Στο μολύβι φύλακα το ψάρεμα σε ναυάγια έχει τα δικά του μυστικά. Τα ναυάγια, όπως όλοι ξέρουµε, είναι πόλος έλξης πολλών ψαριών και κατά καιρούς φιλοξενούν στις λαµαρίνες τους από τα µικρότερα µέχρι τα µεγαλύτερα είδη. Έτσι, τα µαγιάτικα κάνουν τα περάσµατα τους από τα σηµεία αυτά ή γίνονται ακόµα και προσωρινοί κάτοικοι για κάποιες περιόδους.
Το γεγονός ότι τα ναυάγια συγκεντρώνουν αρκετά ενδιαφέροντα είδη σε σχετικά µικρό πεδίο, µας ωθεί να τα επισκεπτόµαστε συχνά για να τα ψαρέψουµε, είτε µε φύλακα, είτε µε jigging, είτε µε καθετή. Εµείς εδώ θα επικεντρωθούµε κατά κύριο λόγο στην τεχνική του φύλακα και πιο συγκεκριµένα στις πορείες-περάσµατα και κατά δεύτερο στα µαγιάτικα. Κάθε ναυάγιο έχει φυσικά διαφορετική µορφή. Υπάρχουν µικρά ή µεγάλα πλοία και αεροπλάνα, άλλα ατόφια, άλλα σπασµένα, κοµµατιασµένα και διάσπαρτα από διάφορες αιτίες και άλλα τείνουν να εξαφανιστούν στο πέρασµα του χρόνου από τη συνεχή διάβρωση που υφίστανται τα µέταλλά τους. Πριν προσπαθήσουµε να ψαρέψουµε ένα ναυάγιο για πρώτη φορά, θα πρέπει να το ψάξουµε καλά µε το βυθόµετρο και να το οριοθετήσουµε µε ακρίβεια στο gps. Αυτό γίνεται διαγράφοντας κύκλους αυξανόµενης διαµέτρου (σαλίγκαρους) πάνω από το σηµείο. Αν είναι ατόφιο, θα βρούµε εύκολα πως είναι ξαπλωµένο στο βυθό και θα εντοπίσουµε τα σηµεία ενδιαφέροντος (συνήθως είναι οι δυο άκρες του ναυαγίου, πλώρη-πρύµνη). Όταν είναι σπασµένο µε τα κοµµάτια του διάσπαρτα, τότε η ανίχνευση των κοµµατιών και τα περάσµατα που θα κάνουµε αργότερα δυσκολεύουν, αλλά έχουµε περισσότερα σηµεία ενδιαφέροντος, καθώς κάθε κοµµάτι κρύβει τις δικές του εκπλήξεις. Μπορεί όπως είπαµε να υπάρχει πληθώρα ψαριών στα ναυάγια, αλλά αυτό δε σηµαίνει ότι µπορούµε να τα πιάσουµε εύκολα, αφού πρόκειται για τα πλέον ψαρεµένα σηµεία, µε κάθε νόµιµο ή παράνοµο τρόπο και τα ψάρια ξέρουν καλά τι πρέπει να κάνουν για να προστατευτούν.
Στα σύγχρονα βυθόµετρα µπορούµε να έχουµε µια πολύ πιστή εικόνα του βυθού. Εδώ βλέπουµε πως φαίνεται ολόκληρο ένα ναυάγιο.
