Τα πρώτα ψαρέματα: Jigging / Ξεκινώντας από την αρχή
Το jigging, είναι ένας σχετικά νέος τρόπος ψαρέµατος, για τους περισσότερους ερασιτέχνες ψαράδες. Η αλήθεια είναι ότι αυτή η τεχνική έρχεται από πολύ παλιά. Σίγουρα τότε δεν το έλεγαν jigging και οι διαφορές µε την σηµερινή του µορφή, ήταν πολλές.
Μιλώντας πριν µερικά χρόνια µε τον Καπετάν Γιάννη-παλιό και καλό επαγγελµατία ψαρά – για παλαιές και νέες τεχνικές, έµαθα ότι το σηµερινό jigging, λεγόταν τα παλιά χρόνια πλάνος. Ήταν ένα µακρόστενο µολύβι, που είχε επάνω του περασµένο µε σπάγκο ένα µεγάλο αγκίστρι, ενώ για να γυαλίζει, τον περνούσαν µε υδράργυρο. Φυσικά, όπως καταλαβαίνετε, τότε δεν υπήρχαν καλάµια και όλο το ψάρεµα γινόταν µε τα χέρια. Βέβαια εκείνα τα χρόνια, “όπου και να έριχνες αυτήν την περίεργη κατασκευή έπιανες ψάρια αρκεί να είχες το κουράγιο και τη δύναµη”, συνήθιζε να λέει ο Καπετάν Γιάννης. Σήµερα, ο πλάνος είναι φτιαγµένος πάλι από µολύβι, περιβάλλεται όµως εξωτερικά από διάφορους χρωµατισµούς µε πρισµατικές αντανακλάσεις και έχει ακόµα εφοδιαστεί µε τρισδιάστατα µάτια, ανάγλυφα λέπια και βράγχια.
Πώς λειτουργεί και µπορεί να ξεγελάσει µια πληθώρα ψαριών;
Οι πλάνοι βυθίζονται σαν πύραυλοι στο βυθό και όταν φτάσουν εκεί, ξεκινούν µια ξέφρενη πορεία προς την επιφάνεια της θάλασσας, κάνοντας απότοµα τινάγµατα και σκορπώντας λάµψεις. Μοιάζουν δηλαδή σαν ένα πληγωµένο και τροµαγµένο ψάρι, που προσπαθεί να γλυτώσει από τα δόντια των µεγάλων αρπακτικών της θάλασσας. Η εικόνα αυτή φαντάζει σα µια µοναδική ευκαιρία για τους κυνηγούς του βυθού, µοιάζει σαν ένα εύκολο γεύµα να περνά από µπροστά τους. Ένας άλλος λόγος για να επιτεθούν τα µεγάλα αρπακτικά, είναι η αίσθηση της χωροκρατείας την οποία διαθέτουν. Έχουν δηλαδή οριοθετήσει µια περιοχή και τη θεωρούν δική τους, οπότε δεν ανέχονται απρόσκλητους επισκέπτες. Έτσι κάθε επίδοξος εισβολέας, θα δεχτεί επίθεση.
