Η συρτή βυθού είναι µία τεχνική που αποδίδει ιδιαίτερα αυτήν την εποχή, και οι στήρες είναι από τους πιο τακτικούς επισκέπτες στα τεχνητά µας δολώµατα.
Τόποι
Τέλη άνοιξης µε αρχές καλοκαιριού, συναντάµε τις στήρες σε βραχώδεις αποχές µε απότοµη κλίση και σε κατρακύλια που καταλήγουν σε φυκιάδες. Επίσης, θα τις βρούµε πολύ συχνά σε βραχώδη σκαλοπάτια µέσα σε αµµώδη βυθό. Αρχικά, κοπαδιάζουν µε ψάρια ίδιου µεγέθους, αργότερα κυκλοφορούν σε ζεύγη, ενώ δεν είναι ασυνήθιστο να συναντηθούµε και µε µοναχικά ψάρια.
Ανεβάσµατα ψαριών
Βρισκόµαστε σε µια µεταβατική εποχή, όσον αφορά στα «ληµέρια» των περισσότερων ψαριών. Οι στήρες, όπως και πολλά άλλα είδη, αφήνουν τα βαθιά σηµεία και ξεχύνονται προς τα ρηχά όπου και εγκαθίστανται µόνιµα. Μέχρι να ξανακατηφορίσουν προς τα τέλη του φθινοπώρου. Αυτή η µετακίνηση δε γίνεται σταδιακά και µεµονωµένα, αλλά µονοµιάς, και σηµεία που τη µια µέρα είναι «κρανίου τόπος», την επόµενη σφύζουν από ζωή και κινητικότητα. Ψάρια από όλα τα είδη που αναζητούµε µε τη συγκεκριµένη τεχνική (στήρες, σφυρίδες, ροφοί, συναγρίδες), κυκλοφορούν στα ρηχά ληµέρια άφοβα κι άµαθα για τους υπάρχοντες κινδύνους, αφού εκεί που βρίσκονταν δεν τα κυνηγούσε σχεδόν κανένας.
Η στήρα επιτίθεται για να φάει και όχι για να διώξει, όπως κάνουν τα υπόλοιπα ψάρια που αναζητούµε µε τη συρτή βυθού
Έτσι, όποιος καταφέρει να τα πετύχει στο ανέβασµα, µπορεί εύκολα να πάρει όσα από αυτά θελήσει. Αργότερα, όταν θα έχουν πλέον συνειδητοποιήσει τι συµβαίνει, θα σκορπίσουν και θα σταµατήσουν να αποτελούν τον εύκολο στόχο. Όλοι οι συρταδόροι περιµένουν µε ανυποµονησία την εποχή του ανεβάσµατος (συνήθως διαρκεί λιγότερο από βδοµάδα). Όπου έχουν την ευκαιρία να πραγµατοποιήσουν ικανοποιητικότατες ψαριές. Βέβαια, αν θέλουµε να χαίρονται το ψάρεµα και τα παιδιά µας, χρειάζεται να δείξουµε σωφροσύνη και εγκράτεια. Παίρνοντας ένα-δύο ψάρια και όχι όλο το κοπάδι.
Τρόπος ψαρέµατος
Η στήρα αρέσκεται να κυνηγά τα θηράµατά της αρκετά ψηλά από το βυθό. Αυτό σηµαίνει ότι δεν είναι αναγκαίο να την αναζητούµε «κολλητά» στον πυθµένα. Όπως κάνουµε µε τα υπόλοιπα µαυρόψαρα, µε κίνδυνο σκαλώµατος των δολωµάτων, αλλά αρκετά πιο πάνω. Προσπαθούµε να περάσουµε τους τόπους όπου συνηθίζει να συχνάζει, κάνοντας αρκετές εναλλαγές στην ταχύτητα και τραβώντας απότοµα. Αφού αυτό έχει δείξει ότι τις έλκει ιδιαίτερα.
Με συννεφιά προτιµούµε τα σκούρα τεχνητά, πρασινοµπλέ ή µαύρα. Τις µέρες µε ηλιοφάνεια τεχνητά ανοικτού χρώµατος, πρασινοκίτρινα, κόκκινα ή άσπρα.
Φροντίζουµε να περνάµε πάντα από παλιά, καλά ληµέρια µας. Αφού περιοχές που µας έδωσαν µια χρονιά ψάρια θα συνεχίσουν να µας δίνουν και τις επόµενες. Γενικά, χτυπάει σε όλα τα γνωστά µας τεχνητά, 14άρια και 18άρια, ενώ δε θα πρέπει να παραξενευτούµε αν τη δούµε πιασµένη και σε πολύ µικρότερα δολώµατα, µιας και είναι ψάρι παµφάγο. Πάντα είναι πολύ καλά πιασµένη, και σπάνια θα τη δούµε επιπόλαια αγκιστρωµένη. Γιατί επιτίθεται για να φάει και όχι για να διώξει, όπως κάνουν τα υπόλοιπα ψάρια που αναζητούµε µε τη συρτή βυθού. Ένα από τα «µυστικά» µας, είναι η επιλογή χρωµατισµού ανάλογα µε τις επικρατούσες καιρικές συνθήκες. Έτσι, µε συννεφιά προτιµούµε τα σκούρα τεχνητά, πρασινοµπλέ ή µαύρα, και τις µέρες µε ηλιοφάνεια τεχνητά ανοικτού χρώµατος, πρασινοκίτρινα, κόκκινα ή άσπρα.