Το καλοκαίρι που μας πέρασε ο καιρός στο Αιγαίο δεν έλεγε να ηρεμήσει. Έτσι αποφάσισαμε με γυναίκα και τα 2 παιδιά μας να ταξιδέψουμε στο Ιόνιο όπου θα βρίσκαμε και τους φίλους μας. Εστειλα το σκάφος με το γερανό στη Λευκάδα και ξεκινήσαμε από εκεί.
ΤΟ ΣΚΑΦΟΣ του ταξιδιού
Το σκάφος μου ένα αμερικάνικο Sea Ray Sundancer 270 29 πόδια μήκος με δύο εσώ έξω κινητήρες βενζίνης 4.3 EFI. Το συγκεκριμένο σκάφος είναι ιδανική επιλογή για οικογένεια γιατί είναι αξιόπλοο και έχει πολύ μεγάλους χώρους, τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά για τα μετρα του.
Κοιμίζει άνετα 5 άτομα και έχει όλες τις ανέσεις για διαβίωση εντός του σκάφους όπως θερμοσίφωνα, κουζίνα, μικρή γεννήτρια, φούρνο μικροκυμάτων, καφετιέρα, inverter, ψυγεία και μια μεγάλη τουαλέτα με ντουζ.
Ένας ακόμα λόγος που με έκανε να το επιλέξω είναι ότι ανεβαίνει σε τρέιλερ κάνοντας τη συντήρηση του οικονομικότερη. Στην πλεύση είναι στιβαρό ταξιδεύοντας από 22 έως 29 knots και με τελική 43 knots. Οι καταναλώση του είναι 2,5 -2,7 l/m. Το σκάφος ταξιδεύει άνετα σε καιρούς μέχρι 4-5 bf. Είναι Κατηγορίας B με πολύ καλή ποιότητα κατασκευής.
ΞΕΚΙΝΗΣΑΜΕ από Λευκάδα
Ξεκινήσαμε από Λευκάδα από την D-MARIN. Οι εγκαταστάσεις φοβερές, ευρωπαϊκών προδιαγραφών με ρεύμα, νερό, καταστήματα ναυτιλιακών, εστιατόρια, καφέ, μέχρι και γυμναστήριο! Το προσωπικό ευγενικό και πρόθυμο να βοηθήσει. Είναι πολύ σημαντικό το ότι η μαρίνα είναι μέσα στην πόλη. Όλα είναι κοντά με τα πόδια και αυτό είναι πολύ βολικό.
Στη Λευκάδα μείναμε 2 ημέρες. Γυρίσαμε την πόλη και τα πέριξ και επισκεφτήκαμε το νησί του Σκορπιού και το νοτιοδυτικό τμήμα της Λευκάδας. Μας άρεσε πολύ στον όρμο του Δεσιμιού, η σπηλιά με το εκκλησάκι και το εικόνισμα του Αγίου Νικολά. Απολαύσαμε τα καταγάλανα νερά και την ήρεμη θάλασσα.
ΠΑΞΟΙ
Πρώτος σταθμός του ταξιδιού μας ήταν οι Παξοί 35 μίλια βόρεια της Λευκάδας. Εκεί βρήκαμε τον φίλο μας Γαβριήλ και τον Κώστα απο την εταιρεία Ionion Sails μια εταιρεία με μεγάλη ιστορία στο χώρο των ενοικιάσεων ιστιοφόρων και μηχανοκίνητων σκαφών με μεγάλο στόλο.
Αράξαμε στην παραλία Λάκκος. Δέσαμε πάνω στο καταμαράν lagoon 48. Τα παιδιά μας έκαναν το τραπέζι και απολαύσαμε την ασύγκριτη άνεση του καταμαράν. Παίξαμε με τα τζετ σκι, κολυμπήσαμε και το απόγευμα γυρίσαμε στο Γάιο. Ένα μαγικό και ιδιαίτερο λιμάνι που θυμίζει ποτάμι λόγω της νησίδας Άγιος Νίκολας που βρίσκεται μπροστά σε πολύ κοντινή απόσταση. Στο Γάιο θα βρείτε νερό και ρεύμα.
Την επόμενη ημέρα έφτασε στο νησί και ο Παντελής με την οικογένειά του και το θηριώδες RAFNAR Cross Cabin 40 με τα 2 600ρια mercury. Οι Παξοί είναι πανέμορφοι. Ονειρεμένο μέρος όπου δικαίωσε την φήμη του, γραφικά σοκάκια με κτίσματα που θυμίζουν Ιταλία. Καταπράσινο τοπίο με δέντρα μέχρι και μέσα στο νερό.