Εξοπλισµός
Ο εξοπλισµός είναι απλός, επιτρέποντας ακόµα και στους αρχάριους να ασχοληθούν µε αυτήν την τεχνική, χωρίς πολλά προβλήµατα. Η απλότητα του εξοπλισµού αποτελεί µία από τις αιτίες της επιτυχίας της τεχνικής και γι’ αυτό το λόγο έχει αγαπηθεί από πληθώρα ερασιτεχνών. Θα χρειαστούµε λοιπόν ένα καλάµι αρκετά σκληρό, για να µπορεί να χειριστεί πλάνους από 150gr-300gr, µε µήκος όχι µεγαλύτερο από 1,80 m. Ο µηχανισµός που θα το συνοδεύσει πρέπει να είναι δυνατός, γρήγορος (µε λόγο περιστροφής 6:1 ή µεγαλύτερο) και να είναι γεµισµένος µε νήµα διαµέτρου 0,28-0,30 χιλιοστών. Μεγάλη προσοχή χρειάζεται και το συνολικό βάρος του εξοπλισµού σας, ώστε να είναι όσο πιο ελαφρύς γίνεται. Στο βασικό εξοπλισµό συγκαταλέγονται και οι πλάνοι. Αυτοί υπάρχουν στο εµπόριο σε διάφορους χρωµατισµούς και σχήµατα, ανάλογα µε τα γούστα και τις ψαρευτικές εµπειρίες του καθενός. Ένα βασικό εργαλείο για να µπορέσετε να κάνετε jigging, είναι και η ζώνη µάχης. Αυτή θα σας βοηθήσει σηµαντικά όταν έχετε να αντιµετωπίσετε µεγάλα και δυνατά ψάρια, πιασµένα σε µεγάλα βάθη.
Τόποι για jigging
Οι κατάλληλοι για jigging τόποι, είναι τα απότοµα κατεβάσµατα του βυθού, οι πυθµένες µε πολλά και ακανόνιστα βράχια και φυσικά τα ναυάγια. Τα τελευταία θέλουν µεγάλη προσοχή, γιατί έχουν και πολλά κολλήµατα.
Σκαλώµατα στο jigging
Σε αυτούς τους τόπους καλό θα είναι να έχουµε στον µηχανισµό µας νήµα µε διαφορετικούς χρωµατισµούς -ανά 10 µέτρα συνήθως-, ώστε να µας βοηθήσει να ξεπεράσουµε πολλά προβλήµατα µε σκαλώµατα στον βυθό. Κατεβάζουµε τον πλάνο µας µία φορά, παρατηρώντας σε πιο χρώµα του νήµατος θα σταµατήσει, όταν ακουµπήσει στον πυθµένα. Την επόµενη φορά, το σταµατάµε µόνοι µας εκεί που ήδη ξέρουµε… Με αυτόν τον τρόπο θα γλυτώσουµε αρκετά σκαλώµατα και θα ελαχιστοποιήσουµε την απώλεια αναλωσίµων υλικών και τεχνητών δολωµάτων.
Βυθόµετρο – χρήση του στο jigging
Το βυθόµετρο είναι απαραίτητο, αλλά αυτό βέβαια δεν αρκεί από µόνο του, θα πρέπει να ξέρουµε και να το διαβάζουµε καλά. Πολύ µελέτη λοιπόν πάνω στο βυθόµετρο, ώστε να µπορούµε να καταλάβουµε τι µας δείχνει.
Κατάλληλο Βάθος για jigging
Το βάθος κυµαίνεται από τα 70 έως και τα 140 µέτρα, χωρίς αυτό να είναι απόλυτο, διότι έχουµε πάρει ψάρια και πιο ρηχά αλλά και πιο βαθιά. Όµως εκεί συνήθως τα αναζητούµε.
Τεχνική jigging
Όταν ο πλάνος φτάσει στο βυθό, το µάζεµα θα είναι της τάξης των 20-30 µέτρων, εκτός εάν δούµε στο βυθόµετρό µας ψάρια πιο ψηλά. Τα χτυπήµατα του τεχνητού, είναι ανάλογα µε τα ψάρια του επιλεγµένου τόπου. Τα κόκκινα και τα µαύρα θέλουν πιο αργά χτυπήµατα, ενώ τα µαγιάτικα και τα τονοειδή, γρήγορα και απότοµα. Τα φρένα θα πρέπει να είναι αρκετά σφιχτά, ώστε να µην µπορέσουν τα ψάρια να πάρουν πολλά µέτρα νήµα και χρησιµοποιήσουν κάποιο βράχο ή σίδερο (αν µιλάµε για ναυάγιο) για να κόψουν το παράµαλλο της αρµατωσιάς ή τη µάνα (νήµα).
