µε διαµέτρους 0,23-0,28 mm που χρησιµοποιούµε στο ψάρεµά τους, χαρακτηρίζονται από πλήρη ανελαστικότητα. Το παράµαλλό µας αποτελείται από αόρατη πετονιά, αρίστης ποιότητας, µήκους έως 10 µέτρων και διαµετρήµατος 0,60 έως 0,80 χιλ. Το τελευταίο µέτρο διπλαρώνεται πάντοτε. Τα δυνατά σαγόνια και τα µυτερά, κοφτερά δόντια τους, κόβουν εύκολα τα λεπτά παράµαλλά µας. Στα παράµαλλά µας δένουµε δύο αγκίστρια αρίστης ποιότητας, κυρίως στραβά-παπαγαλέ για τα διάφορα είδη ζωντανών δολωµάτων, ενώ τα µεγέθη τους ποικίλουν ανάλογα µε το µέγεθος των δολωµάτων. Φτιάχνοντας το παράµαλλο µετά το διπλάρωµά του, το περνάµε µέσα από το στραβό -κατά προτίµηση- κρίκο του πρώτου αγκιστριού (συνήθως παπαγαλέ νούµερο 5/0) και δένουµε αυτό µαζί µε την πετονιά της αρµατωσιάς µε ένα άλλο κοµµάτι πετονιάς. Στο τέλος της αρµατωσιάς δένουµε από τον κρίκο το δεύτερο ίσιο ή στραβό-παπαγαλέ αγκίστρι µας µεγέθους 7/0, και προστατεύουµε το κόµπο του δεσίµατος, συνήθως µε µία ελαστική χάνδρα.
Φτάνοντας στον επιλεγµένο τόπο, δολώνουµε προσεκτικά το ζωντανό δόλωµά µας, χωρίς να το σκοτώσουµε, και το αφήνουµε προσεκτικά µέσα στη θάλασσα. Παράλληλα, ξεκινάµε πορεία χαµηλής ταχύτητας µε το σκάφος (συνήθως ένα ν.µ. ή και λιγότερο), παρατηρώντας αν το δόλωµα κολυµπά φυσιολογικά, σα να ήταν ελεύθερο. Αφήνουµε να ξετυλιχθεί από τον µηχανισµό ολόκληρο το παράµαλλο, οπότε, φτάνοντας πλέον στο στριφτάρι, δένουµε το παράµαλλο µε το µολύβι φύλακα το οποίο έχουµε ετοιµάσει από πριν και το αφήνουµε να βυθίσει το δόλωµά µας. Όταν το µολύβι φύλακας ακουµπήσει στο βυθό (πρέπει να γνωρίζουµε εκ των προτέρων πόσο νήµα µαζεύει ο µηχανισµός µας σε µια πλήρη περιστροφή) µαζεύουµε κατά µια πλήρη ή ανάλογα µισή περιστροφή τη µάνα (νήµα), ώστε να ανεβεί και το δόλωµα και να προστατευτεί από τα διάφορα σκαλώµατα. Παρακολουθώντας στο βυθόµετρο τις αυξοµειώσεις του βάθους, αφήνουµε ή µαζεύουµε αντίστοιχα νήµα, και µε αυτόν τον τρόπο κρατάµε το δόλωµά µας συνέχεια κοντά στο βυθό. Το φαγκρί είναι ένα πανέµορφο ψάρι, άξιο σεβασµού. Η κάθε αναµέτρηση µε µεγάλα άτοµα του είδους, µένει για πάντα αλησµόνητη.