Στους Παξούς μείναμε 4 νύχτες. Κολυμπήσαμε σε όλες τις παραλίες γυρίσαμε όλο το νησί και απολαύσαμε το υπέροχο φαγητό. Ξεχωρίσαμε το Mediteraneo στο Γάιο, το εστιατόριο του Βασίλη στο Λόγγο και το εστιατόριο στο Μογγονήσι με τη δική του προβλήτα.
Οι παραλίες όλες είναι όμορφες και διαφορετικές. Εμένα μου άρεσε περισσότερο η δυτική, πιο άγρια πλευρά, με τις σπηλιές και τα απόκρημνα βράχια. Στους Αντίπαξους περάσαμε για μπάνιο και τον περίπλου του νησιού. Τοπίο ακόμα πιο όμορφο από τους Παξούς.
ΜΕΓΑΝΗΣΙ ΚΑΙ ΚΑΣΤΟΣ
Επόμενος σταθμός του ταξιδιού μας ήταν το Μεγανήσι. Πλεύσαμε δυτικά της Λευκάδας, βλέποντας τις φημισμένες παραλίες Εγκρεμνούς και Πόρτο Κατσίκι.
Στο Μεγανήσι περιηγηθήκαμε και κολυμπήσαμε στην ανατολική πλευρά του νησιού απολαμβάνοντας το τοπίο και τα νερά. Δέσαμε στην εκπληκτική μαρίνα του Οδυσσέα. Μια μαρίνα στο Βαθύ του Μεγανησιού με όλες τις παροχές. Απολαύσαμε υπέροχο θαλασσινό φαγητό στην φημισμένη ταβέρνα του Ερρίκου και βολτάραμε στο χωριό.
Την επόμενη μέρα περάσαμε στον Ατοκο όπου κάναμε μπάνιο στην παραλια με τα αγριογούρουνα. Μοναδική εμπειρία για Ελλάδα! Εκεί μας έπιασε και ένα δυνατό μπουρίνι. Περάσαμε στον Καστό και δέσαμε με ασφάλεια.
Στον Καστό μας έκανε εντύπωση η φιλοξενία των ανθρώπων. Ο Σπύρος με το μοναδικό καφέ μπαρ στο κέντρο του χωριού με τα υπέροχα κοκτέιλ, οι γύρω ταβέρνες σαν να χουν βγει από τις προηγούμενες δεκαετίες μας χαλάρωσαν και περάσαμε υπέροχα.
ΙΘΑΚΗ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ
Το επόμενο πρωί φύγαμε για μπάνιο στο βορειότερο κόλπο της Ιθάκης τις Αφάλες. Απόκρημνα βράχια με την κατάλευκη άμμο, τις σπηλιές και τα καταγάλανα νερά. Σκέτη μαγεία!
Περάσαμε την ημέρα εκεί και το βράδυ αράξαμε στην Κεφαλλονιά στο Φισκάρδο. Εντελώς άλλο σκηνικό, πιο κοσμοπολίτικο, με πάρα πολλά σκάφη και κόσμο. Βρήκαμε θέση και δέσαμε στο λιμάνι χωρίς ρεύμα αλλά με νερό. Γυρίσαμε τα τουριστικά σοκάκια και απολαύσαμε το φαγητό και το ποτό μας.
Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ
Την επόμενη μέρα ξεκινήσαμε το ταξίδι της επιστροφής. Παραπλεύσαμε την καταπράσινη Κεφαλονιά και κροσάραμε για Πάτρα. Ο καιρός μέχρι το Μεσολόγγι καλός. Μετά γύρισε σε μαΐστρο 4αρι. Δέσαμε μετά την Πάτρα στον Ψαθόπυργο όπου διανυκτερεύσαμε.
Νωρίς της επομένης ξεκινήσαμε για Λαύριο με έναν επεισοδιακό γυρισμό με πολύ δυνατό μαιστρο 5-6 bf. Το ταξίδι μας από Ψαθοπυργο έως Ισθμό θα ήταν πιο εύκολο αν υπήρχαν έστω οι στοιχειώδεις υποδομές.
ΔΕΝ ΕΛΕΙΨΑΝ ΤΑ ΑΠΡΟΟΠΤΑ
Εκανα το λάθος και μπήκα για ανεφοδιασμό σε ένα λιμανάκι στην Ακράτα όπου χωρίς να έχει σήμανση έχει πολύ μικρό βάθος λόγω ζημιάς στον κυματοθραύστη. Ο βενζινοπώλης μου είπε να μπω εκεί. Το αποτέλεσμα ήταν να βουλώσουν οι μηχανές μας, να μπούμε σε safe mode και να ανέβει η θερμοκρασία. Ευτυχώς το καταλάβαμε αμέσως. Βγήκαμε και με σωστό χειρισμό το πρόβλημα λύθηκε.