Τι κάνουµε όταν µας χτυπήσει καλό ψάρι στο jigging
Όταν νιώσουµε στο καλάµι ένα απότοµο σταµάτηµα από το πιάσιµο ενός ψαριού, η αδρεναλίνη µας εκτινάσσεται στα ύψη. Εκεί είναι που πρέπει να έχουµε ηρεµία και σιγουριά, για να φέρουµε το ψάρι στο σκάφος. Μόλις χτυπήσει το ψάρι, δε βιαζόµαστε να βάλουµε το καλάµι στην ζώνη µας, γιατί βρισκόµαστε στην αρχή της «µάχης» και δεν ξέρουµε πως αυτό θα αντιδράσει. Στην αρχή ψαρεύουµε µε το καλάµι κάτω από την µασχάλη και όταν νιώσουµε ότι έχουµε το ψάρι σε συνεχή πίεση και απόλυτο έλεγχο, τότε βάζουµε το καλάµι στην ζώνη. Ένα πολύ κοινό λάθος, είναι το σφίξιµο των φρένων την ώρα που το ψάρι κάνει τα φευγιά του. Φρένα σφίγγουµε µόνο όταν παίρνουµε εµείς µέτρα από το ψάρι. Όταν το ψάρι έρθει στην επιφάνεια, πρέπει να έχουµε έτοιµο το γάντζο και µε αποφασιστικότητα να το καρφώσουµε για να το βάλουµε στο σκάφος. Το jigging είναι ένας πολύ ωραίος τρόπος ψαρέµατος και προσφέρει πολύ δυνατές συγκινήσεις. Με υποµονή και επιµονή, να είστε σίγουροι ότι οι επιτυχίες δεν θα αργήσουν να έρθουν. Σε επόµενα άρθρα θα πούµε και άλλα µικρά και µεγάλα «µυστικά», ώστε να έχετε ωραίες και αποδοτικές εξορµήσεις.
Για το αρμάτωμα του πλάνου καθώς και για λεπτομέρειες και “μυστικά” που μπορεί να κάνουν τη διαφορά στο ψάρεμά μας πατήστε ΕΔΩ ενώ για κατασκευή assist hook ΕΔΩ
Πως να κάτσουµε σωστά στον τόπο
Αποτελεί ίσως το πιο δύσκολο κοµµάτι σε αυτήν την τεχνική και σχετίζεται στενά µε την ικανότητα του καπετάνιου να µπορεί να σταµατάει το σκάφος, στα σηµεία που θα µπορέσουµε να κάνουµε το καλύτερο πέρασµα, δηλαδή σε όλη την κατηφόρα του βυθού ή στις άκρες των ναυαγίων. Επίσης πολύ βασικό για να περνάει ο πλάνος µας µέσα από τα ψάρια και να µπορούµε να ψαρεύουµε κάθετα, είναι να ελέγξουµε εάν υπάρχουν ρέµατα, έτσι ώστε να υπολογίζουµε µε ακρίβεια πότε πρέπει να πέσει το τεχνητό στη θάλασσα. Ιδανικές συνθήκες είναι η άπνοια και η έλλειψη ρευµάτων, αλλά επειδή αυτές δεν βρίσκονται συχνά, προσαρµόζουµε το ψάρεµά µας στις εκάστοτε συνθήκες, προσπαθώντας να ψαρεύουµε πάντα κάθετα.
Αυτό µπορούµε να το πετύχουµε µε τρεις τρόπους:
•Ρίχνουµε τον πλάνο µας κόντρα στο ρέµα, ώστε µέχρι να φτάσει στο βυθό να έχει έρθει σε κάθετη θέση.
•Εάν το ρέµα είναι πολύ δυνατό, διορθώνουµε µε τη µηχανή.
•Χρησιµοποιούµε πλάνους κοντούς και βαρύτερους, για να κατεβαίνουν πιο γρήγορα στο βυθό.
