Η συναγρίδα είναι ένα από τα ωραιότερα ψάρια των θαλασσών µας, γι’ αυτό έχει ονοµαστεί και «βασίλισσα». Είναι ένα ψάρι αρπακτικό, καχύποπτο και πεντανόστιµο, το οποίο εκτός άλλων ξεχωρίζει και για την δύναµή του.
Γενικές Πληροφορίες
Συναγρίδα είναι η κοινή ονοµασία περκόµορφων ιχθύων του είδους Dentex-dentex, της οικογένειας των Σπαριδών. Είναι διαδεδοµένο στη Μεσόγειο και στον Ανατολικό Ατλαντικό, από την Μεγάλη Βρετανία µέχρι τις Κανάριους Νήσους. Είναι πελαγίσιο ψάρι, και το µέγιστο καταγεγραµµένο µήκος της φτάνει το ένα µέτρο και το βάρος της τα 15 κιλά. Έχει επίµηκες σώµα, συµπιεσµένο πλευρικά. Η ράχη της έχει γαλαζωπές και καστανές αποχρώσεις, ενώ τα πλευρά και η κοιλιά της είναι αργυρόχρωµα.
Τα µπροστινά της δόντια είναι ισχυρά και ορατά, όταν το στόµα είναι µισόκλειστο. Οι κυνόδοντές της είναι πανίσχυροι, φτιαγµένοι για να κατασπαράζουν την λεία της. Το ραχιαίο πτερύγιο είναι ενιαίο και φέρει αγκαθωτές ακτίνες. Η ουρά της είναι πανίσχυρη και διχαλωτή. Σαρκοφάγο ψάρι, πονηρό, πολύ επιθετικό, τρέφεται κυρίως µε µικρότερα ψάρια όπως µαρίδες, γόπες, σαυρίδια, καθώς και καρκινοειδή και µαλάκια. Είναι από τους κύριους εχθρούς της σµέρνας, την οποία κόβει στα δύο και µετά καταβροχθίζει. Ζει κοντά στο βυθό, συνήθως σε βάθη από 10 έως 200 µέτρα και θεωρείται αρκετά διαδεδοµένο ψάρι στις ελληνικές θάλασσες.
Μια τετράκιλη συναγρίδα Μάρτης µεσηµέρι.
Για πολλούς η συναγρίδα ακόµα θεωρείται έπαθλο, και υπάρχουν αρκετοί που σε όλη τους την ψαρευτική «καριέρα» δεν κατάφεραν να συλλάβουν κάποιο αξιόλογο κοµµάτι του είδους. Κι όµως, σας διαβεβαιώνω ότι µε το jigging δεν είναι και τόσο δύσκολο να πιαστεί αυτό το υπέροχο ψάρι. Το κυνηγητικό ένστικτο της συναγρίδας και η διάθεσή της να κυριαρχεί στην περιοχή που βρίσκεται, την κάνουν ευάλωτη στα ένστικτά της. Το πληγωμένο και τρομαγμένο ψάρι την κίνηση του οποίου µιµείται ο πλάνος, πρέπει να πεθάνει ακόµα και αν δεν πεινάει. Άλλες πάλι φορές επιτίθεται στο τεχνητό γιατί της µοιάζει µε παρείσακτο εισβολέα, ιδίως τέλη χειµώνα και αρχές άνοιξης που τα ψάρια βρίσκονται στην διαδικασία παραγωγής.
∆ιακρίνεται η πληγή στην ουρά, από όπου και πιάστηκε το ψάρι, προφανώς γιατί χτύπησε τον πλάνο µε αυτήν, θέλοντας να τον αποµακρύνει από την περιοχή.
Εξοπλισµός
Ο εξοπλισµός για το ψάρεµα της συναγρίδας δεν επιδέχεται συµβιβασµούς. Θα χρησιµοποιήσουµε ότι καλύτερο µας δίνουν οι κατασκευάστριες εταιρίες ειδών αλιείας και η σύγχρονη τεχνολογία στην παραγωγή καλαµιών, µηχανισµών και νηµάτων.
– Ένα καλάµι ειδικό για jigging θα πρέπει να είναι ελαφρύ και φυσικά πολύ ανθεκτικό, γιατί θα είναι κρίµα να πιαστεί ένα καλό ψάρι και να µην µπορέσουµε να το φέρουµε στην βάρκα µας.