Μου έκανε εντύπωση σε μια τόσο μεγάλη ακτογραμμή γεμάτη κόσμο να μην υπάρχει μια σοβαρή υποδομή για τα σκάφη. Oλα διαλυμένα εικόνα εγκατάλειψης.
Αφού περάσαμε τον Iσθμό ο καιρός συνέχισε να λυσσομανάει. Αποφάσισαμε να πλεύσουμε προς Σαλαμίνα και να αφήσω το σκάφος μου εκεί μιας και νύχτωνε και δεν είχα ραντάρ. Στην είσοδο του όρμου όμως μας περίμενε το λιμενικό όπου μας ενημέρωσε ότι υπάρχει ναυαγός στη θάλασσα. Xωρίς δεύτερη σκέψη, ξεκινήσαμε να το αναζητούμε. Ψάχνοντας λίγο τον βρήκαμε και βοηθήσαμε στην περισυλλογή και διάσωση του. Δέσαμε στη μαρίνα αργά και φύγαμε με το Rafnar νύχτα πια για το Λαύριο.
ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΙΡΟ
Με καιρό δυτικό 5-6bf, το Rafnar βρισκόταν στο στοιχείο του. Ακόμα και κατάκοποι, μετά από τόσο μεγάλο ταξίδι και όλα όσα μας συνέβησαν, ταξιδεύαμε ακούνητοι μέσα στο κλειστό κόκπιτ με τα φοβερά bucket της Ullman. Mε ταχύτητα cruising 30+ το σκάφος ταξιδεύει άνετά μέσα στη νύχτα αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά τον μαχητικό του χαρακτήρα και γιατί η εταιρεία έχει αυτό το όνομα.
Το εν λόγω σκάφος, εκτός από τα γνωστά χαρακτηριστικά, που το καθιστούν πραγματική πολεμική μηχανή παντός καιρού ηταν εφοδιασμένο με ραντάρ και θερμικές κάμερες που έκαναν το ταξίδι μας τη νύχτα ασφαλες.
Το Cross Cabin 40 έχει μια πολύ μεγάλη κλιματιζόμενη καμπίνα με ένα τεράστιο διπλό κρεβάτι στην πλώρη, ευρύχωρο μπάνιο με ντουζ και δεύτερο κάναπε που μετατρέπεται σε παιδικό κρεβάτι.
Στο χώρο διακυβέρνησης υπάρχουν 4 bucket της ullman, wet bar, 2 ψυγεία, ένας μεγάλος πρυμιός καναπές και άφθονοι αποθηκευτικοί χώροι. Στο σκάφος αντιλαμβάνεσαι εύκολα την ποιότητα των υλικών και την άψογη συναρμολόγηση. Ακόμα και σε πολύ σκληρούς καιρούς, όπως αυτός που περάσαμε, το σκάφος έσκιζε τα κύματα χωρίς να ακούγεται ο παραμικρός κραδασμός.
Πραγματική απόλαυση να καβαλάς ένα τέτοιο θηρίο, ειδικα με καπετάνιο σαν τον Παντελή, που έχει χιλιάδες ώρες σε τέτοιες συνθήκες. Φτάσαμε στο Λαύριο τα μεσάνυχτα όπου δέσαμε και φύγαμε.
ΑΞΙΖΕΙ ΤΗ ΒΟΛΤΑ
Το επόμενο μεσημέρι πήγα πίσω στη Σαλαμίνα να πάρω και το Sea Ray που το είχαμε αφήσει εκεί. Λόγω των καιρικών συνθηκών αποφάσισα να περάσω μέσα από Σκαραμαγκά, Πέραμα, Πειραιά. Ενώ περίμενα ότι δεν θα ‘χει ενδιαφέρον εξεπλάγην με το πόσο ναυτική διαδρομή είναι αυτή. Αξίζει τη βόλτα!
Παλιά εγκαταλελειμμένα καράβια, τεράστια τάνκερ, σήμανση με πλωτήρες κόκκινους και πράσινους και η ναυπηγοεπισκευαστική ζωνη του Περάματος κάνουν τη βόλτα αυτή ιδιαίτερη και μοναδική. Παρέπλευσα όλη τη νότια Αττική και γύρισα στη βάση μου τον «Ταξιδευτή» με νοτιοδυτικό άνεμο 4-5bf.
Σίγουρα το ταξίδι αυτό θα μου μείνει αξέχαστο, όχι μόνο λόγω των 600 περίπου μιλίων που κάναμε, όσο για τη διαφορετικότητα των τοπίων που είδαμε, την καλή παρέα, τις απίστευτες παραλίες, τα καταπράσινα νησιά, τα ήρεμα νερά και τις υπέροχες υποδομές του Ιονίου.
Να μάστε καλά και του χρόνου!