Για να µπορέσουµε να τα ψαρέψουµε µε επιτυχία, θα πρέπει να περάσουµε µε ακρίβεια από τα σηµεία ενδιαφέροντος τα οποία εντοπίσαµε µε το βυθόµετρο. Όταν λέω ακρίβεια, εννοώ µια απόσταση τεσσάρων-πέντε µέτρων από τις λαµαρίνες του ναυαγίου, γιατί συνήθως τα ψάρια είναι κολληµένα εκεί κοντά. Αν περάσουµε πιο µακριά, δύσκολα θα “ξεκολλήσει” κάποιο, καθώς ακόµα και τα µαγιάτικα που θεωρούνται οι άρχοντες τις περιοχής, είναι αρκετά διστακτικά. Αν αντίθετα περάσουµε «ξυστά», κινδυνεύουµε να σκαλώσουµε στις λαµαρίνες ή -στην ακόµα χειρότερη περίπτωση- να δώσουµε την ευκαιρία στο ψάρι να τρίψει το παράµαλλο επάνω τους. Φυσικά, θα πρέπει να υπάρχει και ένα λογικό βάθος το πολύ πενήντα-εξήντα µέτρων για να µπορέσουµε να κάνουµε σωστά περάσµατα, γιατί όσο µεγαλώνει το βάθος, τόσο µεγαλώνει και η απόσταση του µολυβιού από το σκάφος και εµείς θέλουµε το µολύβι µας να ακολουθεί µε ευλάβεια τις κινήσεις µας. Μια καλή λύση βρίσκεται στη χρήση µεγάλου µολυβιού, βάρους 600+ γραµµαρίων. Στα περάσµατα, θα χρειαστεί να εκτελέσουµε αρκετές µανούβρες, αλλά πριν κάνουµε οτιδήποτε, θα πρέπει πρώτα να υπολογίσουµε -από τη γωνία που κάνει το νήµα- πόσο πίσω βρίσκεται το µολύβι συν το µήκος του παράµαλλου και µετά να στρίβουµε. Παρακάτω, θα δούµε µερικές µανούβρες που απλοποιούν λιγάκι τα πράγµατα, ώστε να περνάµε από τα καλά σηµεία χωρίς τον φόβο σκαλώµατος.
Πορείες-Περάσματα για ψάρεμα σε ναυάγια
1. Σε αυτό το πέρασµα θα προσπαθήσουµε να ψαρέψουµε τις δυο άκρες του ναυαγίου, όπου συγκεντρώνονται συνήθως τα µαγιάτικα και οι συναγρίδες, αλλά και τα πλαϊνά του (αποχές), όπου κρύβονται συνήθως µαυρόψαρα. Ξεκινάµε µπροστά σε µια από τις δύο άκρες και αφού περάσει και το δόλωµα µας από το σηµείο, αρχίζουµε να στρίβουµε κάνοντας ένα αρκετά µεγάλο κύκλο, µέχρι να ευθυγραµµίσουµε την πορεία µας µε το πλαϊνό του ναυαγίου. Η µπλε γραµµή, δείχνει την πορεία του µολυβιού και η κόκκινη του σκάφους. Συνεχίζουµε προς την άλλη του άκρη, διατηρώντας µια απόσταση ασφαλείας τεσσάρων-πέντε µέτρων από το ναυάγιο. Περνώντας και την άλλη άκρη έχουµε δύο επιλογές: η πρώτη είναι να γυρίσουµε πίσω και να ψαρέψουµε την ίδια πλευρά και η δεύτερη να περάσουµε στην άλλη πλευρά και έπειτα να κατευθυνθούµε προς την αντίθετη άκρη του ναυαγίου, φτάνει σε κάθε περίπτωση να ευθυγραµµίζουµε την πορεία µας µε µια από τις δύο πλευρές. Κατά την διάρκεια του περάσµατός µας, θα πρέπει πάντα να ξέρουµε που ακριβώς βρισκόµαστε σε σχέση µε το ναυάγιο, ώστε από την στιγµή που τσιµπήσει κάποιο καλό ψάρι να µπορέσουµε να οδηγήσουµε το σκάφος µας εκτός ναυαγίου.
2. Εδώ βλέπουµε ένα λανθασµένο πέρασµα. Μπορεί µεν η πορεία µας να φαίνεται σωστή, επειδή όµως το µολύβι µας βρίσκεται πιο πίσω, έχει την τάση να κλείνει τη γωνία, µε αποτέλεσµα είτε να περνάει πολύ κοντά, είτε να καβαλάει το ναυάγιο. Και στις δύο περιπτώσεις θα γλιτώσουµε το σκάλωµα µόνο αν είµαστε τυχεροί.
3,4. Άλλοι δύο τρόποι περάσµατος από διάφορα σηµεία ενδιαφέροντος.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Published in ΣΥΡΤΗ ΦΥΛΑΚΑΣ