– Ο µηχανισµός µας, εξειδικευµένος και αυτός για jigging, γρήγορος µε σχέση ανάκτησης 6,3:1, καθώς η µόνη µας ελπίδα για να ξεγελαστεί το ψάρι είναι η ταχύτητα και η κίνηση. Εάν της δοθεί η ευκαιρία να επεξεργαστεί τον πλάνο, τότε το χάσαµε το παιχνίδι.
– Το νήµα, κατηγορίας 40 – 60 λιµπρών και αόρατο παράµαλλο 15 µέτρα, πολύ καλής ποιότητας, αφού είπαµε ότι πρόκειται για ένα πολύ επιθετικό αρπακτικό, προικισµένο µε πανίσχυρα δόντια και γνάθους που εύκολα θα κόψουν οποιοδήποτε παράµαλλο µικρής διαµέτρου ή κακής ποιότητας.
– Στον πλάνο τοποθετούµε δύο αγκίστρια 7/0, µε το πρώτο να φτάνει στο ένα τρίτο του µήκους του και το δεύτερο στα 2/3. Αν και στο εµπόριο υπάρχουν assist hooks έτοιµα, προτιµώ να τα φτιάχνω µόνος µου και να τα έχω δεµένα πάνω στον κάθε πλάνο.
Έτσι, όταν αλλάζω πλάνο είναι όλα έτοιµα, και δε χάνω πολύτιµο χρόνο για να ρυθµίσω τα αγκίστρια. Το σχοινί που χρησιµοποιώ είναι από κέβλαρ πολύ µεγάλης αντοχής, για να αποφύγω τα κοψίµατα από τα δόντια της, ή από κάποιο µπλέξιµο στο βυθό. Με την ίδια προσοχή επιλέγω και τα υπόλοιπα εξαρτήµατα, κρίκοι-στριφτάρια όλα πρέπει να είναι πανίσχυρα και πολύ υψηλής ποιότητας. Χρησιµοποιώ πλάνους 200-300 γραµµαρίων, αναλόγως του βάθους και των ρευµάτων που επικρατούν. Όσο πιο βαθιά και πιο δυνατά τα ρεύµατα, τόσο πιο µεγάλους σε βάρος πλάνους επιλέγουµε. Αν και υπάρχουν αρκετές κατηγορίες, σχήµατα και χρώµατα πλάνων που έχουν δώσει κατά καιρούς ψάρια, προτιµώ µακρόστενους σε χρώµα ροζ, ροζ-µπλε,καφέ και µαύρο.
Αστυπάλαια στο σούρουπο µια συναγρίδα 8 κιλών σε µια βραχονησίδα που έβριθε από µικρόψαρα.
Τόπος, Βάθος, Εποχή & Ώρα Ψαρέµατος
Ψαρεύοντας µε jigging θα ψάξουµε τις συναγρίδες σε καθαρά νερά και βάθη από 50 έως 100 µέτρα. Είναι πολύ καχύποπτο ψάρι, και γι’ αυτό το λόγο θεωρώ ότι ψαρεύοντας ρηχά δεν έχουµε καµία τύχη, αφού αντιλαµβάνεται την ύπαρξη του σκάφους και γίνεται πολύ επιφυλακτική, ακόµα και αν την πετύχουµε να κυνηγά. Η µοναδική περίπτωση να την πιάσουµε σε σχετικά πιο ρηχά νερά είναι µε «καιρό» που έχει δηµιουργήσει θολούρα, και οι συναγρίδες αρέσκονται να κυνηγούν τα µικρόψαρα στριµώχνοντάς τα κοντά στα βράχια.
Θα τη βρούµε σε βραχώδεις βυθούς να παραµονεύει σε σκιές, αλλά και σε βαθιές τραγάνες, ιδίως αν υπάρχει άφθονη τροφή. Τα µεσοπέλαγα σηκώµατα είναι πολύ καλοί τόποι για να την αναζητήσουµε, όπως επίσης οι βραχονησίδες και οι «άγριοι» κάβοι.
Ο Μάιος και ο Ιούνιος είναι η εποχή που µου έχει δώσει τα καλύτερα ψάρια και ακολουθεί το διάστηµα από Σεπτέµβρη έως ∆εκέµβρη, χωρίς φυσικά να εξαιρούνται οι υπόλοιπες εποχές. Το σούρουπο είναι η ώρα της συναγρίδας. Είναι η καλύτερη στιγµή και η ώρα µε τις περισσότερες πιθανότητες να πιάσουµε ένα τέτοιο ψάρι. Επειδή όµως το jigging αποδίδει όλες τις ώρες, µπορούµε να ελπίζουµε όλη την ηµέρα σε κάποια σύλληψη.
Εξάλλου το jigging έχει και ένα άλλο πλεονέκτηµα, όπως προαναφέραµε :
– η συναγρίδα µπορεί να επιτεθεί στον πλάνο µας όχι µόνο για να φάει, αλλά γιατί παραβίασε τον χώρο της. Έχω ένα χαρακτηριστικό παράδειγµα όπου έπιασα µια συναγρίδα από την ουρά, πράγµα που σηµαίνει ότι προσπάθησε να κτυπήσει τον πλάνο µε την ουρά, για να τον αποµακρύνει από το σηµείο και όχι να τον φάει.
Αστυπάλαια 2 συναγρίδες που πιάστηκαν ταυτόχρονα! στα καλάµια µας εξαιρετικά σπάνιο φαινόµενο.
Τρόπος ψαρέµατος
Η βοήθεια του βυθόµετρου είναι απαραίτητη για να βρούµε το κατάλληλο µέρος. Πρώτη επιλογή τα απότοµα κοψίµατα του βυθού και η παρουσία µικρόψαρων. Μόλις εντοπίσουµε ένα τέτοιο σηµείο, παρατηρούµε τον αέρα και το ρεύµα. Φέρνουµε το σκάφος σε τέτοια θέση, ώστε σβήνοντας την µηχανή να µπορέσουµε να περάσουµε πάνω από τα µικρόψαρα.
Προσωπικά προτιµώ ο κινητήρας να είναι σβηστός γιατί το θήραµα που κυνηγάµε είναι πανέξυπνο, εάν όµως τα ρεύµατα δε µας επιτρέπουν να µείνουµε αρκετή ώρα πάνω από το σηµείο, κρατιόµαστε αναγκαστικά µε την µηχανή. Προσπαθούµε να ρίξουµε µέσα στο κοπάδι µε τα µικρόψαρα όσο πιο πολλές φορές γίνεται, και το δόλωµα µας να είναι πολύ κινητικό. Αφήνουµε τον πλάνο να βυθιστεί µέσα στο νερό. Μόλις ακουµπήσει στο βυθό, ανεβάζουµε γρήγορα.
Τα περισσότερα τσιµπήµατα συναγρίδων στο jigging γίνονται στο ανέβασµα. Με το τσίµπηµα του ψαριού δεν του αφήνουµε κανένα περιθώριο και ανεβάζουµε. Η συναγρίδα εάν καρφωθεί, καρφώθηκε. Το να την αφήσουµε να περιεργαστεί το µεταλλικό δόλωµα δεν έχει κανένα νόηµα, διότι µόλις νιώσει το µέταλλο θα το αφήσει. Τη µεγαλύτερη αντίσταση την έχει στα πρώτα 10 µέτρα, µετά η αντίστασή της ατονεί και έρχεται εύκολα στην επιφάνεια.
Γενικά είναι εύκολο το ανέβασµά της όταν δεν έχουµε τον κίνδυνο του βραχώµατος, αλλά θέλει µια προσοχή στα κεφάλια για να µη ζορίσουµε πολύ την κατάσταση και να την αφήσουµε να κουραστεί. Όταν έρθει στην επιφάνεια, πρέπει να είµαστε έτοιµοι µε τον γάντζο για την αποφυγή εκπλήξεων.
Συµπερασµατικά µπορούµε να πούµε ότι το jigging είναι ένα ψάρεµα που µπορεί να µας δώσει έντονες συγκινήσεις µε την σύλληψη αυτών των πανέµορφων ψαριών. Χρειάζεται οπωσδήποτε υποµονή και επιµονή, αφού δεν είναι εύκολο να ξεγελάσουµε αυτούς τους πανέξυπνους κυνηγούς. Εάν όµως τα καταφέρουµε, θα µείνει χαραγµένο στην µνήµη µας για πάντα…
Ακολουθήστε το boatfishing.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις θαλασσινές ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο